Türk tekstil sektörünün genel görünümü ve hazır giyim sektörümüz
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 7567
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. HALİT TARGAN ÜNAL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tekstil ve Tekstil Mühendisliği, Textile and Textile Engineering
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1989
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Para Banka Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 94
Özet
ÖZET Bu çalışmada, ilk olarak“Türk Tekstil ve Hazır Giyim”sek törünün Dünya tekstil ve hazır giyim ticareti içerisindeki payı ve önemi verilmiş; daha sonra, Türk tekstil sektörü hakkında genel bir bilgi verilmesi amacıyla kamu ve özel kesimin sektör içerisin deki payı incelenmiş, arkasından toplam tekstil üretimimizde en büyük paya sahip olan pamuklu ve yünlü dokumacılığımız son 3 yıl itibariyle ele alınmıştır. Sonraki bölümlerde de hazır giyim-hazır eşya sektörümüz ayrıntılı şekilde incelenmiş ve sektörün tamamında karşılaşılan problemler ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmaya ça lışılmıştır. Tekstil ve Hazır Giyim sektörü, emek yoğun bir teknoloji ile üretimi gerektirmektedir ve sektör üretiminde en çok kullanı lan hammadde pamuktur. Türkiye ise hem iş gücü bakımından bir çok ülkeye göre avantajlı bir durumdadır hem de Dünya' nın önemli pa muk üreticileri arasında yer almaktadır, (Dünya“da 7. sırada). Türkiye, geçmiş yıllarda bu avantajlarını yeterince değer lendiremezken ve net tekstil ithalatçısı bir ülke iken 1980'li yıllardan sonra net tekstil ihracatçısı olarak Dünya' da 6. sırada yer almaya başlamıştır. 1980 yılından 1988 yılma toplam ihraca tımız % 300 oranında artış gösterirken tekstil ve hazır giyim ihracatımızdaki artış % 716 civarında gerçekleşmiştir.- II Tekstil ve Konfeksiyon Sanayiimizin İmalat Sanayii ve GSMH içerisindeki paya da oldukça önemlidir. 1988 yılı rakamla rıyla İmalat Sanayii üretimimizin % 12.9'unu, GSMH'nın ise % 6.7* sini Tekstil ve Konfeksiyon Sanayii üretimimiz oluşturmaktadır. İmalat Sanayiinde istihdam edilenlerin % 24 kadarı da Tekstil ve Konfeksiyon Sanayiimizde çalışanlardan oluşmaktadır. ülkemizde kama kesimi tekstil ve giyim eşyası üretimi ”Sü- merbank“ aracılığı ile gerçekleştirilmektedir, özel sektörün do kuma sanayiine girişi 1950'lerden sonra olmuş, özellikle 1971 ve 1980 yıllarından sonra büyük gelişme göstermiştir, özel sektörün dokuma üretimimi zdeki payı 1979 yılında % 79 iken bu pay sürekli artış göstererek 1988 yılında % 90'a ulaşmıştır. Pamuk üretiminde Dünya* da 7. sırada yer alan ülkemizde 57 0_ 650 bin hektar alanda pamuk üretimi yapılmakta olup GAP Projesi nin uygulamaya girmesi ile 300.000 hektarlık bir alan daha sulu pamuk tarımına ayrılabilecektir. Böylece, 550-600 bin ton/yıl civarında olan pamuk üretimimiz yılda 250.000 ton artış göstere bilecektir. Pamuk üretimimiz bölgeler itibariyle incelendiğinde; Çu kurova, Ege, Antalya üç büyük pamuk üretim bölgesi olarak görül mekte; Çukurova Bölgesi, yılda 249 bin ton üretim ile bu bölgeler arasında ilk sırada yer almaktadır. Pamuk yurt içinden elde edilmekte ise de, sezonluk bir- Ill - mal olması dolayisxyla pamuk sanayicisi pamuğunu sezon başında yani, Eylül -Aralık döneminde temin edip büyük stoklarla çalışmak zorundadır. Aksi halde pamuk aracı ellere geçmekte, sezon sonu yaklaştıkça sanayici bu kişilerden çok yüksek fiyatlarla pamuk almak zorunda kalmaktadır. ülkemizdeki pamuk üretimi yıllık 550-600 bin ton civarında iken yurt içi firmaların yıllık pamuk talebi 630 bin ton civarın dadır. Yurt dışına ihraç edilecek pamuk fazlalığının bulunmadığı bu durumda, pamuk ihracatı teşvik edilirken dikkatli olunması zo runludur. Aksi taktirde, ucuza ihraç edilen