Geri Dön

ST elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında renin anjiyotensin sistemi blokeri kullanmanın miyokard infarktüsü sonrası atriyal fibrilasyon gelişmesi sıklığı üzerine etkisi

The association between the use of renin angiotensin system blockers and development of atrial fibrillation in patients presenting with ST elevated myocardial infarction

  1. Tez No: 293333
  2. Yazar: AKİF ARSLAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZAYDIN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Süleyman Demirel Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 44

Özet

Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF) ST elevasyonlu miyokard infarktüsü (STEMİ) sonrası en sık görülen supraventriküler aritmidir. Akut miyokard infarktüsü (Mİ) ve kalp yetersizliği hastalarında yapılan çalışmalarda renin-anjiyotensin sistemi (RAS) blokeri kullanmanın yeni başlangıçlı AF gelişme insidansını azalttığı gösterilmiştir. Önceden yapılan çalışmalarda Mİ sonrası RAS blokeri kullanmanın AF gelişimine etkisi araştırılmıştır. Bu çalışmada ise diğer çalışmalardan farklı olarak Mİ öncesi RAS blokeri kullanmanın AF gelişimi üzerine etkisi araştırıldı.Metod: Bu retrospektif çalışmada akut STEMİ tanısı ile koroner yoğun bakım ünitesinde takip edilen 1000 hasta incelendi. Hastaların klinik bilgileri, önceden kullandığı ilaçlar ve hastanede başlanan ilaçlar kaydedildi. Hastalar RAS blokeri alan ve almayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Atriyal Fibrilasyon prediktörleri çoklu regresyon analizi kullanılarak saptandı.Bulgular: ST elevasyonlu Mİ ile başvuran toplam 1000 hastanın 753'ü daha önceden RAS blokeri kullanmakta iken 247'si kullanmamaktaydı. Atriyal fibrilasyon gelişme sıklığı %7,9 olarak saptandı. Önceden RAS blokeri kullanan ve kullanmayan grupta AF gelişme sıklığı benzer bulundu (%5,7'ye karşı %8,6, p=0,13). Çoklu regresyon analizi ile, hastanede RAS blokeri başlanması (Olasılık Oranı=0,16; %95 Güvenlik Aralığı=0,06-0,39; p

Özet (Çeviri)

Objective: Atrial fibrillation (AF) is the most common supraventricular arrhythmia following ST elevated myocardial infarction (STEMI). It has been shown that renin-angiotensin system (RAS) blockers decrease the incidence of new onset AF following acute myocardial infarction (MI) and heart failure. The previous studies investigated the effects of RAS blockers started after MI on new onset AF. We evaluated the association between use of previous RAS blockers and development of AF in patients presenting acute STEMI.Methods: This retrospective study consisted of 1000 patients with acute STEMI who were admitted to coronary care unit. Patient?s clinical data, previous medication history and medications started after hospitalization were recorded. Patients were grouped as on and not on RAS blockers. Predictors of AF were determined by multivariate regression analysis.Results: From a total of 1000 patients presenting with STEMI, 247 were on and 753 were not on RAS blockers. The incidence of AF was 7,9%. The incidence of AF in patients on RAS blockers and not on RAS blockers were similar (5,7% vs 8,6%, p=0,13). Multivariate regression analysis results showed that, treatment with RAS blockers during hospitalization (Odds Ratio=0,16; 95% Confidence Interval=0,06-0,39; p

Benzer Tezler

  1. ST elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında total oksidan seviye ve total antioksidan kapasitenin miyokard infarktüsü sonrası atriyal fibrilasyon gelişmesi sıklığı üzerine etkisi

    The association between total oxidative status and total antioxidant capacity and development of atrial fibrillation in patients presenting with ST elevated myocardial infarction

    HASAN AYDIN BAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    KardiyolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ÖZAYDIN

  2. ST elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında mortalite risk skorlamalarının, koroner arter hastalığı yaygınlığı ve ciddiyetini değerlendirmede kullanılan syntax skoru ile karşılaştırılması

    Comparison of mortality risk scores and syntax score used to evaluate the severity of coronary artery disease in stemi patients

    SELİM AYDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    KardiyolojiAtatürk Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELİM TOPCU

  3. ST elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında miyokard infarktüsünden bir ay sonra yapılan kardiyak rehabilitasyonun kalp hızı değişkenliği ve türbülansı üzerine etkisi

    Effect of exercise based cardiac rehabilitation on heart rate variability and turbulance in patients with ST elevation myocardial infarction

    İSMET ZENGİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET MELEK

  4. Koroner no-reflow gelişen ST-elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında intrakoroner elektrokardiyografinin işlem başarısı için prediktif rolünün saptanması

    Determination of the predictive role of intracoronary electrocardiography for procedural success in patients with ST-elevation myocardial infarction developing coronary no-reflow

    AYŞE NUR ÖZKAYA İBİŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    KardiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT TULMAÇ

  5. 45 yaş altı st elevasyonlu miyokard infarktüsü hastalarında cinsiyet ve risk faktörlerinin klinik sonlanımlar üzerine etkisi

    Effects of sex and risk factors on clinical outcomes in patients with stemi under 45 years of age

    ERTAN EKİCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    KardiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DERYA TOK