Diyarbakır yöresinde bazı nohut çeşitlerinin ekim zamanı ve ekim şekillerinin dane verimine ve verim unsurlarına etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 50362
- Danışmanlar: PROF.DR. MÜJGAN ENGİN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 107
Özet
93 ÖZET Bu araştırma 1992/93 ve 1993/94 yıllarında, Diyarbakır, Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü deneme tarlasında, 2 ekim şekli (sıraya ekim, serpme ekim), 3 nohut çeşidi (ILC 482, FLIP 84-79C, yerli nohut) ve 6 ekim zamanı (Ekim, Kasım, Aralık, Ocak, Şubat ve Mart ayları) kullanılarak yapılmıştır. S. 1. Çıkışa Kadar Geçen Zaman (gün) Çıkışlar 1 1 gün ile 42 gün arasında değişiklik göstermiş, genellikle kış aylarında yapılan ekimler geç çıkmıştır. 5. 2. Çıkışta Bitki Sayısı (bitkl/m2) Ekim ve Kasım aylarındaki ekimlerde çıkış noksanlıkları görülmüş, Fakat verime tesirli olmamıştır. Diğer aylardaki ekimlerde metrekaredeki bitki sayısı normal olmuştur. 5. 3. Çlçeklenme için Geçen Zaman (gün) Çiçeklerime gün sayıları ekim zamanlarına göre değişmiş, 57-173 gün arasında olmuştur. İlkbaharda sıcakların erken veya geç gelmesi çiçeklenmeye etki etmiş, 1993/94 yılında bu etki görülmüş ve erken çiçeklerime olmuştur. S. 4. Bakla Bağlama İçin Geçen Zaman (gün) Bitkilerin bakla bağlamaları, çiçeklenmede olduğu gibi olmuş, 65-181 gün arasında değişiklik göstermiştir. 1993/94 yılında erken ilkbaharda sıcaklıkların yükselmesiyle, bitkiler çiçeklenmeye ve dolayısıyla 1 hafta sonrada bakla bağlamaya geçmişlerdir. 5. 5. Bitki Boyu (em) Kışın sert geçtiği yıl (1992/93), bitki boyları kısa (3S.8 cm.) olmuş, iklimi normal geçen yılda (1993/94) bitkilerin boylan yüksek (Sİ. S cm.)94 olmuştur.Bitki boyu ile doğru orantılı olarak verim yüksek boylu bitkilerde verim daha fazla olmuştur. 5. 6. Bitkide İlk Bakla Yüksekliği (em) İlk bakla yükseklikleride bitki boyuna bağlı olarak değişmiş, 27-29 cm. arasında olmuştur. Bitkilerin boyları yüksek olanlarda daha yukarıda bakla bağlanmıştır. «. 7. Bitkide Dal Sayısı (adet/bitki) Erken ekimlerden elde edilen bitkilerde dal sayısı fazla olmuş, ekim geciktikçe dal sayısı azalmıştır. 5. 8. Bitkide Bakla Sayısı (adet/bltkl) Ekim ayı ekimlerden Mart ayı ekimlerine doğru bitkide bakla sayısında azalma olmuştur. En fazla bakla sayısı Ekim ve Kasım ekimlerinden (49,45 adet bakla/bitki) alınmış, en az baklada Mart ayı ekimlerinde (13 adet bakla/bitki) görülmüştür. 6. 9. Bitkide Dane Sayısı (adet/bltkl) Bitkide bakla sayısına bağlı olarak dane sayısıda aynı şekilde farklılık göstermiştir. Erken ekimden geç ekime doğru dane sayısında önemli miktarda azalma tesbit edilmiştir. 5.10. Bitkide Boş Bakla Sayısı (adet/bltkl) Bitkide boş bakla sayısı erken ekimlerde fazla olmuştur, geç ekimlerde boş bakla sayısı çok azalmıştır. 5.11. Hasatta M*de Bitki Sayısı (bltkl/m*) Kasım ayı ekiminde, çıkışta olduğu gibi, hasattada metrekarede bitki sayısı verime tesir etmiyecek kadar az olmuştur, diğer ekimlerde normale yakın olmuştur. Normal verim alınabilecek yeterli bitki (30 bitki/m2) sıklığı, çıkışta ve hasatta bütün ekim zamanlarında mümkün olabilmiştir. 5.12. Hasat İçin Geçen Zaman (gün)95 Hasat için geçen zaman ile çiçeklenme ve bakla bağlama için geçen zamanlar arasında paralellik saptanmıştır. Erken ekimler uzun sürede (232, 199 gün.) hasada gelmiş, geç ekimler daha kısa sûrede (8 1,100 gün.) hasada gelmiştir. Ayrıca ilkbaharda sıcakların normalden daha önce başlaması (1993/94 yılı) bitkilerin hasada erken gelmesine neden olmuştur. 9.13. Bin Dane Ağırlığı (gr) Bitkiler bin dane ağırlıklarında dikkati çekecek kadar önemli bir farklılık olmamıştır. Çeşitlerin bin dane ağırlıklarından ileri gelen bir fark olmuş, buda verimi etkileyecek durumda olmamıştır. 5.14. Dane Verimi (kg/da) Yapılan araştırmanın en önemli değerlendirmesi dane veriminde görülmektedir. Diğer önemli incelenen özelliklerde olduğu gibi dane verimindede erken ekimler iyi olmuş, geç ekimde verim düşmüştür. Ayrıca ekim zamanlarında olduğu gibi, ekim şekli uygulamasında ve çeşitlerde aynı sonuç alınmıştır. İklim durumu farklı olan iki yılın verimidede farklı sonuç alınmıştır. Kışı sert geçen 1992/93 yılında 99 kg/da ortalama dane verimi alınırken, uzun yıllar iklimine yakın verileri olan 1993/94 yılında 179 kg/da ortalama dane verimi alınmıştır. En yüksek değerler Sıraya ekimlerden (161 kg/da) ve İLC 482 çeşidinden (149 kg/da) alınmıştır. Erken ekimler, Ekim (166 kg/da), Kasım (152 kg/da) ve Ocak (159 kg/da) geç ekimlere nazaran daha yüksek dane verimi sağlamıştır. Aynı verim grubuna giren Ocak ayı ekimi, iklim şartları gözönüne aldığında rizki olmayan uygulama olarak ortaya çıkmaktadır. Burada Diyarbakır yöresinde verim açısından en uygun ekim ayı Ocak ayı olarak ortaya çıkmaktadır. 