Geri Dön

Periprostetik diz enfeksiyonu sonrası iki aşamalı revizyon cerrahisi yapılan hastalarda risk analizi, klinik ve fonksiyonel sonuçların incelenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 661100
  2. Yazar: CHASAN MEMET CHOUSEIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET AŞIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 121

Özet

Giriş: Periprostetik enfeksiyon (PPE), total diz artroplastisi sonrası en çok korkulan komplikasyonlardan birisidir. Günümüzde gelişen tıbbi teknoloji ile birlikte, artan tanı yöntemleri sayesinde PPE tanısı koymak daha kolay hale gelmiştir. Kronik PPE tedavisinde halen kabul gören altın standart yöntem iki aşamalı revizyondur. Çalışmamızın amacını; PPE nedeniyle iki aşamalı revizyon cerrahisi yapılan hastalarda; orta dönemde reenfeksiyon ve implant yetmezlik risk analizi ile birlikte, klinik ve fonksiyonel sonuçların belirlenmesi ve bunlara etki eden değişkenlerin ortaya konulması olarak belirledik. Hastalar ve Yöntem: 2000 ile 2019 yılları arasında kliniğimizde PPE tanısı ile iki aşamalı revizyon yapılan 58 (51 kadın, 7 erkek) hasta çalışmaya dahil edildi. PPE tanı sürecindeki hastaların demografik özellikleri, fizik muayene bulguları, laboratuar parametreleri, ameliyat bilgileri, komplikasyonlar detaylı şekilde retrospektif olarak incelendi. Hastaların son kontrollerinde fonksiyonel durumları; eklem hareket açıklığı, Knee Society Score (KSS) ve SF-12 skorları ile değerlendirildi. Reenfeksiyon oranı ve gelişmesine etki eden faktörler, implant ve genel sağkalım değerleri, regresyon ve sağkalım analizleri ile değerlendirildi. Bulgular: 58 hastanın birinci aşama revizyon sırasında ortalama yaşı 73.43 (53-87) yıl, total diz artroplastisi (TDA) sonrası PPE tanı almasına kadar geçen süre ortalama 31.03 (0.5-185) ay, 1. ve 2. aşama revizyon arası geçen süre ortalama 9.45 (2-35) aydır. İkinci aşama revizyon sonrası ortalama takip süresi 60.62 aydır. Hastaların %93.1'i MSIS enfeksiyon tanı kriterlerini karşılamaktaydı. 1. aşama revizyonda olguların %56.8'ine eklemli, %39.7'sine ise statik spacer konulmuş. Olguların %10.4'ünde reenfeksiyon gözlenmiştir. Reenfeksiyona etki eden faktörler arasında 2. aşama revizyon öncesi CRP düzeyi anlamlı bulundu (enfeksiyonsuz grupta ortalama 4 mg/L, reenfeksiyon grubunda ortalama 8.5 mg/L). 2. aşama revizyonda antibiyotikli çimento kullanımının reenfeksiyon gelişimine etkisi izlenmedi (ortalama reenfeksiyon oranı antibiyotikli çimento grubunda %10, antibiyotiksiz çimento grubunda %10.5). Enfeksiyonsuz protez sağkalımının, 5 yılda % 85.5 olduğu görüldü. İlk 1 yıllık mortalite oranı %0, ilk 3 yılda %3.5 olup, 5 yıllık mortalite oranının %8.7 olduğu görüldü. İleri yaş ve reenfeksiyon gelişiminin mortaliteyi arttırdığı görüldü. Hastaların fonksiyonel skorlarına baktığımızda PPE tanısı konduğu andaki ve 2. aşama revizyon sonrası eklem hareket açıklıkları arasında anlamlı fark saptanmamakla birlikte, KSS'lerinde 2. aşama revizyon sonrası istatistiksel olarak anlamlı derecede iyileşme görüldü. Çıkarımlar: Serimizde ortalama 5 yıllık takip sonucunda 2 aşamalı revizyon yapılan hastaların reenfeksiyon oranları %10.4 olarak belirlendi. Bu oran literatürde belirtilen diğer kliniklerin oranları ile benzerdir (%0-41). Yukarıdaki sonuçlara ek olarak eklemli spacer kullanımının enfeksiyon eradikasyonu, komplikasyon gelişimi, reoperasyon ihtiyacı ve fonskiyonel sonuçlar açısından statik spacera göre anlamlı üstünlüğü saptanmadı. Birinci ve ikinci aşama revizyon arası sürenin uzun olmasının anlamlı fonksiyon kaybına neden olmadığı görüldü.

