Geri Dön

Normal olgularda ve farklı kardiyomiyopatilerde miyokardiyal T1 ve t2 zamanları

Myocardial T1 and T2 values in normal patients and some cardiomyopathies

PDF İndir

  1. Tez No: 499064
  2. Yazar: ZEYNEP MÜNTEHA AKBULUT
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HASAN YİĞİT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Radyoloji ve Nükleer Tıp, Radiology and Nuclear Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Cardiomyopathy, MRI, Mapping
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Radyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 115

Özet

GİRİŞ VE AMAÇ Kalıtsal veya genetik geçişli kardiyomiyopatiler, herhangi bir edinsel etken olmaksızın kalp kasının yapısal ve fonksiyonel olarak normal olmadığı bir grup hastalığı ifade eder. Hipertrofik kardiyomiyopati, dilate kardiyomiyopati, restriktif kardiyomiyopati ve sağ ventrikülün aritmojenik kardiyomiyopatisi olmak üzere dört ana grup altında incelenirler. (1, 2). Son yıllarda teknolojideki gelişmelerle birlikte kardiyomiyopati tanısında öne çıkan tanısal testlerden biri de kardiyak manyetik rezonans görüntüleme (KMRG) olmuştur (3). KMRG' de kardiyomiyopatinin değerlendirilmesinde gündemdeki önemli görüntüleme metotlarından ikisi, T1 ve T2 haritalama yöntemleridir. T1 ve T2 haritalama yöntemleri, T1 ve T2 relaksasyon zamanlarının hesaplanması ile, miyokardiyumun kantitatif değerlendirilmesine imkan sunmaktadır. Bu sayede miyokardı fokal olarak etkileyen hastalıklarda da KMRG nin kullanım şansı ve başarısı artmaktadır. Patogenez ile birlikte değişen T1 ve T2 relaksasyon zamanları, daha önceden belirlenmiş sağlıklı bireylerden ve çeşitli patolojik incelemelerden elde edilen verilerle karşılaştırılarak, patoloji varlığı ve çeşidine dair öntanılar elde edilebilmektedir (9). Bizim de çalışmamızı gerçekleştirirken hedeflediğimiz noktalardan biri, normal popülasyonda tespit edilmekte olan standart T1 ve T2 relaksasyon zamanlarına ait derlenmekte olan bilgilere katkıda bulunmaktır. Bunun yanında değişik kardiyomiyopati alt tiplerinde, kalbin farklı lokalizasyonlarından elde edilen T1 ve T2 relaksasyon zamanlarını belirleyerek, kardiyomiyopati tipleri arasında tanısal ayrım yapmada T1 ve T2 haritalama yöntemlerinin başarısını tespit etmek de amaçlanmaktadır. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışmamız Ağustos 2016 ila Ağustos 2017 tarihleri arasında Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji Kliniğinde gerçekleştirilmiştir. Mayıs 2014- Mayıs 2017 tarihleri arasında Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloi Kliniği'nde kardiyomiyopati ön tanısı ile KMRG ve miyokardiyal haritalama incelemeleri gerçekleştirmiş 277 hasta retrospektif olarak taranmış, 78 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hasta populasyonu 8 ana gruba ayrılmıştır; 1- İskemik kardiyomyopati (3), 2- Hipertrofik kardiyomiyopati (21), 3- Dilate kardiyomiyopati (6), 4- Restriktif kardiyomiyopati (6), 5- Miyokardit (15), 6- Nonkompakte kardiyomiyopati (8), 7- Sınıflandırılamayan kardiyomiyopati (9): Kardiyomiyopati bulguları olan ancak, klinik, labaratuar, EKO, KMRG bulguları ile spesifik tan konulamayan hastalar. 8- KMRG bulgusu negatif (10): Klinik ve EKO bulguları sonucunda kardiyomiyopati ön tanısı ile KMRG tetkiki yapılmış; ancak KMRG'de kardiyak patoloji saptanmamış hastalar. Kliniğimizde miyokardiyal haritalama incelemesi gerçekleştirilmiş 30 sağlıklı gönüllü olgu normal popülasyonu oluşturmuştur. BULGULAR Kontrol grubunda T1 değeri ortalaması 1011,8±28,2 ms, T2 değeri ortalaması 50,3±3,3 ms idi. Hasta grubunda fokal lezyon, kalın duvar, diffüz kontrastlanma üzerinden ölçüm yapılan hastaların tümünde T1 değeri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (p0,05), fokal lezyon üzerinden ölçüm yapılan hastalarda ise T2 değeri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı. DKMP hastalarında homojen miyokard ve lezyonlu miyokarttan ölçülen T1 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (Homojen miyokard: 1053,3±49,5 karşı 1011,8±28,2; p=0,046; Lezyonlu Miyokard: 1079,5±29,0 karşı 1011,8±28,2; p=0,004). DKMP hastalarında homojen miyokard ve lezyonlu miyokarttan ölçülen T2 değerleri ise kontrol grubuna kıyasla anlamlı farklılık göstermedi (p>0,05). HKMP hastalarında lezyonlu miyokarttan ölçülen T1 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (1168,8±120,5 karşı 1011,8±28,2; p=0,001). Kalın duvardan ölçülen T1 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (1044,3±41,4 karşı 1011,8±28,2; p=0,002). İKMP lezyonlu miyokarttan ölçülen T1 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (1245,0±130,1 karşı 1011,8±28,2; p

