Total diz artroplastisi sonrası reziduel varusun postoperatif sonuçlara etkisi
The effect of residual varus on postoperative results after total knee arthroplasty
- Tez No: 665366
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞÜKRÜ SARPER GÜRSU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Mekanik aks, anatomik aks, kinematik aks, reziduel varus, Mechanical axis, anatomical axis, kinematic axis, residual varus
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 134
Özet
Amaç: Diz ekleminde çeşitli sebeplerden dolayı meydana gelen dejeneratif değişiklikler ağrı ve hareket kısıtlılığı oluşturarak yaşam kalitesinin düşmesine neden olmaktadır. Diğer tedavi seçeneklerinin yetersiz kaldığı durumlarda artroplasti, ortopedik cerrahların sıklıkla tercih ettiği ve başarıyla uyguladığı bir prosedürdür. Total diz artroplastisinde geleneksel olarak alt ekstremite tibiofemoral mekanik aksının frontal planda 3 derece varus-valgus aralığı içinde olması amaçlanmaktadır. Bu çalışmayla total diz artroplastisi olan hastalarda, post-operatif reziduel varusun hastaların klinik ve radyolojik sonuçlarıyla olan ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2008-2013 yılları arasında gonartroz nedeniyle diz artroplastisi gerçekleştirilmiş olan 616 hasta geriye dönük olarak tarandı. Bu hastalar 22 ölçüt üzerinden değerlendirildi. 616 hastanın 114 tanesi temel dâhil edilme kriteri olan reziduel varusa sahip olma kriterini kapsamaktaydı. 114 hastanın 3 tanesinin hayatta olmaması 1 tanesinin de dış merkezde revizyon cerrahisi geçirmesi nedeniyle kalan 110 hastanın minimum 5 yıllık takip sonuçları radyolojik ve klinik olarak ortaya kondu. Bulgular: Hastalardan 101 tanesi kadın 9 tanesi erkek hastadan oluşmaktaydı. Hastaların pre-operatif yaş ortalaması 65,95±7,77 olarak bulundu. Erkeklerin yaş ortalaması 66,44±5,47, kadınların yaş ortalaması 65,91±7,96 olarak bulundu. Erkek ve kadın hasta grubu arasında yaş ortalamaları bakımından anlamlı bir fark bulunmadı (p=0,283). En erken yaşta total diz artroplastisi ameliyatı olan hastanın 39 yaşında en geç yaşta ameliyat olan hastanın ise 89 yaşında olduğu görüldü. Hastaların pre-operatif ortoröntgenogramda ortalama mekanik aks açısı 17,34±7,83 derece iken, post-operatif ortoröntgenogramda değerlendirilen ortalama alt ekstremite mekanik aks açısı ise 8,38±3,67 derece olarak saptandı. Pre-operatif değerlendirilen (m)MPTA ortalama 81,10±7,72 derece iken post-operatif ortoröntgenogramda değerlendirilen (m)MPTA ortalama 86,14±2,67 derece olarak bulundu. Pre-operatif değerlendirilen tibial slope açısı ortalama 6,65±4,65 derece iken post-operatif dönem ölçülen tibial slope açısı 3,67±3.28 derece olarak bulundu. Pre-operatif değerlendirilen tibiofemoral yakınsama açısı (Joint Line Convergence Angle = JLCA) ortalama 6,79±4,68 derece iken post-operatif değerlendirilen tibiofemoral yakınsama açısı 1,06±1,75 derece olarak ölçüldü. Ameliyat öncesi WBLr ortalaması -0,72±0,27 ölçülürken ameliyat sonrası WBLr ortalaması 0,20±0,13 olarak ölçüldü. Ameliyat sonrası erkek hasta popülasyonundaki ortalama fleksiyon derecesi 100,88±16,38, ekstansiyon kısıtlılığı 3,88±4.85 derece ölçüldü. Kadın hasta popülasyonu için ortalama diz fleksiyonu 103,06±15,42 derece, ekstansiyon kısıtlığı 3,71±7,73 derece olarak olarak ölçüldü. Cinsiyete göre ameliyat sonrası eklem hareket açıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). 5 yıllık takip sonrası ölçülen klinik skorlarda; KSS-1 67,04±18,45 (orta), KSS-fonksiyonel skorlama 74,08±23,68 (iyi), Lysholm 81,77±15,78 (mükemmel), Tegner 3,65±0,99, Oxford 37,43± 6,5 (hafif orta derecede artrit) olarak bulundu. Sonuç: Reziduel varusu olan hastaların orta-uzun dönemli takiplerinde klinik skorlarının iyi veya yüksek olduğu gözlenmiştir. Çalışmamız, varus-valgus açısı ±3 derece aralığı dışında olacak şekilde alt ekstremite dizilimi sağlanmasının iyi klinik sonuçlar için yeterli olabileceğini, nötral mekanik aks diziliminin mutlak gereklilik olmadığını ortaya koymuştur.
