Oral corrective feedback by native and non-native English teachers: Insights for second language teacher education
Ana dili İngilizce olan ve ana dili ingilizce olmayan İngilizce öğretmenlerinin sözel düzeltici dönütleri: Yabancı dil öğretmeni eğitimi için kavrayışlar
- Tez No: 429432
- Danışmanlar: DOÇ. DR. KEMAL SİNAN ÖZMEN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2016
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İngiliz Dili Eğitimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 223
Özet
Bir karma yöntem araştırması (mixed-method study) olan bu tez çalışması, araştırma ve ürün aşaması olarak iki kısımdan oluşmaktadır. Araştırma aşaması, Türkiye bağlamında ana dili İngilizce olan ve ana dili İngilizce olmayan İngilizce okutmanlarının sözel düzeltici dönüt uygulamaları arasındaki farklılıkları incelemeyi ve bu öğretmenlerin dönüt uygulamalarını etkileyen kültürlerarası etmenleri ortaya koymayı amaçlamıştır. Bu amaçla, ilk olarak, bir özel ve iki devlet üniversitesinden ana dili İngilizce olan ve olmayan yedişer okutmanın dersleri gözlemlenerek toplamda 36 saatlik sınıf içi etkileşim ses kaydına alınmıştır. Veriler, frekans, yüzde ve anlamlılık değerlerini ortaya çıkarmak için SPSS programı ile analiz edilmiştir. Ayrıca, sınıf gözlemlerinden sonra, sınıf içi sözel dönüt uygulamalarına etki eden kültürlerarası etmenleri ortaya koymak amacıyla her iki okutman grubuyla tamamlayıcı görüşmeler (follow-up interviews) yapılmıştır. Görüşmelerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Sınıf içi gözlemlerin sonuçlarına göre: (1) yeniden biçimlendirme (recast) ana dili İngilizce olan ve olmayan okutmanlarca açık ara en çok tercih edilen dönüt türüdür, ardından yönlendirme (prompt) gelmektedir. Ki-kare test sonuçlarına göre, okutmanların ana dilinin İngilizce olması/olmaması durumu ile öğrencilere verilen yönlendirme, ve yeniden biçimlendirme miktarları arasında ayrı ayrı anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Yeniden biçimlendirme daha çok ana dili İngilizce olan okutmanlarca kullanılırken, yönlendirme daha çok ana dili İngilizce olmayan okutmanlarca verilmiştir. Açık düzeltme (explicit correction) her iki grup tarafından da nadiren kullanılmıştır. (2) Ana dili İngilizce olan okutmanlar öğrencilerin sözel hatalarına karşı ana dili İngilizce olmayanlara göre daha hoşgörülü davranmışlardır. (3) Okutmanların ana dilinin İngilizce olması/olmaması durumu ile dilbilgisel ve sözcüksel hataların düzeltilmesi arasında ayrı ayrı anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ana dili İngilizce olmayan okutmanlar sözcüksel ve dilbilgisel hataları ana dili İngilizce olan okutmanlara göre bir hayli yüksek oranda düzeltmiştir. Fakat, ana dilin İngilizce olması/olmaması ile sesbilimsel hataların düzeltilmesi arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir. Yine de, ana dili İngilizce olan okutmanlar sesbilimsel hataları ana dili İngilizce olmayanlardan