Farklı etyolojilerle oluşan erkek osteoporoz modellerinde kemik dansitesi, kemik markerları ve kemik gücü değişiklikleri ve bunlara raloksifenin etkisi
The changes in bone mineral density strength and bone turnover markers in different osteoporosis models of male rats and the effects of raloxifene on these parameters
- Tez No: 165471
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. FIRAT BAYRAKTAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 66
Özet
ÖZET AMAÇ: Hipogonadizm ve glukokortikoide bağlı osteoporoz erkeklerde en sık görülen osteoporoz nedenidir. Bu çalışmada farklı etyoloj ilerle oluşan erkek osteoporoz modellerinde kemik dansitesi, kemik turnover markerlan ve kemik gücü değişikliklerini ve bunlara raloksifenin etkisini araştırdık. MATERYAL ve METOD: Çalışma için 4 aylık, benzer kiloda Wistar albino susu erkek sıçan kullanıldı. Deneysel gruplar; 1) Kontrol (n=5), 2) ORCX kontrol (2 grup n=5, n=6), 3) ORCX-metilselluloz (0,5 cc/gün), 4) ORCX-raloksifen (10 mg/kg/gün), 5) Sham-kontrol, 6) Sham-metilselluloz (0,5 cc/gün), 7) Sham-raloksifen (10 mg/kg/gün), 8) GİO-kontrol (15 mg/kg/haftalık metilprednisolon), 9) GİO-metilselluloz (0,5 cc/gün), 10) GİO-raloksifen (10 mg/kg/gün). Sıçanlar eter ile uyutulup sol femur ve L4 vertebradan Hologic QDR 4500A ile kemik dansiteleri ölçüldü. Ratlann serumda osteokalsin (IRMA) ve CTX (ELÎSA) çalışıldı. L4 vertebra ile sol femur disseke edilip Shimadzu AG-50 kNG cihazı ile kompresyon ve üç nokta baskı yöntemi ile kemik gücü testleri uygulandı (N/mm), istatistiksel analiz One Way ANOVA ve değişken varyasyonları Tukey ile SPSS 1 1.0 paket programı ile yapıldı. BULGULAR: Çalışmada raloksifen ORCX ratlann vertebra ve femur kemik gücünde anlamlı olmayan artışlara yol açmıştır. ORCX-raloksifen grubunda femur kemik gücü 267.44±18.03 N/mm iken ORCX-kontrol grubunda 246.32±49.37 N/mm ölçülmüştür (p>0.05). ORCX ratlarda raloksifen alanlarda vertebra kemik gücü 147.78±09.51 N/mm iken ORCX osteoporotik grupta 114.6Ü05.93 N/mm ölçülmüştür (p=0.488). Raloksifen femoral ve vertebral kemik dansitesinde anlamlı olmayan artışlara yol açmıştır. Raloksifen ORCX grubunda osteokalsin düzeylerinde anlamlı (p=0.007), CTX düzeylerinde anlamlı olmayan azalmaya yol açmıştır (p=0.066). GİO grubunda raloksifen verilenlerde vertebra ve femur kemik gücünde anlamlı olmayan artış gözlenmiştir. GİO grubunda raloksifen alanlarda femur kemik gücü 250.99±62.56 N/mm saptanırken GİO kontrol grubunda 235.1 1±30.47 N/mm gözlenmiştir (p>0.05). Vertebra kemik gücü GİO'da raloksifen alanlarda 150.63±15.00 N/mm iken, aynı grupta kontrol ratlarda 140.32±13.27 N/mm saptanmıştır (p>0.05). GİO'da raloksifen vertebra ve femur kemik dansitesinde anlamlı olmayan artışlara neden olmuştur. GİO'da raloksifen verilenlerde kemik turnover marker' larmda anlamlı değişiklik gözlenmemiştir. SONUÇ: Bu çalışmada raloksifen, erkek ratlarda orşiektomi ve glukokortikoid ile oluşturulan osteoporoz modellerinde kemik dansitesi ve kemik gücünde istatistiksel olarak anlamlı olmayan artışlara yol açmıştır. 50
Özet (Çeviri)
SUMMARY INTRODUCTION: Hypogonadism and glucocorticoid-induced osteoporosis (GIO) are the most common etiologies of osteoporosis in men. In this study we aimed to measure and compare femoral and vertebral bone strength in two different male osteoporosis models and to show the effects of raloxifene on these parameters. METHODS: Four months old Wistar albino male rats were used in the study. Experimental groups included; 1) Control (n=5), 2) orchidectomized (ORCX) control, 3) ORCX+raloxifene (10 mg/kg/day), 4) GIO-control (15 mg/kg/week methylprednisolone), 5) GlO-raloxifene (10 mg/kg/day). Treatment was initiated 8 weeks after orchidectomy and glucocorticoid