Geri Dön

Metropol kültürü, yaşamı ve mimarlık

Metropolitan life, culture and architecture

PDF İndir

  1. Tez No: 104004
  2. Yazar: BURÇİN GÜNGEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FERHAN YÜREKLİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mimarlık, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

METROPOL KÜLTÜRÜ, YAŞAMI VE MİMARLIK ÖZET Çalışmanın amacı 'Metropol nasıl bir organizmadır?' sorusuna cevap aramaktır. Yöntem, metropolün günümüzdeki kültürel, sosyal, organizasyonel ve mimari niteliklerini ortaya çıkarmaya çalışmaktır. Çalışmada, incelenecek kavramlara ulaşmak için bugün bildiğimiz anlamdaki metropolün oluşumunun geçen yüzyıl başlarında şekillendiği düşünülerek 20. yüzyıl başı ve sonundan, mimarlığa bakış açıları yönünden önemi olan birkaç film kullanılmıştır. 'Sinema ve Metropolün ilişkisi' başlığı altında, yeni bir sanat dalı olarak sinema ve kentin karşılıklı etkileşimde olduğu, kentin dinamiğinin sinemanın içerik ve biçimine esin kaynağı oluşturduğu, sinemanın mekan, zaman ve algılama üzerine mimarlıkla benzer soruları ele aldığı anlatılacaktır. Çalışmada, metropole önce sosyolojik açıdan yaklaşılmış, kentin bir insan yerleşimi olarak kırdan farklılaşan yanları, modernleşme ve kapitalizmin kenti oluşturan itkisi, kentteki karmaşık ve yoğun zihinsel yaşamın birey ve toplum üzerindeki etkileri incelenmiştir. Metropol insanı tüm yönleriyle, metropolde yaşamayan insanlardan farklılaşır. Zihinsel aktiviteleri, beklentileri, alışkanlıkları ve davranış şekilleri değişir. Metropolün oluşumu, ekonomik faktörlerin, örneğin üretim biçimlerinin, kollektif çalışmanın ve işbölümünün de bir sonucudur. Daha sonra, değişen kenti ve mimarlığı düşünebilmek için, insanın tanımını değiştiren 'makine' kavramı ele alınmıştır. Makine gerçek anlamı dışında mimarlık, estetik ve toplum için bir metafor olarak kullanılmaktadır, insanın tanımını yapabilmek, metropol toplumunu ve günümüz koşullarını değerlendirebilmek için gereklidir. İnsanın makineyle yakınlaşması, makineyi yaşama adapte olmak, yetilerini fazlalaştırmak ve yaşama kumanda edebilmek için kullanması söz konusudur. Böylece insan ve makine yakınlaşmasından, yetileri arttırılmış, robotik bir süper organizma yaratılmaktadır. Aynı zamanda makine, insanı ve toplumu özgürieştirir ve ona güç sağlar. Bu amaçlar ve düşünceler, 1. Dünya Savaşından sonraki yıllarda, özellikle Fütürizm içinde de ele alınmıştır. Makine, sadece insanın mükemmelleştirilmesi için değil, toplum organizasyonunun, kentin işleyişinin de ideal bir şeklidir. Kentin karmaşık ve devingen yapısı, tanımlanma, tarif edilme zorluğu getirirken, bütün düşünce ve sanat alanlarında kenti bir başlangıç ve uygulama alanı yapmaktadır. Felsefenin, mimarlığın ve sanatın odak noktaları kentlerdir, çünkü kent insanları düşünmeye iten zengin bir zemin hazırlamaktadır. Bu nedenle, mimarlık alanındaki değişimler de öncelikle kent mimarlığında ortaya IXçıkar. Biçim değişimini kent bağlamında ele almak daha doğru olacaktır. Güncel kent mimarlığının değişimini getiren etkenler arasında bilgi ve iletişim teknolojilerindeki yenilikler dikkat çekicidir. İletişim teknolojisinin mekana getirdiği önemli bir bileşen, ekran arayüzüdür. Ekran ve ilettiği enformasyon, zaman içinde bulunduğumuz anla senkronik değildir, hatta zamansızdır, mekan olarak da hep mesafelidir. Elektronik gün kavramı, insanın yaşayıp algıladığı ve güneşin belirlediği gün değildir. Gece ve gündüzün elektronik gün, ve bilgi ağı yönünden