Otolog hematopoietik kök hücre nakli yapılan hastalarda anti-hav antikoru serokonversiyonu
Anti-hav seroconversion in autologous hematopoietic stem cell transplantation recipients
- Tez No: 274571
- Danışmanlar: PROF. DR. SEYYAL ROTA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Anti-HAV, otolog, risk faktörleri, Anti-HAV, autologous, risk factors
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 106
Özet
Hematopoietik kök hücre nakli sonrasında bakteriyel ve özellikle viral enfeksiyonlara karşı daha önceden gelişmiş antikorların kaybolduğu bilinmektedir. Hepatit A virüsüne karşı gelişen antikorların kaybı ile ilgiliyayınlar da mevcuttur.Çalışmamızda otolog hematopoietik kök hücre nakil hastalarında anti-HAV antikoru seroprevalansının belirlenmesi, antikor kaybında muhtemel risk faktörlerinin (yaş, cinsiyet, tanı, hazırlama rejimi, ortalama takip süresi) belirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışmada 153 hasta geriye dönük olarak taranmış, % 98?inde anti-HAV antikoru pozitifliği saptanmıştır. 125 hasta anti-HAV antikoru kaybı araştırmasına dahil edilmiştir. Bu hastaların 7?sinde (% 5,6) anti-HAV antikoru kaybı ortalama 7,9 ayda (1-18 ay) tespit edilmiştir.Hastaların yaklaşık % 30?u 40 yaş altındadır ve kayıp gözlenen hasta sayısı bu yaş grubunda çok daha fazladır. Anti-HAV antikoru kaybı ve erken yaş arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır (p: 0,015).Cinsiyet, tanı, kök hücre kaynağı ve hazırlama rejimi ile anti-HAV antikoru kaybı arasında istatistiksel bir ilişki saptanmamıştır.Nakil sonrası anti-HAV antikoru takip sürelerine bakıldığında takip süresinin uzamasıyla kayıp yüzdelerinde azalma olduğu görülmektedir.Nakil sonrasında bazı enfeksiyöz etkenlere karşı bağışıklığın takibi gerekli ve önemlidir. Hepatit A enfeksiyonunun ilerleyen yaşla beraber daha ağır seyretme ihtimalinin olması ve aşı ile önlenebilirliği antikor takibini gerekli kılmaktadır. Başka çalışmalarla kayıpta etken olabilecek başka risk faktörleri ve kayıba yol açma mekanizmaları incelenmelidir. Bu kayıplar dikkate alındığında aşı ile önlenebilen başka etkenler için de benzer çalışmalar yapılabilir.
Özet (Çeviri)
It is well known that preformed antibodies against certain bacterial and especially viral infections are lost after hematopoietic stem cell transplantation. There is some literature reporting that Hepatitis A antibodies also disappear after transplantation.The aim of this study was to determine the seroprevalance of anti-HAV antibodies after stem cell transplantation and the possible risk factors (age, sex, diagnosis, preparation protocol, mean follow up period) that may play a role in antibody loss in stem cell transplant patients.One hundred and fifty three patients were analyzed retrospectively, 98% of which were determined to be anti-HAV positive. A total of 125 patients were included into the ?anti-HAV loss?study. Seven of these patients (5.6%) lost their anti-HAV antibodies after stem cell transplantation.About 30% of the patients were under 40 years of age. Loss of antibodies was more frequent in this group of patients. There was a significant relationship between loss of anti-HAV antibodies and younger age (p: 0.015).No statistically significant relationship was determined between anti-HAV antibody loss and sex, diagnosis, stem cell source or preparation protocol.The follow up time versus antibody titers were analyzed and it was found that with increasing follow up time, the rate of anti-HAV antibody loss decreases.Following stem cell transplantation, it is crucial to monitor the immunity against certain infectious agents. The possibility that hepatitis A infection may be more severe in older individuals and that it can be prevented by immunization renders the antibody monitoring necessary. Future studies are indicated to define other risk factors that may have a role in antibody loss and the possible mechanisms of antibody loss. The loss of HAV antibodies imply that other infectious agents that can be prevented by immunization should also be scrutinized for antibody loss after stem cell transplantation.
Benzer Tezler
- Allogeneik kemik iliği veya periferik kök hücre transplantasyonu yapılan hastalarda eritrosit antijenlerinin takibi
The Follow up of red blood cell antigens after allogeneic peripheral blood stem cell or bone marrow transplantation
İBRAHİM YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
HematolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. ÖNDER ARSLAN
- Hematopoetik kök hücre nakli olgularında hepatit ve klinik seyri
Clinical progress of hepatitis in hematopoietic stem cell transplantation patients
AHMET MURT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Hematolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEOMAN SOYSAL
- Otolog ve allojenik hematopoetik kök hücre nakli yapılan hastalarda CMV reaktivasyon sıklığı
Frequency of CMV reactivation in patients with autologous and allogeneic hematopoietic stem cell transplantation
ALİ KÜÇÜKGENÇAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
HematolojiAkdeniz Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. LEVENT ÜNDAR
- Otolog hematopoietik kök hücre nakli yapılan hastalarda BT/PET-BT ile sarkopeni varlığının değerlendirilmesi ve prognostik öneminin araştırılması
Evaluation of the presence of sarcopenia with CT/PET-CT and investigation of its prognostic importance in patients undergoing autologous hematopoietic stem cell transplantation
MUHARREM COŞKUNPINAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
OnkolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERKAN AKIN
- Otolog kök hücre nakli yapılan lenfoma hastalarında engraftman dönemindeki mutlak lenfosit sayısının progresyonsuz sağ kalıma etkisi ve rituximab kullanımı ile ilişkisi
The effect of absolute lymphocyte count during engraftment period on progression free survival and its relation with rituximab use in the patients diagnosed as lymphoma and autologous stem cell transplantation performed
SÜLEYMAN TÜMKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
HematolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜNER HAYRİ ÖZSAN