Geri Dön

Çocuk endokrin polikliniğimize başvuran ve tip 1 diyabet tanısı almış 10-17 yaş arası çocuk ve ergenlerde depresif belirtilerin sıklığının değerlendirilmesi

Assessment of the prevalance of depressi̇ve symptoms i̇n chi̇ldren and adolescents between 10-17 years old and admi̇tted to the pedi̇atri̇c endocri̇ne cli̇ni̇c and di̇agnosed wi̇th TYPE-1 di̇abetes

  1. Tez No: 608582
  2. Yazar: CEREN DİNLER
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYŞE DERYA BULUŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 88

Özet

Amaç:Diyabetesmellitus (DM), temelde endokrin sisteme ait bir bozukluk olmakla birlikte, hasta açısından duygusal, ruhsal ve sosyal boyutları olan bir durumdur. Çalışmamızda tip 1 diyabetli hastaların depresyon eğilimlerine dikkati çekerek, bu konuda klinisyen farkındalığı yaratabilmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem:SBÜ Ankara Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Endokrinoloji Polikliniği'ne başvuran 10-17 yaş arasında, insülin pompası ya da multi doz insülin enjeksiyon tedavisi alan, en az 1 yıldır tip 1 DM tanılı 76 hasta ile hastanemizin çeşitli polikliniklerine başvuran 99 sağlam çocuk çalışmaya dahil edildi.Bireylerin depresyon durumlarını belirlemek için Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ), sosyodemografik özelliklerini sorgulamak için tarafımızca hazırlanan bir anket kullanıldı. Ayrıcakontrolleri sırasında bakılan fizik muayene özellikleri ve HbA1c düzeyleri kaydedildi. Son 6 aydadiyabetik ketoasidoz ve ağır hipoglisemi nedeniyle hastaneye başvuru sayısı, kaç yıldır diyabet hastası olduğu, ek ilaç kullanımı, diyabet komplikasyonu, ek hastalık varlığı hasta dosyalarından tarandı. Bulgular: Tip 1 diyabetli hastaların %42,1'inierkekler oluşturmaktaydı, yaş ortalaması 14,2±2,5 yıl, ortalama diyabet süresi 5,0±3,2 yıldı. Günlük ortalama insülin düzeyi 1,0±0,4 Ü/kg/g, en son kontrollerinde bakılan HbA1c ortalaması %9,3±2,7,son 1 yıldaki HbA1c ortalaması %9,3±2,2, son 1 yıllık HbA1c ölçümlerine göre kötü kontrol oranı ise %25 (n=19)'di. Hasta ve kontrol grubu arasında ÇDÖ puanları açısından istatistiksel olarak fark yoktu. Tip 1 DM'lerde depresyon kız ve erkeklerde eşit oranda görülmekteyken, kontrol grubunda kızlarda daha sıktı. Tip 1 diyabetli çocukların boy, kilo, VKİ değerleri, SDS'leri, puberteleri, en son bakılan HbA1c değerleri, 1 yıllık HbA1c ortalamaları, diyabet süreleri, günlük insülin dozları, insülin pompasıve ek ilaç kullanımı, son 6 ay içindeki diyabetik ketoasidoz (DKA) sayısı ve komplikasyonların varlığı ile depresyonları arasında bir ilişki bulunmadı. Depresyon durumu ile ek hastalık varlığı arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki gözlendi. Hastaların yaşları ile ÇDÖ puanları arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki mevcuttu.Anne-baba eğitim düzeyi ile depresyon arasında her iki grupta da bir ilişki saptanmazken, kontrol grubunda gelir düzeyi düşük olanlarda depresyon görülme oranları daha yüksekti. Tip 1 diyabetli çocuklarda kardeş sayısı>2 ve evde yaşayan kişi sayısı>4 olması ile depresyon arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulundu. Her iki grupta da hiç spor yapmayan bireylerde depresyonu olanların oranı spor yapanlardan daha yüksek olmakla birlikte bu farklılık yalnızca kontrol grubunda istatistiksel açıdan anlamlı bulundu. Sonuç:Tip 1 DM'li hastalarda cinsiyet, fiziksel özellikler, HbA1c düzeyleri, hastalığa ilişkin özellikler, anne-baba eğitim ve gelir düzeyi ile depresyon ilişkili bulunmazken, kalabalık aile ve kardeş sayısının çokluğu, ek hastalık varlığıdepresyona etki eden faktörler arasındaydı. Diyabetin kontrolü için psikolojik ve psikososyal sorunların tanınması ve önlenmesi için girişimlerde bulunulması, iyi metabolik kontrolü olan hastaların atlanmaması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Aim:AlthoughDiabetesMellitus (DM) is a disorder of endocrinesystem, it has emotional, mentalandsocialdimensions in terms of patient's. Inthisstudy, weaimedtogeneratecliniciansituationalawarenessbydrawingattentiontodepressiontendency in patientswithType 1 Diabetes. MaterialsandMethods: 76 patients – admitted Ankara Keçiören Training andResearchHospitalEndocrinologyClinic– between 10-17 yearsold, receiveinsulinpumpormulti-doseinsulininjectionandwerediagnosedwithType 1 DM for at least 1 yearwereinvoled in thisstudy, as well as 99 healtychildrenalsoconsultedtothehospital. Intheresearch, Children'sDepressionInventory (CDI) wasutilizedtodeterminethedepressionstatus of thepatientsandthequestionnaire, whichwaspreparedby us, wereusedtocollect data related on thesociodemographiccharacteristics of thepatients. On theotherhand, physicalcharacteristicswhichwereexaminedduringthemedicalexaminationandthelevel of HbA1c werealsorecorded.Thenumber of hospitaladmissionsfordiabeticketoacidosisand severe hypoglycemiafortherecentsixmonths, theduration of diabetes, theuse of additionaldrugs, diabetescomplicationsandthe presence of comorbiditywerescreenedfromtheirrecords. Results: Genderdistribution of thepatientswerealmostwell-balancedand 42,1% of patientswithType 1 Diabetesweremale, theaverageage of allpatientswas 14,2±2,5 yearsandthemeanduration of diabeteswas 5,0±3,2 years. Total dailyaverageinsulindoseswere 1,0±0,4 U/kg/d. Related on the HbA1c, average of latestmedicalexaminationwas %9,3±2,7, averagefor in therecentyearwas %9,3±2,andpoormetaboliccontrol on the HbA1c measurementwas %25 (n=19). Therewasnostatisticallysignificantdifferencebetweenthepatientandcontrolgroups in terms of CDI scores. AmongType 1 DM patients, depressionwasseenequally in girlsandboys, whereas it wasmorefrequent in girls in thecontrolgroup.Therewasnostatisticallysignificantdifferencebetweenthepatientandcontrolgroups in terms of CDI scores. No correlationfoundbetweendepressionandbody heightandweight, BMI, SDSs, level of puberty, latestmean of HbA1c, in therecentyear'smean of HbA1c, duration of diabetes, dailyinsulindoses, insulinpump, additionalusage of medicine, numbers of diabeticketoacidosis (DKA) in therecentsixmonths, existance of complications, of Type 1 DM patients. Itwasobservedthatthere is a statisticallysignificantpositivecorrelationbetweendepressionandcomorbidity. Itwasalsofoundthatthere is a weaklinkagewiththepositive trend betweenage of patientsandthe CDI scores. On theotherhand, nocorrelationfoundbetweendepressionandparentaleducationlevelandtheiroccupations on thebothgroups (casesandcontrols). But in thecontrolgroup, depressionfrequencywashigherwhoseparentalincomesarerelativelylow. AmongthechildrenwithType 1 Diabetes, a positivecorrelationwasfoundbetweendepressionandthenumber of siblings>2 andthenumber of habitants>4.Althoughthe rate of depressionwashigherforindividualswhodidn'tconductanysportiveactivities, thisdiscrepancywasfoundstatisticallymeaningfuljustonlyforthecontrolgroup. Conclusion: Inthisresearch, thestatisticalanalysisindicatedthatthere is nocorrelationbetweendepressionandgender, physicalcharacteristics, HbA1c levels, diseaserelatedcharacteristics, parentaleducationandincomelevel. But, number of habitantsandsiblings, the presence of comorbidityareamongthefactorsthataffectsdepression. Inordertocontrol of diabetes, properattemptsshould be madetorecognizeandpreventpsychologicalandpsychosocialproblems, andpatientswithgoodmetaboliccontrolshould not be skipped.

