Geri Dön

Use of corrective feedback in efl classes

Düzeltici dönütlerin ingilizcenin yabancı bir dil olarak okutulduğu sınıflardaki kullanımı

PDF İndir

  1. Tez No: 210088
  2. Yazar: EROL KILINÇ
  3. Danışmanlar: Y.DOÇ. MİNE DİKDERE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Eğitim ve Öğretim, İngiliz Dili ve Edebiyatı, Linguistics, Education and Training, English Linguistics and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Anadolu Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 145

Özet

Bu çalısma, yüksekögretim düzeyinde, ngilizce yabancı dil egitimi konusma becerileri sınıflarında, ögrencilerin dil hataları ile ögretmenlerin bu hatalara yönelik kullandıkları sözlü düzeltici dönütler arasındaki iliskiyi arastırmayı hedeflemektedir. Hata ve düzeltici dönütlerin çesitleri ve bunların tür ve sıklık dagılımları bu çalısmada ortaya konulmustur. Ögretim elemanlarının, ögrenci hatalarına müteakiben yapılan düzeltici dönütlerin verilme egilimleri iki sebepten ötürü ortaya çıkarılması hedeflenmistir. Birincisi, ögretmenlere bu egilimlerin kendi genel ögretim amaçlarıyla ne ölçüde örtüstügüyle ilgili bir ayna tutmaktır. kincisi, yapılan hata miktarı ve çesitleriyle bunlara verilen düzeltici dönüt çesit ve miktarı arasındaki iliskiye bakmaktır. Mevcut veriler ngilizce okutmanlarıyla ögrencileri arasındaki 24 ders saatlik sözel etkilesimden meydana gelmektedir. Bu veri Anadolu üniversitesi Yabancı diller Yüksek Okulu hazırlık konusma ve dinleme becerileri sınıflarına giren üç farklı ögretim elemanı ve sınıftan toplanan verilerden meydana getirilmistir. Bu çalısmadaki sözel etkilesimlerin tümü bir kamera vasıtasıyla kaydedilmis olup sonradan yazıya dökülmüstür, ardından Lyster ve Ranta' nın (1997) dönüt verme modeli kullanılarak söylem çözümlenmesi teknigi ile analiz edilmistir. Sonuçlara göre, (1) ögretim elemanının ögrencinin yanlıs ifadesini tekrarlarken hatalı ögeyi düzelterek karsılıgını vermesi anlamına gelen ?recast? % 56,2 oranında tüm ögretim elemanları tarafından en fazla kullanılan düzeltici dönüt türü olmustur. kinci sıradaki dönüt türü ?recast? ile benzerlik tasıyan ama düzeltmenin ögrencinin ana dilini kullanması sonucu ögretim elemanı tarafından hedef dile çevrilerek düzeltici dönüt verilmesi anlamına gelen ?translation? % 26,2 oranında takip etmekte. Üçüncü sırada ögretim elemanının ögrencinin yanlıs ifadesindeki ögeyi düzelterek ve yapılan hatayı vurgulayarak karsılıgını vermesi anlamına gelen ?explicit correction? % 9,5 sıklıkta kullanılmıstır. Lyster ve Ranta (1997) tarafından ortaya atılan ?metalinguistic dönütü?, ?elicitation?, ?clarification request?, ?repetition? olan diger düzeltici dönütler biçim üzerinde uzlasma anlamına gelen `negotiation of form' gibi dönüt verme yöntemleri olup toplamda yalnızca % 8,1 oranında kullanılmıstır. (2) Ögrenciler tarafından yapılan hata türleri ve bunları takip eden düzeltici dönüt türü arasındaki iliskiye dayanarak dilbilgisel hatların (342 adet) en sık meydana gelen hata türü olmasına karsın orantısal olarak en az düzeltilen hata türü (%14) olduklarıdır. Buna karsın sözcük seçiminden kaynaklana hataların (lexical errror) (99 kez) en az meydana gelen hata türü olmasına ragmen orantısal olarak en fazla dönüt alan (% 43,4) hata türü oldugu saptanmıstır. Bu bulgular ögretim elemanlarının daha az dilbilgisel hataları buna karsın sözcük seçiminden kaynaklanan hatalara karsı daha fazla dönüt verme egilimlerine sahip oldukları yönünde yorumlanabilir ki bu da konusma becerileri ögretim elemanlarının derslerinde akıcılıga (fluency) diger bir deyisle `anlam' a (meaning) daha fazla önem verdikleri anlamına gelir. Bu sonuçlar dogrultusunda konusma becerileri dersi ögretim elemanlarının genel anlamda düzeltici dönüt (%24,5)vermek konusunda çok istekli olmadıkları saptanmıstır. Verilen bu dönütler arasında da en az (prompting) türündeki dönütler diger bir deyisle `sekil üzerinde uzlasıcı' (negotiation of form) dönüt verme türlerini kullandıkları söylenebilir ki bunlar ögrencinin kendi hatasını kendisi düzeltmesi anlamına gelen ?self- repair? `e yol açabilmekte. Düzeltici dönüt verildigi durumlarda ise en fazla tercih edilen ?recast? diger bir deyisle `anlam üzerinde uzlası' ya (negotiation of meaning) sebep olabilen dönüt türü benimsenmekte olup bu da konusma becerileri derslerinin temelinde yatan akıcılıga odaklanmaktan kaynaklanmaktadır.