pamuğun daha pahalıya ithal edilmesi zorunlu hale gelebilir. Pamuk ipliği ve pamuklu dokumada İstanbul, Adana ve Gazian tep illeri Türkiye'nin önde gelen üç merkezidir. Bu üç ilimizin pamuk ipliği ve pamuklu dokumacılığımızdaki payı, % 40 civarındadır. örgütlenmemiş atelye kesimi Bursa, Denizli ve Uşak bölge lerinde yoğunlaşmış olup onları G.Antep izlemektedir. Pamuk ipliği ve pamuklu dokumacılığımızda kapasite kulla nım oranı % 90 gibi çok yüksek bir seviyededir. Yün üretiminde ise Türkiye, Dünya' da 8. sırada yer almak tadır; ancak, Türkiye'de üretilen yün sadece yarı kamgam ve strayhgran sisteminde iğirmeye, dolayısıyla kaba yünlü kumaş, battaniye ve halı üretiminde kullanılmaya elverişlidir. Bu sebeple de yünlü sanayimiz ince yün bakımından hemen hemen tamamen itha lata dayanmaktadır.- IV - Yün ithalatımızın tamamına yakın bölümü Avustralya, Yeni Zelanda, Güney Amerika ve bazen de Güney Afrika'dan gerçekleşti rilmektedir. Yapağı, bu ülkelerden Batı Avrupa limanlarına, ora dan da kamyonlar ile ülkemize getirilmektedir. Yapağının direk olarak deniz yoluyla getirilememesinin nedeni, ülkemizde % 5 gibi yüksek bir oranda uygulanan rıhtım resmidir. Ulaşımın bu şekilde gerçekleştirilmesi, hem üretim maliyetlerini yükseltmekte hem de yüksek stoklarla çalışılmasını zorunlu kılmaktadır. Türk yünlü tekstil sanayiinin % 85' i İstanbul ve çevresinde, % 5' i İzmir ve Ege Bölgesinde, geri kalan % 10'u ise Adana ve Bursa başta olmak üzere yurdun çeşitli bölgelerinde kurulu bulunmaktadır. Yurdumuzda halen mevcut olan 16 yünlü dokuma fabrikasının 3'ü Sümerbank'a aittir. Ülkemizde üretilen yünlü ipliklerin % 15* i % 100 yünden, % 85 J i ise yünün suni ve sentetik liflerle çeşitli oranlarda ka rışımından elde edilmektedir. Bu karışımlar içerisinde en yaygın kullanılanı % 45 yün + % 55 polyester liflerinin harmanlanmasıyla elde edilen yünlü iplik türüdür.. Yünlü dokumacılığımızda kapasite kullanım oranı % 74 civa rındadır.. Hazır giyim sektörümüz 1950'li yıllarda kurulmaya başlamış olup sektörde 100.000 kadar firma faaliyet göstermektedir ve bu firmaların sadece % 2' si orta ve büyük işyeri (10 kişiden fazla- V - çalışanı olan) diyebileceğimiz niteliktedir. Sektörde faaliyet gösteren firmalardan hiç birisinin sektör satışlarından aldığı pay % 1. i geçmemektedir. Sektörde, fason atelyeler de önemli şekilde faaliyet gös termektedir. Elinde 100 ile 200 arasında makina bulunan fason atelyeleri sayesinde çok büyük miktardaki siparişleri çok kısa sürede gerçekleştirmek mümkün olabilmektedir. Hazır giyim sanayiinde faaliyet gösteren kuruluşların coğ rafi dağılımına bakıldığında; ağırlığın İstanbul ilinde (% 80 ci varında) olduğu, bunu sırasıyla İzmir, Ankara, Eskişehir ve Bursa illerinin takip ettiği görülmektedir. Hazır giyimde kapasite kullanım oranı yaklaşık olarak % 75 civarındadır. Hazır giyim üretim maliyetleri içerisinde işçiliğin payı oldukça yüksektir ve Türkiye gibi emeğin ucuz olduğu gelişmekte olan ülkeler bu konuda avantajlı durumdadır; ancak, hazır giyim teknolojisi konusunda gelişmiş ülkelerin, son yıllarda özellikle ABD ve Japonya'nın ciddi çalışmaları vardır. Bu çalışmaların olumlu şekilde sonuçlandırılması halinde gelişmekte olan ülkele rin ucuz işgücü avantajı zamanla önemini yitirecektir. Pamuk ipliği ve pamuklu dokuma ihracatımızın söz konusu ürünlerin toplam satışları içerisindeki payı, % 23 ve % 9 (1988 yılı rakamlarıyla) gibi düşük bir seviyededir. Bu oranlar, yün- VI - ipliği ve yünlü dokumada ise % 2'yi aşmamaktadır. Konfeksiyon ürünleri ihracatımızın konfeksiyon ürünleri toplam satışı içe risindeki payı yüksek bir seviyede olup % 65-70 civarındadır. Konfeksiyon ürünleri ihracatımız geçtiğimiz yıllarda sü rekli artış göstererek tekstil ve konfeksiyon sanayii