Kavramlarla denge kuran yönetmen olarak: Paolo Sorrentino
A director balancing with the concepts: Paolo Sorrentino
- Tez No: 690210
- Danışmanlar: PROF. DR. SERDAR ÖZTÜRK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Radyo-Televizyon ve Sinema Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 108
Özet
Denge, kelime anlamı olarak zihinsel ve duygusal uyum, istikrar olarak tanımlanır. Varlığı yokluğunda hissedilen bir kavram olarak hem günlük hayatta hem de düşünsel surette her şeye nüfuz eder. İnsanın varlığı ya onu bulma ya da onu kaybetme noktalarında kırılma yaşar. Nietzsche'nin Apollon ve Dionysos kavramları Tragedya'nın Doğuşu'nda birbiriyle zıtlıklarına karşın birbirlerine ihtiyaç duyan, birlikteliklerinden uyumsuzluk doğan bir uyumun dengesi olarak ele alınır. Birlikte olmaları Tragedya'nın mükemmelliği ile sonuçlanmıştır. Kendi içlerinde birbirlerini saklayan iki kavramdır. Bu çalışma kapsamında kullanılan kavramlar, hem Apollon ve Dionysos'un sanatla ilgili kavramlar olması hem de Sorrentino sineması için uygun düşme halinden kaynaklanmaktadır. Kant'ın estetik felsefesi güzeli iyi, hoş, doğru ve yararlıdan ayırarak sanat güzelliği ile tabiat güzelliği farkını ortaya koyar. Sanatın yarattığı güzellik kavramında çoğu kez amaç, kural yoktur; ruhtaki estetik duygusu ve hoşa gitme esastır. Estetik deneyim, nesnenin seyredilmesinde hayal gücü ve anlama yetisi arasındaki uyumdan doğan bir hoşlanmanın hissedilmesidir. Sinemanın bakış ile ilişkisi, bakmanın kendisinin bir zevk kaynağı olduğu tezinden hareket eder. Sorrentino sineması, seyirdeki estetik duygusunu doyururken, Kant'ın seyir edimi ilkesinde bunu izleyicisiyle mesafe koyarak yapar. Sorrentino sineması, estetik öznesini hem beğeni yargılarıyla hem de yüce yargısı ile kuşatır. Paolo Sorrentino, sinemada aşina olunan temaları görüntü ikilemi ya da pekiştirmeleri sinemasında kırar. Onun sinemasında her şey zıttıyla vardır: Ölüm - Yaşam, Varlık - Hiçlik, Güzellik - Çirkinlik, Gençlik - Yaşlılık, Nostalji - Şimdi. Bu çalışma literatürde araştırılabildiği kadarıyla ilk kez, kavramlarla Nietzsche'yi, estetik felsefesi ile Kant'ı, filmleriyle de Sorrentino'yu bir araya getirerek; Paolo Sorrentino filmografisinde yer alan Le Conseguenze dell'amore (2004) , L'amico di famiglia (2006), La Grande Belleza (2013), La Giovienzza (2015) ve Loro (2018) filmleri hem kavramsal hem de biçimsel olarak film yapım felsefe yöntemi ile değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Özet (Çeviri)
Balance as a word is defined as mental and emotional harmony and stability. As a concept the presence of which can be felt in its absence, it permeates everything both in daily life and intellectually. Human presence experiences a break either at the point of finding it, or at the point of losing it. In The Birth of Tragedy, Nietzsche's concepts of Apollo and Dionysos are approached as a balance of harmony that need each other despite their opposites, and which arise incompatibility from their union. Their coexistence has resulted in the perfection of Tragedy. These two concepts that carry each other within the scope of the study are the result of both the concepts of Apollo and Dionysos being art related and the fact that they are suitable for Sorrentino cinema.Kant's philosophy of aesthetic distinguishes beauty from good, pleasant, true and useful, revealing the difference between the beauty of art and the beauty of nature. There is often no purpose or rule in the concept of beauty created by art; aesthetic sense in the soul and pleasantness are what is essential. Aesthetic experience is the sensation of a liking arising from the harmony between imagination and understanding in viewing the object. Cinema's relationship with view is based on the thesis that viewing itself is a source of pleasure. While Sorrentino cinema satisfies the aesthetic sense of the audience, Kant does this by putting distance from the viewer with the principle of 'viewing act'. Sorrentino cinema surrounds its aesthetic subject both with judgments of taste and with the supreme judgment. Paolo Sorrentino breaks familiar themes, image dilemmas or reinforcements in his cinema. Everything exists in his cinema with its opposite: Life – Death, Existence – Nothingness, Beauty – Ugliness, Youth – Senility, Nostalgia – Contentment. This study aims to both conceptually and stylistically evaluate L'uomo in piu (2001),Le Conseguenze dell'amore (2004) , L'amico di famiglia (2006),Il Divo (2008), This Must Be The Place (2011), La Grande Belleza (2013), La Giovienzza (2015) ve Loro (2018) in the filmography of Paolo Sorrentino by bringing Nietzsche with his concepts, Kant with his aesthetic philosophy, and Sorrentino with his films together.
Benzer Tezler
- Organizasyonlarda yığışım tipi yapılanma ve elektronik sektöründe bir uygulama
Başlık çevirisi yok
ERGİN SAİT VAROL
- Türk devlet geleneğinde danışmanlık kurumu: Kutadgu Bilig örneği
Institution of consultancy in turkish state tradition: Thecase of Kutadgu Bilig
KIYMET SEDA DURMUŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Kamu YönetimiKütahya Dumlupınar ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜR ÖNDER
- Sahraaltı Afrika devletlerinin denge politikaları: Bölgesel bir analiz
The balancing policies of Sub-Saharan African states: A regional analysis
BEGÜM GÜN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Uluslararası İlişkilerAnkara Sosyal Bilimler ÜniversitesiAfrika Çalışmaları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MÜRSEL BAYRAM
- Çevre olgusunun personel politikalarındaki yeri
Başlık çevirisi yok
REHA ULUHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1988
İşletmeİstanbul ÜniversitesiPersonel Yönetimi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı