Geri Dön

Akut koroner sendrom hastalarında potent oral antiagregan tedavilerin sol kalp fonksiyonlarına ve karotis intima media kalınlığı üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması

Comparison of the effects of potent oral antiagregan therapies on left heart functions and intima-media thickness of common carotid artery in acute coronary syndrome patients

  1. Tez No: 599801
  2. Yazar: SİNAN SAYMAZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MURAT SÜNBÜL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Koroner arter hastalığı, dünyada gerçekleşen yıllık 56.8 milyon ölümün 9.4 milyonundan sorumlu, kronik ve ilerleyici bir hastalıktır. Ateroskleroz zemininde gelişen bu hastalık için hipertansiyon, hiperlipidemi, tütün tüketimi, diyabet gibi pek çok risk faktörü tanımlanmıştır. Bu faktörlerin ortak noktası oluşturdukları endotelyal disfonksiyondur. Bu nedenle, endotel fonksiyonlarını iyileştirici tedaviler, koroner arter hastalığı sağaltımında sıklıkla araştırılmaktadır. Tikagrelor ve prasugrel, aterosklerotik plağın yırtılması ya da erozyonundan sonra başlayan akut koroner sendromların tedavisinde kullanılan ve P2Y12 inhibisyonu yoluyla etki gösteren ilaçlardır. Yapılan çeşitli çalışmalar tikagrelorun özellikle adenozin ve nitrik oksit ilişkili birtakım mekanizmalar üzerinden, endotel fonksiyonlarını iyileştirebileceğini ve koroner arter hastalığı tedavisinde ek faydalar sağlayabileceğini göstermiştir. Çalışmamızla elde edilen ve speckle tracking yöntemine dayanan veriler, bu hipotezi doğrular niteliktedir. Koroner arter risk faktörleri ve tedaviler yönünden eşlenik örneklerde LVGLS ölçümlerinde tikagrelor grubunda ölçülen daha avantajlı iyileşme trendi (p=0.01), yüzdesel hesaplamalarda da doğrulanmıştır. İyileşmeye ilişkin faktörlerin regresyon analizinde ise, risk faktörleri LVGLS değerinde bozulma ile ilişkili iken, tikagrelor kullanımının iyileşmeye anlamlı katkı yaptığı gözlenmiştir (RR: 0.3, p=0.04). Tikagrelor kullanan grupta ayrıca, inflamasyonun akut döneminde beyaz küre sayısının baskılandığı gösterilmiştir (p=0.001). Karotis intima media kalınlığı ölçümlerinde ise gruplar açısından anlamlı farklılık bulunmamıştır. Çalışmamızda elde edilen bilgiler literatür için yeni özelliktedir, bu bilgiler hastaların takip ve tedavi özelliklerini şekillendirmede değerli katkılar sunacaktır.

Özet (Çeviri)

Coronary artery disease is a chronic and progressive illness responsible for 9.4 million of 56.8 million deaths annually worldwide. Many risk factors such as hypertension, hyperlipidemia, tobacco consumption and diabetes have been identified for this disease that develops atherosclerosis. Endothelial dysfunction is a common consequence point for these diseases. Therefore, treatments that improve endothelial function are frequently investigated in the treatment of coronary artery disease. Ticagrelor and prasugrel are drugs used in the treatment of acute coronary syndromes that start after rupture or erosion of the atherosclerotic plaque. These drugs act by inhibition of P2Y12. Several studies have shown that ticagrelor may improve endothelial function, especially through a number of mechanisms associated with adenosine and nitric oxide, and may provide additional benefits in the treatment of coronary artery disease. The data obtained from our study and based on the speckle tracking method confirm this hypothesis. In our study, more advantageous improvement observed in LVGLS measurements for ticagrelor group in conjugated samples based on coronary artery risk factors and treatments (p = 0.01). These findings were confirmed in the percentage calculations. In the regression analysis of the factors related to recovery, while the risk factors were associated with deterioration in LVGLS value, it was observed that the use of ticagrelor contributed significantly to the improvement (RR: 0.3, p = 0.04). In the ticagrelor group, white blood cell count was suppressed in the acute phase of inflammation (p = 0.001). There was no significant difference between the groups for measurement of carotid intima media thickness values. The information obtained in our study is new to the literature and will provide valuable contributions in determining the follow-up and treatment characteristics of the patients.

Benzer Tezler

  1. St yükselmesiz akut koroner sendrom hastalarında niasinin hs-crp üzerine etkisi

    The effects of niacin on hs-crp levels in patients with non st elevated acutecoronary syndrome

    EMİR KARAÇAĞLAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    KardiyolojiBaşkent Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLYAS ATAR

  2. Koroner yavaş akım ile plazma catestatin düzeyi arasındaki ilişki

    The relationship between coronary slow flow and plasma catestatin levels

    BEDRETTİN BOYRAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    KardiyolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET DEMİR

  3. Perkütan koroner girişim yapılan akut koroner sendromlu hastalarda kanama riskinin belirlenmesi

    Determination of bleeding risk in patients with acute coronary syndrome undergoing percutaneous coronary intervention

    AYKAN ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Kardiyolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN FATMA KAYAALTI ESİN

    DOÇ. DR. SADIK VOLKAN EMREN

  4. ST yüksekliği olmayan akut koroner sendromlu hastalarda clopidogrel tedavisinin perkütan koroner girişim öncesi ve sonrası inflamatuar belirteçler üzerine etkileri

    The effects of clopidogrel pretreatment on pre and postprocedural inflammatory markers in patients with non st elevated acute coronary syndromes undergoing percutenous coronary intervention

    EBRU ÖZPELİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    KardiyolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ÖNDER KIRIMLI

  5. Plazma asimetrik dimetilarjinin düzeyi stent restenozu için bir belirteç olabilir mi?

    Is plasma asymmetric dimethylarginine level a novel marker for stent restenosis?

    UĞUR ABBAS BAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    KardiyolojiBaşkent Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYLİN YILDIRIR