administration. Raloxifene and vehicle treatment was administered by gavages for 8 weeks. Than rats were sacrificed. The effects of ORCX, GIO, raloxifene treatment and maintenance regimens were measured at femur and lumbar vertebras (L4). Bone strength was assessed with compression test in vertebras and with three-point bending test in femurs by using Shimadzu AG-50 kNG as Newton (N/mm). Bone mineral densities of these rats were assessed with Hologic QDR 4500 A, by small animal software. Statistical analyses were made by one way ANOVA and equal variances assumed by Tukey test in SPSS 1 1.0 programme. RESULTS: It was shown that raloxifene non-significantly increases the femoral and vertebral bone strength measurements in ORCX rats. While bone strength was found to be 267.44±18.03 in femurs of ORCX plus raloxifene and 246.32±49.37 in femurs of the osteoporotic group (p>0.05) whereas 147.78±09.51 in vertebras of the ORCX plus raloxifene group and 114.6Ü05.93 in vertebras of the osteoporotic group (p=0.488). Raloxifene also increased the femoral and vertebral bone density non-significantly when compared with the control group. Raloxifene significantly decreased osteocalcin levels (p=0.007) while decreased CTX levels non-significantly (p=0.066). It was also shown that raloxifene non-significantly increases the femoral and vertebral bone strength measurements in GIO rats. While bone strength was found to be 250.99±62.56 in femurs of GIO plus raloxifene and 235.1 1±30.47 in femurs of the osteoporotic group (p>0.05) whereas 150.63Ü5.00 in vertebras of the GIO plus raloxifene group and 140.32±13.27 in vertebras of the osteoporotic group (p>0.05). Raloxifene also increased the femoral and vertebral bone density non-significantly when compared with the control group. In GIO group ther was no significant change in bone turnover markers CONCLUSION: In this study, raloxifene non-significantly increased the bone density and bone strength in orchidectomized and glucocorticoid induced osteoporosis models. 51
Benzer Tezler
- Farklı etyolojilerle oluşan miyokarditlerde interlökin-9 ve interlökin-17'nin rolü
The role of interleukin-9 and interleukin-17 in myocarditis with different etiologies
TUĞBA KANDEMİR GÜLMEZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CAN ACIPAYAM
- Capparis spinosa ekstresinin deneysel olarak oluşturulan kemik defektlerinde yeni kemik oluşumuna etkisinin incelenmesi
The evaluation of Capparis spinosa extract effect on bone defects formed experimentally
MUSTAFA KIRTAY
Doktora
Türkçe
2012
Diş HekimliğiCumhuriyet ÜniversitesiAğız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. HASAN YELER
- Çocuk yoğun bakım ünitesinde fulminan karaciğer yetmezliği ile yatan hastalarda etiyoloji ve uygulanan tedavilerin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
FULDEN PAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TANIL KENDİRLİ
- Kronik inflamatuar demiyelinizan polinöropati ve karpal tünel sendromu olgularında median sinir distal motor yanıtının süre ve alan ölçümlerinin karşılaştırılması
Comparison of duration and area measurements of median nerve distal motor responses in patients with chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy and carpal tunnel syndrome
ZEHRA AKTAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EREN GÖZKE
- İskemik inme etyolojisinde Helicobacter pylori ve Chlamidia pneumonia infeksiyonunun rolü ve risk faktörleri ile ilişkisi
The role of Helicobacter pylori and Chlamidia pneumonia infection and the releationship with the risc factors in ischemic stroke etiology
KEMAL CEYLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
NörolojiYüzüncü Yıl ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TEMEL TOMBUL