kısmen daha fazla düzeltmiştir. Ayrıca, ana dili İngilizce olan okutmanlar değilse de ana dili İngilizce olmayan okutmanlar, dönütlerini hata türlerine dağıtmada oldukça tutarlı bir eğilim göstermişlerdir. (4) Yeniden biçimlendirme, ana dili İngilizce olan ve olmayan okutmanlarca bütün hata türlerini ve özellikle sesbilimsel hataları düzeltmede en çok kullanılan dönüt türü olmuştur. Üç hata türünün düzeltilmesinde de, oransal olarak, ana dili İngilizce olan okutmanlar ana dili İngilizce olmayanlardan daha çok yeniden biçimlendirme kullanırken, ana dili İngilizce olmayan okutmanlar ana dili İngilizce olanlardan daha çok yönlendirme kullanmıştır. Nitel bulgular ise, Hendrickson'un (1978) temel soruları (hatalar düzeltilmeli mi ve nasıl, ne zaman, kim tarafından ve hangi hatalar düzeltilmeli), öğretmen eğitimi ve mesleki deneyimin dönüt uygulamalarına olan etkisi ve Türk öğrencilerin öğrenme alışkanlıkları ve dönüt tercihlerine yönelik, ana dili İngilizce olan ve olmayan okutmanların bazı benzer ve farklı yaklaşımlarını ortaya koymuştur. Ayrıca, okutmanların düzeltici dönüte dair belirttikleri tercihler ve inançlarla, gerçek dönüt uygulamaları arasındaki uyuşmalar ve uyuşmazlıklar da belirlenmiştir. Ürün aşaması ise sözel düzeltici dönüt üzerine çevrimiçi bir ders (ONOCEF) tasarımını, bir devlet üniversitesindeki İngilizce öğretmenliği programı 3. Sınıf öğrencilerine ters-yüz sınıf (flipped classroom) yöntemiyle uygulanmasını ve bu öğretmen adaylarının dönüt verme yeterlikleri üzerine etkilerinin değerlendirilmesini içermektedir. Öğretmen adaylarının sözel düzeltici dönüt odaklı çevrimiçi derse olan ihtiyaçlarını ve böyle bir dersten yararlanma isteklerini ortaya koyan ihtiyaç analizine bağlı olarak hazırlanan ONOCEF, ters-yüz sınıf modeliyle 30 aday öğretmene uygulanmıştır. Bu model, öğrencilerin okul dışında ONOCEF içeriğini çevrimiçi ortamlarda izleyip ardından bu içeriği (dönüt uygulamaları) dönüşümlü olarak gerçek sınıf ortamında mikroöğretim etkinliklerinde yansıtmalarını içermektedir. Mikroöğretim etkinliklerinden sonra, akranlarının düzeltme tekniklerini değerlendirmek ve uyguladıkları ONOCEF içeriklerini tespit etmek için izleyici aday öğretmenlerden akran değerlendirme formu şeklinde yansıtma raporları toplanmıştır. Yansıtma raporlarından elde edilen bulgulara göre, akranları tarafından gözlemlendiği üzere, mikroöğretim yapan aday öğretmenler ONOCEF sayesinde etkili bir şekilde dönüt vermişler ve farklı dönüt yöntemlerini kullanabilmişlerdir. Ayrıca, toplanan yansıtma raporlarından anlaşıldığı gibi, akranlarını değerlendiren öğrenciler, akranlarının yaptıkları/yapmadıkları düzeltmeleri teşhis etmede, dönüt türlerini adlandırmada ve akranlarının dönütlerindeki bazı kusurları belirlemede başarılı olmuşlardır. Sonuç olarak, ONOCEF' in hizmet öncesi öğretmen adaylarının sözel düzeltici dönüt verme yeterliklerini geliştirmede kullanılabilecek etkili bir çevrimiçi araç olduğu belirlenmiştir.