Özet (Çeviri)

This study aims to explore the correlation between students? errors and teachers? use of corrective feedback at tertiary level EFL speaking classes. The frequency and distribution of error types together with the distribution and frequency of corrective feedback types are identified in the present study. Teachers? tendency of employing the different types of corrective feedback after students? different types of errors made in speaking classes is aimed to be revealed, first, to provide a picture whether these tendencies match teachers? teaching purposes in terms of facilitating successful self repair. The subsequent concern is whether the type of error determines the type and frequency of corrective feedback teachers incorporate in speaking classes. The database consists of 24 class hours of interactions between three EFL instructors and their students in three different intermediate level speaking & listening classes at the school of foreign languages at Anadolu University, Turkey. The verbal interaction was videotaped and transcribed, and coded according to Lyster and Ranta?s (1997) corrective ii discourse model. The results reveal that (1) recast (56.2 %), an implicit corrective feedback move that repeats the learners utterance by correcting only the inaccurate item in an unobtrusive manner, was employed the most frequent by all the participating teachers in the present study. Followed by translation (26.2 %), similar to recast which translates students use of L1 into the target language, and explicit correction (9.5 %) which corrects the ill formed utterance obtrusively. Other corrective feedback types such as, metalinguistic feedback, elicitation, clarification request, repetition, that promote `negotiation of form?, proposed by Lyster & Ranta (1997) accounted for 8.1% within all feedback provided. (2) The correlation between corrective feedback type and its preceding error type indicates that although grammatical errors (342 grammatical errors) were the most occurring error type, they were the least (14%) corrected. In contrast, lexical errors that occurred the least (99 times) were corrected as the most frequent error type (43.4%). This finding might be interpreted that the tendency of all instructors was less to correct grammatical errors but the most frequent lexical errors since fluency (i.e. meaning) is the primary focus of speaking classes. Similarly the total amount of corrective feedback (210 turns) provided to the total amount of errors (856 turns) reveals that speaking teachers are unwilling to correct students? errors in speaking classes where fluency is the primary focus. These findings attest to the assumption that speaking teachers are unwilling to employ corrective feedbacks (24.5%) in general and the least to employ prompting (i.e. negotiation of form) types of corrective feedback in speaking classes, which might lead to self repair. However when they do employ corrective feedback, they have a tendency to employ recast (i.e. negotiation of meaning) due to the orientation of fluency that is the focus of communicative classes.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    257052

    Corrective recast and prompt in learning L2 grammar in EFL setting

    İngilizce dilbilgisinin öğreniminde düzeltme amaçlı tekrar ve yönlendirme

    HEDAYAT SARANDİ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    Eğitim ve ÖğretimHacettepe Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Bölümü

    DOÇ. DR. MEHMET ÇELİK

  2. Tez No

    905487

    Learner motivation in peer and teacher corrective feedback in English classes

    İngilizce derslerinde akran ve öğretmen düzeltici geri bildiriminde öğrenen motivasyonu

    ELİF GÜNAY

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Eğitim ve ÖğretimHacettepe Üniversitesi

    Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE ERGÜL

  3. Tez No

    530017

    Students' attitudes to teacher's oral feedback in EFL classroom

    İngilizce yabancı dil sınıfı öğrencilerinin sözlü dönüte ilişkin tutumları

    CİHAN YILDIRIM

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Eğitim ve ÖğretimÇağ Üniversitesi

    İngiliz Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZUHAL OKAN

  4. Tez No

    678222

    ELT and non-ELT pre-service language teachers' stance on oral corrective feedback provision: A Turkish context

    Eğitim Fakültesi, İngilizce Eğitimi ve Edebiyat Fakültesi, İngiliz Dili ve Eğitimi son sınıf İngilizce öğretmen adaylarının sözlü geri dönüt uygulamaları hakkındaki görüş ve tutumları: Türkiye bağlamı

    HAYRETTİN KÖROĞLU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    İngiliz Dili ve EdebiyatıKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA NACİ KAYAOĞLU

  5. Tez No

    229179

    The effects of written corrective feedback on Turkish efl learners' use of state verbs: An experimental study

    Yazılı düzeltici dönütlerin İngilizce'yi yabancı dil olarak öğrenmekte olan Türk öğrencilerin durum fiil kullanımlarına etkileri: Deneysel bir çalışma

    ONUR ERGÜNAY

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2008

    Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Bölümü

    DOÇ. DR. ÜMİT DENİZ TURAN

Geri Dön