Geri Dön

B6 vitamininin AGE oluşumu üzerine etkilerinin, STZ diabetik deneysel hayvanlarının böbrek dokularında incelenmesi

Effects of vitamin B6 on formation of AGE in renal tissues of STZ induced diabetik rats

  1. Tez No: 137968
  2. Yazar: SUAT HAYRİ KÜÇÜK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Biyokimya, Biochemistry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 157

Özet

ÖZET Diabetik nefropati patogenezindeki major biyokimyasal mekanizmanın ileri glikasyon olduğu kabul edilmektedir. Hiperglisemide gerek ileri glikasyon ile ve gerekse poliyol yolu aktivasyonu ile ilişkili olarak ve diabette antioksidan statüdeki zayıflamaya bağlı olarak oksidatif streste meydana gelen artış patogenezde önemli rol oynamaktadır. Son yıllarda Bö vitamerlerinin vitro koşullarda ileri glikasyonu engellediği belirtilmiştir. Bu tez çalışmasında DN gelişimi böbrek ağırlığı/vücut ağırlığı, idrar hacmi, GFR, Pa mikroglobulinüri, mikroalbuminüri parametreleri ile izlendi Böbrek ve plazma AGE- peptid düzeyi ve lipooksidatif hasarın spesifik göstergesi olan 8-epi-PGF2a analizi ile bu parametrelerin birbirleri ve nefropati kriterleri ile olan ilişkileri değerlendirildi. RCO'lan detoksifıye ettiği bilinen ve DN'de bu rolü fazlaca çalışılmayan AR aktivitesi tayin edildi. Çalışmada 8 aylık erkek 46 adet Wistar albino erkek sıçan kullanıldı. 70 mg/kg ip STZ ; uygularak diabetik yapılan sıçanlar üç gruba ayrıldı. Bir gruba tedavi uygulanmazken diğer iki gruba insülin (4Ü/gün) ve piridoksai-5 '-fosfat (PLP) (içme suyunda 50mg/kg) verildi. Diğer sıçanlar kontrol ve PLP gruplarına ayrıldı. 89. günün sabahında tek tek metabolik kafeslere konulan sıçanlar bir gecelik açlık sonunda; tartıldı, idrar örnekleri alındı, eter anestezisi altında heparinize kan örnekleri, sakrifikasyon sonrasında ise böbrekleri alındı Glukoz, kreatinin, aldoz redüktaz aktiviresi spektrofotometrik; mikroalbumin, HbAıc irnmüntürbidimetrik olarak tayin edildi. p2 mikroglobulin immün kemilüminesans sistem ile çalışıdı. 8-epi-PGF2a ELISA ile % AGE-peptid“diode array”ve fluoresan detektörlerin seri bağlandığı HPLC sisteminde analizlendi. Deney hayvanlarında hiperglisemi ile birlikte diabetik tablonun diğer karakteristikleri olan glukozüri, poliüri ve polidipsi saptandı. Diabet grubunda |3 2 mikroglobulin, mikroalbumin ve plazma kreatinin değerlerinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek olması bu gruptaki sıçanların diabetik nefropatinin en azından mikroalbuminüri evresinde olduklarını gösterdi. Diabet grubunda kreatinin klirensi ve aldoz redüktaz dışındaki tüm parametrelerin kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek olduğu bulundu. Plazma ve Böbrek AGE peptid konsantrasyonunu kontrol grubundan anlamlı yüksek olması ve diabet grubunda plazma ve böbrek AGE-peptid 125düzeyleri arasında saptanan korelasyon (r=0877, p=0,002) plazma x\GE düzeyinin doku AGE düzeylerinin bir göstergesi olduğunu ortaya koydu. İnsülin grubunda böbrek hipertrofisi ve % AGE-peptid dışındaki tüm parametrelerin diabet grubundan anlamlı derecede düşük saptanması insüiinin metabolik kontrolü düzelterek nefropati gelişimini yavaşlattığını gösterdi. PLP verilen diabetik gruptaki glomerüler hasarın bir göstergesi olan mikroalbuminüri ve 8-epi-PGF?a değerlerinin diabet grubundan anlamlı derecede düşük, kontrol grubundan ise anlamlı yüksek olduğu bulundu. Ayrıca PLP tedavisi AGE peptid düzeylerini diabetik gruba göre istatistiksel olarak anlamlı olmakla beraber azalttı. Diabet grubunda HbAlc ile P 2 mikroglobulinüri ve idrar hacmi arasında,“”Diabet + İnsülin'"' grubunda 8-epi PGF^a ile hem glukoz ve hem de mikroalbuminüri arasında, PLP grubunda ise 8-epi PGF2a ile böbrek AGE-peptid arasında ilişki olduğu bulundu. Bu bulgular diabette artan ileri glikasyonun ve oksidatif stresin tübüler ve glomerüler hasar gelişimine neden olduğunu gösterdi. PLP tedavisinin mikroalbuminüri ve lipoperoksidatif hasarı engelleyerek nefropati gelişimini yavaşlattığı gösterildi. PLP'nin potensiyal bir AGE/ALE inhibitörü olması AGE aracılı hasan önleyebilir. 126

Özet (Çeviri)