Özet (Çeviri)
Employing a mixed-method study design, this dissertation is twofold: research phase and product phase. The research phase aims to investigate the differences between oral corrective feedback (OCF) practices of native and non-native English-speaking teachers (NESTs & NNESTs) in the Turkish EFL context and reveal the cross-cultural influences that affect their OCF practices. To this end, firstly, classroom-based observations were conducted with seven NESTs and seven NNESTs at one private and two state universities for a total of 36 hours of audio recordings. The quantitative data which originated from the observations were analyzed via SPSS program in order to display frequencies, percentages and significance values. In addition, following the classroom observations, follow-up interviews were held with the teachers to explore the cross-cultural dispositions and influences that affect their OCF practices. The interview data was then subject to content analysis. The findings of the classroom observations showed that (1) recast was by far the most preferred type of OCF by both the NESTs and NNESTs, followed by prompts. In addition, chi-square test results showed that there were significant relationships between native/non-native status and the provision of recast and prompt, separately. The NESTs employed recasts more than the NNESTs, whereas the NNESTs provided more prompts than the NESTs. There were rare instances of explicit correction from the NESTs and NNESTs. (2) The NESTs were more tolerant of errors than the NNESTs. (3) There were significant relationships between native/non-native status and the correction of grammatical and lexical errors, separately. The NNESTs corrected grammatical and lexical errors at a considerably higher rate than the NESTs. However, no significant relationship was found between native/non-native status and the correction of phonological errors. Phonological errors received OCF from the NESTs at a slightly higher rate than the NNESTs. In addition, the NNESTs displayed a highly consistent distribution in their proportioning of OCF to error types, which was lacking in the NESTs. (4) Recast was the NESTs' and NNESTs' most preferred strategy to correct all types of error, especially in the case of phonological errors. In the correction of phonological, grammatical and lexical errors, proportionally, the NESTs used more recasts than the NNESTs, while the NNESTs resorted to prompts more than the NESTs. The qualitative findings demonstrated some similar and different dispositions between the NESTs and NNESTs in terms of Hendrickson's (1978) framing questions (whether, how, when, and which errors should be corrected, and by whom) as well as the effect of teacher training and teaching experience on their OCF practices, and their conceptions about Turkish EFL learners' learning habits and the way they like to be corrected. What is more, some matches and mismatches were identified between the teachers' stated beliefs and preferences, and their actual OCF practices. The product phase involved the design of an online course on oral corrective feedback (ONOCEF), its implementation through flipped classroom and evaluation with the 3rd grade ELT student teachers at a state university to find out if it exerts any impact on their competences regarding OCF. Following the needs analysis which revealed the ELT student teachers' stated needs and willingness to benefit from an online OCF course, the ONOCEF was developed and administered to thirty of them with the flipped model, which required them to take the ONOCEF input outside the school in an online platform and in turn show the evidence (i.e. OCF practices) in their microteaching performances alternately in the formal classroom. After the microteachings, reflection papers were collected from the non-performing student teachers in order to evaluate their performing peers' OCF techniques and reveal the ONOCEF components in their microteachings with a peer evaluation form. Findings of the reflection papers showed that by means of the ONOCEF, the performing student teachers were able to provide OCF effectively and use different OCF strategies as observed by their non-performing peers. Moreover, in view of the reflection papers delivered, the non-performing student teachers were successful locating their performing peers' non/corrections, identifying the shortcomings that were few in number in their OCF practices and labelling the types of OCF. As a result, the ONOCEF proved to be an effective online tool to help pre-service ELT teachers promote their competences regarding OCF.
Benzer Tezler
- Teachers' smiling during oral corrective feedback and its impacton learner uptake in L2 classrooms
Başlık çevirisi yok
HİLAL ERGÜL
- Learner motivation in peer and teacher corrective feedback in English classes
İngilizce derslerinde akran ve öğretmen düzeltici geri bildiriminde öğrenen motivasyonu
ELİF GÜNAY
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiYabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE ERGÜL
- A Descriptive Study of corrective discourse in Turkish preparatory school EFL clasrooms
Başlık çevirisi yok
GULSHEN MUSAYEVA
- Oral corrective feedback & repair techniques in dyadic online EFL young learner speaking lessons
İngilizce'nin yabancı dil olarak öğretildiği çevrimiçi çocuklarla birebir konuşma derslerinde sözlü geribildirim teknikleri ve düzeltme yöntemleri
SEHER TANBOĞA
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Eğitim ve ÖğretimHacettepe ÜniversitesiYabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HACER HANDE UYSAL GÜRDAL
- Ortaokul ve liselerde İngilizce öğretmenlerinin başvurduğu sözlü düzeltici geri bildirim türleri ve uygulamaları
Oral corrective feedback types and applications applied by English teachers in secondary and high schools
SUAT BAYRAM
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Eğitim ve ÖğretimVan Yüzüncü Yıl Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEMET METİN BARLIK