Geri Dön

Kızılcık proantosiyanidinlerinin ve molekuler bileşenlerini meydana getiren kateşin ve epikateşinin anti-rotavirus aktivitesinin araştırılması

Investigations into anti-rotavirus activity of cranberry proanthocyanidins and this molecule's component of catechin and epicatechin

  1. Tez No: 316868
  2. Yazar: FATMA SALİHA ÖZEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. OYA BULUT
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Viroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

Flavonoidlerin (ikincil bitki metabolitleri) duyarlı konaklardaki antiviral aktivitesi enfektivite titrasyon testi ile gösterilebilmektedir. Ancak, hücresiz test sisteminde flavonoidlerin dogrudan virus enfektivitesi/kapsit bütünlüğüne olan etkisine yönelik henüz bir çalışma bildirilmemiştir.Bu çalışma proantosiyanidin ve proantosiyanidinin yapısal olarak farklı molekül bileşenleri olan kateşin [(+)- Catechin hydrate] ve epikateşinin [(-)- Epicatechin; EC] antiviral aktivitesini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Simian rotavirus SA-11 suşu (ATCC VR-1565) temsili bir enterik viral sistem için kullanılmıştır. Antigen capture [viral kapsid protein 6 (VP6)] enzyme immunoassay (ELISA), rotavirusun proantosiyanidin, kateşin ve epikateşin ile muamelesi sonucu viral enfektivite/kapsit bütünlüğünde meydana gelen kaybı ölçmek için kullanıldı. Rotavirus enfektivite titresi, monkey kindey (MA-104) monolayer hücre kültürleri kullanılarak tespit edilmiştir. ELISA sonucunda rotavirusa karşı antiviral etkisi belirlenen numunelerin etkili oldukları konsantrasyon ve süresinin hücrelere toksik olup olmadığı sitotoksisite testi ToxilightR Non-Destructive Cytotoxicity BioAssay (Lonza) ile belirlendi. Araştırmada, Gold labeled immunelektron mikroskopi, virus-proantosiyanidin komplekslerinin mikroskop altında inceleyebilmek için kullanılmıştır. Kırmızı kan hücreleri ve rotaviruslar arasındaki hemaglutinasyonu proantosiyanidinlerin inhibe etme yeteneklerinin olup olmadığını belirlemek için mikrohemaglütinasyon testinden yararlanılmıştır.İkiyüz ve 100 ug/ml kızılcık proantosiyanidini sırasıyla %91.8 ve %50 oranlarında virus enfektivite kaybına neden olmuştur. Proantosiyanidin bileşenlerinden flavan-3-ol monomerleri olan kateşin ve epikateşinin yüksek konsantrasyonları (5.000 ve 10.000 ug/ml) kontrol grubu ile karşılaştırıldığında en fazla %30-50'ye varan rotavirus enfektivite kaybına sebep olmuştur. İkiyüz ug/ml proantosiyanidin konsantrasyonu ile muamele edilen rotavirusların hemaglütinasyon yetenekleri üzerinde proantosiyanidinlerin inhibitör etkisi olduğu belirlenmiştir. Rotavirus antijenik determinantlarının kırmızı kan hücrelerindeki sialik asit reseptörüne bağlanmasını proantosiyanidinlerin inhibe ettiği düşünülmektedir. Gold labeled immunelektron mikroskopi çalışmasında rotavirus parçacıkları proantosiyanidinler tarafından sarıldığı, hapsolduğu Transmisyon Elektron Mikroskobunda (TEM) gözlenmiştir. Bu çalışmada kullanılan proantosiyanidinler, kateşin ve epikateşin konsantrasyonları MA-104 monolayer hücre kültüründe sitotoksisite göstermemiştir.Bu çalışmada elde edilen verilerle ilk kez hücresiz deney sistemi kullanılarak rotavirus enfektivite/kapsit bütünlüğüne olan direkt antiviral etkisi gösterilmiştir. Kateşin ve epikateşin proantosiyanidinin bileşenleri olmasına rağmen, tek tek test edildiğinde minimal etkili olduğu, bileşik haldeyken daha etkili olduğu tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Flavonoids (secondary plant metabolites) display antiviral activity upon infectivity titration testing in susceptible hosts. However, no studies have reported the direct loss of virus infectivity/virus structural integrity by flavonoids in the cell-free assay system.Accordingly, experiments were performed to determine the extent of antiviral activity by proanthocyanidins (PACs) and the structurally different PAC component molecules catechin [(+)- Catechin hydrate] and epicatechin [(-)- Epicatechin; EC]. The simian rotavirus stain SA-11 (ATCC VR-1565) was used as a representative enteric viral system. A quantitative antigen capture [viral capsid protein 6 (VP6) enzyme immunoassay assay was used to measure loss of viral infectivity/viral capsid integrity in the presence and absence of treatment regimens with PACs, catechin and EC. Rotavirus (RTV) stock titers were determined by monkey kidney epithelial (MA-104) cell culture monolayers grown in 96-well microtiter plates. Cytotoxicity testing was performed by the ?ToxilightR Non-Destructive Cytotoxicity BioAssay? (Lonza). Gold-labeled immunoelectron microscopy was performed to visualize the virus-PAC complexes. A microhemagglutination assay was used to investigate whether PACs were capable of inhibiting red blood cell (RBC) aggregation by rotavirus.Two hundred and 100 ug/ml PACs affected a direct loss of virus infectivity to 91.8 and 56% of control, respectively. PAC component flavan-3-ol monomers (i.e., catechin and EC), mandated elevated concentrations (ca., 5,000 to 10,000 ug/ml) to affect a RTV loss of infectivity approaching 30-50% of control. At a concentration of 200 ug/ml, PACs displayed an inhibitory effect upon the RTV-induced hemagglutination. These data suggest an inhibitory effect on the binding of RTV antigenic determinants to RBC sialic acid receptor sites. Utilizing gold-labeled immunoelectron microscopy technique, RTV particles were found to be shrouded within solubilized PACs and sequestered within PAC aggregates by Transmission Electron Microscopy (TEM). At the concentrations used in this study, neither PACs, catechin, nor EC, proved cytotoxic to MA-104 cells grown in monolayer culture.The data from this study show for the first time, a direct antiviral effect on rotavirus infectivity/structural integrity using a cell-free assay system. Catechin and EC, although components of PACs, were minimally effective as antiviral agents when individually tested. The components were found to be more effective when the compound.

