Geri Dön

Akut hepatik ensefalopati: Kolaylaştıran etkenler ve ölüm oranı (200 vakanın incelenmesi)

Acute hepatic encephalopaty: Precipitating factors and death ratio

  1. Tez No: 108236
  2. Yazar: SEMİR ÖZTOPRAK
  3. Danışmanlar: PROF.DR. KERİM GÜLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Gastroenterology, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

ÖZET HE karaciğer sirozunun sık görülen ve ölüm oranı yüksek bir komplikasyonudur. Bu çalışmada karaciğer sirozu zemininde gelişmiş 200 akut HE vakası ele alınmıştır. HE'yi kolaylaştıran etkenlerin sıklığı irdelenmiş ve kolaylaştırıcı etkenler ile diğer durumların ölüm oranı üzerine olan etkileri değerlendirilmiştir. Hastaların 152'si (%76) erkek, 48'i (%24) kadındı. Hastaların yaşı 17-75 (ortalama 52.5) arasında değişmekteydi. Kronik karaciğer sirozunun serimizde en sık nedeni HBV infeksiyonudur (%32.5). ikinci sırada HCV infeksiyonu (%24.5) gelmektedir ve bunları alkol ile kriptojenik siroz izlemektedir. 200 vaka içinde HE gelişmesini kolaylaştıran etkenlerin başında infeksiyonlar gelmektedir. 116 hastada (%58) HE'yi kolaylaştıran etken olarak bakteriyel infeksiyonlar saptanmıştır. İnfeksiyonlar içinde de en sık SAİ yer almaktadır, 80 hastada (%40) SAİ saptanmıştır. HE'yi kolaylaştıran başka bir etken mevcut olduğunda bile SAİ infeksiyonu araştırılmalıdır. Nitekim serimizde ölen 4 hastada hem SAİ hem de özofagus varis kanaması birarada bulunmuştur. Bu nedenle kolaylaştırıcı etken belirgin olsa bile hepatik ensefalopatili her olguda, asit varsa mutlaka ponksiyon yapılmalı ve SAİ yönünden titizlikle araştırılmalıdır. HE'yi kolaylaştıran ikinci sıklıktaki etken üst GİS kanamalarıdır. 43 hastada (%21.5) üst GİS kanaması saptanmıştır, 43 üst GİS kanamalı hastanın 39'unda (%90) özafagus varis kanaması saptanmıştır. Bu nedenle acil endoskopi olanağı olmadığı zaman HE'li kanayan her vakada, kanamanın özofagus varis kanaması kabul edilip tedavi edilmesinin uygun olacağını düşünmekteyiz. 70HE'yi kolaylaştıran diğer etkenler, sırasıyla elektrolit dengesizliği (%11), konstipasyon (%7), aşırı parasentez (%4.5), ishal-kusma (%4), hepatotoksik ilaç kullanımı (%4), aşırı diüretik kullanımı (%0.5) ve aşırı protein alınması (%0.5) şeklinde sıralanmaktadır. Serimizde ölüm oranını etkileyen unsurlar, taburcu olan ve ölen hastalar kıyaslanarak değerlendirilmiştir.Ölen hasta grubunda, ileri yaş, vücut ısısının düşük, sistemik tansiyon arteryelinin 100 mmHg'nın altında, nabız dakika sayısının 100'ün üzerinde, hematokrit ve hemoglobin değerinin düşük, ensefalopatinin ileri evrede, Child-Pugh sınıflamasının C evresinde olması, BUN ile kreatinin ve potasyum yüksekliği taburcu olan hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede fazla bulunmuştur. Her iki grupta ortalama trombosit sayısı arasında istatistiksel fark bulunmamıştır fakat özofagus varis kanaması olan hastalarda trombosit sayısı anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Kolaylaştırıcı etkenler içerisinde ölüm oranını en çok etkileyen kolaylaştırıcı etken özofagus varis kanamasıdır. 39 özofagus varis kanamalı hastanın 16'sı (%41) ölmüştür. Hem genel hem de tek tek ele alındığında infeksiyonlar ile ölüm oranı arasında istatistiksel anlamda ilişki saptanmamıştır. SAİ ve genel olarak infeksiyonlara bağlı ölüm oranının gittikçe düşmesi tedavideki ilerlemelere bağlanabilir. Sıvı-elektrolit dengesizliği içinde oligüri- anüri olması ve potasyum yüksekliği ölen hasta grubunda anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak HE karaciğer sirozunun ölüm oranı yüksek bir komplikasyonudur. Bu nedenle karaciğer sirozuna bağlı HE atağı geçiren ve taburcu olan hastalar karaciğer nakli için potansiyel aday olarak düşünülmelidir. 71

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Hepatik ensefalopatili bir hayvan modelinde opioderjik sistem aktivitesi ölçüsü olarak adenilat siklaz enzim aktivitesinin incelenmesi

    Adenylate cyclase activity as a measurement of opioidergic system activity at an animal hepatic encephalopathy model

    MURAT TÖRÜNER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CİHAN YURDAYDIN

  2. Hepatik ensefalopatide parenteral amino asit infüzyon tedavisinin etkinliğinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    MAHMUT ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    GastroenterolojiUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FARUK MEMİK

  3. Hepatik ensefalopati patogenezinde santral opioterjik sistemin fonksiyonel öneminin nalokson tedavisi ile test edilmesi

    Treatment of human hepatic encephalopathy with the opioid receptor antagonist naloxone

    HÜSEYİN SAVAŞ GÖKTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CİHAN YURDAYDIN

  4. Deneysel hepatik ensefalopati oluşturulan sıçanlarda saccharomyces boulardii kullanımı

    The use of saccharomyces boulardii for the treatment of hepatic encephalopathy an experimental study

    YÜKSEL IŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ÜNSAL ÖZGEN

  5. Ratlarda deneysel akut karaciğer yetmezliği modelinde serebral glutamat düzeylerinin in-vivo voltametrik metotla incelenmesi ve minosiklin'in bu düzeyler üzerine etkisi

    In-vivo measurement of serebral glutamate levels in an experimental model of acute liver failure in rats and the effects of minocycline on them

    FATİH SARUHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Eczacılık ve FarmakolojiAtatürk Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET HACIMÜFTÜOĞLU