Türkiye'de hayvan hakları politikalarının tarihsel gelişimi ve toplumsal yansımaları
Turkey's history of animal rights policies and their societal implications
- Tez No: 967994
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HAKAN YAŞAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, Türk İnkılap Tarihi, History, History of Turkish Revolution
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Cumhuriyet Tarihi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 179
Özet
Türkiye'de hayvan haklarına ilişkin politikaların tarihsel gelişimini inceleyen bu tez, özellikle Erken Cumhuriyet Dönemi'ni odağa alarak Osmanlı'dan devralınan mirasın Cumhuriyet politikalarına ve toplumsal algıya etkilerini çok yönlü biçimde analiz etmektedir. Geç Osmanlı'dan 1950'lere kadar uzanan dönemde hayvanlara yönelik devlet politikaları, toplumsal tepkiler ve sivil inisiyatifler karşılaştırmalı olarak ele alınmış; İslami değerler, bireysel vicdan ve hayırseverlik üzerinden şekillenen Osmanlı merhamet anlayışının Tanzimat sonrasında modernleşme ve kamu düzeni politikalarıyla dönüşerek kent estetiği ve temizlik bağlamında yeniden tanımlandığı ortaya konmuştur. Bu yaklaşım II. Meşrutiyet döneminde daha sistematik bir nitelik kazanmış, özellikle sahipsiz hayvanlar kentsel yaşamın“istenmeyen unsurları”olarak konumlandırılmıştır. Cumhuriyet'in kurulmasıyla birlikte ise düzenlemeler kentleşme, halk sağlığı ve modernleşme hedefleri çerçevesinde ele alınmış; bu da hayvanların zorunlu tasfiyesi yönünde uygulamaların kurumsallaşmasına zemin hazırlamıştır. Çalışmanın yöntemsel çerçevesi nitel araştırma paradigmasına dayandırılmıştır. Bu kapsamda arşiv belgeleri, hukuki metinler, belediye raporları, gazete ve dergi içerikleri incelenmiş; veriler tematik kodlama yöntemiyle analiz edilmiştir. Karşılaştırmalı tarihsel analizle Osmanlı ve Cumhuriyet dönemleri arasındaki süreklilik ve kopuş noktaları belirlenmiş; kamu politikasının biçimlenmesinde etkili normatif, kültürel ve ekonomik faktörler ortaya konmuştur. Ayrıca toplumsal refleksleri görünür kılmak amacıyla sivil v toplum girişimleri, edebî metinler ve dönemin görsel malzemeleri de değerlendirilmiş; böylece hayvan hakları politikalarının yalnızca yasal düzenlemelerle sınırlı olmayıp toplumsal belleğe ve kültürel dinamiklere de derinden sirayet ettiği gösterilmiştir. Yeni rejimde politikaların temel motivasyonu, bireysel haklardan ziyade şehir yönetiminin düzen, hijyen ve kalkınma hedefleridir. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'ndaki düzenlemeler hayvanları bağımsız hak öznesi olarak tanımamış; onları mülkiyet ilişkileri çerçevesinde ele alarak esasen hayvan sahibinin menfaatlerini korumaya odaklanmıştır. Bu yaklaşımın en çarpıcı örneği 521. maddede görülmekte; müdahaleler yalnızca mülkiyet hakkının ihlali durumunda yaptırıma bağlanmaktadır. Böylece hayvan refahı kamu yararı temelinde değil, bireysel mülkiyet hakkının uzantısı olarak değerlendirilmiştir. Çalışmada ayrıca, bu hukuki ve idari çerçevenin ötesinde ortaya çıkan ahlaki ve kültürel tepkiler de ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Dönemin basınında yayımlanan hiciv karikatürleri, edebî metinler, çeşitli toplumsal kesimlerden gelen tepkiler ve hatta çocukların katıldığı sokak nöbetleri, hayvanların salt idare edilen varlıklar değil, kolektif hafızada sembolik bir unsur olarak yer aldığını göstermektedir. Bu durum, modernleşme sürecinin doğurduğu etik ikilemleri görünür kılmakta ve insan-hayvan ilişkilerindeki kültürel dönüşümün dinamiklerini ortaya sermektedir. Sonuç olarak, bu tez konuya toplumsal duyarlılıklar ve kültürel pratiklerle kesişen çok katmanlı bir alan olarak yaklaşmaktadır. Arşiv belgeleri, basın kaynakları ve yerel idari belgelerin incelendiği bu analiz, literatürdeki önemli bir boşluğu doldurmayı amaçlamakta; hayvanların politik ve kültürel özneler olarak ele alınmasının insanmerkezli tarih yazımına bir alternatif sunduğunu ortaya koymaktadır. Bu çerçevede çalışma, etik temelli ve katılımcı politikaların geliştirilmesine tarihsel bir referans noktası sağlayarak, hayvan hakları alanına disiplinler arası bir perspektif kazandırmaktadır.
