Geri Dön

İn vivo staphylococcus aureus kaynaklı osteomiyelit modelinde hesperidin'in biyoetkinliğinin araştırılması

Investigation of the bioactivity of hesperidin in an in vivo staphylococcus aureus-induced osteomyelitis model

  1. Tez No: 773266
  2. Yazar: HALİL İSMAİL ÖNAL
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ZİYA YURTAL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Hesperidin, Nrf-2, NF-κB, Osteomiyelit, Rat, Hesperidin, Nrf-2, NF-κB, Osteomyelitis, Rat
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Cerrahi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

Osteomiyelit, tedavisi güç ve ciddi sosyoekonomik problemlere neden olan kemik sağlığını ilgilendiren önemli bir hastalıktır. Çalışmada, in vivo Staphylococcus aureus ilişkili osteomiyelit modelinde hesperidinin biyo-etkinliğinin ortaya konulması amaçlandı. Çalışmada 28 adet Erkek Wistar Albino ratlar, rastgele 4 eşit gruba ayrıldı (n=7). Gruplar, Grup 1: Kontrol grubu, Grup 2: Sham grubu, Grup 3: Osteomiyelit grubu, Grup 4: Tedavi grubu (Hesperidin+Osteomiyelit) olarak belirlendi. Çalışmada tibial osteomiyelit, tibial krestten açılan bir delikten araşidonik asit ve 1×106CFU-1 bakteri süspansiyonu verilerek oluşturuldu. Tedavi grubundaki ratlara 28 gün boyunca günde 1 kez hesperidin oral gavaj yolla içirildi. Uygulama sonunda tedavinin etkinliği radyografik, biyokimyasal ve histopatolojik olarak değerlendirildi. Histopatolojik olarak intraosseöz akut inflamasyon, intraosseöz kronik inflamasyon, periosteal elevasyon ve kemik nekrozunun ortalama skorları alınarak değerlendirildi. Kontrol grubunda skor 0, sham grubunda 0-2, osteomiyelit grubunda 9-14, tedavi grubunda ise 2-6 arasındaydı. Biyokimyasal olarak, osteomiyelit deneme modelinde oksidatif stres anlamlı düzeyde arttmış bununla birlikte tedavi amacıyla kullanılan hesperidin uygulanan grupta oksidatif stres anlamlı düzeyde azaldı. Nrf-2 translasyon düzeyleri sham grubunda kontrol grubuna göre % 0,2 oranında artarken, OM grubunda % 26 oranında azaldı, bununla birlikte bu değer, tedavi grubunda osteomiyelit grubuna göre % 42 oranında arttı. NF-κB translasyon düzeyleri sham ve OM gruplarında kontrol grubuna göre sırasıyla % 6 ve % 21 oranında arttı. Bununla birlikte bu değer tedavi grubunda osteomiyelit grubuna göre % 9 oranında azaldı. Radyografik olarak, OM grubu, sham ve kontrol grubu ile kıyaslandığında bileşik skor arttı. Sonuç olarak; Hesperidinin inflamatuar yolaklarda rol alan NF-κB'yi baskılayarak antinflamatuar, Nrf-2'yi arttırarak ise antioksidan etkinlik gösterdi. Aynı zamanda histomorfolojik bulgularda hesperidinin antiinflamatuvar etkinlik gösterdiği de görüldü.Tüm bu bulguların ışığında hesperidinin osteomiyelit tedavisinde potansiyel bir tedavi edici veya hali hazırda tedaviye katkı sağlayabilecek bir ajan olarak kullanılabileceği söylenebilir. Ancak konunun tam aydınlatılabilmesi için daha ileri yöntemlerle araştırmaya ihtiyaç bulunmaktadır.

