Kompomer restorasyon materyallerinin süt dişlerinde kullanılabilirliğinin in-vivo ve in-vitro değerlendirilmesi
Evoluation of compomer restoration materials on decidious dentition - An In vivo and in vitro study
- Tez No: 71093
- Danışmanlar: PROF. DR. ZEYNEP AYTEPE
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 136
Özet
110 ÖZET Bu araştırmada, kompomer restorasyon materyallerinin (Compoglass ve Dyract) klinik özellikleri ve kenar sızıntısı in-vivo olarak, yüzey sertliği ve aşınmaya karşı dirençler in-vitro olarak, hibrid kompozit reçine (TPH Spect rum) ve geleneksel cam iyonomer siman (lonofil U) ile karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Dört çalışmadan oluşan bu araştırmanın birinci çalışmasında yaşları 8-10 arasında değişen 19 hastanın 76 adet çürüksüz süt azı dişine, 19'lu gruplar halinde Compoglass ve Dyract kompomer restorasyon materyalleri, TPH Spectrum hibrid kompozit reçine ve lonofil U geleneksel cam iyonomer siman ile restorasyon yapılmıştır. Hastalar 3. ve 6. ayda klinik kontrollere alınarak, USPHS sistemine göre, restorasyonların renk uyumu, yüzey kenarı renkleşmesi, anatomik şekil, kenar uyumu ve sekonder çürük oluşumu ile ilgili özellikleri değerlendirilmiştir. Compoglass kompomer materyalinin kenar uyumu, Dyract kompo mer materyalinin renk uyumu, yüzey kenarı renkleşmesi ve anatomik şekille ilgili özelliklerinin daha başarılı olduğu gözlenmiştir. Yüzey kenarı renkleşme si ile ilgili değerlendirmede lonofil U daha düşük kabul edilebilirlik oranı göstermiştir ve hiç bir restorasyonda sekonder çürük oluşumu gözlenmemiştir. 6 aylık klinik değerlendirme sonucunda, süt azı dişlerindeki kompo mer, hibrid kompozit reçine ve geleneksel cam iyonomer siman restorasyonları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. İkinci çalışmada Compoglass ve Dyract kompomer restorasyon materyalleri, TPH Spectrum hibrid kompozit reçine ve lonofil U geleneksel cam iyonomer siman ile yapılan restorasyonlar kenar sızıntısı açısından incelen miştir.111 52 adet süt azı dişi, restorasyon yapımını izleyen 6. ayın sonunda çekilmiş ve kesit alınarak metilen mavisi boyama yöntemi ile ışık mikroskobunda incelenmişlerdir. Kompomer, hibrid kompozit reçine ve geleneksel cam iyonomer restorasyonların kenar sızıntısı değerleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Üçüncü çalışmada her grupta 8'er adet olacak şekilde hazırlanan örneklerde, 4 grup restorasyon materyalinin yüzey sertlikleri in-vitro koşullarda Vickers Sertlik Apareyi ile incelenmiştir. Compoglass ve Dyract kompomer restorasyon materyalleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmadığı, TPH Spectrum hibrid kompozit materyalin yüzey sertliğinin diğer 3 restorasyon materyaline oranla anlamlı derecede yüksek olduğu saptanmıştır, lonofil U geleneksel cam iyonomer simanın yüzey sertlerinin ise 14. günden sonra kompomer restorasyon materyallerin yüzey sertliğinden anlamlı derecede daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Dördüncü çalışmada her grupta 6'şar adet olacak şekilde hazırlanan örneklerde 4 grup restorasyon materyalinin aşındırma apareyi ile gösterdikleri aşınmalar arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuç olarak, kompomer restorasyon materyallerinin süt dişlerinin restorasyonları için uygun niteliklere sahip materyaller olabileceği görüşüne varılmıştır.
Özet (Çeviri)
112 SUMMARY in this study, the clinical assessment, marginal leakage, wear and microhardness of compomer restorative materials (Compoglass and Dyract) were investigated comparatively with a traditional glass ionomer cement (lonofil U) and a hybrid composite resin (TPH Spectrum). This study consist of 4 parts. in the first part, 19 children aged betvveen 8-10 years volunteered. 76 caries-free primary molars were divided into 4 groups, each consisting of 19 teeth and they were restored with compomer restorative materials (Compoglass and Dyract), a hybrid composite resin (TPH Spectrum) and a traditional glass ionomer cement (lonofil U). The clinical evaluation of the restorations were assessed during a 3 and 6 month follow-up period. The color match, cavosurface discoloration, anatomical form, marginal adaptation and secondary caries formation of restorations were evaluated using USPHS criteria. Although Compoglass compomer material shovved good marginal adaptation than the other restorative materials, Dyract restorations appeared with good color match, cavosurface discoloration. The evaluation of cavosurface discoloration lonofil U restorations were found clinically acceptable and there were no secondary caries formation in ali of the 4 groups. There was no statistically significant difference in the clinical evaluation of the compomer, hybrid composite resin and traditional glass ionomer cement restorations of primary molars during a 6 month period. in the second pard of the study, the marginal leakage of the restorative materials; Compoglass, Dyract, TPH Spectrum and lonofil U were investigated comparatively. A total of 52 restorated primary molars were extracted after a 6 month period. Using dye penetration technique, the113 longitudinal sections were prepared from each tooth and the sections were examined under a light microscope. There was no significant difference in the marginal leakage scores of the compomer, hybrid composite resin and traditional glass ionomer restorations. in the third part of the study, the surface microhardness of the restorative materials were investigated using Vickers Hardness Tester. The samples were divided into 4 groups, each consisting of 8 specimens. Although there were no significant difference in the surface microhardness numbers of Compoglass and Dyract compomer restorative materials, the surface microhardness number of hybrid composite resin restorative material was found higher than the other restorative materials. The surface microhardness of lonofil U after 14 days was found higher than compomer restorative materials. in the fourth part of the study, the wear of the restorative materials were investigated using vvear-testing apparatus. The samples were divided into 4 groups, each consisting of 6 speciments. No significant difference were found in the vvear scores of the materials. The results of the study shovved that compomer restorative materials are capable of in the restorations of deciduous teeth.
Benzer Tezler
- Süt dişlerinde farklı restoratif materyallerin klinik başarısı
Clinical success of different restorative materials in primary teeth
MERVE GÖK BABA
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2019
Diş HekimliğiSüleyman Demirel ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZUHAL KIRZIOĞLU
- Süt dişlerinde farklı restoratif materyaller ile yapılan inley/onley restorasyonların stres dağılımı
Stress distribution of inlay and onley restorations made with different restorative materials in primary teeth
GÜLÜZAR AKSU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2021
Diş HekimliğiOrdu ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÇİĞDEM GÜLER
- Gümüş diamin florürün farklı restoratif materyallerin dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi
Effect of silver diamine fluoride on dentin bond strength of different restorative materials
CEREN CARLI
- Süt dişlerinde akışkan kompomerler kullanılarak oluşturulan elastik bağlanmanın mikrosızıntı üzerine etkilerinin in vitro olarak incelenmesi
An in vitro investigation of the effects of elastics attachments, composed by using flowable compomers, on marginal leakage in primary teeth
CEYHAN ALTUN
- Kemomekanik çürük temizleme yönteminin farklı restoratif materyallerin adezyonuna etkisinin incelenmesi
The evaluation of effect of chemomechanical caries removal method onadhesion of different restorative materials
ÖZGE GÜLCÜ KILINÇASLAN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2022
Diş HekimliğiSüleyman Demirel ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DERYA CEYHAN