Geri Dön

Stabil koroner arter hastalığında trigliserid glukoz indeksi ile koroner arter stent restenozu arasındaki ilişki

The relationship between the triglyceride glucose index and coronary artery stent restenosis in stable coronary artery disease

PDF İndir

  1. Tez No: 702081
  2. Yazar: AYŞE NUR YILDIZ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ SERDAL BAŞTUĞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

AMAÇ: Koroner arter hastalığı, dünyada en yaygın ölüm nedenlerinden biridir. Stabil koroner arter hastalığı düşünülen hastalarda medikal tedaviye karşın iskemi semptomları devam etmekte ise perkütan koroner girişim (PKG) ile epikardiyal koroner arterlerdeki darlıklara müdahale edilmektedir. Bu yaklaşımın semptomatik faydaları birçok çalışmada gösterilmiştir; ancak yüksek stent içi restenoz (SİR) oranı, uygulamada hala çözülmemiş bir klinik problem olarak kalmaya devam etmektedir. Stent içi restenoz önceden stent implante edilmiş bir koroner arterde, stentin bulunduğu bölgenin içinde veya stentin proksimal ve distal kenarlarından 5 mm uzaklıkta %50'den fazla darlık olmasıdır. Trigliserid glukoz (TyG) indeksi, metabolik sendromu ve insülin direncini belirlemede yüksek bir duyarlılık ve özgüllüğe sahip olduğu gösterilen yeni bir belirteçtir. Metabolik sendromun kardiyovasküler hastalık riskini artırdığı meta-analizler ile kanıtlanmıştır. TyG indeksi açlık trigliserid ve glukoz seviyelerini içerisinde bulunduran bir formül aracılığı ile [açlık trigliseridleri (mg / dl) x açlık glikozu (mg / dl) / 2] hesaplanmaktadır. Bu belirtecin genel popülasyonda ve birçok hasta kohortunda kardiyovasküler hastalık (KVH) morbidite ve mortalitesini öngördüğü gösterilmiştir. Ancak TyG indeksinin stentli stabil koroner arter hastalığı olan hastalarda stent restenozu üzerindeki etkilerine ilişkin şu anda hiçbir veri mevcut değildir. Çalışmamızda stabil koroner arter hastalığı olan hastalarda TyG indeksi ile stent restenozu arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. MATERYAL VE METOD: Çalışmaya 1 Mart 2019- 15 Mayıs 2021 tarihleri arasında Ankara Şehir Hastanesi Erişkin Kateter Ünitesinde stabil koroner arter hastalığı nedeniyle anjiyografi yapılmış olan hastalar arasından dahil edilme kriterlerine sahip 235 adet stent içi restenoz saptanan (vaka) ve 265 adet stent içi restenoz izlenmeyen (kontrol) hasta dahil edilmiştir. Araştırmaya dahil edilen hastaların dosyaları, e-nabız verileri, medeczane verileri restrospekttif olarak taranarak demografik verileri elde edilmiş, kardiyovasküler risk faktörleri değerlendirilmiş ve kayıt altına