Özet (Çeviri)

INTRODUCTION Genetic and sporadic cardiomyopathies are a group of pathologies that heart muscle has a constructional or functional defect. Cardiomyopathies are classified into four main types: hypertrophic, dilated, restrictive cardiomyopathies and arrythmogenic right ventricular cardiomyopathy. Dilated cardiomyopathy is the most ferquent subtype with an incidence of 0.00057% in adults and, 0.00011% in children. Cardiomyopathies are the third most frequent cause for the deaths happened secondarily to heart failure. Lately, cardiac MRI is a leading method to diagnose cardiomyopathies. T1 and T2 mapping methods are two popular techniques fort he cardiomyopathy diagnosis. This study aims to contribute to the studies which are sreating information about normal ranges of T1 and T2 relaxation times. In addition, we intend to detect the efficacy of T1 and T2 mapping methods to detecet different cardiomyopathy subtypes and differentiate one-another. MATERIAL AND METHODS This study was performed retrospectively between August 2016 and August 2017 in Ankara Trainig and Research Hospital. We have evaluated 277 patients who underwent CMRI between May 2014- May 2017 with a clinical diagnosis of cardiomyopathy. 78 patients were included into the study. The patients are classified into eight subgroup: 1- ischemic cardiomyopathy (3), 2- hypertrophic cardiomyopathy (21), 3- dilated cardiomyopathy (6), 4- restrictive cardiomyopathy (6), 5- myocarditis (15), 6- noncompacted cardiomyopathy (8), 7- cardiomyopathy that cannot be classified (9),. 8- Cardiomyopathy without any CMRI sign (10). 30 healthy volunteers consist of the control group. RESULTS In patients group, T1 values are higher than the control group (p0,05). When we use a focal lesion for the measurement T2 values are higher than the control group. In dilated cardiomyopathy subgroup, T1 valueas are higher than the control group for both homogenius myocard and myocard with a lesion. T2 values showed no significant difference. In hypertrophic cardiomyopathy subgroup, T1 valueas are higher than the control group. In ischemic cardiomyopathy subgroup, T1 valueas are higher than the control group. T2 values are higher than control group. In myocarditis subgroup both T1 and T2 values are higher than the control group. In restrictive cardiomyopathy subgroup, T1 valueas are higher than the control group for both normal myocard and myocard with a lesion. RKMP hastalarında homojen miyokarttan ölçülen T1 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (1073,3±31,8 karşı 1011,8±28,2; p=0,004). Both T1 and T2 values are found to be higher than control group fort he measurements performed from myocard with a lesion. CONCLUSION To conclude; both T1 and T2 methods are sufficient for distinguishing normal and pathologic myocard and, evaluating diverse myocarditis subgroups. T1 values are more successful than T2 values. Especially, using the native T1 and T2 mapping methods in combination, enables evaluating the myocard without using any contrast agent. This study provides information about both normal T1 and T2 values and, the value of T1 and T2 mapping methods in diverse cardiomyopathy subtypes.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    519804

    Normal endometriyumda ve endometriyal hiperplazilerde protoonkogen bir protein olan yap1 proteininin ekspresyonunun araştırılması

    Investigation of the expression of a prtooncogene yap1 in normal endometrium and endometrial hyperplasia

    ALP KORAY KİNTER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Kadın Hastalıkları ve DoğumPamukkale Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZER ÖZTEKİN

  2. Tez No

    86517

    Febril ve afebril konvülziyon geçiren çocuklarda postiktal serum prolaktin seviyelerinin tayini

    Detection of postictal serum prolaction levels in children with febrile and afebrile convulsions

    NUH DUMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGATA

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZİYA METE

  3. Tez No

    192372

    Nefron koruyucu cerrahi yapılan karşı böbreği normal olgularda sıcak ve soğuk iskeminin ameliyatlı böbrek fonksiyonuna etkisi

    The effects of warm and cold ischemia the function of the operated kidney in the patients with a normal contralateral kidney and undergone nephron sparing surgery

    LEVENT ÇAMLIYURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    ÜrolojiErciyes Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ATİLA TATLIŞEN

  4. Tez No

    429028

    İşitsel stabil durum yanıtları ve saf ses odyometrisi arasındaki korelasyon

    Correlation between pure tone audiometry and auditory steady state responses

    MUSTAFA BAYAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Kulak Burun ve BoğazCelal Bayar Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ONUR ÇELİK

  5. Tez No

    138761

    Preeklampsi, eklampsi, HELLP sendromlu olgularda serum haptoglobin değerleri

    The levels of the plasma haptoglobin in the preeclampsia, eclamsia and HELLP syndrome patients

    BİNNUR BABACAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Kadın Hastalıkları ve DoğumDokuz Eylül Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TALİP GÜL

Geri Dön