Geri Dön

Aile hekimliği polikliniklerinde takip edilen ebeveynlerin çocukluk çağı özel aşıları hakkındaki bilgi düzeyleri ve tutumlarının değerlendirilmesi

Evaluation of the knowledge levels and attitudes of the parents who arefollowed in family medicine polyclinics about childhood self-paid vaccines

  1. Tez No: 679935
  2. Yazar: ÖZGE KURŞUN
  3. Danışmanlar: UZMAN ZEYNEP AŞIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Aile hekimliği, çocukluk çağı aşıları, ebeveynlerin bilgi düzeyi, özel aşılar, Childhood vaccines, Family medicine, Parents' knowledge, Self-paid vaccines
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi​
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 83

Özet

Amaç: Çalışmamızın amacı ebeveynlerin çocukluk çağı özel aşıları hakkındaki bilgi düzeylerini ve bu bilgilere nasıl ulaştıklarını, çocukluk çağı ulusal aşı takviminde olmayan (özel) aşıları yaptırma oranlarının ne kadar olduğunu ve bu aşılardan hangilerini yaptırmayı tercih ettiklerini değerlendirmek ve ebeveynlerde özel aşılar hakkında farkındalık oluşturmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Aile Hekimliği Polikliniklerine başvuran 332 gönüllü katılımcı dahil edilmiştir. Araştırmaya dahil etme kriterleri; 18 yaş üzeri olma, 0-18 yaş arası çocuk sahibi olma, araştırma sorularını yanıtlamaya engel zihinsel/bilişsel hastalığı olmamadır. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, çocukluk çağı rutin ve özel aşılar hakkında bilgi düzeyleri, çocuklarının aşı durumları ve ebeveynlerin bu konudaki tutumlarını sorgulayan 23 soruluk anket, yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanıp yanıtlar araştırmacı tarafından kaydedilmiştir. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, çocuklarının aşı durumları, rutin ve özel aşı bilgi düzeyleri ve bu konudaki tutumları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %69,6'sı çocukluk çağı özel aşılarından haberdardır; %63,9'u özel aşının tanımını doğru bilmekte, %30,1'i hiç bilmemektedir. En fazla bilinen özel aşı rotavirüs aşısı (%56,3), en az bilinen özel aşı HPV aşısıdır (%18,1). Katılımcıların %51,5'i özel aşılardan en az birini çocuğuna yaptırmıştır. Özel aşı yaptıranların %74,9'u rotavirüs, %43,9'u menenjit, %29,8'i influenza, %2,9'u HPV aşısını yaptırmıştır. Özel aşı yaptıranların, yaptırdıkları özel aşılar hakkındaki bilgi kaynakları sorgulandığında %56,1 aile hekimi, %57,9 çocuk hekimi, %20,5 sosyal medya olarak bulunmuştur. Özel aşı yaptıranların, özel aşıları %62,0 oranında ASM'de, %42,1 oranında özel hastanede yaptırdıkları saptanmıştır. Katılımcılarda anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi oranları, çocuk sayıları arttıkça özel aşı yaptırma oranlarının arttığı izlenmiştir. Özel aşı yaptırma ile viii ebeveynlerin gelir düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmamıştır. Anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi arttıkça hem bilgi hem de davranış yüzdelerinin arttığı görülmüştür. Katılımcılardan annelerin aşılar hakkında hesaplanan bilgi yüzdelerinin, babalara göre daha yüksek olduğu izlenmiştir. Davranış yüzdelerinde ise anne ya da baba olma arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır. Çalışmamızda katılımcıların %85,5'inin aşı yaptırmayı gerekli gördüğü; %67,8'inin aşının mikroplara karşı bağışıklık sağladığını, %64,2'sinin hastalıklardan koruduğunu düşündüğü, %1,5'inin ise aşının neden gerekli olduğunu bilmediği saptanmıştır. Katılımcılara Sağlık Bakanlığı'nın önerdiği aşılar sorulduğunda en fazla bilinen aşıların kızamık (%79,2), kabakulak (%74,1) ve suçiçeği (%74) olduğu görülmüştür. Katılımcıların %88'i Sağlık Bakanlığı'nın önerdiği tüm aşıları yaptırdığını belirtmiştir. Sonuç: Çalışmamızda özel aşıları bilme ve yaptırma oranının ulusal aşı takvimindeki aşılara oranla daha düşük olduğu saptanmıştır. Özel aşı yaptırma konusunda ebeveynin rolü, ebeveynlerin eğitim düzeyi, aşılar hakkında bilgi düzeyi, çocuk sayısı, aşı uygulamalarıyla yakından ilgili olan sağlık çalışanlarının ebeveynleri bilgilendirmesi ve onlara duyulan güven, aşının gerekli görülmesi, aşının hastalıklara karşı koruyucu olduğu düşüncesi gibi pek çok değişkenin etkisi olduğu görülmüştür.

