ST segment yükselmeli miyokart infarktüsü ile hastaneye başvuran hastalarda glikoprotein IIB/IIIa inhibitörlerinin uygulama yöntemlerinin karşılaştırılması
Comparison of glycoprotein IIB/IIIA inhibitors' infusion routes in patients admitted to the hospital with ST segment elevation myocardial infarction
- Tez No: 769213
- Danışmanlar: PROF. DR. ZEHRA LALE KOLDAŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kardiyoloji, Cardiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 53
Özet
Amaç: Glikoprotein IIb/IIIa inhibitörleri ST segment yükselmeli miyokart infarktüsü (STYMİ) nedeni ile hastaneye başvuran hastalarda çeşitli endikasyonlarla kullanılmakta olan bir antiagregan ilaç grubudur. Çeşitli uzman görüşlerinde intravenöz kullanımından ziyade intrakoroner uygulanmasının faydalı olabileceği bildirilmiştir. Çalışmamızda glikoprotein IIb/IIIa inhibitörü ajanların kullanım yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2021 ve Temmuz 2022 arasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı'nda STYMİ tanısı ile primer perkütan koroner girişim (PPKG) uygulanan ve glikoprotein IIb/IIIa kullanım endikasyonu olan ardışık 60 hasta ile glikoprotein IIb/IIIa kullanım endikasyonu bulunmayan 15 hasta dahil edilmiştir. Çalışmada kullanılan glikoprotein IIb/IIIa inhibitörü ajan bütün hastalarda Tirofiban olarak belirlenmiştir. Toplam 75 hastanın ortalama izlem süresi 383 gün olup birincil sonlanım noktaları kardiyak MR ile değerlendirilen infarkt alanı ve mikrovasküler obstrüksiyon (MVO); ikincil sonlanım noktası ise ölüm, kalp yetersizliği ve BARC sınıf 3 kanamadan oluşan birleşik sonlanım noktası olarak belirlenmiştir. Bulgular: Distal intrakoroner tirofiban infüzyonu, birincil sonlanım noktaları olan MVO (p:0,048) ve infarkt alanını azaltmada (p:0,030) intravenöz tirofiban kullanımı ve kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede etkin bulunmuştur. İkincil birleşik sonlanım noktası bir bütün olarak değerlendirildiğinde gruplar arasında fark saptanmamıştır ancak izole olarak değerlendirildiğinde distal intrakoroner tirofiban infüzyonu kullanılan grupta kalp yetersizliği sıklığının istatistiksel olarak anlamlı derecede azaldığı (p:0,035) saptanmıştır. Sonuç: Özellikle trombüs yükü yüksek olan ve noreflow fenomeni gelişen STYMİ olgularında PPKG sırasında distal intrakoroner tirofiban infüzyonu mikrovasküler obstrüksiyon, infarkt alanını ve kalp yetersizliği sıklığını azaltmaktadır. Ancak bu konu üzerinde daha fazla hasta sayısına sahip olan randomize kontrollü çalışmaların yürütülmesi gerekmektedir.
Özet (Çeviri)
Objective: Glycoprotein IIb/IIIa inhibitors are antiaggregant drugs which are widely used in patients admitted to the hospital with ST-segment elevation myocardial infarction. According to the some of the expert opinion papers intracoronary usage of the drug may have potentially beneficial effects rather than intravenous usage. The aim of our study is to investigate potentially beneficial effects of different infusion routes. Methods: 60 consecutive patients who have indication to usage of glycoprotein IIb/IIIa inhibitors and undergone a primary percutaneous coronary intervention with a diagnose of STEMI in Cerrahpasa Faculty of Medicine, Division of Cardiology and 15 patients as control group who doesn't have any indication. Tirofiban is chosen as glycoprotein IIb/IIIa inhibitor agent in all patients. 75 patients have included the study and mean follow-up duration was 383 days. Primary endpoints were microvascular obstruction and infarct size which were detected by cardiac MRI; and secondary endpoints were composite of death, heart failure and BARC class III bleeding. Results: Distal intracoronary tirofiban infusion has decreased the rates of primary endpoints, microvascular obstruction (p:0,048) and infarct size (p:0,030) in comparison with intravenous infusion and control group. There is not any statistically significant difference between the group in case of secondary composite endpoints, however in the group who received distal intracoronary tirofiban infusion, the rate of heart failure was statistically significantly lower (p:0,035). Conclusion: Especially in patients with high thrombus burden and in coronary noreflow phenomenon, distal intracoronary tirofiban infusion has decreased microvascular obstruction, infarct size and heart failure. But it is needed to further randomized controlled trials with larger populations.
Benzer Tezler
- St elevasyonlu (yükselmeli) miyokard infarktüsü ile hastaneye başvuran hastaların, başvuru nötrofil/lenfosit oranı değeri ile kontrast madde ilişkili nefropati arasındaki ilişki
Neutrophil-to-lymphocyte ratio predicts contrast-induced acute kidney injury in patients with stelevationmyocardial infarction treated with primarypercutaneous coronary intervention
VEYSEL OZAN TANIK
- Akut ST segment yükseklikli myokard infarktüsü ile başvuran hastalarda reperfüzyon tedavisi öncesi dönemin değerlendirilmesi
Evaluation of patients with acute stage segment height myocardial infarction before reperfusion treatment
AYLİN TELAFARLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
İlk ve Acil YardımÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OKHAN AKDUR
- ST-segment yükselmeli miyokard infarktüsü ile başvuran hastalarda interatriyal blok insidansı ve spesifik koroner arterler ile işkisi
The incidence of interatrial block in patients with ST-segment elevated myocardial infarction and its association with specific coronary arteries
GÖKSEL ÇİNİER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
KardiyolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET TAHA ALPER
- Acil serviste STEMI tanısı alan hastalarda biyobelirteçlerin tanı ve mortalite ile ilişkisi
The relationship of biomarkers with diagnosis and mortality in patients diagnosed with STEMI in the emergency department
MUHAMMET BALÇIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Acil TıpSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SALİM SATAR
- Akut miyokard infarktüsü sonrası mid-range ejeksiyon fraksiyonu olan hastalarda tikagrelor'un sol ventrikül fonksiyonu ve kardiyovasküler olay sıklığı üzerine etkisi
Effects of ticagrelor on left ventricular function and incidence of cardiovascular events in patients with mid-range ejection fraction after acute myocardial infarction
İLKİN GULİYEV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
KardiyolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAMZA SUNMAN