Özet (Çeviri)
This dissertation investigates the historical development of animal rights policies in Turkey, with a particular focus on the Early Republican era. It analyzes in a multidimensional manner how the legacy inherited from the Ottoman Empire influenced Republican policies and social perceptions. Covering the period from the late Ottoman era through the 1950s, the study comparatively examines state policies toward animals, societal responses, and civil initiatives. It demonstrates that the Ottoman notion of compassion—shaped by Islamic values, individual conscience, and philanthropy— underwent a transformation after the Tanzimat reforms, being redefined within the frameworks of urban aesthetics and public hygiene. During the Second Constitutional Period, this approach became more systematic, and especially stray animals were increasingly framed as the“undesirable elements”of urban life. Following the establishment of the Republic, animal-related regulations were shaped by the goals of urbanization, public health, and modernization, which laid the groundwork for the institutionalization of practices aimed at their compulsory elimination. Methodologically, the research is based on a qualitative paradigm. Archival documents, legal texts, municipal reports, and periodical sources were analyzed through thematic coding. By employing a comparative historical approach, the study identifies points of continuity and rupture between the Ottoman and Republican periods, while revealing the normative, cultural, and economic factors that influenced policy formation. In addition, to make visible the social dynamics, civil society initiatives, literary works, and visual vii materials of the period were examined. This demonstrates that animal policies were not confined to legal regulations but also permeated collective memory and cultural practices. The study further shows that in the new regime, the central motivation behind policies toward animals was not the recognition of individual rights, but rather the pursuit of urban order, hygiene, and developmental objectives. The Turkish Penal Code No. 765 did not acknowledge animals as independent rights-bearing subjects; instead, they were addressed within the framework of property relations, with the main concern being the protection of the owner's interests. The most striking example appears in Article 521, where interventions against animals were sanctioned only in cases of property rights violation. Thus, animal welfare was conceived not as a matter of public interest, but as an extension of individual property rights. Beyond the legal and administrative framework, the dissertation also explores the cultural and moral mechanisms of response that emerged. Satirical cartoons, literary texts, reactions from different social groups, and even street vigils involving children indicate that animals functioned not merely as managed beings, but as symbolic elements within collective memory. This highlights the ethical dilemmas produced by modernization and reveals the dynamics of cultural transformation in human–animal relations. In conclusion, the dissertation approaches the history of animal rights in Turkey as a multilayered field intersecting with legal, social, and cultural dimensions. By integrating archival documents, press materials, and local administrative sources, it seeks to fill a significant gap in the literature. The study argues that conceptualizing animals as political and cultural subjects offers an alternative to anthropocentric historiography, while also providing a historical reference point for the development of ethically grounded and participatory policies.
Benzer Tezler
- Türkiye'de hayvan refahı tartışmaları: Mevzuat ve uygulamalar
Animal welfare discussions in Turkey: Legislation and practices
MEHTAP AYAN
Doktora
Türkçe
2025
TarihAnkara ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEMUÇİN FAİK ERTAN
- Osmanlı'dan Cumhuriyet'e Türkiye'de hayvan hakları: Himaye-i Hayvanat Cemiyeti
Animal rights in Turkey from the Ottoman Empire to the Republic: Animal Protection Sociaty
ESMA NUR GÖKEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
TarihBolu Abant İzzet Baysal ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURAY ÖZDEMİR TİRYAKİ
- Türkiye'de sahipsiz hayvanlara yönelik büyükşehir belediyelerinin politikalarının değerlendirilmesi
Evaluation of policies of metropolitan municipalities regarding stray animals in Türkiye
ESRA NUR YAZICI
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Kamu YönetimiOndokuz Mayıs ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ASLI YÖNTEN BALABAN
- Türkiye'de Avrupa Birliği'ne üyelik sürecinde kamu veteriner hizmetlerinde yeniden yapılanmanın etkinliği üzerine bir araştırma
Research on the effectiveness of the reconstruction in public veterinary services during turkey?s EU accession process
NESRİN ALPASLAN
Doktora
Türkçe
2008
Veteriner HekimliğiAnkara ÜniversitesiHayvan Sağlığı Ekonomisi ve İşletmeciliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ENGİN SAKARYA
- Z kuşağının Türkiye'nin dış politikalarına yönelik yaklaşımı üzerine bir araştırma
A research on generation Z's approach towards Turkey's foreign policies
ZEYNEP DİLEKLİ KARATAY
Doktora
Türkçe
2024
CoğrafyaAfyon Kocatepe ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET AYHAN KOYUNCU