Yenidoğan sarılığında, fototerapi tedavisinin endotelyal progenitör hücreler üzerine etkisinin araştırılması
Investigation of the effects of phototherapy therapy on endothelial progenitor cells in newborn jaundice
- Tez No: 703461
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET ÖZDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 68
Özet
Giriş ve Amaç: Hiperbilirubinemi yenidoğan bebeklerin en sık görülen klinik sorunlardan biridir. Erken doğan bebeklerde % 80 oranında, zamanında doğan bebeklerin yarısında görülür. Hiperbilirubinemi direkt (konjuge) hiperbilirubinemi ve indirekt (unkonjuge) hiperbilirubinemi olarak ikiye ayrılır. Bebeklerde doğumdan sonraki ilk birkaç gün içinde fizyolojik olarak bilirubinlerde artış olmaktadır ve bu duruma yenidoğan sarılığı denmektedir. Yenidoğan sarılığı indirekt hiperbilirubineminin en sık nedenidir. Direkt hiperbilirubineminin en sık nedeni ise kolestazdır. Yenidoğan sarılığının tedavisinde en güvenilir ve maliyeti en uygun tedavi şekli fototerapidir. Fototerapi yenidoğan sarılığında konjugasyona ihtiyaç duymadan indirekt bilirubin düzeyini düşürüp bilirubin ensefalopatisi gibi bilirubinin toksik etkilerinin gelişmesini engellemek için uygulanan bir tedavi yöntemidir. Fototerapideki amaç bilirubinin bir foton absorbe etmesini sağlamaktır. Son zamanlarda fototerapinin, sadece bilirubin üzerine etkisi olmadığı, adhezyon molekülleri, sitokinler ve büyüme faktörü reseptörleri, hücre yüzeyi reseptörlerinin ekspresyonunu ve fonksiyonunu etkilediğine dair kanıtlar artmaktadır. Endotel progenitör hücreler (EPC) yaşamın her döneminde var olan mononükleer hücrelerdir. EPC dolaşımdaki tüm hücrelerin ~ %0,01'i kadardır. Sağlıklı bir kişide EPC endotelin hücre tamirine katkıda bulunur. Endotel progenitör hücrelerin dolaşıma salınımında artışa sebep olan birçok patolojik ve fizyolojik olay mevcuttur. Bu salınımı arttıran en önemli sebep doku iskemisi ve hasarıdır. Olgunlaşma yönünden, hematopoetik kök hücrelerle endotel hücreler arasında bir yerde olduğu da bilinen EPC, endotel hücre belirteç proteini olan VEGFR2'yi ve hematopoetik kök hücre yüzey belirteci olan CD34'ü taşıdıkları gösterilmiştir. Ama endotel hücreleri az miktarda da olsa CD34 belirteci taşıyabildikleri için araştırmacılar EPC'in endotel hücrelerden ayrımını yapabilmek amacıyla endotel hücrelerince taşınmayan CD133'ü, olgunlaşmamış endotel progenitör hücrelerce taşındığının gösterilmesi olmuştur. Fenotipinlerinin CD34+CD133+ CD309 hücreler EPC olarak nitelendirilmiştir. Çalışmamızdaki hedefimiz kliniğimizde neonatal indirekt hiperbilirübinemi tanılı ve 24 saat tekli standart ışın tedavisi alan hastaların fototerapi öncesi ve sonrası EPC sayılarının korelasyonunu incelemektedir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, kliniğimizde indirekt hiperbilirubinemi tanısı alan ve tekli standart fototerapi başlanan 33 hasta ile, fototerapi sınırında altında, herhangi bir sağlık problemi olmayan 33 sağlıklı yenidoğan dahil edildi. Bulgular: 33 hasta ve 33 kontrol grubunda olmak üzere toplam 66 yenidoğan çalışmaya dahil edildi. Hasta grubuna 24 saat fototerapi verildi. Her iki grupta 17 (%51,5) erkek, 16 (%48,5) kız hasta bulunmaktadır. Her iki grupta 12 (%36,4) hastanın doğum şekli sezeryan (C/S) ve 21 (%63,6) hastanın doğum şekli normal spontan vajinal yolla (NSVY) idi. Hasta grubundakilerin doğum haftası istatistiksel olarak kontrol grubundan yüksektir. Grup içi karşılaştırmalara göre hasta grubunun birinci (0,112±0,194) ve 24. Saat (0,139±0,248) CD 34+ değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak önemli değildir ( p=0,481). Gruplar arası karşılaştırmalara göre hasta grubundakilerin FT öncesi EPC değerleri (1,457±0,757) istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde kontrol grubunun EPC değerinden (1,930±0,623) düşüktür (P=0,007). Grup içi karşılaştırmalara göre çalışma grubunun 24.saat EPC değerleri (2,008±0,927) istatistiksel olarak FT öncesi (1,457±0,757),( p
Özet (Çeviri)
Introduction: Hyperbilirubinemia is one of the most common clinical problems in newborn babies. It is seen in 80% of preterm babies and half of term babies. Hyperbilirubinemia is divided into direct (conjugated) hyperbilirubinemia and indirect (unconjugated) hyperbilirubinemia. In the first few days after birth, there is a physiological increase in bilirubin in babies, and this is called neonatal jaundice. Neonatal jaundice is the most common cause of indirect hyperbilirubinemia. The most common cause of direct hyperbilirubinemia is cholestasis. Phototherapy is the most reliable and cost-effective treatment for neonatal jaundice. Phototherapy is a treatment method applied to prevent the development of toxic effects of bilirubin such as bilirubin encephalopathy by reducing the level of indirect bilirubin without the need for conjugation in neonatal jaundice. The aim of phototherapy is to make the bilirubin absorb a photon. Recently, there has been increasing evidence that phototherapy does not only affect bilirubin, but also affects the expression and function of adhesion molecules, cytokines and growth factor receptors, cell surface receptors. Endothelial progenitor cells (EPC) are mononuclear cells that exist at every stage of life. EPC is ~0.01% of all circulating cells. In a healthy person, EPC contributes to endothelin cell repair. There are many pathological and physiological events that cause an increase in the release of endothelial progenitor cells into the circulation. The most important reason that increases this release is tissue ischemia and damage. EPC, which is also known to be somewhere between hematopoietic stem cells and endothelial cells in terms of maturation, has been shown to carry the endothelial cell marker protein VEGFR2 and the hematopoietic stem cell surface marker CD34. However, since endothelial cells can carry a small amount of CD34 marker, researchers have demonstrated that CD133, which is not transported by endothelial cells, is carried by immature endothelial progenitor cells in order to distinguish EPC from endothelial cells. The phenotypes of CD34+CD133+ CD309 cells were characterized as EPC. Our aim in our study is to examine the correlation of EPC numbers before and after phototherapy in patients with neonatal indirect hyperbilirubinemia diagnosed in our clinic and who received single standard radiation therapy for 24 hours. Materials and Methods: The study included 33 patients diagnosed with indirect hyperbilirubinemia and started single standard phototherapy in our clinic, and 33 healthy newborns without any health problems below the phototherapy limit. Results: A total of 66 newborns, 33 of whom were in the patient and 33 in the control group, were included in the study. Phototherapy was given to the patient group for 24 hours. There were 17 (51.5%) male and 16 (48.5%) female patients in both groups. In both groups, 12 (36.4%) patients were delivered by cesarean section (C/S) and 21 (63.6%) patients were delivered by normal spontaneous vaginal delivery (NSVY). The week of birth of the patients in the patient group is statistically higher than the control group. According to in-group comparisons, the difference between the first (0.112±0.194) and 24th hour (0.139±0.248) CD 34+ values of the patient group was not statistically significant (p=0.481). According to the comparisons between the groups, the pre-FT EPC values (1.457±0.757) in the patient group were statistically significantly lower than the control group (1.930±0.623) (P=0.007). According to in-group comparisons, the 24-hour EPC values of the study group (2.008±0.927) were statistically higher than the pre-FT values (1.457±0.757),( p
Benzer Tezler
- Yenidoğan sarılığında fototerapi cihazlarının etkinliği
Efficiency of phototherapy devices in neonatal jaundice
PINAR EDA ÖKSÜZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
HastanelerOkan ÜniversitesiSağlıkta Kalite Yönetimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MANA SEZDİ
- Yenidoğan hiperbilirubinemisi olgularının değerlendirilmesi
Evaluation of neonatal hyperbilirubinemia cases
REZZAN EZGİ EKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SABAHATTİN ERTUĞRUL
- Darbeli mod fototerapi ile bilirubin konsantrasyonunun değişiminin incelenmesi
The investigation of bilirubin concentration using pulse mode phototherapy
NAZİRE ASLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Fizik ve Fizik Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiFizik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CENAP ŞAHABETTİN ÖZBEN
- Fototerapi uygulalan hiperbilirübinemili yenidoğanlarda fototerapiye maruz kalma süresi ile genotoksisite arasındaki ilişki
Relationship between exposure time to phototherapy and genotoxicity in newborns with hyperbilirubinemia undergoing phototherapy.
HASAN KAHVECİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAtatürk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYHAN TAŞTEKİN