5.15. Kısa Dayanıklılık (%) Mevsim normallerine yakın olarak seyreden deneme yıllarında nohutlar kış zararı görmemiştir. Ancak daha önceki yıllarda yapılan gözlemlere göre96 sıcaklık -20 °C 'ye kadar düşerse Ekim ve Kasım ayı ekimleri zarar görmektedir. 5.16. Antraknoza Dayanıklılık (%) Denemede kullanılan 3 çeşitten yalnızca yerli nohut çeşidi Mart ayı sonunda hastalanmış ve tamamen yok olmuş, diğer iki çeşit her iki yıldada hiç hastalanmamıştır. 5.17. Danede Protein Miktarı (%) Danede protein miktan %19.3 ile %21.6 arasında olmuştur. Uygulamalar arasında varyans analizine göre protein miktarı yönünden istatistiki anlamda farklılık olmasına rağmen elde edilen değerler birbirine çok yakın bulunmuştur. 5.18. Hasat indeksi (%) Hasat indeksi en iyi Ocak ayı ekim zamanından (%40.5) alınmıştır. Diğerlerinde olduğu gibi hasat indeksindede erken ekimden geç ekime doğru azalma olmaktadır. 5.19. Saman Verimi (kg/da) Araştırmanın dane veriminde alınan aynı değerler saman veriminde de alınmıştır. Saman verimi erken ekimden geç ekime doğru düşmektedir. En fazla saman 1993/94 yılında (298 kg/da), sıraya ekimden (270 kg/da), ILC 482 çeşidinden (219 kg/da) ve Ekim (286 kg/da), Kasım (249 kg/da), Ocak (242 kg/da) ayları ekimlerinden alınmıştır.
Özet (Çeviri)
97 SUMMARY In this research, two sowing methods for three cultivars in six different»! sowing dates were investigated. Row planting and hand broadcasting were employed for ILC 482, FLIP 84-79C and local cultivars. Sowing dates ranged from October to March. The field trials were carried out during the 1992/93 and 1993/94 growing seasons in the experimental fields of South-East Anatolia Agricultural Research Institute, in Diyarbakır. Some characteristics measured in the experiment, were summarized as follows. 9. 1. Number Daya to Emergence (day) Number of days from planting to emergence ranged from 11 to 42 days. Winter plantings tended to emerge later. 6. 2. Number of Seedlings (N.S./m2) October and November plantings resulted in lower number of seedlings than the folowing planting dates. However, this did not affect the yield significantly. 5. 3. Number of Days to Flowering (day) Depending on the planting time, number of days from planting to flowering ranged from 57 to 173 days. The warmer days set the flowering up earlier in the spring of 1993/94 growing season. This made all cultivars hastened flowering. 5. 4. Number of Days to Podding (day) Similar to flowering, number of days from planting to podding stage ranged from 65 to 181 days. Due to warmer spring days in 1993/94 growing season, all cultivars started podding a week after flovering. 5. 5. Plant Height (cm) Average plant heights for all cultivars were lower (35.8 cm.) under the98 hard winter conditions in 1992/93, contrary, all cultivars were taller (51.5 cm.) in 1993/94 growing season due to favourable weather conditions. 5. 6. Height of the Lowest Pod (em) The height of the lowest pod ranged from 27 to 29 cm. taller plants pruduced highest valua for lowest pods. 5. 7. Number of Branches Per Plant (NB/Per Plant) Number of branches per plant for all cultivars decreased as sowing dates delayed from autum s to spring. 5. 8. Number of Pods Per Plant (NP/Plant) Number of pods per plant decreased with the delay in planting time from October to March. October and November plantings gave the highest number of pods (49.45 pods per plant) while planting in March gave the lowest number of pods (13 pods per plant). 5. 9. Number of Seeds Per Plant (NS/Plant) The trend for number of seeds per plant was similar to the number of pods per plant for all cultivars. Seeds per plant decreased with the delay in planting time. «. 10. Number of Empty Pods (NEP/Plant) Number of empty pods was higher in early plantings than in the late plantings. Number of empty pods decreased sharply with delay in planting time. 5. 11. Number of Plants Per M2 in Harvesting Time (Plant/m2) Planting in November resulted in slight reduction in the number of plants per square meter. But, this did not affect the seed yield significantly. The sufficent plant density for higher yield (30 plants per square meter.) was obtained from the all planting dates. 5. 