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this study is to evaluate the parents' level of knowledge about childhood self-paid vaccines and how they have access to this information, the rate of childhood self-paid vaccines and which of these vaccines they prefer to have, and to raise awareness of the parents about self-paid vaccines. Material and Method: 332 volunteer participants who applied to Family Medicine Polyclinics were included in our study. Inclusion criteria in the research; being over the age of 18, having children between the ages of 0-18, not having mental / cognitive disease that prevents answering research questions. The questionnaire consisting of 23 questions questioning the sociodemographic characteristics of the participants, their level of knowledge about childhood routine and self-paid vaccines, the vaccination status of their children and the attitudes of the parents on this issue was administered by face to face interview method and the answers were recorded by the researcher. Participants' sociodemographic characteristics, their children's vaccination status, routine and self-paid vaccine knowledge levels and their attitudes on this issue were compared. Results: 69.6% of the participants are aware of childhood self-paid vaccines; 63.9% of them know the definition of the self-paid vaccine correctly, 30.1% of them do not know at all. The most known self-paid vaccine is rotavirus vaccine (56.3%) and the least known self-paid vaccine is HPV vaccine (18.1%). 51.5% of the participants said that his/her child had at least one of the self-paid vaccines. Of those who had selfpaid vaccines, 74.9% had rotavirus, 43.9% meningitis, 29.8% influenza, 2.9% HPV vaccine. When the sources of information about the self-paid vaccines they had were questioned, it was found that 56.1% family physicians, 57.9% pediatricians, 20.5% social media. It was determined that those who had self-paid vaccines had their selfpaid vaccinations at a rate of 62% at the family health center and at a rate of 42.1% at the private hospital. x It was observed that the rates of maternal and paternal education, and as the number of children increased, the rates of self-paid vaccination increased. There was no statistically significant relationship between self-paid vaccination and the income level of the parents. It was observed that as the education level of the mother and father's education level increased, both knowledge and behavior rates increased. It was observed that the rate of information calculated about the vaccines of the mothers of the participants was higher than that of the fathers. There is no statistically significant difference between being a mother or a father in terms of behavior rates. In our study, 85.5% of the participants deemed it necessary to vaccinate; it was determined that 67.8% of them think that the vaccine provides immunity against microbes, 64.2% of them think that it protects from diseases, and 1.5% of them do not know why the vaccine is necessary. When the participants were asked about the vaccines recommended by the Ministry of Health, it was seen that the most known vaccines were measles (79.2%), mumps (74.1%) and chickenpox (74%). 88% of the participants stated that they had all the vaccines recommended by the Ministry of Health. Conclusion: In this study, it was found that the rate of knowing and having self-paid vaccines is lower than the vaccines in the national vaccination calendar. It has been observed that many variables such as the role of the parents, the education level of the parents, the level of knowledge about vaccines, the number of children, informing and trust of the parents by the healthcare professionals closely related to the vaccination practices, the necessity of the vaccine, the opinion that the vaccine is protective against diseases.

Benzer Tezler

  1. Kronik viral hepatit b olgularında yaşam kalitesi ve depresyon

    The quality of life and depression in chronic viral hepatitis b cases

    DURSUN ÇADIRCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Aile HekimliğiHarran Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ABDURRAHMAN ALTINDAĞ

  2. Saglık Bilimleri Üniversitesi Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi aile hekimliği polikliniğine başvuran hipertansif hastalarda anksiyete bozukluğu sıklığı

    Frequency of anxiety disorder presence on patients with the diagnosis of hypertension at University of Health Sciences Okmeydani Training and Research Hospital - family medicine outpatient clinics

    ÖMER ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEÇİL ARICA

  3. Obez, fazla kilolu ve normal kilolu hastalarda tiroid hormonlarının ve T3/T4 oranının insülin direnciyle ve metabolik parametrelerle ilişkisi

    The relationship of thyroid hormones and T3/T4 ratio with insulin resistance and metabolic parameters in obese, overweight and normal weight patients

    FATMA NUR YÜREKTEN SICAKYÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile Hekimliğiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HACER HİCRAN MUTLU

    DOÇ. DR. KAĞAN GÜNGÖR

  4. Ankara Şehir hastanesi'nde, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniklerinde ilgili branş uzman hekimi tarafından tanı konulan ve takip edilen lipödemli hastalarda metabolik sendrom görülme sıklıklarının incelenmesi: yaşam kalitesi ve fonksiyonel durum ile ilişkisi

    Investigation of the prevalence of metabolic syndrome in patients with lipedema diagnosed and followed up by a specialist physician of the relevant branch in physical medicine and rehabilitation outpatient clinics at Ankara City Hospital: its relationship with quality of life and functional status

    GÜLBAHAR ÖZCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PINAR BORMAN

    DOÇ. DR. İRFAN ŞENCAN

  5. Diyabet polikliniğine başvuran tip 2 diyabetli hastalarda kronik hastalıklara uyum ölçeği ile HBA1C ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship of adaptation to chronic illness scale and HBA1C in type 2 diabetes patients

    GÜLŞAH YÖNEY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ ÖZDEMİR