Siyasi partilerde yaşam AK parti, CHP, HDP, İYİ Parti ve MHP'de örgütsel siyaset
The inner life of the political parties the organizational politics of AK Party, CHP, HDP, İYİ Party, and MHP
- Tez No: 616660
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞÜKRÜ ASLAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Sosyoloji, Political Science, Sociology
- Anahtar Kelimeler: political parties, party organizations, feminism, gender, micropolitics
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Genel Sosyoloji ve Metadoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 305
Özet
Siyasi partiler geçirdikleri tüm dönüşüme rağmen 200 yıldan fazla bir süredir siyasetin ana aktörlerinden biri olma iddiasını sürdürüyor. Bu dönem içerisinde belki de en fazla eleştirilen siyasal kurumlardan biri oldukları halde, ana formlarını korumaya devam ediyorlar. Siyasi partiler üzerine yapılan çalışmaların, partileri üyeleri, finansmanı ve sınıfsal karakteri doğrultusunda çeşitli modellere ayırdığını görüyoruz. Ancak bu modeller partiler arasında çeşitli alanlarda gerçekleşen mübadeleleri ve partilerin kendi tarihlerindeki geri dönüşleri görünmezleştiriyor. Siyasi partileri alt başlıklar üzerinden ele alan çalışmalara baktığımızda ise; partilerin seçmenlerle ve toplumsal hareketlerle ilişkisi, seçim kampanyaları, lider özellikleri, yerel örgütleri, finansmanı, teknolojik yeniliklere uyum sağlama kapasitesi ve parti içi demokrasi çerçevesinde özetleyebileceğimiz çeşitli konu başlıkları öne çıkıyor. Bu çalışmalarda iki ortak özelliğin, siyasi partileri majör siyasi aktörlerin siyaset üretim alanı olan formel siyaset ekseninde ve kamusal faaliyet üreten kapalı yapılar olarak ele alması olduğunu söyleyebiliriz. Partilerin örgütsel siyaseti üzerine yapılan çalışmalar ise, bu alanda çalışmanın teknik ve politik güçlüklerinin de etkisiyle, partilerin yazılı metinleri, kamuoyu etkinlikleri ve parti içi rekabete odaklanan parti içi demokrasi tartışmalarından öteye gidemiyor. Siyasette anlamı inşa eden ideolojik, kurumsal ve kişisel kesişimleri yakalayabilmek, örgütsel ve formel siyaset arasındaki etkileşimleri görebilmek için, bu çalışmada, feminist kurumsal antropoloji metodolojilerinden ve mikro-politika perspektifinden faydalanıyorum. Ailesel hiyerarşi, ilişki ve emek süreçlerinin partilerin örgütsel yaşamında nasıl yeniden üretildiğine, partililerin formel, örgütsel ve kişisel alanlardaki kopuklukları hangi mekanizmalarla tolere etmeye çalıştığına bakıyorum. Tezin dayanağını oluşturan, TBMM'deki ve parti merkez örgütlerindeki partililerle gerçekleştirilen 58 görüşmeden oluşan alan çalışması, farklı ideolojik geleneklere sahip beş partinin örgütsel siyasetlerinde birleştiği ve ayrıştığı alanları ortaya koyuyor. Formel ve örgütsel siyasi alanda hakim olan gücün siyaseti eril dinamiklere yaslanarak ayakta dururken, özel-kamusal ikiliğinden yükselen siyasi formlar, kamusal alanı erilliğin değerleriyle donatıyor. Erilliğin siyasete bu denli gömülü olması, feminizmin siyasete temsil siyaseti ötesinde müdahalesini de kurucu bir bir etkinlik olarak işaret ediyor. Yanı sıra, mikropolitik alandaki anlatılar, yaşamsal değerlerden doğan bir siyaset olarak tarif ettiğim“yaşamın siyaseti”nin olanaklarını barındırmaya devam ediyor. Anahar Kelimeler: Siyasi partiler, parti örgütleri, feminizm, cinsiyet, mikropolitika
Özet (Çeviri)
Political parties continue to claim to be one of the main actors of political life after 200 years, despite several transformations. In this period, although they are probably the most criticized political institutions, they have kept their initial forms. Parties are mostly categorized by party models which is formed as to the criterias relating to members, financial substantive and the class-based qualifications. However, this approach hides the exchanges between the parties placed in some areas of organizational structures. Backslides in the parties' own historical life are also invisible from the lens of party models-related perspective. When it comes to the second approach which follows some subtitles, the studies on the relations with members and voters, election campaigns, party leaders, local organizations, financial resources, the adaptive capacity to technological innovations and inner-party democracy discussions stand out. Two aspects that are characteristics in all these studies are to frame the political parties only with their effects on formal politics and to contemplate the parties as closed institutions produce only“public sphere activities”. On the other hand, becaue of the difficulties of studying the inner lives of the parties, even the studies which are focused on the organizational politics cannot go beyond the discussions on inner-party democracy. To accomodate the intersections of ideological, institutional and personal processes that settle the political meanings and to see the interactions between formal and organizational politics I suggest to employ the methodolghy of feminist institutional anthropology together with the perspective of micro-politics. I scruntize the familial hierarchy, relations, and the labor process which are reproduced in the organizational life of the parties. I try to disclose the mechanisms of the party professionals&representatives by focusing on the disconnections between organizational, formal and personal spaces. The fieldwork that underpins the thesis and comprises 58 in-depth interviews demonstrated smilar and different organizational features between political parties. The political belief that advocates that women are unsuitable for politics with the justification of their 'nature', also throws all the references related to womanhood out of the public sphere by codifying the political activity as an act of men. The political forms emerging from the dichotomy of public-private equips the public sphere with the masculinist values. The masculinist way of politics becomes the basic factor which shapes the formal and organizational politics. Masculinity that embedded in politics so deeply, points the reality that interference of feminism to politics beyond representative politics is crucial. Additionally, the micropolitical narratives by interviewees show the possibilities of the politics of life which arise from daily life practices and values.
Benzer Tezler
- Türkiye'de iktidar ve ana muhalefet partilerinin Suriyeli mülteci söylemlerinin analizi
Analysis of the statements of Turkish and the main opposition parties about the Syrian refugees
ZEHRA BAHADIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Siyasal BilimlerMarmara ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TALİP KÜÇÜKCAN
- 2002 sonrası siyasi partilerin seçim vaatleri ve bunların uygulanması
Election promises of political parties after 2002 and their implementation
YILMAZ OLUÇAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Kamu YönetimiManisa Celal Bayar ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HALİL ERDEMİR
- Türkiye'de yapılan seçim ittifaklarının seçim sonuçlarına etkisi
The effects of the election alliances in Turkey on election results
ERKAN TÜRKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
İşletmeAğrı İbrahim Çeçen Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖMER ÇINAR
- 24. dönem TBMM'de grubu olan siyasi partilerin sosyal politika yaklaşımları
Social policy approaches of the political parties which have the group in TGNA during 24th period
KADRİYE ESRA AYGÜN
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Siyasal BilimlerYeni Yüzyıl ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLHAN YAŞAR HACISALİHOĞLU
- Algı yönetimi ve siyasal iletişim ilişkisi bağlamında 7 Haziran 2015 genel seçimlerinin sosyal medya üzerinden analizi: Twitter örneği
The analysis of general election in june 7, 2015 in the context of perception management and political communication on social media: Case of Twitter
EMİNE CENG
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
GazetecilikErciyes ÜniversitesiGazetecilik Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. YAŞAR ZORLU