An examination of the relationship between childhood trauma, resilience and subjective well-being in adulthood
Yetişkinlerin çocukluk çağı travmaları ile dayanıklılık ve öznel iyi oluşları arasındaki ilişkinin incelenmesi
- Tez No: 652726
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MAKBULE KALI SOYER
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Psikoloji, Psychology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
- Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 234
Özet
Bu çalışma, genç yetişkinlerin (istismar ve ihmal kapsamında) çocukluk çağı travmaları, dayanıklılıkları ve öznel iyi oluşları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu; 2019-2020 akademik yılında farklı üniversitelerin son sınıflarına kayıtlı öğrencileri veya başka üniversitelerden mezun durumunda olan ve Marmara Üniversitesi'nde sertifika eğitimi almakta olan genç yetişkinlerden oluşmaktadır. Araştırma verileri, öğrencilerin kişisel özellikleri ve alışkanlıklarını saptamak hedefiyle; araştırmacı tarafından geliştirilen“Kişisel Bilgi Formu”, çocukluk çağı travmalarını belirlemek için Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği (Bernstein, Fink, Handelsman, Foote, 1994; Şar, Öztürk, İkikardeş, 2012), dayanıklılıklarını belirlemek amacıyla Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (Friborg, Hjeindal, Rosenvinge, 2003; Besim ve Çetin, 2011) ve“öznel iyi oluş”larını belirlemek amacıyla“Öznel İyi Oluş Ölçeği”(Tuzgöl-Dost, 2004) aracılığıyla toplanmıştır. Çalışmada toplanan verilerin istatistiksel çözümlemeleri SPSS 21.0 programında sınanmıştır. Verilen toplanmasının ardından öncelikle uç değerler Mahalanobis uzaklığı değerleri hesaplanarak belirlenmiştir. Daha sonra verilerin analizine geçilmiş, ilk olarak çalışma grubuna ait özelliklerin frekans ve yüzde değerleri saptanmış, üç ölçeğin her biri için betimsel değerler, çarpıklık, basıklık ve güvenilirlik katsayı değerleri belirlenmiştir. Genç yetişkinlerin çocukluk travmaları, dayanıklılık ve öznel iyi oluşlarının demografik bilgilere göre farklılık gösterip göstermediği, normal dağılım varsayımı karşılandığında“bağımsız gruplar t-testi”,“tek yönlü ANOVA ve tek yönlü MANOVA testleri”ile, normallik dağılımı karşılanmadığında ise; non-parametrik fark testleri“Mann Whitney U”ve“Kruskal Wallis”testleri uygulanarak belirlenmiştir. Değişkenler arası ilişkinin belirlenmesinde korelasyon analizleri (Pearson Çarpım Moment ve Spearman Sıra katsayıları), çocukluk çağı travmalarının ve dayanıklılığın öznel iyi oluşu yordama düzeyi belirlemek için ise aşamalı regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda; erkek katılımcıların anlamlı bir şekilde daha fazla çocukluk travmasına maruz kaldıkları, travmaya maruz kalmanın sigara ve alkol kullanımına göre fark yaratmadığı, özellikle duygusal ihmal ve toplam ihmal ve istismarın düşük gelir grubunda daha fazla yaşandığı, duygusal istismar ve ihmale uğrayanların daha fazla fiziksel şikayetlerinin olduğu bulgulanmıştır. Ayrıca, dayanıklılığın kadınlarda erkeklere oranla, sahip oldukları sosyal destekle daha yüksek olduğu, evli olmanın dayanıklılık üzerinde olumlu fark yarattığı, kavramın altboyutlarından aile uyumu ve kendilik algısı puanlarının psikolojik rahatsızlığı olmayanlar lehine farklılık gösterdiği saptanmıştır. Öznel iyi oluşun ise; cinsiyete göre herhangi bir fark yaratmadığı, evli olanların, yüksek gelir grubunda yer alanların, daha yüksek öznel iyi oluşa sahip oldukları ve öznel iyi oluşun psikolojik rahatsızlığı olmayanlarda daha yüksek olarak farklılaştığı saptanmıştır. Araştırmanın değişkenleri arasındaki korelasyon incelendiğinde, öznel iyi oluş ile çocukluk travmasının alt boyutları arasında cinsel ve fiziksel istismar hariç orta düzeyde negatif ilişki, öznel iyi oluş ve dayanıklılık arasında orta düzeyde pozitif ilişki tespit edilmiştir. Çocukluk çağı travmaları ile dayanıklılık arasında düşük düzeyde istatistiksel açıdan anlamlı negatif yönde ilişki belirlenmiştir. Çocukluk çağı travması ve dayanıklılığın öznel iyi oluşu ne derece yordadığına yönelik yapılan aşamalı regresyon analizine göre ise; dayanıklılık alt boyutlarından kendilik algısı ve gelecek algısı ile çocukluk çağı toplam travma değişkeninin, öznel iyi oluş değişkeninin anlamlı yordayıcıları olarak modelde yer aldığı bulgulanmıştır. Yukarıda bahsedilen üç değişkenin öznel iyi oluş puanlarındaki toplam varyansın %52,3'lük kısmını açıkladığı sonucu elde edilmiştir.