Özet (Çeviri)

Introduction: Periprosthetic joint infection (PJI) is one of the most feared complications after total knee arthroplasty. Nowadays, with the developing medical technology, it has become easier to diagnose PJI with increasing diagnostic methods. The gold standard method currently accepted in the treatment of chronic PJI is two-stage revision. The aim of our study is to determine the clinical and functional results and to reveal the variables affecting these, together with the risk analysis of re-infection and mechanical failure in the mid-term in patients undergoing two-stage revision surgery due to PJI. Patients and Method: Between 2000 and 2019, 58 (51 female, 7 male) patients who underwent a two-stage revision for PJI in our clinic were included in the study. Demographic characteristics of patients in the diagnosis of PJI, physical examination findings, laboratory parameters, operation information, complications were analyzed retrospectively. At last follow-up, the functional status of the patients was evaluated using the range of motion, Knee Society Score (KSS) and SF-12 score. Factors affecting reinfection rate and development, implant and overall survival values were evaluated by regression and survival analyzes. Results: Mean age of 58 patients at the time of first stage revision 73.43 (53-87) years, average time to PJI diagnosis after total knee arthroplasty (TKA) 31.03 (0.5-185) months, time between stage 1 and 2 revisions the average is 9.45 (2-35) months. The average follow-up period after the second stage revision is 60.62 months. 93.1% of the patients met the MSIS infection diagnosis criteria. In the 1st stage revision, an articulating spacer was used in 56.8% of the cases and a static spacer was used in 39.7% of the cases. Reinfection was observed in 10.4% of the cases. Among the factors affecting re-infection, CRP level was found to be significant before the 2nd stage revision (average 4 mg / L in the non-infected group, 8.5 mg / L in the re-infection group). In the 2nd stage revision, the effect of the use of antibiotic cement on the development of re-infection was not observed (average re-infection rate was 10% in the antibiotic cement group and 10.5% in the antibiotic-free cement group). Infection-free prothesis survival at 5 years was 85.5%. The 1 year mortality rate was 0%, the 3 years was 3.5%, and the 5-year mortality rate was 8.7%. It was observed that advanced age and development of reinfection increased mortality. When we look at the functional scores of the patients, there was no significant difference between joint range of motion at the time of diagnosis of PJI and after the 2nd stage revision, but a statistically significant improvement was observed in KSS after the 2nd stage revision. Conclusions: In our series, after an average of 5 years of follow-up, re-infection rate of patients who underwent 2-stage revision was 10.4%. This rate is similar to the rates reported in the literature (0 to 41%). In addition to the above results, the use of the articulating spacer was not found significantly superior to the static spacer in terms of infection eradication, development of complications, need for reoperation and functional results. It was observed that the long time between the first and second stage revisions did not cause significant loss of function.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    592088

    Periprostetik eklem enfeksiyonlarında dinamik spacer kalım süresinin klinik sonuçlara etkisi

    The effect of dynamic spacer remain time in treatment of periprostetik joint infection

    FATİH GÖLGELİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Ortopedi ve TravmatolojiErciyes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET GÜNEY

  2. Tez No

    493514

    Enfekte total diz ve kalça protezlerinin iki aşamalı tedavisi

    TWO stage treatment of infected total knee and hip prostheses

    GÖKHAN BİLEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. VASFİ AKINCI KARATOSUN

  3. Tez No

    637293

    Eklem protezi infeksiyonlarının klinik ve mikrobiyolojik olarak değerlendirilmesi

    Clinical and microbiological evaluation of prosthetic joint infections

    GAMZE DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM TÜNGER

  4. Tez No

    629643

    Kalça ve diz periprostetik eklem enfeksiyonu insidansı ve risk faktörlerinin araştırılması

    Investigation of incidence and risk factors of hip and KNEE periprosthetic joint infection

    ZEYNEP TEKİN TAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KENAN HIZEL

  5. Tez No

    809043

    Osteoartrit tanısıyla total diz artroplastisi yapılmış idiopatik preoperatif serum inflamatuar marker yüksekliği olan hastalarda periprostetik eklem enfeksiyonu sonrası reoperasyonu oranı

    Rate of reoperation after periprosthetic joint infection in patients with idiopathic preoperative serum inflammatory marker elevated after total knee arthroplasty with the diagnosis of osteoarthritis

    YASİN ERDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET FIRAT

Geri Dön