Geri Dön

Şizofreni hastalarında erken relaps ile ilişkili klinik ve sosyodemografik özelliklerin belirlenmesi

Determining the clinical and sociodemographic characteristics associated with early relapse in schizophrenia patients

  1. Tez No: 638868
  2. Yazar: İBRAHİM GÜNDOĞMUŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖZCAN UZUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Gülhane Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Amaç: Şizofreni relapslarla giden kronik psikiyatrik bozukluktur. Relapsların yaşam kalitesini, sosyal işlevleri ciddi şekilde etkilediği ve geri dönüşümü olmayan sonuçlara neden olabildiği bilinmektedir. Bu nedenle relaps önleme şizofreni tedavisinde kritik bir öneme sahiptir. Relaps riskini potansiyel olarak artırabilecek birçok faktör tanımlanmıştır. Fakat relaps riskini artırabilecek faktörlere ilişkin veriler ülkemizde sınırlıdır. Bu çalışmada, şizofreni hastalarının remisyon sonrası erken relaps oranı ve erken relaps ile ilişkili olası klinik ve sosyodemografik risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Prospektif doğal gözlem tasarımına sahip olan mevcut çalışmanın örneklemini, Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri kliniğine çalışmanın yapıldığı tarihlerde başvuran ve relaps tanı kriterlerini sağlayan 308 şizofreni hastası oluşturmaktadır. Katılımcıların sosyodemografik ve klinik özellikleri, klinisyen tarafından hasta ile yapılan görüşmeler sırasında kaydedildi. Psikotik semptomların şiddeti Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği ve Klinik Global İzlenim Ölçeği (KGİ) ile değerlendirildi. Erken relaps için kesme değeri olarak bir yıl belirlendi. Elde edilen veriler, veri setine kayıt edilerek, uygun istatistiki analizler uygulandı. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 37,38±12,28 yıldı ve %66,6'sı (n=205) erkekti. Erken relaps oranı %38,3 olarak bulundu. Yaşın 35'ten küçük olması (HR=2,089, %95 GA 1,288-3,388, p=0,003), psikoaktif madde kullanımı (HR=2,232, %95 GA 1,390-3,582, p=0,001), intihar girişimi varlığı (HR=1,589, %95 GA 1,017-2,482, p=0,042), tedavi uyumunun kötü olması (HR=3,044, %95 GA 1,327-6,984, p=0,001), tedavide uzun etkili antipsikotik bulunması (HR=0,490, %95 GA 0,317-0,5-757, p=0,001), tipik-atipik antipsikotik kombinasyonu (HR=0,349, %95 GA 0,140-0,871, p=0,024) ve KGİ Ölçeği Yan Etki Skoru (HR=1,676, %95 GA 1,232-2,278, p=0,001) erken relapsın bağımsız prediktörleri olduğu tespit edildi. Sonuç: Tedavi uyumu, psikoaktif madde kullanımı, tedavide uzun etkili antipsikotik bulunması ve tipik-atipik antipsikotik kombinasyonu varlığı erken relapsın değiştirilebilir prediktörleri olarak dikkat çekmektedir. Bu nedenle, mevcut çalışma, relaps önleme müdahalelerinin bu risk faktörlerine odaklanması gerektiğini düşündürmektedir. Bu çalışmanın sonuçları, gelecekte relapsın önlenmesini amaçlayan terapötik müdahaleleri yönlendirmek ve ruh sağlığı politikalarını iyileştirmek için kaynak olarak kullanılabilir.

