Environmental discourse in Turkish architecture
Türk mimarlığında çevre söylemi
- Tez No: 371847
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞEBNEM YÜCEL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü
- Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 219
Özet
Çevre söylemi, 1960'lı yıllardan günümüze mimari kuram ve uygulamasına etkili yollardan girmiş ve disiplinin üç önemli alanında –ürün, uygulama ve bilgi- değişiklikleri tetiklemiştir. Çalışma, bu çevresel eğilimin söylemsel yönünü vurgulamakta ve Türk mimarlığı için önemini ortaya koymaktadır. Bu amaçla, dört adet Türk mimarlık dergisi taranarak, 1963 yılından 2012'ye kadar 49 yıllık bir zaman aralığına ışık tutulmaktadır. Metinsel dokümanlar, konu ile ilgili kavram ve temaların ortaya çıktığı belirli zaman dilimlerini tesbit etmek ve zaman içinde geçirdikleri dönüşümleri izlemek için kullanılmaktadır. Bu bağlamda, tez üç kavramı –çevre, sürdürülebilirlik ve enerji-etkinlik- öne çıkarmakta ve bunları sıralı ve örtüşen bir biçimde ele alarak çevre söyleminin Türk mimarlık dergilerinde ortaya çıktığı koşulları tanımlamaktadır. Böyle bir analiz, Türk mimarlık söyleminde çevresel kaygıların radikal yansımalardan meşru kaygılara dönüşümüne tanıklık etmektedir. Ancak, bu meşrulaştırmanın aynı zamanda söylemin nesnelerinin ve ifadelerinin sorgusuz bir“verilmişlik”ine dayandığını da görüntülemektedir. Meşrulaştırmanın bu spekülatif temeli, söylemi sosyal ve ekonomik bağlamlarından uzaklaştırmaktadır. Tez bu sorunu söylemin“problematik”ini –yani problemlerin oluşumunun arkasındaki sistemleri- öne çıkararak ele almaktadır. Bu bağlamda, öncelikle çevrenin Türk mimarlık söyleminin önemli problemlerinden birine dönüşmesini, ve ikinci olarak, bu sürecin önerilen çözümlerin niteliği ile olan ikişkisini incelemektedir. Sonuç olarak, tez söylemin varsayımlar ve genellemeler üzerine dayalı yapısını vurgulayarak problemlerin yeni bir bakış açısı ile alınabileceği bir alan açılmasını amaçlamaktadır.
Özet (Çeviri)
Since the 1960s environmental discourse has entered into architectural theory and practice in effective ways, inducing disciplinary transitions in all three categories: artefacts, knowledge and practices. This dissertation emphasizes the discursive character of this“environmental turn”in architecture and aims to make explicit its significance for Turkey. To that end, the dissertation reviews four Turkish architectural periodicals covering a time span of 49 years from 1963 to 2012. The data is then used for tracing of the formation of the discourse on environmental architecture in Turkey by illustrating how certain concepts and themes arose at specific time periods and their transformations in time. In that context, the dissertation emphasizes three concepts –environment, sustainability and energy-efficiency- and in revisiting these in a sequential and overlapping fashion a general outlook of the conditions in which the discourse on environmental architecture have emerged is sketched. Such an analysis reveals the transformation of environmental considerations from that of radical reflections to legitimate concerns in Turkey. Yet, it also displays that this“legitimation”is based on an unquestioned“givenness”of the objects and statements of the discourse. This, in return, creates a speculative basis of legitimacy removing it from its social and economic contexts. This study has taken on this challenge by emphasizing the system of formulating the problems –namely the“problematic”of the discourse as its main concern. In that context, it first of all presents the analysis of the mechanisms in which environment has risen as an important problem of architecture in Turkey, and secondly, reveals the relations of this process to the nature of solutions proposed. In the end, by emphasizing the taken-for-granted assumptions and generalizations inherent in the discourse on environmental architecture in Turkey, the dissertation aims to open up for new avenues in which new formulization of the problems could emerge.
Benzer Tezler
- Environmental psychology discourse in architecture: Current status in Turkish architecture education
Mimarlıkta çevre psikolojisi söylemi: Türk mimarlık eğitimindeki mevcut durum
SEZEN MERT
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İNCİ BASA
- Ulusal peyzaj mimarlığı ortamında kuram ve pratik ilişkisine yorumlayıcı bir bakış
An interpretive view of the relationship between theory and practice in the national landscape architecture environment
ÇİSEM DEMİREL KOYUN
Doktora
Türkçe
2025
Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU ERBAŞ GÜRLER
- Ecologically motivated alternative practices: Case studies from Turkey
Eklojik motivasyonlu alternatif mimarlık pratikleri: Türkiye'den örnekler
ECEHAN BERJAN YEMİŞÇİ
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA CÂNÂ BİLSEL
- Liberal ekonomi politikaları altında İstanbul'un dönüşümü: 1984-1989 arası dönemde istanbul'da yürütülen imar faaliyetleri
Transformation of İstanbul under liberal economic policies: the redevelopment works between 1984–1989
EBRU ŞEVKİN
Doktora
Türkçe
2025
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET MURAT GÜL
- Cohabitation as a project for post-anthropocenic architecture:Strategizing for an urban symbiosis
Post-antroposenik mimari için bir proje olarak birlikte yaşam:Kentsel bir simbiyoz için stratejiler
ECE GÖREN
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FUNDA BAŞ BÜTÜNER