Geri Dön

Hadis usûlü ilminin doğuşu ve gelişimi Hicrî ilk III asır

The rise and development of hadith methodology: First three Hijri century

  1. Tez No: 499562
  2. Yazar: ABDULLAH ÇELİK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. BÜNYAMİN ERUL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Hadis Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 308

Özet

Hadis usûlü, Hz. Peygamber'e isnâd edilen haberlerin aslına uygun nakli ve ona aidiyetini belirleme amacıyla konulan prensipleri belirleyerek bunlarla ilgili terimleri konu edinen bir ilimdir. Sözü edilen temel ilkelerin büyük çoğunluğu rivayet, tedvin ve tasnif döneminde olmak üzere tarihî süreçte ihtiyaca göre belirlenmiş, uygulanmış ve geliştirilmiştir. Bu çalışma, hadisle ilgili rivayet prensiplerini ve oluşan kavramları tarihi süreç içindeki gelişimini incelemeyi hedeflemiştir. Giriş bölümünde, araştırmanın kapsamı, tezin yöntemi ve kullanılan kaynaklara dair bilgiler verilmiştir. Birinci bölümde, Hz. Peygamber'in haber nakline verdiği önem ve tetkik Kur'an-ı Kerim'de haber nakli ve bunların sonraki nesillere bıraktığı etki ele alınmıştır. Sahâbe neslinin hadis nakil ve rivayetinde gösterdikleri tetkik ve denetim faaliyetleri râvî ve mervî ile ilgili ıstılahların ortaya çıkışına değinilmiştir. Tâbiûn döneminde hadis usûlüne kaynaklık edecek uygulamalar, ıstılahlar ve bu ıstılahların genel özellikleri araştırılmıştır. Bir geçiş dönemi olan tebeu't-tâbiîn'in zamansal sınırı tespit edilmeye çalışılmış ve bu dönemde yazılan kaynaklar ve hadis usûlü konularının kimler tarafından kullanıldığı tetkik edilmiştir. İkinci bölümde hicrî III. asırda hadis usûlüne kaynaklık eden temel dört eser ele alınmıştır. Bunlar, Şâfiî'nin er-Risâle'si, Müslim'in Mukaddime'si, Tirmizî'nin el-İlelü's-Sağî'ri, Risâletu Ebî Dâvud'dur. Bu eserlerin ele aldığı hadis usûlü incelenerek bazı ıstılahları kullanmada ilk oluşları değerlendirilmiştir.. Üçüncü bölümde ise mutekaddimûn ve muteahhirûn hadisçilerin kullandığı hadis usûlü kavramları arasındaki farklar ile gelişmeye değinilmiştir. Örneklerle yapılan karşılaştırmalar sonucunda müteahhirûn hadis usûlcülerin yaptıkları tanımlarla mutekaddimûn hadisçilerin hadis ıstılahlarını anlamanın yanlış sonuçlara götüreceğine vurgu yapılmıştır.

Özet (Çeviri)

Hadith methodology is a discipline of determining the principles and terminologies in order to authenticate whether news/narrations are truly related to the Prophet. Based on necessities, these principles are determined, applied, and developed mostly during the narration age. This work investigates the evolution of narration principles and related notions throughout the historical process, which is organized as follows: Coverage, methodology, and resources of research are presented in the introduction. The importance attached by Prophet on khabar narration, Holy Qur'an's approach toward khabar narration, and effects of these on next generations are addressed in the first chapter. The scrutiny-audit activity of the companion on hadith narration and origination of narrator-narratee related terminology are discussed. Applications and terminology of Tabi'un period are studied as hadith methodology resources. Since it is a transition period, the time frame of Tabi' al-Tabi'un period is attempted to be determined. Written work and people who employed hadith methodology topics of this period are studied. In the second chapter, four fundamental hadith methodology books of Hijri third century are addressed: Al-Shafi'i's Al-Risalah, Muslim's Al-Sahih, Al-Ilal Al-Sager of Al-Tirmidhi, and Abu Dawood's Al-Risalah. The hadith methodology of these books are studied and first-use of some terminology is analyzed. In the last chapter, changes and improvements made by muta'akh-kherun hadith methodologists' to the terminology of mutaqaddemun hadith methodologist' are mentioned. Contingent upon example based comparisons, it is emphasized that perceiving the mutaqaddemun hadith methodologists' terminology by muta'akh-kherun hadith methodologists' definitions can lead to wrong conclusions.

Benzer Tezler

  1. Muhammed'in manzum Siyer-i Nebî'si (İnceleme-metin)

    Written narration of the life of prophet Mohammad (Analysis-text)

    AHMET ERMURAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Türk Dili ve EdebiyatıErciyes Üniversitesi

    İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ ÇAVUŞOĞLU

  2. Hadis usulü eserlerine göre merdud hadis türleri

    Types of rejected (mardūd) ahādīth

    SAFİYE İNCEYILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    DinYalova Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUHAMMET BEYLER

  3. Hadis Usulü kitabı yazımında yenilikler ve yenilikçiler

    Innovations and innovators on writing book in Methodology of Hadith

    ZEYNEP POLAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    DinÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MİRZA TOKPINAR

  4. Şia'da sahih hadis

    Sahih hadith in shia

    HASAN YARDAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    DinDicle Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET KELEŞ

  5. كتاب شرح الشمائل النبوية لمحمد بن صلاح اللّاري دراسة وتحقيق ( من الصحيفة 1-51)

    Muhammed B. Salah El Lârîn'nin Şerhu Şemâili'n Nebeviyye adlı eserinin tahkik ve tahlili

    ALMAHDI MANSOUR ALMAHDI AL SHAREEF

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2021

    DinSiirt Üniversitesi

    Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HUSAM ANIS