ihracatımız içerisinde en önemli paya sahip olur hale gelmiştir. Türkiye'den yapılan ”hazır giyim ihracatının“ ”toplam tekstil ve giyim eşyası ihracatımız" içerisindeki payı; 1980 yılında % 25 iken, bu oran yıllar itibariyle artış göstermiş ve 1988 yılında % 63 olarak ger çekleşmiştir, îplik ve dokuma ihracatından daha yüksek katma değere sahip olan hazır giyim ihracatına yönelinmesi ülkenin döviz gir dileri açısından çok Önemli bir gelişmedir. Tekstil ve hazır giyim ithalatımızın söz konusu ürünlerin toplam yurtiçi arzı içerisindeki payı çok düşük bulunmaktadır. Hazır giyim ithalatımız, yurt içerisine arz edilen toplam hazır giyimin % 1Jini dahi bulmazken, bunların çoğunu da üretimde kul lanılan aksesuarlar ve Türkiye'de üretilmeyen üst gelir grubuna hitap eden bazı mallar oluşturmaktadır. Tekstil sektöründe faaliyet gösteren firmaların bilançoları incelendiğinde; aktif içerisinde döner değerlerin payının yüksek olduğu, bunun da özellikle stoklar ve alacakların yüksekliğinden kaynaklandığı görülmektedir. Daha önce de belirtildiği gibi ham madde temininde bazı güçlüklerle karşılaşıldığı için yüksek stok larla çalışılmakta, sektörün özelliklerinden dolayı 3 ile 6 ay- VII - arasxnda değişen vadelerle satış yapılmakta; bu durumda da, öz kaynakları yetersiz kalan firmalar yabancı kaynaklara başvurmak- zorunda kalmaktadırlar. Tekstil sanayiimizin sağlıklı bir finan- sal yapıya kavuşması bugünkü şartlarda sermaye artışı ile mümkün olamamakta; bu nedenle de, kârlı ve verimli çalışarak kaynak ya ratmaktan başka çare görünmemektedir. Yukarıda belirtilen sorunların dışında Türk Tekstil Sektö rünün; sektörde kullanılan makinelerin yaş ve teknoloji olarak Avrupa ve Uzakdoğu ülkelerine göre nispeten geri olması, özellik le de hazır giyim konusunda eğitim veren kuruluşların yetersiz kalması ve ihracatta diğer ülkelerin getirdiği kısıtlamalar konu sunda önemli problemleri vardır. Sanayi ve ihracatımızın sürükleyici sektörü olan Tekstil ve Hazır Giyim Sektörümüzün, bu başarısını devam ettirebilmesi için sektördeki problemler üzerinde önemle durulması ve önlemler alınması zorunludur. Aksi taktirde, kazanılmış olan dış pazarların dahi kaybedilmesi problemi ile karşı karşıya kalınabilir.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Bauhaus'un Türk endüstri grafik tasarımına yansıması
Başlık çevirisi yok
FİKRET ALYANAK
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Güzel SanatlarAtatürk ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. EROL KILIÇ
- Trakya bölgesi tekstil sektörü: Durum analizi ve beklentiler
The textile sector in Thrace region: Sectoral analysis and expectations
BEYZA BUZOL MÜLAYİM
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Tekstil ve Tekstil MühendisliğiNamık Kemal ÜniversitesiTekstil Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. FATMA GÖKTEPE
- Pamuk futures piyasasının tekstil sektörüne etkileri üzerine bir araştırma
Research on the effects of cotton futures market on textile industry
SİNEM ACAR ÇELİKTEN
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
İşletmeDokuz Eylül Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. NEJAT BİLGİNER
- 2010-2015 yıllarında Türk tekstil giyim sektörünün gelişimi ve bu gelişimin kadın modasına etkisi
The development of Turkish textile clothing industry between the years 2010 – 2015 and effects of this development in women's fashion
YUSUF YOLAŞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Giyim EndüstrisiBeykent Üniversitesiİşletme Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KAMİL USLU
- The external debt situation of the turkish private sector: Evidence from Turkish textile sector
Türk özel sektörünün dış borç durumu: Türk tekstil sektöründen kanıtlar
İSMAİL ERDEM OK