Özet (Çeviri)

Objective: Schizophrenia is a chronic psychiatric disorder progressing with relapses. It is known that relapses affect quality of life and social functions seriously, and might cause irreversible results. For this reason, preventing relapses has a critical importance in schizophrenia treatment. Many factors which might increase the risk of relapse potentially have been identified so far. However, the data on factors, which might increase the risk of relapse, are limited in our country. In this study, the purpose was to determine early relapse rates and possible clinical and sociodemographic risk factors associated with early relapse in schizophrenia patients. Materials and Methods: The sampling of the present study, which had a prospective natural observation design, consisted of 308 schizophrenia patients admitting to the Psychiatry Clinic of Gülhane Training and Research Hospital on the dates when the study was conducted, and who met the criteria for relapse diagnosis. The sociodemographic and clinical characteristics of the participants were recorded during the interviews conducted with the patients by the clinician. The severity of psychotic symptoms were evaluated with Positive and Negative Syndromes Scale and Clinical Global Impression Scale (CGI). A year was identified as the cut-off value for early relapse. The data obtained in the study were recorded in the dataset, and proper statistical analyzes were made. Results: The mean age of the participants was 37.38±12.28 years, and 66.6% (n=205) were male. Early relapse rate was found to be 38.3%. Being under the age of 35 (HR=2.089, 95% CI, 1.288-3.388, p=0.003), psychoactive substance use (HR=2.232, 95% CI, 1.390-3.582, p=0.001), presence of suicide attempt (HR=1.589, 95% CI, 1.017-2.482, p=0.042), poor treatment compliance (HR=3.044, 95% CI, 1.327-6.984, p=0.001), presence of long-acting antipsychotic treatment (HR=0.490, 95% CI, 0.317-0.5-757, p=0.001), typical-atypical antipsychotic combination (HR=0.349, 95% CI, 0.140-0.871, p=0.024), and CGI Scale Side Effect Score (HR=1.676, 95% CI, 1.232-2.278, p=0.001) were determined to be the independent predictors of early relapse. Conclusion: Treatment compliance, psychoactive substance use, presence of long-acting antipsychotic treatment, and presence of a typical-atypical antipsychotic combination draws attention as the changeable predictors of early relapse. For this reason, it was speculated in the present study that relapse prevention interventions should focus on these risk factors. The results of this study can be used as a resource to guide therapeutic interventions intended to prevent relapses in the future and to improve mental health policies.

Benzer Tezler

  1. Bir toplum ruh sağlığı merkezinde takip edilen bipolar bozukluk ve şizofreni spektrumu bozuklukları tanılı hastalarda COVİD-19 pandemisi sürecinin akut alevlenmelere etkisi

    The effect of the COVID-19 pandemic on acute exacerbationsof patients with bipolar disorder and schizophrenia spectrum disorders in a community mental health center

    REMZİ ERŞAH DİNDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN EREN YILDIZHAN

  2. Şizofreni ve bipolar bozukluk tanılı hastaların, hasta yakınlarının ve psikiyatri alanında hizmet veren doktorların uzun etkili enjektabl antipsikotik kullanımına karşı tutumları ve tutumlarını etkileyen faktörler

    Attitudes and influencing factors toward long-acting injectable antipsychotics among patients with schizophrenia and bipolar disorder, patient relatives and psychiatrists

    ZOZAN PARSANOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZLEM DEVRİM BALABAN

  3. Multiple skleroz tanısı olan ergenlerin manyetik rezonans görüntülemesinde volümetrik ölçümlerin kognitif fonksiyonlar, anhedoni ve depresyonla ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between magnetic resonance imaging volumetric measurements of adolescents with multiple sclerosis, cognitive functions, anhedonia and depression

    KEMAL SARUHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    NörolojiHacettepe Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLŞAD FOTO ÖZDEMİR

  4. Şizofrenide 5 yıllık retrospektif izlem çalışması: klinik seyir, sonlanım, yetiyitimi ve tanı değişimlerinin incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    UMUT SEZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    PsikiyatriAtatürk Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMET KIRKPINAR

  5. Predictors of expressed emotion in families of schizophrenic patients

    Şizofren hastaların ailelerinde duygu dışavurumunun yordayıcıları

    HİCRAN İNANDILAR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2001

    PsikolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURAY KARANCI