Özet (Çeviri)
Purpose: Degenerative changes in the knee joint due to various reasons cause pain and limitation of movement and decrease the quality of life. In cases where other treatment options are insufficient, arthroplasty is a procedure that orthopedic surgeons frequently prefer and successfully perform. In total knee arthroplasty, it is traditionally aimed to have the lower extremity tibiofemoral mechanical axis within 3 degrees of varus-valgus range in the frontal plane. In this study, we aimed to evaluate the relation of post-operative residual varus with clinical and radiological results of patients who underwent total knee arthroplasty surgery. Material And Method: 616 patients who underwent knee arthroplasty due to gonarthrosis between 2008-2013 were retrospectively screened. These patients were evaluated on 22 criteria. 114 patients with residual varus were included in the study. 3 patients who died and 1 patient who had revision surgery were excluded from the study. The remaining 110 patients' minimum 5-year follow-up results were evaluated radiologically and clinically. Results: 101 female patients and 9 male patients were included in the study. The mean pre-operative age of the patients was determined as 65,95 ± 7,77 years. The mean age of men was 66,44 ± 5,47, and the mean age of women was 65,91 ± 7,96. There was no significant difference between male and female patient groups in terms of mean age (p = 0.283). It was observed that the patient who had total knee arthroplasty surgery at the earliest age was 39 years old and the patient who was operated at the oldest age was 89 years old. Surgery was performed on the right side of 57 patients, and left side in 53 patients. While the mean mechanical axis angle was 17.34 ± 7.83 degrees in the pre-operative orthoroentgenogram, the mean mechanical axis angle evaluated in the post-operative orthoroentgenogram was found to be 8,38 ± 3,67 degree. The mean (m)MPTA evaluated pre-operatively was 81,10 ± 7,72, whereas (m)MPTA evaluated in post-operative orthoroentgenogram was found to be 86,14 ± 2,67. The mean tibial slope angle evaluated pre-operatively was 6,65 ± 4,65, while the tibial slope angle measured in the post-operative period was 3,67 ± 3,28. The pre-operative tibiofemoral convergence angle (Joint Line Convergence Angle = JLCA) was 6,79 ± 4,68, while the post-op tibia-femoral convergence angle was 1,06 ± 1,75. The mean pre-operative WBLr was measured as -0,72 ± 0,27, while the mean post-operative WBLr was measured as 0,20 ± 0,13. The mean degree of flexion in the post-operative period in male patients was 100,88 ± 16,38 degrees, and the limitation of extension was 3.88 ± 4.85 degrees. The mean flexion was 103,06 ± 15,42 degrees, while the extension limitation was 3,71 ± 7,73 degrees in female patients. Post-operative range of motion was not statistically significant according to gender (p> 0.05). The clinical scores measured after 5 years follow-up as KSS-1 67,04 ± 18,45 (moderate), KSS-functional scoring 74,08 ± 23,68 (good), Lysholm score was 81,77 ± 15,78 (excellent), Tegner score was 3,65 ± 0,99, Oxford knee score was found to be 37,43 ± 6,5 (mild to moderate arthritis). Conclusion: It was observed that the clinical scores of the patients with residual varus were good or high in the long-term follow-up. We concluded that maintaining lower extremity alignment with varus-valgus angle outside the range of ± 3 degrees may be sufficient for good clinical results, and neutral mechanical axis alignment may not be an absolute necessity.
Benzer Tezler
- Diz artroplastisi uygulanan hastalarda komponent yerleşiminin üç boyutlu analizi ve klinik sonuçlarla ilişkisinin değerlendirilmesi
Three dimensional analysis of component placemenent at total knee arthroplasty and relationship between clinical outcomes
MEHMET EMİN ŞİMŞEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Ortopedi ve TravmatolojiYıldırım Beyazıt ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT BOZKURT
- Total diz artroplastisi sonrası ekstansör mekanizma devamlılığının bozulmasına etki eden etmenler
Total diz artroplastisi sonrası ekstansör mekanizma devamlılığının bozulmasına etki eden etmenler
AYHAN ULUSOY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Ortopedi ve TravmatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. VASFİ KARATOSUN
- Investigation of the effects of sensorimotor and core stabilization exercise programs following total knee arthroplasty
Total diz artroplastisi sonrasi kor stabilizasyonu ve sensorimotor egzersiz programlarinin etkilerinin araştirilmasi
EBRU GÜLEK
Yüksek Lisans
İngilizce
2020
Fizyoterapi ve RehabilitasyonYeditepe ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FEYZA ŞULE BADILLI DEMİRBAŞ
UZMAN DR.RIZA EMRAH DEMİRBAŞ
- Total diz artroplastisi sonrası postoperatif analjezi için intravenöz düşük doz ketamin infüzyonunun kullanımı: Morfin tüketimini azaltan en uygun doz hangisi?
Low dose ketamine infusion for postoperative analgesia after total knee arthroplasty: Optimum dose reducing morphine consumption?
SİBEL TUĞÇE POLAT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Anestezi ve ReanimasyonHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELİM TURHANOĞLU
- Total diz artroplastisi sonrası erken postoperatif dönem konfor seviyesinin değerlendirilmesi
Evaluation of the early postoperative period comfort level after total knee arthroplasty
SEVDENUR KÖKSALDI
Yüksek Lisans
Türkçe
2025
Ortopedi ve TravmatolojiAksaray ÜniversitesiHemşirelik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERDEM ARAS SEZGİN