SUMMARY Advanced glycation is reported to be the major mechanism in diabetic nephropathy pathogenesis. Increased oxidative stress due to advanced glycation, polyol pathway activation and decreased antioxidant status, plays an important role in pathogenesis. Recently vitamin B6 and its vitamers have been shown to inhibit advanced glycation in vitro. In the study the development of diabetic nephropathy was evaluated with % kidney weight /bodyweight, urinary volume, creatinine clearance (GFR), p\ microglobulinuria, microalbuminuria. We analyzed kidney and plasma AGE-peptid and urinary 8-epi- PGFaa as a specific marker of lipooxidative injury and evaluated the relationships between these parameters and nephropathy catenas. We assassed AR which is known to detoxify reactive dicarbonyl compounds. This role for AR has not been extensively investigated in DN. In the study 46 male Wistar albino rats aging 8 months were used. The. rats that were administered STZ (70mg/kg ip), were allocated to three groups. One group was not treated and the other two groups were treated with either pyridoxal-5'-phosphate (PLP) (50mg/kg in drinking water) or insulin (4U/day). Other rats were divided into control, and PLP given control groups. At the end of the experimental period, the rats were housed in metabolic cages and after 24 hour urine samples were collected and rats were sacrified under ether anasthaesia. Glucose, creatinine and aldose reductase were anaylzed spectrophotometrically and microalbumin and HbA[0 were analyzed immunturbidimetrically. p2microglobulinuria was assessed by immunchemi- luminescence system. 8-epi-PGF2a was assessed by ELISA and %AGE- peptide was detected by HPLC sytem with“Diode array”and fluorescence detectors connected online. Hyperglycaemia glucosuria, polyuria and polydypsia were observed in diabetic rats. Significantly increased values for p2 microglobulinuria, microalbuminuria and plasma creatinine in diabetic rats in comparison to control revealed the establishment of diabetic nephropaty phase 3. In diabetic group except creatinine clearance and aldose reductase, all parameters were found to be significantly important compared to controls. Correlation between kidney and AGE-peptid levels in diabetic group showed that 127plasma AGE-peptide levels may be a marker of tissue AGE levels. In diabetic group HbAic was correlated with p\ microglobulin (r=0,769, p=0,015) and urinary volume (r=0,698 p=0,036). Insulin treatment caused significant decrease in all parameters except renal hypertrophy and plasma AGE-peptide levels, and showed that insulin slowed the progression of nephropathy by improving metabolic control. In“”Diabet + PLP“”group microalbuminuria as a marker of glomerular injury and 8-epi- prostaglandin F2a as a marker of oxidative stress were found to be significantly lower than diabetic and higher than control group. Also PLP supplementation reduced AGE- peptid levels (not significantly different compared to diabetic group). In diabetic group HbAlc was corelated with B2 microglobulinuria and urinary volume and in insulin treated group 8-epi PGFja was correlated with glucose and microalbuminuria. These findings show that increased oxidative stress and advanced glycation cause glomerular and tubular damage in diabetes. PLP treatment slowed the progression of diabetic nephropathy by attenuating lipoperoxidative stress and decreasing glomerular injury. PLP, being a potent inhibitor AGE/ ALE may prevent AGE-releated damage in diabetic nefropathy. 128

Benzer Tezler

  1. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi çocuk polikliniklerine başvuran alt düşüklüğü saptanmış risk grubu hastalarında B6 vitamin düzeyinin değerlendirilmesi

    Applicants to Kirikkale University Faculty of Medicine hospital children's polyclinics evaluation of vitamin B6 level in risk group patients with low alt

    YASEMİN DEMİRBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HACER FULYA GÜLERMAN

  2. Tip 2 diyabetli hastalarda DNA glikasyonu ve DNA glikasyonu üzerine b1 vitamininin etkilerinin diyabetik nefropatili hastalarda incelenmesi

    Dna glycation in patients with type 2 diabetes mellitus and the effect of vitamin b1 on DNA glycation in patients with diabetic nephropathy

    F. CANDAN SOHTORİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK

  3. Yoğun bakım ünitesinde yatan kritik hastalarda B1, B6, B9 ve E vitaminlerinin seviyelerinin ardışık olarak tespit edilmesi

    Consequential determination of vitamins BB, B6, B9, and E in critical patients in the intensive care medicine

    GÜLŞAH GÜNEŞ ŞAHİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Beslenme ve DiyetetikErciyes Üniversitesi

    Klinik Beslenme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT SUNGUR

  4. Tip 2 diyabetli hastalarda protein glikasyonu ve nefropatili hastalarda B1 vitamininin etkilerinin incelenmesi

    Investigation of protein glycation in type 2 diabetic patients and effects of vitamin B1 in patients with nephropathy

    EBRU ÇETİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Biyokimyaİstanbul Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLDEN BURÇAK

  5. Yıldız ve genç erkek basketbolcularda beslenme durumu ile optimal performans duygu durumunun değerlendirilmesi

    Yildiz ve genç erkek basketbolcularda beslenme durumu ile optimal performans duygu durumunun değerlendirilmesi

    ASLI DEMLİKOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Beslenme ve DiyetetikTrakya Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ LEYLA TEVFİKOĞLU PEHLİVAN