Geri Dön

Diffüz infiltratif glial tümörlerde, tümör mikroçevresinin değerlendirilmesi ve prognoz ile ilişkisi

Evaluation of the tumor microenvironment and its relationship with prognosis in diffuse infiltrative glial tumors

PDF İndir

  1. Tez No: 962829
  2. Yazar: HAVVA BERBER
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CEVRİYE CANSIZ ERSÖZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Patoloji, Pathology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 141

Özet

Amaç:Gliomlarda, özellikle glioblastomlarda sağ kalımın oldukça düşük olması nedeniyle yeni tedavi seçenekleri arayışı devam etmektedir. Son yıllarda gündeme gelen tedavi hedeflerinden biri olan IL13Rα2'nin prognostik önemine yönelik literatürde az sayıda çalışma bulunmaktadır ve bu çalışmalarda çelişkili veriler yer almaktadır. Çalışmamızda gliom tiplerinde IL13Rα2 ekspresyon düzeyinin ve mikroçevre ile ilişkisinin belirlenmesi ve prognostik değerinin ortaya konması amaçlanmıştır. Ayrıca mikroçevresel elemanlar CD3, CD4, CD8 ve CD68 antikorları kullanılarak değerlendirilecek, gliom tiplerinde farklılıkları ortaya konacak ve prognoz ile ilişkisi belirlenecektir. Gereç ve Yöntem: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'nda Ocak 2007-Nisan 2024 yılları arasında, glial tümör ön tanısıyla opere edilmiş, 430 ilk tanı, 117 nüks/rezidü gliom olgusu çalışmaya dahil edilmiştir. Bu olgular 214 ilk tanı, 57 nüks/rezidü GBM; 97 ilk tanı, 34 nüks/rezidü Astrositom ve 119 ilk tanı, 26 nüks/rezidü Oligodenrogliomdan oluşmaktadır. Astrositom olgularının 69'u derece 2, 18'i derece 3 ve 44'ü derece 4 iken oligodendrogliomların 91'i derece 2 ve 26'sı derece 3'tür. Olguların yaş, cinsiyet, tümör lokalizasyonu ve boyutu ile klinik takip bilgileri elde edilmiştir. Belirlenen parafin bloklardan elde edilen 4 µm kalınlığındaki parafin kesitlere CD3, CD4, CD8, CD68 ve IL13Rα2 boyaları uygulanmıştır. H-E kesitler histopatolojik parametreler açısından değerlendirilmiştir. IL13Rα2 boyalı kesitlerde ekspresyon yüzdesi ve şiddeti belirlenmiştir. CD3, CD4, CD8 boyalı kesitler dijitalize edilerek 4 farklı alanda (perivasküler, perinekrotik, intratümöral ve infiltrasyon alanı) otomatize sayım gerçekleştirilmiştir. CD68 boyalı kesitlerde pozitif hücre yoğunluğu yüzdesel olarak belirlenmiştir. İstatistiksel analizlerde SPSS 26.0 paket programı (IBM, Armank, NY, ABD) kullanılmıştır. Bulgular: GBM olgularında astrositom ve oligodendrogliomlara göre daha yüksek IL13Rα2 ekspresyonu, daha fazla oranda CD3, CD4, CD8 pozitif T lenfositler ve CD68 pozitif makrofaj/mikroglia görülmüştür. Ancak astrositom ve oligodendrogliomlar arasında fark saptanmamıştır. Astrositom ve oligodendrogliom olgularında derece ile birlikte IL13Rα2 ekspresyonunun arttığı görülmüştür. GBM ve astrositom olgularında IL13Rα2 ekspresyonunda artış ile tüm T lenfositler, oligodendrogliom olgularında ise intratümöral CD8 pozitif T lenfositlerin arttığı izlenmiştir. Astrositom olgularında derece ile birlikte CD4 pozitif T lenfositler ve CD68 pozitif makofaj/mikroglia artarken, oligodendrogliomlarda CD3 ve CD8 pozitif T lenfositler artmaktaydı. Astrositomlarda yüksek IL13Rα2 ekspresyonu, artmış intratümöral CD3 ve toplam CD4 pozitif T ile CD68 pozitif makrofajlar azalmış genel sağ kalım ile ilişkili bulunmuştur. Astrositom olgularında ayrıca subtotal rezeksiyon ve yüksek derecede azalmış genel sağ kalım ile ilişkiliydi. Çok değişkenli COX analizinde CD4 pozitif T lenfositler ve subtotal rezeksiyon bağımsız prognostik faktörler olarak saptanmıştır. Ayrıca yüksek IL13Rα2 ekspresyonu gösteren astrositom ve oligodendrogliomlarda ölüm oranı daha yüksekti. GBM olgularında ileri yaş ve TP53 mutasyonu sağ kalım ile ilişkili bulunurken TP53 mutasyonunun bağımsız prognostik etkisi olduğu ortaya konmuştur. Oligodendrogliom olgularında yüksek derece, artmış mitotik aktivite ve yüksek Ki67 oranı azalmış genel sağ kalım ile ilişkiliydi. Sonuç: Yüksek IL13Rα2 ekspresyonu, intratümöral CD3 ve CD4 pozitif T lenfositler ile CD68 pozitif makrofaj/mikroglialar astrositomlarda azalmış genel sağ kalım ile ilişkili bulunmıştur. CD4 pozitif T lenfositler astrositomlarda bağımsız kötü prognostik faktör olarak saptanmıştır. Ayrıca yüksek IL13Rα2 ekspresyonu gösteren astrositom ve oligodendrogliomlarda ölüm oranının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Bu durum IL13Rα2 ekspresyonunun ve CD4 pozitif T lenfositlerin bazı alt gruplarda potansiyel prognostik belirteç olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Objective: Given the poor overall survival in gliomas—particularly glioblastomas—there is a continued search for novel therapeutic approaches. IL13Rα2, a recently proposed therapeutic target, has been investigated in only a limited number of studies, with conflicting prognostic results. This study aimed to determine the expression levels of IL13Rα2 in different glioma subtypes, assess its relationship with the tumor microenvironment, and evaluate its prognostic significance. Additionally, microenvironmental components were evaluated using CD3, CD4, CD8, and CD68 antibodies to reveal subtype-specific differences and their prognostic relevance. Material and Methods: A total of 430 primary and 117 recurrent/residual glioma cases operated between January 2007-April 2024 at the Ankara University Faculty of Medicine, Department of Pathology, were included. These comprised 214 primary and 57 recurrent/residual GBMs; 97 primary and 34 recurrent/residual astrocytomas; and 119 primary and 26 recurrent/residual oligodendrogliomas. Among astrocytomas, 69 were grade 2, 18 grade 3, and 44 grade 4; among oligodendrogliomas, 91 were grade 2 and 26 grade 3. Clinical data included age, sex, tumor location, size, and follow-up information were obtained. Four-micron sections from representative paraffin blocks were stained with CD3, CD4, CD8, CD68, and IL13Rα2 antibodies. H-E sections were evaluated for histopathological parameters. For IL13Rα2 staining percentage and intensity were recorded. CD3, CD4, and CD8 stained slides were digitized, and positive cells were counted automatically in four regions (perivascular, perinecrotic, intratumoral, and infiltration zone). CD68-positive cell density was assessed. Statistical analyses were performed using SPSS 26.0 (IBM, Armank, NY, USA). Results: GBMs exhibited higher IL13Rα2 expression, as well as increased CD3, CD4, CD8-positive T lymphocytes and CD68-positive macrophages/microglia compared to astrocytomas and oligodendrogliomas; no significant differences were found between astrocytomas and oligodendrogliomas. In both astrocytomas and oligodendrogliomas, IL13Rα2 expression increased with tumor grade. In GBMs and astrocytomas, higher IL13Rα2 expression was associated with increased infiltration of all T lymphocyte subsets, while in oligodendrogliomas it correlated with increased intratumoral CD8-positive T lymphocytes. In astrocytomas, increasing tumor grade was accompanied by higher CD4-positive T lymphocyte and CD68-positive macrophage/microglia densities, whereas in oligodendrogliomas, CD3- and CD8-positive T lymphocytes predominated. In astrocytomas, high IL13Rα2 expression, increased intratumoral CD3 and total CD4-positive T lymphocytes, and elevated CD68-positive macrophages were associated with shorter overall survival. Subtotal resection and higher tumor grade were also linked to shorter overall survival; multivariate Cox analysis identified CD4-positive T lymphocytes and subtotal resection as independent prognostic factors. High IL13Rα2 expression in astrocytomas and oligodendrogliomas was associated with increased mortality ratio. In GBMs, older age and TP53 mutation correlated with survival, with TP53 mutation identified as an independent prognostic factor. In oligodendrogliomas, higher grade, increased mitotic activity, and higher Ki67 index were associated with worse survival. Conclusion: High IL13Rα2 expression, intratumoral CD3 and CD4-positive T lymphocytes, and CD68-positive macrophages/microglia were associated with shorter overall survival in astrocytomas, with CD4-positive T lymphocytes emerging as an independent poor prognostic factor. Furthermore, high IL13Rα2 expression in astrocytomas and oligodendrogliomas correlated with increased mortality. These findings suggest that IL13Rα2 expression and CD4-positive T lymphocytes may serve as potential prognostic markers in certain subgroups.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    790731