12. Number of Days to Harvest (day) The trend for this character was Bimilar to days to flowering and99 podding. Early plantings took longer time to mature (199-232 days) than the late plantings (81-100 days). The warmer temperatura in early spring of 1994 accelerated maturity. This indicated that the longht of the crop duration should not be longer than 150 days. October and November plantings appeared to be risky due to probable winter damage. 5. 13. 1000 Seed Weight (gr) Different sowing times did not affect significantly on 1000 kernel weight. The seed weights of the cultivars differed. But, this did not affect the seed yield. 5. U. Seed Yield (kg/da) Since seed yield is the most important characteristic and greater emphasis was given to the evaluation for seed yield. Similar to the other important traits studied, early planting of chickpeas resulted in higher seed yield than the late plantings. Seed yield advantage of early plantings was observed in all cultivars and planting methods employed in the experiment. Contrasting conditions in 1992/93 and 1993/94 seasons affected the seed yield in different direction. The average seed yield in 1992/93 was low (99 kg/da) due to severe winter conditions while seed yield became 179 kg/da in 1993/94 which was close to the long term climatic averages. The row planting with a seed yield of 161 kg/da was faund to be superior to the hand broadcasting method. The ILC 482 gave the highest seed yield (149 kg/da) among the cultivars tested. Off various planting times; October, Nowember and January plantings produced the highest seed yields which were 166, 152 and 159 kg/da, respectively. The observation and the results indicated thad the most favorable planting date for higher seed yield sould be in January. 5. 15. Winter Hardiness (%) When temperatures range no winter damage is not comment on chickpeas when temperature range is in agreement with langes periods100 temperature data. 5. 16. Resistance to Ascochyta Blight (%) Among the three cult i vara, only local variety was found to be susceptible to Ascochyta blight disease based on the typical disease symptoms developed at the end of the March. 5. 17. Seed Protein Content (%) The range for protein content varied from 19.3 to 21.6%. Although mean values for protein contentfound to be similar for each treatment, there was significant difference on results obtained from analysis of variance. 6. 18. Harvest index (%) Planting in January resulted in the highest harvest index (40.5%). Harvest index tended to decrease with the early of planting time. 5. 19. Straw Yield (kg/da) This character appeared to be similar to seed yield. Straw yield reduced from early to late plantings. The highest straw yields were obtained as follows : 298 kg/da in 1993/94, 270 kg/da from row planting, 219 kg/da from ILC 482 and 219, 286 and 249 kg/da from October, November and January plantings, respectively.
Benzer Tezler
- Diyarbakır yöresinden toplanan bazı nohut (cicer arietinum L. ) yerel çeşitlerinde önemli bitkisel ve tarımsal özelliklerin belirlenmesi üzerine bir araştırma
A Study on determining botanical and agronomical character on some local varieties of chickpea (cicer arietinum L. ) collected from Diyarbakır region
BEHİYE TUBA BİÇER
- Diyarbakır yöresinde keçilerin beslenmesinde kullanılan bazı çalı ve ağaç türlerinin yem değerlerinin ve metan üretim potansiyelinin belirlenmesi
Determination of nutritive value and methane production potential of acacia leaves
MERVAN KAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
ZiraatHarran ÜniversitesiZootekni Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYFER BOZKURT KİRAZ
- Diyarbakır yöresinde farklı toprak yönetiminin toprağın bazı fiziksel özelliklerine etkisi
Diyarbakir region soil of different land management the effect of some physical properties
ZÜLKÜF GÜNDÜZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
ZiraatAtatürk ÜniversitesiToprak Bilimi ve Bitki Besleme Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KENAN BARİK
- Diyarbakır yöresinde doğal olarak yetişen bazı kekik türlerinin farklı toplama zamanlarında elde edilen uçucu yağların kantitatif tayini
Quantitative determination of essential oils obtained at different collection times of some natural thyme species in the region of Diyarbakır
MUSTAFA ACUN
Doktora
Türkçe
2022
BiyolojiDicle ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SAİT YÜCEL
PROF. DR. ABDULSELAM ERTAŞ
- Diyarbakır yöresinde hemoglobinopati sıklığı ve hemoglobinopatililerde bazı biyokimyasal parametreler
Başlık çevirisi yok
CENGİZ TURGUT