bir farkı yoktur. Oysa insanlar, çalışmak için güneşin doğmasını bekler. Ekran, insan için yaşamsal deneyime açılır. Bu durum, birebir deneyimlenmeden çok daha hızlıdır ve bazen onun yerini almaktadır. Bilgi ağının çok farklı bir topolojisi vardır. Kent topografyası üzerine serilen ikincil bir yüzey gibi olan bilgi ağı kentin içerdiği karmaşık ilişkileri içerir fakat mekanların bu iki ayrı yüzeydeki konumlan birbirleriyle çakışmamaktadır. Böylelikle 'yertn belirsizleşmesi durumu ortaya çıkmaktadır. Bilginin hızla akabilmesi, herşeyin kayıt edilebilirliği ve aktanlabiliriiği mekan ve zaman içinde, insanlar için bir alan ve zaman derinliği yaratmaktadır. Yani tarihsel süreç içinde çok uzun bir zaman dilimi, insanlar tarafından kitap, televizyon, video, bilgisayar ve diğer araçlarla zihinlerde netleştirilmektedir. Görsel olarak sürekli belgelenmek ve kayıt edilmek, en ufak hücresel oluşumdan, makro düzeydeki uzay perspektifine kadar ulaşılabilir görsel malzeme, uzaklık- yakınlık kavramlannı değiştirmekte, alan derinliğini artırmaktadır. Kamusal ve özel mekanlar arasında fark kalmamaya başlamıştır. Yani mekanın fiziksel biçimi ve işlevsel içeriği arasında bir kopma olmaktadır, özel mekanlar, bilgi ağına girerek kamusal mekana dönüşebilmekte, evler işyerleri olabilmektedir. Kent, esas olarak kamusal düzeyde ilişkilerin kurulduğu yer olarak düşünülürse, bilgi ağına girmekle bunlara ulaşılabilmekte, bu durum kentin fiziksel sınırlarının sorgulanmasını getirmektedir. Kentin ve kent hayatının aslında hep içinde yer alma, kentin dışında yer alamama durumu ortaya çıkmaktadır. Kent sınırlan, politik ve siyasi hareketlerle, güvenlik önlemleriyle bile değişebilmekte, kentin fiziksel sınırları bir anlamda geçerliliğini kaybetmektedir. Sınırlar, çizgisel değil havaalantan gibi noktasal olabilmektedirler. Kamusal mekanların azalması ve küçülmesiyle, insanların yüzyüze iletişim kurma olanağı azalmakta ve toplumda önceleri bu iletişimle oluşturulan 'norm' lar oluşamamaya başlamaktadır. Mimarın, mekanda bedeni tekrar tanımlamaya çalışarak işe başlaması gerekmektedir. Mekan, bu etkilerle mutasyona uğruyorken, insanın algısal alışkanlıkları aynı hızda ileriememektedir. Bu durumda, insanın mekansal değişime adaptasyonunu düşünmek mimarlığın işidir. Mimarlık, 'yer'sizleşen, serbestçe dolaşan sermayenin yönlendirdiği bir şeye dönüşmektedir. Yersizleşme, küreselleşmenin bir parçasıdır ve sermaye küresel olarak dolaşmasına karşın etkileri yere bağlı ve kalıcıdır. Bir şirket ya da fabrika başka bir ülkeye taşınmaya karar verdiğinde, geride binasını, kimyasal atığını ve işsiz kalan insanları bırakabilmektedir. Mimarlığın sermayenin güdümüne girmesiyle, mimarlığın kendi geleceğine ilgisiz kalması durumu da ortaya çıkmıştır.Kenti sosyal ve biçimsel olarak etkileyen bir önemli faktör de aşın denetimdir. Sokakları gözleyen kapalı devre kamera ve televizyonları, havaalanlarındaki aşırı güvenli/steril zonlar bunun örnekleridir. Kamusal mekanlar bile özel şirketlerin güvenlik sistemi tarafından denetlenmektedir. Bu durumda, mimarlık alanında, içinde bulunulan kent ötesi durumda, insanın eklentileriyle birlikte değişen tanımına göre ve mimarlıkta da değişen zaman ve mekan kavramlarıyla, yaklaşımların tümüyle değişmesi gerektiği düşünülmektedir. Mimarlığın diğer sanatlarla arasındaki sınırların, özellikle iletişim ve görsel sanatlar alanındaki teknolojiyle, eridiği göz önünde bulundurularak, mimarlığın yenilenen tanımları olabileceği unutulmamalıdır. XI

