Geri Dön

Klinik pratikte uyku deprivasyonlu EEG'nin tanıya katkısı

Contribution of sleep deprived EEG on diagnosis in clinical practice

  1. Tez No: 426623
  2. Yazar: DEMET ŞEKER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SİBEL VELİOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Karadeniz Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nöroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 151

Özet

Amaç; Uyku deprivasyonlu elekroensefalografinin (UD-EEG) uzun zamandır kullanımına rağmen epilepsili hastalarda tanıdaki yeri halen açık değildir. Verilerin çoğununretrospektif, az bir kısmının da prospektif olarak incelendiği çalışmamızda bu aktivasyon metodunun tanıya ne kadar katkısı olduğu ve hangi durumlarda daha verimli olabileceği araştırılmıştır. Materyal ve metod; 2004-2015 yılları arasında KTÜ Tıp Fakültesi EEG Laboratuvarında kayıtlanan 1400 UD-EEG incelenmiştir. Rutin-EEG'si (R-EEG) normal veya nonspesifik aktivite gösteren; erişkinler için UD-EEG öncesinde 20 saat ve üzerinde uykusuz kalan, çocuklar için alışık olduklarından daha uzun süreyle uykusuz kalan; klinik verilerine ulaşılabilen ve klinik, MRI/BT ve EEG bulgularıyla nonepileptik paroksismal olay ve epilepsi tanısı alan 566 hasta çalışmaya alınmıştır. Hastalar dört gruba ayrılmıştır. Birinci grup (235 hasta) epilepsi tanılı ve UD-EEG kaydında hem uyanıklık hem de uyku evreleri kayıtlanan, ikinci grup (33 hasta) epilepsi tanılı ve kayıtta uyumayarak sadece uyanıklık kaydı alınan, üçüncü grup (263 hasta) nonepileptik paroksismal olay tanılı ve hem uyanıklık hemde uyku evreleri kayıtlanabilen, dördüncü grup ise (35 hasta) nonepileptik paroksismal olay tanılı sadece uyanıklık kaydı alınan olgulardan oluşmaktadır. Tam uyku deprivasyonu (UD); hem erişkin hem de çocuklar için 24 saat uykusuzluk kabul edilmiştir. Kısmi UD; erişkinler için, 20–24 saat arasında, çocuklar için yaşla da ilişkili olarak alışkın oldukları uyku saatlerinden daha kısa süre uyumaları sağlanmak koşulu ile elde edilen tüm uykusuzluk süreleri olarak kabul edilmiştir. EEG aktivasyonu, UD-EEG'de interiktal epileptiform deşarj (İİED) saptanmasını ifade etmek için kullanılmıştır. Bulgular; UD-EEG aktivasyon oranları sırayla 1.grup için %41,7, 2. grup için %24 ve 3.grup için %4,6, 4.grup %8,6 saptanmıştır. Birinci grup için UD-EEG'nin İİED yakalamadaki sensitivitesi %41,7 saptanmıştır. Üçüncü grupta UD-EEG'nin İİED yakalamadaki spesifitesi %95,4 oranında saptanmıştır (p=

Özet (Çeviri)

Purpose; The place of sleep deprived electroencephalography (SD-EEG) in the diagnosis of epileptic patients' remains unclear despite the fact that it is being used for a long time. In the present study, where the majority of data was analyzed retrospectively and some were analyzed prospectively, we aimed to investigate how much this activation method contributes to diagnosis and in which situations it would be more efficient. Material and method; A total of 1400 SD-EEG, which had been recorded between 2004 and 2015 in the KTU Faculty of Medicine, EEG laboratory, were reviewed. Patients who had normal/ nonspecific routine EEG (R-EEG) or an EEG showing other activity without interictal epileptiform abnormalities, who could be obtained clinical data, who stayed awake for 20 hours and over before the UD-EEG for adults and stayed awake for longer periods than they used to for children, were included. A total of 566 patients, who was diagnosed as epilepsy or non epileptic paroksismal event based on clinical findings, cranial MRI/CT and EEG findings, were included in the study. The patients were divided into 4 groups. The first group (235 patients) whose final diagnosis was epilepsy and had recordings during both wakefulness and sleep consisted. The second group (33 patients) whose final diagnosis was epilepsy and who didn't slept during recording consisted. The third group (263 patients) consisted, whose final diagnosis was non-epileptic paroxysmal event and who had recordings during both wakefulness and sleep. The fourth group (35 patients) whose final diagnosis was non-epileptic paroxysmal event and who didn't sleep during recording consisted. 24 hours sleep deprivation prior to SD-EEG was considered as total SD for adults and children. 20 to 24 hours of sleep deprivation was considered as partial SD for adults. 24 hours sleep deprivation was considered as total SD and shorter than 24 hours was considered as partial SD in the patients with shorter sleep durations than they used to for pediatric group. EEG activation was used for detection interictal epileptiform discharges (IIED) on SD-EEG. Results; Activation rate was 41,7% in Group 1,24% in Group 2 and 4,6% in Group 3 and %8,6 in group 4. Whilst the sensitivity of SD-EEG was determined to be 41,7% for Group 1, specificity of SD-EEG was found to be 95,4% for Group 3 (p=

Benzer Tezler

  1. Primer enürezis nokturna tanılı çocukların uyku bozukluğu ölçeği ile değerlendirilmesi

    Evaluation of children with primary enuresis nocturna with sleep disorder scale

    HİLAL ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELTEM EROL

  2. Mersin üniversitesi tıp fakültesi aile hekimliği polikliniğine başvuran vakalarda uyku kalitesinin değerlendirilmesi ve ilişkili faktörlerin araştırılması

    Evaluation of sleep quality and investigation of related factors inindividuals applying to mersin university faculty of medicine familymedicine polyclinic

    ALİ AKYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile HekimliğiMersin Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YÜCEL UYSAL

  3. Obstrüktif uyku apnesi sendromunda allerjik rinitin rolü

    The role of allergic rhinitis in obstructive sleep apnea syndrome

    HAYATİ KALE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Kulak Burun ve BoğazYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOGAY MÜDERRİS

  4. Migren ve gerilim tipi baş ağrısı tanılı ergenlerde uyku alışkanlıkları ve kronotipin değerlendirilmesi ve klinik değişkenlerle ilişkisinin araştırılması

    Assessment of sleep habits and chronotype in adolescent with migrene and tension type headache and investigation of their relationship with clinical variables

    ZEHRA ALGAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Psikiyatriİnönü Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM ÖZCAN

  5. Çocuklarda olası OSAS'ın okul başarısına etkisi

    Effect of probable OSAS on school academic performance in children

    NURCAN GÜLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Göğüs HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. MEHMET KARADAĞ