Geri Dön

The moderating role of parenting on the relationship between parental media mediation and parent-child conflict

Ebeveyn medya aracılığı ve ebeveyn-çocuk çatışması arasındaki ilişkide ebeveynliğin düzenleyici rolü

  1. Tez No: 759268
  2. Yazar: ELİF ZEYNEP ÖZBEY
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE GÜL METİNDOĞAN WISE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Okul Öncesi Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Okul Öncesi Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 134

Özet

Bu çalışmanın amacı, ebeveynliğin ebeveyn medya arabuluculuk stratejileri ve ebeveyn çocuk çatışması arasındaki ilişkideki düzenleyici rolünü incelemeyi amaçlamıştır. Katılımcılar 44-75 ay arasında normal gelişim gösteren çocuğa sahip ebeveynlerden oluşmaktadır (58,64 ay, SS: 8.364 ay). Veriler ebeveyn ve çocuk hakkında sorular içeren Kişisel Bilgi Formu, Ebeveyn Medya Aracılık Ölçeği (EÇEMAÖ), Çocuk Yetiştirme Ölçeği (ÇYA-TR) ve Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Değişkenler düzenleyici değişken olan ebeveynliğin iki boyutu (ebeveyn sıcaklığı / itaat bekleme), ebeveyn medya arabuluculuk stratejilerinin iki boyutu (aktif arabuluculuk / kısıtlayıcı arabuluculuk) ve ebeveyn çocuk çatışması bağımlı değişkeniyle çalışma modeli oluşturulmuştur. Sonuçlar, aktif medya arabuluculuğu ve ebeveyn çocuk çatışması arasında negatif ilişki olduğunu gösterirken kısıtlayıcı medya arabuluculuğu ve ebeveyn çocuk çatışması arasında negatif bir ilişki bulunmuştur. Son olarak, düzenleyici analizde, ebeveynliğin medya arabuluculuğu ve ebeveyn çocuk çatışmasındaki düzenleyici rolü bulunmamıştır. Ayrıca, çocukların hafta içi ve hafta sonu sosyal medya kullanımı ve oyun oynamak için harcadıkları ekran süresi, ebeveyn medya aracılığı ile negatif, ebeveyn-çocuk çatışması ile ise pozitif yönde anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Bulgular, ebeveyn medya arabuluculuğu ve ebeveynlik tutumları ve ebeveyn-çocuk ilişkisi bağlamında ebeveyn-çocuk çatışmasının önemini vurgulamaktadır. Ebeveynlerin erken çocukluk döneminde çocuklarının medya kullanımlarında benimsedikleri düzenleme stratejileri ve ebeveyn-çocuk çatışması ilişkisinde ebeveynliğin rolü üzerine yapılan araştırmalar sınırlıdır. Bu nedenle, sınırlılıklarına rağmen, bu çalışmanın bulgularının alana katkı sağladığını söylemek mümkündür.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to examine the moderating role of parenting in the relationship between parental media mediation strategies and parent-child conflict. 136 Participants consisted of parents with a child between 44-75 months of age (M=58.64 months, SD= 8.364 months). The data were collected through the Parent Media Mediation Scale, The Turkish Form of the Child Rearing Questionnaire, and the Child-Parent Relationship Scale. First, a moderation analysis model was created to understand the relationship between parenting (parental warmth/ obedience demanding behavior), parental media mediation strategies (active mediation/ restrictive mediation) and parent-child conflict as a dependent variable. The results showed a negative relationship between active media mediation and parent-child conflict, while a negative relationship was found between restrictive media mediation and parent-child conflict. The moderation analysis did not find the moderating role of parenting in media mediation and parent-child conflict. Moreover, the screen time children spend for social media use and playing games on weekdays and weekends has a negative significant relationship with parental media mediation, while it has a significant positive relationship with parent-child conflict. The findings highlight the importance of parent-child conflict in the context of parent media mediation and parenting attitudes and the parent-child relationship. The research on the regulation strategies adopted by parents in their children's media use in early childhood and the role of parenting in the parent-child conflict relationship is limited. Thus, despite its limitations, it is feasible to say that findings of the present study well to the field.

Benzer Tezler

  1. Algılanan ebeveyn tutumlarının bireyin lider tercihi ve lider ortaya çıkışı üzerindeki etkilerinde düzenleyici odak ve görev türünün rolü

    The role of regulatory focus and task type in the effects of perceived parenting styles on leader preference and leader emergence

    JÜLİDE ECE KOSOVA İMAMOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Psikolojiİstanbul Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLKNUR ÖZALP TÜRETGEN

  2. Lise öğrencilerinde kariyer kararı verme güçlüğü ile kariyere ilişkin ebeveynden algılanan destek, yeterlik algısı, gelecek beklentisi arasındaki ilişkilerin yapısal eşitlik modeliyle incelenmesi

    Investigating relationships between career decision-making difficulties, perceived parental career related support, perceived competence, and future expectation with structural equation modeling on high school students

    AYŞEGÜL KARAMENDERES

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİĞDEM MÜGE SİYEZ

  3. Mindset, future and the family: interactions between context and belief in change in predicting self-efficacy and goal orientations

    Örtük kuramlar, gelecek ve aile: Özyeterlik ve amaçlara yönelimi yordamada bağlam ve değişime olan inancın etkileşimi

    CEREN YALIN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    PsikolojiKoç Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÇİĞDEM KAĞITÇIBAŞI

  4. From parental control to child control: The role of stress and psychological well-being in parents

    Annenin kontrolünden çocuğun kontrolüne: Ebeveynlerde stress ve iyi oluş halinin rolü

    KÜBRA ARIKAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    PsikolojiKoç Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE BİLGE SELÇUK

  5. 3-6 yaş çocuklarda dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu belirtileri ile sosyal beceri düzeyi arasındaki ilişkide ebeveyn tutumlarının düzenleyici rolü

    The moderating role of parental attitudes in the relationship between attention deficit and hyperactivity disorder symptoms and social skill level in 3-6 years old children

    DİLEK SEVİL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Psikolojiİstanbul Aydın Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ REYHAN ÇALIŞAN KİNTER