    Erişkin tip astrositom IDH mutant derece 2, 3 ve glioblastomlarda netrin-1 ve VEGF-A ekspresyonları

    Netrin-1 and VEGF-A expressions in adult type astrocytoma IDH mutant grade 2, 3 and glioblastomas

    HALE BETÜL ONUR BALCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PatolojiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE REYHAN EĞİLMEZ

  2. Tez No

    671346

    Glial tümörlerde MRG bulguları ile izositrat dehidrogenaz (IDH) mutasyon statüsü arasındaki ilişkinin araştırılması

    Investigation of the relationship between MRI findings and isocitrate dehydrogenase (IDH) mutation status in glial tumors

    İHSAN YALÇINKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İDİL GÜNEŞ TATAR

  3. Tez No

    497012

    Malign glial tümörlerin klinikopatolojik özellikleri ve sağkalım verilerinin incelenmesi

    Clinicopathological features of malignant glial tumors and evaluation of survival data

    FATMA BETÜL ASAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    OnkolojiYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİDEM ŞENER DEDE

  4. Tez No

    952463

    Erişkin diffüz infiltratif gliomlarda rekürrens paternlerinin anatomik incelemesi

    Anatomical recurrence patterns of adult diffuse infiltrative gliomas

    ALİ YAYLA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    NöroşirürjiAcıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KORAY ÖZDUMAN

  5. Tez No

    860688

    Glial tümörlerin intravoksel inkohorent hareket (IVIM) görüntüleme ve DSC perfüzyon manyetik rezonans görüntüleme tekniği ile değerlendirilmesi

    Evaluation of glial tumors with intravoxel incoherent motion (İVİM) imaging and DSC perfusion magnetic resonance imaging

    CELAL TAÇYILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyoloji ve Nükleer TıpOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LÜTFİ İNCESU

Geri Dön