alınmıştır. Ayrıca hastaların daha önceki ve bizim hastanemizde yapılan koroner anjiyografi ve perkütan koroner girişim raporları incelenmiş lezyon özellikleri, kullanılan stentler ve stent içi restenozla ilgili olabilecek tüm veriler kaydedilmiştir. Çalışmamızdaki sonlanım noktası TyG indeksi ile stent restenozu arasındaki pozitif ilişkinin varlığını tespit etmek ve stent restenozunu öngörmede TyG indeksinin değerini ve hastalığı ayırt etmedeki gücünü değerlendirmektir. BULGULAR: Çalışmaya stabil koroner arter hastalığı olan 500 hasta dahil edildi. Bu hastaların yaş ortalaması 62,98 ± 9,84 olarak saptandı. Erkek cinsiyet oranı %72,6 olarak saptanırken, kadın cinsiyet oranı %27 olarak saptandı. Ortalama Trigliserid değerleri; çalışmaya alınan hastaların tümünde 150,5 mg/dl (39- 477), restenoz olmayan grupta 141 mg/dl (40- 445), restenoz olan grupta 156 mg/dl (39 - 477) olarak belirlendi. İki grup arasında anlamlı farklılık saptandı (p= 0,013). Ortalama glukoz değerleri çalışmaya alınan hastaların tümünde 101 mg/dl (47 - 398), restenoz olmayan grupta 96 mg/dl (47 - 300), restenoz olan grupta 111 mg/dl (67 - 398) olarak belirlendi. İki grup arasında anlamlı farklılık saptandı (p= 0,001). Hastalarda hesaplanan TyG indeksinin tüm hastalarda ortalaması 7912,5 (1860 - 79003) olarak saptandı. Restenoz olmayan grupta TyG indeksi ortalaması 7138 (1860- 43845) olarak hesaplanırken; restenoz olan grupta 9089 (2106 - 79003) olarak hesaplandı. İki grup arasında anlamlı farklılık saptandı (p=0,001). TyG indeksinin restenoz üzerine etkisi istatiksel olarak incelendiğinde AUC 0,63 (0,58-0,68) olarak hesaplandı. Cut-off değeri 8006, sensitivitesi %60, spesifitesi %61 olarak hesaplandı. Yani TyG indeksinin değeri 8006 üzerinde hesaplanan hastalarda %60 sensivite ve %61 spesifite ile restenoz görülmesini beklemekteyiz. SONUÇ: Yaptığımız çalışmada SİR olan hastalarda SİR olmayan gruba göre TyG indeksi anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. İnsülin direncinin son zamanlardaki yeni belirteçlerinden birisi TyG indeksidir ve insülin direncinin SİR ile önemli ölçüde ilişkili olduğu daha önce yapılan çalışmalarda gösterilmiştir. Çalışmamız TyG indeksinin daha yüksek stent restenozu ile pozitif ilişkili olduğunu göstermektedir ve TyG indeksinin stent restenozunu öngördürmede bir parametre olarak kullanılması ve stentli hastalarda TyG indeksinin bir tedavi hedefi haline getirilmesi düşünülebilir. Bu ilişkiyi netleştirmek için geniş prospektif kontrollü randomize çalışmalara ihtiyaç vardır. ANAHTAR KELİMELER: TyG indeksi, stent içi restenoz, stabil koroner arter hastalığı