Özet (Çeviri)
This study has been conducted to analyze the relationship among childhood trauma (child abuse & neglect), resilience and subjective well being of young adults. The study sample of this research was 408 young adults consisted of; senior undergraduates enrolled to various universities as well as graduate students from different universities which participated in the education certificate program at Marmara University in the academic year of 2019-2020. The data were obtained via the“Personal Information Form”developed by the researcher herself,“Childhood Trauma Questionnaire”(Bernstein, Fink, Handelsman, Foote, 1994; Şar, Öztürk, İkikardeş, 2012),“Psychological Resilience Scale for Adults”(Friborg, Hjeindal, Rosenvinge, 2003; Besim ve Çetin, 2011) and“Subjective Well-Being Scale”(Tuzgöl-Dost, 2004). The statistical analysis of the data collected in the study was tested in the SPSS 21.0 program. Following data collection, versatile extreme values were determined by calculating Mahalanobis distance values, to examine the extreme values. In data analysis process, initially; the“frequency and percentage values”of the characteristics of the study group were calculated. The descriptive values, skewness, kurtosis and reliability of three scales used were tested respectively. The data gathered to examine the significant differences of the young adults' childhood trauma, resilience and subjective well being levels in regard to demographic variables were tested via Independent t-test, one way ANOVA and one way MANOVA when the normal distribution assumption was valid. Cases in which the normal distribution assumption was not met,“Mann Whitney U”and“Kruskal Wallis tests”as the“non-parametric tests”were applied. In order to examine the relationship among variables, correlation analysis (“Pearson correlation and Spearman Rank coefficient”) were used. Finally the extent to which childhood trauma and resilience predict subjective well being was calculated via stepwise regression. According to the research findings; the male young adults were found to be significantly more exposed to trauma compared to the female young adults. Childhood trauma exposure was found not to be differentiated according to smoking and alcohol use status among young adults although“emotional abuse”,“total trauma”scores were identified significantly differ among participants living in low socio-economical status and suffered from physical illnesses. Additionally, female young adults were found to have high resilience scores due to the social support they received, and being married identified to be significant among young adults high in resilience. Family cohesion and perception of self as sub-dimensions of resilience scores found to be significantly different among young adults who did not have any psychological problems. Finally, in regard to subjective well being, differences according to gender was not statistically significant although the high scores of subjective well being were found to differ among young participants who were married and belong to high socio-economical status and not having any psychological problems. Based on the findings examining the relationship between variables; a moderate and negative significant correlation between subjective well being and childhood trauma's sub-dimensions, a moderate and positive significant correlation between subjective well being and resilience, and a low but significant correlation between childhood trauma and resilience have been found. Due to the findings revealing to what extent childhood trauma and resilience predict subjective well being;“perception of self”,“perception of future”as“sub-dimensions of resilience”as well as childhood total trauma variables appeared to be the significant predictors of subjective well being. In brief, these three variables explain 52.3% of the total variance in subjective well-being scores.
Benzer Tezler
- Majör depresif bozukluk tanısı konmuş kadınların depresyon düzeyi ile çocukluk çağı istismarı arasındaki ilişkide öz-şefkat ve psikolojik dayanıklılığın aracı rollerinin araştırılması
Examination of the mediation of self-compassion and psychological resiliency among individuals diagnosed as major depressive disorder with sexual abuse history
KADER BAHAYİ
Doktora
Türkçe
2021
PsikolojiDoğuş ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HATİCE NEVZAT MUHTAR
- Obsesif kompulsif bozuklukta çocukluk çağı travmaları, bağlanma biçimi ve psikolojik dayanıklılığın semptom şiddeti ve semptomatoloji ile ilişkisi
Relationship between childhood traumas, attachment style and psychological resilience with symptom severity and symptomatology in obsessive compulsive disorder
FURKAN ERKEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriManisa Celal Bayar ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİN ORYAL TAŞKIN
- Meme ve jinekolojik kanser tanılı hastalarda travma sonrası büyüme gelişimi ile serotonin transporter gen promotor bölge polimorfizmi ve psikososyal faktörler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship between posttraumatic growth development and serotonin transporter gen promotor region polymorphism and psychosocial factors in patients with breast and gynecological cancer
BURÇİN GÜLER USLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
OnkolojiEge ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZEN ÖNEN SERTÖZ
DR. ÖZLEM KUMAN TUNÇEL
- 65 yaş ve üzeri bireylerde çocukluk çağı travmaları ve sosyal medya bağımlılığının sosyodemografik gruplar açısından incelenmesi
Examination of childhood trauma and social media addiction in persons age 65 over in terms of sociodemografic groups
MELDA PERU
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
PsikolojiÜsküdar ÜniversitesiKlinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FERİDE GÖKBEN HIZLI SAYAR
- Yetişkin bireylerde çocukluk çağı travması, bilişsel esneklik ve empati düzeyi arasındaki ilişkinin nörobilim bağlamında incelenmesi
An examination of the relationship between childhood trauma, cognitive flexibility and empathy level in adults in the context of neuroscience
ELİF AYVAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
NörolojiÜsküdar ÜniversitesiNörobilim Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FATMA TURAN