Benzer Tezler

  1. Kızılcık (Cornus mas L.) odununun bazı fiziksel, mekanik ve teknolojik özelliklerinin belirlenmesi

    Determination of some physical, mechanical and technological properties of cornelian-cherry (Cornus mas L.) wood

    ŞEMSETTİN SANCAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiKastamonu Üniversitesi

    Orman Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MEHMET HAKAN AKYILDIZ

  2. Kızılcık ve karayemişin fenolik madde içeriği ve antimikrobiyel aktiviteleri üzerine bir çalışma

    A study on phenolic content of cornelian cherry and cherry laurel fruits and their antimicrobial activity

    SEDA KILMANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Gıda MühendisliğiHacettepe Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Bölümü

    DOÇ. DR. ÜMRAN UYGUN

  3. Tahıl/pseudo-tahıl unları ile üretilen kızılcık (Cornus mas L.) tarhanalarının kalite özellikleri üzerine fermantasyonun etkisi

    Effect of fermntation on quality properties of cornelian cherry (Cornus mas L.) tarhana produced from cereal/pseudocereal flours

    EZGİ KARADEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Gıda MühendisliğiAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERKAN YALÇIN

  4. Kızılcık (Cornus mas) ekstresi ilaveli pişirilmiş köftelerin donmuş muhafazası sırasında fizikokimyasal özelliklerinin incelenmesi

    Evaluation of oxidation kinetic parameters of cornelian cherry (Cornus mas) extract added cooked beef patties during frozen storage

    ŞEYMA ELGİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Gıda MühendisliğiPamukkale Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HALUK ERGEZER

  5. Kızılcık meyvesinin (Cornus mas L.) antioksidan bileşiklerinin enkapsülasyonu

    Encapsulation of antioxidant compounds of cornelian cherry (Cornus mas L.)

    ZELİHA KAYA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Gıda MühendisliğiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Gıda Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLKAY KOCA