Özet (Çeviri)

PURPOSE: Coronary artery disease is one of the most common causes of death in the world. If symptoms of ischemia persist despite medical treatment in patients with considered stable coronary artery disease, stenosis in the epicardial coronary arteries is treated with percutaneous coronary intervention (PCI). The symptomatic benefits of this approach have been demonstrated in many studies; however, the high rate of in-stent restenosis (SIR) remains an unresolved clinical problem in practice. In-stent restenosis is more than 50% stenosis in the previously implanted stent or within 5 mm of the proximal and distal stent edges. The triglyceride glucose (TyG) index is a new marker that has been shown to have a high sensitivity and specificity in detecting metabolic syndrome and insulin resistance. Meta-analyses have proven that metabolic syndrome increases the risk of cardiovascular disease. TyG index is calculated by a formula that includes fasting triglyceride and glucose levels [fasting triglycerides (mg / dl) x fasting glucose (mg / dl) / 2]. This marker has been shown to predict cardiovascular disease (CVD) morbidity and mortality in the general population and in many patient cohorts. However, no data is currently available on the effects of the TyG index on stent restenosis in patients with stable stented coronary artery disease. In our study, we aimed to examine the relationship between the TyG index and stent restenosis in patients with stable coronary artery disease. MATERİAL AND METHOD: Among the patients who underwent angiography due to stable coronary artery disease in Ankara City Hospital Adult Catheter Unit between March 1, 2019 and May 15, 2021, 235 patients with in-stent restenosis (case) and 265 patients without stent restenosis (control) were included in the study. The files of the patients included in the study, e-nabız data, medeczane data were scanned retrospectively, demographic data were obtained, cardiovascular risk factors were evaluated and recorded.Also, the previous coronary angiography and percutaneous coronary intervention reports of the patients were examined, and the lesion characteristics, stents used, and all data related to in-stent restenosis were recorded. The endpoint of our study was to determine the existence of a positive relationship between the TyG index and stent restenosis, and to evaluate the value of the TyG index in predicting stent restenosis and its power in distinguishing the disease. RESULTS: 500 patients with stable coronary artery disease were included in the study. The mean age of these patients was 62.98 ± 9.84 years. The male sex ratio was 72.6%, and the female sex ratio was 27%. The mean Triglyceride values; was 150.5 mg/dl (39-477) in all patients included in the study, 141 mg/dl (40-445) in the non-restenosis group, and 156 mg/dl (39-477) in the restenosis group. A significant difference was found between the two groups (p=0.013). The mean glucose values were 101 mg/dl (47 - 398) in all patients included in the study, 96 mg/dl (47 - 300) in the non-restenosis group, and 111 mg/dl (67 - 398) in the restenosis group. A significant difference was found between the two groups (p=0.001). The average of the calculated TyG index in all patients was 7912.5 (1860 - 79003).The mean TyG index was calculated as 7138 (1860-43845) in the non-restenosis group; and was calculated as 9089 (2106 - 79003) in the restenosis group. A significant difference was found between the two groups (p=0.001). When the effect of TyG index on restenosis was analyzed statistically, AUC was calculated as 0.63 (0.58-0.68). Cut-off value was calculated as 8006, sensitivity as 60% and specificity as 61%. In other words, we expect restenosis with 60% sensitivity and 61% specificity in patients whose TyG index value is calculated above 8006. CONCLUSION: In our study, TyG index was found to be significantly higher in patients with SIR compared to the group without SIR. One of the recent new markers of insulin resistance is the TyG index, and it has been shown in previous studies that insulin resistance is significantly associated with SIR. Our study shows that the TyG index is positively associated with higher stent restenosis, and it may be considered to use the TyG index as a parameter to predict stent restenosis and to make the TyG index a treatment target in stented patients. Large prospective controlled randomized studies are needed to clarify this relationship. KEYWORDS: TyG index, in-stent restenosis, stable coronary artery disease

Benzer Tezler

  1. Tez No

    111902

    Akut koroner sendromlu hastalarda plazma homosistein düzeylerinin akut dönemde seyri

    Progress of plasma homocysteine levels on the patients with acute coronary syndromes in the acute period

    TURHAN SÖĞÜTÇÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    BiyokimyaDicle Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ABDURRAHMAN KAPLAN

  2. Tez No

    165201

    Koroner ater hastalıklarında leptin ve endotelyal nitrik oksit sentaz gen polimorfizmi

    Leptin and endothelial nitric oxide synthase polymorphism coronary artery diseasas

    DİLEK ÜLKER ÇAKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    BiyokimyaDicle Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NURİYE METE

  3. Tez No

    163748

    Kararlı koroner arter hastalığında nebivolvol ve atenolol tedavisi sonrasında egzersiz stres testi parametrelerinde oluşan değişikliklerinin karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    SERHAT AÇIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    KardiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. BEYHAN ERYONUCU

  4. Tez No

    281139

    Stabil anjina pektorisli erkek hastalarda serum östradiol, testosteron, östradiol / testosteron düzeyinin koroner arter hastalığı ile ilişkisi

    Relationsip between serum testosteron, estradiol, estradiol / testosteron levels and coronary artery disease in patients with stabile angina pectoris

    ALİ İHSAN SEYHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    KardiyolojiMersin Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİLEK ÇİÇEK YILMAZ

  5. Tez No

    243275

    Karotis stenozunda risk faktörleri ve iskemik inmeyle ilişkisi

    Risk fators for carotid stenozis and association of ischemic stroke

    ONAT ÖZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NörolojiCumhuriyet Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ÖZLEM KAYIM YILDIZ

Geri Dön