Özet (Çeviri)

THE METROPOLITAN LIFE, CULTURE AND ARCHITECTURE SUMMARY The aim of this study is to try to find out the characteristics of the metropolis. The method of the study has been firstly to study the cultural, social, organizational and actual architectural qualities of the metropolis. Since the metropolis as we understand it today, was shaped at the beginning of the previous century, in order to obtain the concepts about metropolis that are going to be studied, some important films from the beginning and the end of the 20th century, which have signifying points of view and architectural vision have been examined. Under the title of The Relationship Between Cinema And Metropolis' Chapter 2 intends to explain that cinema, as a new branch of art, interacts with the city as the dynamics of the city gives an inspiration for the themes and forms used in films. Architecture and cinema have much in common when discussing on space, time and perception. In Chapter 3, the difference of the city from the small town and rural existence, the impulse of modernization and capitalism which form the city and metropolis, the effects of the complex and intellectualistic character of the mental life of the city on the individual and the society are examined in a sociological approach. Metropolitan man, differs from the people living in a small town in his mental activities, expectations, habits and behavioral patterns. The formation of the city and metropolis is also a result of the relationships of production, collective working and division of labour. In Chapter 4, the 'machine' concept that changes the definition of“human being”is discussed in order to dispute the changing city and architecture. 'Machine', besides its literal meaning, is used as a metaphor in the architectural, aesthetical and the sociological platforms. It is necessary to define 'human being' in order to evaluate metropolitan society and actual conditions of the city. Man is getting closer with the 'machine' since he uses it to adapt to the living conditions of highly modernised society and to increase his abilities in it. In that way, a super organism who has increased abilities is created by this relationship between man and machine. Also, machine liberates the individual and the society by giving them a certain kind of power. These intentions and concepts came into being following the 1st World War, especially in Futurism. In this point of view, the metaphor 'machine' serves not only for the perfectionism of man, but also the organization of the society and the functioning of the city. It is not possible to deny that the complex and dynamic structure of the city makes it hard to define. However due to this reason, the city becomes the starting point and XIIapplication field of all the artistic and philosophical visions. The city and the metropolis are the focal points of philosophy, architecture and art, because of the fact that they accommodate a rich background that encourages people to think. For that reason, the changes in architectural thought and practice are expected to appear firstly in the city. Therefore, it will be more accurate to examine the changes in architectural form related with the city. Some of the significant factors that effect the change in contemporary city architecture are the new information and communication technologies. A new component that information technology has brought to space is the interface of screen. The screen and the information it presents, is not synchronical with the moment that we are in. It is even almost timeless, and distant from the point of space. Electronical-day is not the day that is experienced by the man and determined by the sun. There is no difference between the day and night for the electronical day and the information network. But man still starts working with the raising sun. For the human, the screen leads one to the world of experiencing life. This is much faster than experiencing things directly. The information network has a different topology and it can be seen as a secondary surface on the city that has similar complex relations. However the locations on this secondary net do not coincide with the physical and real locations of the cityscape. This brings an ambiguity in the notions of place and location. The flow of information and the capability of documenting and transmitting things easily supply a depth of field and time. This means a long time period that is visioned clearly in the minds by the media; books, television, video, computer and other tools. The visual information which changes between the micro scale of cellular formation, and the macro scale of the aerial views, besides being documented all the time, increases the depth of field and effects the concepts of being distant and near. The difference between the public and private space begins to disappear. This supports the idea of the breaking relationship between form and content in architecture. Private spaces could be changed to public ones if they have online connections to the information network. The houses then, could become offices. If the city is thought to be the place in which many relations are established in the public level everyday, and since this could be obtained by connecting to the network, then the borders of the city is questionable. Then it could be claimed that people are constantly in the city, and it is impossible to exist outside of it. Since the borders of the city are up to the political movements and even the security regulations, the physical borders of it loses their importance. Borders are more like spots rather than being linear. By the decrease and fall of public space, the possibility of face to face communications either decrease and it results with the lack of norms that were formed by that kind of relationships. The architect shall start working by trying to define the body in space again. While the space is undergoing mutations rapidly by these effects, the perceptual conventions of man do not. in this sense, it is the responsibility of architecture to XIIIthink about the adaptation of man to the mutating space. Architecture is under the influence of global, freely moving capital. This floating capital is placeless but has permanent effects that are determined by place. When a company or a factory decides moving to another country, it could possibly leave its building, garbage and workers behind. By being under the influence of the capital, the future of architecture started not to be a matter of concern. Another important factor that effects the social and formal organisation of today's city is 'over-control' which have examples like closed circuit television cameras that are controlling the streets, sterile/secure zones in the airports... Even the public spaces of cities are being supervised by the security system of private companies. In the situation of metropolis which is beyond the city, the human being would better be defined by his transformed existence. The approaches in architecture shall concern the new space and time concepts and the changing relationship of architecture with other artistic fields as the digital, visual communication technologies develop. XIV

Benzer Tezler

  1. Tez No

    563233

    Metropolün çağdaş dans yoluyla temsili

    The representation of metropolis in contemporary dance

    ZEYNEP SARIMUSTAFA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Kentsel Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FUNDA UZ

  2. Tez No

    166651

    Tarihi kentlerdeki açık mekanların değişen kullanımlarının değerlendirilmesi: Amasya örneği

    The evaluation of the changing usage of the open spaces in the historic cities: Amasya example

    YASİN ÇAĞATAY SEÇKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HANDAN TÜRKOĞLU

  3. Tez No

    759146

    Tracing traditional elements of Japanese architecture through contemporary micro houses in japan

    Geleneksel Japon mimari öğelerinin çağdaş mikro evlerde izini sürmek

    MERVE BAYDAROĞLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    MimarlıkYeditepe Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BERNA GÖL

  4. Tez No

    223332

    Mimarlık ve tüketim ilişkisine kent bağlamında bir bakış: İstanbul örneği

    An evaluation of the relation between architecture and consumption in the city context: The Istanbul example

    ÖZLEM BALICADAĞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. HÜSEYİN KAHVECİOĞLU

  5. Tez No

    516433

    Günümüzdeki kamusallık örüntülerinin kahve zincir dükkanları bağlamında irdelenmesi

    An evaluation on the chain coffee shops in the context of public patterns

    RÜYA YURDUM KARA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    İç Mimari ve DekorasyonMaltepe Üniversitesi

    İç Mimarlık Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. YEKTA ÖZGÜVEN

Geri Dön