Türkiye'de aktif işgücü politikaları ve özel istihdam büroları
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 145084
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. YÜCEL UYANIK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, İşletme, Labour Economics and Industrial Relations, Business Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 214
Özet
199 ÖZET Ekonomik gelişmenin ülkelerdeki işsizlik sorununun çözümü konusundaki rolü tartışma götürmemekle birlikte, işsizliğin gelişmiş ülkelerde de ciddi bir sorun olarak yaşanıyor olması, gelişmiş ülkelerin büyük çoğunluğu ve Avrupa Birliği ülkelerinde yeni bir takım politika arayışlarını gündeme getirmiştir. Bu konuda son zamanlarda sıkça duyduğumuz kavramlardan biri de aktif işgücü piyasası politikalarıdır. Modern refah devletinin gelişimiyle yakından bağlantılı olarak, aktif işgücü piyasası politikalarının yarım yüzyıldan daha fazla bir tarihi vardır. Ancak, zaman içerisinde bu kavram büyük ölçüde değişime uğramıştır. İlk kez 1940 yılında İsveç'te uygulanan bu politikalar, tam istihdamla birlikte gelen enflasyon sorununa karşı bir önlem olarak geliştirilmiştir. Daha sonra, sanayileşmiş ülkelerde işsizliğin yoğun olarak görüldüğü dönemlerde işgücü arzını yeniden yönlendirmenin bir aracı olarak kullanılmıştır. AB Komisyonu tarafından yüksek işsizlik oranının düşürülmesi için politikalar geliştirmek üzere hazırlanan planda da işsizlik sigortası ve yardımı gibi pasif politikalar yerine mesleki eğitim, yeniden eğitim, istihdam danışmanlığı hizmetlerinin geliştirilmesi gibi aktif işgücü piyasası politikalarının izlenmesi gerektiği belirtilmektedir. Bu doğrultuda, Avrupa Konseyi, Avrupa Birliği ülkelerinin istihdam stratejileri içerisine aktif işgücü piyasası politikalarını temel bir araç olarak dahil etmiştir. Türkiye'de planlı kalkınma döneminin ilk yıllarında devletin, istihdam sorununun çözümünü sanayi sektörünün gelişmesine bağlaması, bu dönemde aktif bir politika izlenmesini engellemiştir. 1970'li yıllarda ise uluslararası alanda yaşanan enerji krizlerinin ve ekonomik krizlerin Türkiye ekonomisi üzerinde de durgunluk ve dış borçların artması gibi olumsuz sonuçlara neden olması ve bu konjonktürün 1960'lı yıllarda ülkemizden yabancı ülkelere gerçekleşen göç olanaklarını kısıtlaması, işgücü piyasalarında yaşanan sorunları derinleştirmiştir. Ekonominin dışa kapalı olması nedeniyle, yurt içi pazarın, üretim200 kapasitesini karşılayabilme özelliği azalmış ve bu durum maliyetler üzerinde baskı yaratmıştır, ithal ikame döneminin ikinci aşamasında oluşturulan üretim yapısının ara ve yatırım malı girdilerinde ithalat ihtiyacını artırması sonucunda, döviz ihtiyacının artması, borçlanma ve 1973 yılından itibaren dünya ekonomilerinin karşılaştığı ciddi ve çok boyutlu dış şoklar, ülkemizi de büyük bir darboğaza sokmuş, 24 Ocak Kararları olarak adlandırılan makro ekonomik politikalarla dışa açılma sürecini başlatmıştır. 1980 sonrasında ülkemizde işgücü piyasası verileri incelendiğinde, işsizlik ve onun kadar önemli olan eksik istihdamın ciddi bir sorun olarak öne çıktığını görmekteyiz. İşsizlik oranlarındaki artışla beraber, istihdam edilenlerin niteliklerinin işgücü piyasasının taleplerinin çok gerisinde olması ve istihdam edilebilirlik açısından mesleki eğitim ve yaşam boyu eğitimin öne çıkması, aktif işgücü piyasası politika ve programlarını ülkemiz açısından da son derece önemli bir hale getirmiştir. Ülkemizde aktif işgücü piyasası politikaları içerisinde iş ve işçi bulmaya aracılık konusunda 1946'dan beri faaliyet sürdüren İş ve işçi Bulma Kurumu, yaşanan gelişmeler karşısında işgücü piyasasının ihtiyaçlarına tam olarak cevap verememiş ve fonksiyonlarını etkin olarak yerine getirememiştir. Aktif işgücü piyasası programlarını uygulayarak, aracılık faaliyeti dışındaki istihdam hizmetlerini de etkin olarak yerine getirebilmesi için Kurumun yeniden yapılandırılması gerekli hale gelmiştir. Bu gelişmeler sonucunda çıkarılan 4904 sayılı Türkiye iş Kurumu Kanunu'nun getirdiği en önemli yeniliklerden biri de özel istihdam bürolarına, belirli şartları yerine getirmeleri halinde ve Kurum müfettişlerinin denetiminde işgücü piyasalarında faaliyet gösterme izninin verilmesi olmuştur.