Benzer Tezler

  1. Endokrinoloji polikliniğine boy kısalığı ile başvuran kronik sistemik hastalığı olmayan olguların antropometrik özellikleri,genetik boy potansiyellerinden sapma dereceleri ve tanısal dağılımları

    Anthropometric characteristics, deviation degree of genetically height potentials and diagnostical disturbutions of short stature cases without chronic systemic disease admitted to endocrinology policlinic

    NURİ ALAÇAKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    GÖNÜL ÖÇAL

  2. Tek taraflı sensörinöral işitme kayıplı hastaların klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmesi

    Clinical and radiological evaluation of patients with unilateral sensorial hearing loss.

    AHMET YÜKKALDIRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Kulak Burun ve BoğazHarran Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İMRAN ŞAN

  3. Orak hücreli anemi tanılı çocukların endokrinolojik açıdan değerlendirilmesi

    Endocrinological evaluation of children with sickle cell anemia

    MEHMET SÜRÜCÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ VEYSİYE HÜLYA ÜZEL

  4. Erken ergenlı̇k şüphesı̇yle Çocuk Endokrı̇nolojı̇ Polı̇klı̇nı̇ğı̇ne başvuran olguların retrospektı̇f değerlendı̇rı̇lmesı

    Retrospective evaluation of cases admitted to pediatric endocrinology outpatient clinic with suspicion of precocious puberty

    MERVE KÖSEOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DURMUŞ DOĞAN