Özet (Çeviri)

Osteomyelitis is an important disease related to bone health, which is difficult to treat and causes serious socioeconomic problems. In this study, it was aimed to reveal the bioactivity of hesperidin in an in vivo Staphylococcus aureus-associated osteomyelitis model. In the study, 28 male Wistar Albino rats were randomly divided into 4 equal groups (n=7). Groups were determined as Group 1: Control group, Group 2: Sham group, Group 3: Osteomyelitis group, Group 4: Treatment group (Hesperidin+Osteomyelitis). In the study, tibial osteomyelitis was created by administering arachidonic acid and 1×106CFU-1 bacterial suspension through a hole drilled from the tibial crest. The rats in the treatment group were given hesperidin once a day by oral gavage for 28 days. At the end of the application, the effectiveness of the treatment was evaluated radiographically, biochemically and histopathologically. The mean scores of intraosseous acute inflammation, intraosseous chronic inflammation, periosteal elevation and bone necrosis were evaluated histopathologically. The score was 0 in the control group, 0-2 in the sham group, 9-14 in the osteomyelitis group, and 2-6 in the treatment group. Biochemically, oxidative stress increased significantly in the osteomyelitis trial model, however, oxidative stress was significantly reduced in the hesperidin group used for treatment. Nrf-2 translation levels increased by 0.2% in the sham group compared to the control group and decreased by 26% in the OM group, however, this value increased by 42% in the treatment group compared to the osteomyelitis group. NF-κB translation levels increased by 6% and 21% in the sham and OM groups compared to the control group, respectively. However, this value decreased by 9% in the treatment group compared to the osteomyelitis group. Radiographically, the composite score increased in the OM group compared with the sham and control groups. As a result; Hesperidin showed anti-inflammatory activity by suppressing NF-κB, which plays a role in inflammatory pathways, and antioxidant activity by increasing Nrf-2. At the same time, it was seen that hesperidin showed anti-inflammatory activity in histomorphological findings. In the light of all these findings, it can be said that hesperidin can be used as a potential therapeutic agent in the treatment of osteomyelitis or as an agent that can contribute to the treatment at present. However, further research is needed to fully elucidate the issue.

Benzer Tezler

  1. Sıçan karın duvarına uygulanan polipropilen yamada, katlanma, büzüşme ve enfeksiyon ilişkisi

    Relation of folding, shrinkage and infection in polypropylene mesh implemented on rat abdominal wall

    HAKAN KÖKSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Genel CerrahiHacettepe Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİL KAYA YORGANCI

  2. Metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) kaynaklı deri enfeksiyonların tedavisi için topikal biyoadezif jel formülasyonlarının geliştirilmesi

    Development of topical bioadhesive gel formulations for the treatment of skin infections caused by methicillin-resistant staphylococcus aureus (MRSA)

    ECE TÜRKMEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eczacılık ve FarmakolojiHacettepe Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVDA ŞENEL

  3. Metisiline dirençli staphylococcus aureus için vankomisin'in mik değerleri üzerinde farklı basınç ve sürelerde uygulanan hiperbarik oksijenin etkisi

    The effects of hyperbaric oxygen administered at different pressures and durations on minumum inhibitöry consentration (mic) values of vancomycin for mrsa

    HİLAL AK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Deniz ve Sualtı Hekimliğiİstanbul Üniversitesi

    Sualtı Hekimliği ve Hiperbarik Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AKIN SAVAŞ TOKLU

  4. Curcuminin staphylococcus aureus üzerine antibakteriyel etkisinin belirlenmesi

    Determination of antibacterial effect of curcumin on staphylococcus aureus

    ZAHRA FARAHMAND

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Besin Hijyeni ve TeknolojisiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Besin Hijyeni ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖKNUR TERZİ GÜLEL

  5. Türkiye'de istilacı olan Nil tilapia balığı Oreochromis niloticus (Linnaeus, 1758) derisi ile bitkisel antibakteriyel maddelerin kombine kullanımı ile yapılan çok katlı nanolif bir medikal yara örtüsü üretimi

    Creation of a multi-layers nanolif medical wound with the combined use of herbal antibacterial agents and the skin of Nil tilapia Oreochromis niloticus (Linnaeus, 1758), an invasive fish species in türkiye

    FATMA TALİA KURT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyolojiMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DANIELA GIANNETTO