Özet (Çeviri)
201 ABSTRACT Although the role of economic development is significant for the solution of unemployment problem in a country, the fact that unemployment is a serious problem in also developed countries has made some new policy searchings a current issue in most developed and EU countries. One of the expressions we have heard about this issue nowadays is active labour market policies. In fact the expression“active labour market policies”dates back to 1940s connected with the development of modern state. But on the other hand, the content of this expression has changed much from 1940s up to now. Practiced for the first time in 1940 in Sweden, these policies were built up as a measure for unemployment problem coming to light with full employment. Then, these poicies were practised in developed countries as a means of redirecting labour supply in period of times when unemployment was a serious problem. Also, in the plan made by EU Commission to develope policies to decrease the high unemployment rate, it was stated that active labour market policies like vocational training, retraining and employment consultance service should be followed in stead of the passive policies like unemployment insurance and benefit systems. In this way, EU Council included active labour market policies in the employment strategies of EU countries as a main element. In the first times of the planned development period in Turkey, the fact that the state saw the solution of employment problem in industry sector hindered Turkey from following an active policy. In 1970s the fact that energy crises and economic crises occured on an international scale caused negative results on Turkey's economy as well, like economic resession and increasing foreign debts and that this economic situation restricted the migration possibilities occured in 1960s from Turkey to foreign countries aggravated the problems in our labour market. Because of the fact that there weren't any importing and exporting in our economy,202 the facility of internal market's meeting production capacity of the country decreased and this situation put pressure on costs. The fact that the necessity of foreign exchange increased in the result of the production structure formed in the second stage of import substitutional term increased the necessity of importing in inputs of intermediate goods and investing goods, getting into debt and serious and multidimentional crises the world economies have met since 1973 put our country in a bottleneck and get our country to begin the period open to foreign trade with the macroeconomic policies called 24 January Decisions. When we examine the labour market data after 1980 in our country, we see unemployment and underemployment, as important as unemployment, are serious problems in our labour market. Together with increasing unemployment rate, the fact that employees' qualities are so behind the demands of labour market and that vocational training and lifelong training become more important from the point of employability the importance of active labour market policies and programmes has increased for our country too. Being functional in job mediation service in the field of active labour market policies since 1946, The Turkish Employment Office hasn't served the needs of labour market in accordance with changing conditions. Carriying out active labour market programmes, to be able to carry out the activities about employment services excluded from mediation activities, it has become a necessity for the Office to be reorganized. One of the most important innovations of the law enacted in the result of these developments and called“Türkiye iş Kurumu Kanunu”(law number 4904) was the permission given to private employment agencies to be functional in labour markets provided that, they have some spesific conditions and under the control of the inspectors of ISKUR.
Benzer Tezler
- Emek piyasasında aracılık ve özel istihdam büroları
Employment services and private employment agencies in the labor markets
ALİ KEMAL SAYIN
Doktora
Türkçe
2002
Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriİstanbul ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TOKER DERELİ
- Türkiye'de genç işsizlik ve istihdam politikaları (2000-2023)
Youth unemployment and employment policies in Türkiye (2000-2023)
SEYİR AHMET YILMAZ
- İstihdam, işsizlik ve açık işlerin analizi: Beveridge Eğrisi
Analysis of employment, unemployment and vacancies: The Beveridge curve
MEHMET TATAR
- Limits to neoliberal governance: Active labour market policies and vocational training courses in Ankara
Neoliberal yönetişimin sınırları:Aktif işgücü piyasası politikaları ve Ankara'da mesleki eğitim kursları
MERVE KAYADUVAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Siyasal BilimlerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA KEMAL BAYIRBAĞ
- Türkiye'de iş ve meslek rehberliği uygulamaları ışığında kariyer danışmanlığının geleceği
The Future of career counselling in Turkey in the light of job and profession counselling practices
TUBA KUŞGÖZ TÜRKCEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
EkonomiAnkara Üniversitesiİnsan Kaynakları Yönetimi ve Kariyer Danışmanlığı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RECEP VARÇIN