Kardiyopulmoner resüsitasyonda, karotis arterlerin USG ve manuel palpasyon yöntemleri kullanılarak nabız kontrolündeki etkinliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of the effectiveness of the carotic arteries in picture control using USG and manual palpation methods in cardiopulmonary resuitation
- Tez No: 777896
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ SERKAN BİLGİN, DOÇ. DR. ADNAN YAMANOĞLU, DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET KAYALI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Acil Tıp, Emergency Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi
- Enstitü: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 44
Özet
Giriş ve amaç: CPR sırasında sıklıkla kullanılan manuel nabız kontrolü subjektif, hasta ve uygulayıcı bağımlı olması nedeniyle başarısı tartışmalı olan bir yöntemdir. Daha önceki çalışmalarda manuel yöntemin sağlık personelinin tecrübesinden ve hastanın fiziksel özelliklerinden, vücut ısısından etkilenebileceği belirtilmiştir. Ayrıca manuel nabız kontrolündeki nabız kontrolü süresinin uzun olması ve sıklıkla kılavuzlarda önerilen 10 saniyelik sürenin aşılması da önemli bir handikap olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle nabız kontrolleri için alternatif yöntemler aranmıştır. Bu yöntemler arasında en ilgi çekici olanı ultrason (USG) ile yapılan nabız kontrolleridir. Yakın zamanlı çalışmalarda karotis arterden ultrason ile yapılan nabız kontrollerinin manuel nabız kontrolünden daha üstün olabileceği ve uygulayıcılar arası uyumun yüksek olduğu belirtilmiştir. Bu çalışmanın amacı CPR sırasında nabız kontrolünde karotisten yapılan USG (c-USG) ile manuel nabız kontrolü yöntemlerinin başarısını karşılaştırmaktır. Materyal-Metot: Bu prospektif gözlemsel çalışma bir üniversite hastanesi acil tıp kliniği kritik bakım alanında gerçekleştirildi. Çalışmaya başlamadan önce c-USG ve manuel nabız kontrollerini gerçekleştirmek için 3 acil tıp öğretim görevlisi ve 9 kıdemli acil tıp asistanından oluşan 12 kişilik bir ekip oluşturuldu. Çalışma süresi boyunca acil kritik hasta bakım alanında uygulanan her resutasyonda ekipten üç kişi görev aldı. Entübasyonu takiben hastalara kapnografi cihazı yerleştirildi. Nabız kontrolü işlemi çalışma ekibinden üç kişi tarafından yürütüldü. Bir kişi hastanın bir karotis arterinden manuel nabız kontrolü yaparken, diğer kişi eş zamanlı hastanın diğer karotis arterinden USG ile carotis nabız kontrolü yaptı. Üçüncü sağlık profesyoneli ise monitördeki ritim izlemi, manuel femoral nabız kontrolü, end tidal karbondioksit (ET-CO2) ve kardiyak ultrason ile nabız kontrolü değerlendirmede nihayi kararı verdi ve CPR ekibinin lideri idi. Bu üç uygulayıcı da birbirlerinin kullandıkları ekipmanların sonuçlarına ve birbirlerinin verdikleri karara kör idi. CPR işlemi sonlandırıldıktan sonra hastaların demografik özellikleri, kronik hastalıkları, kullandıkları ilaçlar, ex olan hastaların ölüm nedenleri olgu rapor formuna kaydedildi. ROSC sağlanan hastalar hastaneden taburcu oluncaya ya da ex oluncaya kadar takip edildiler. Bu hastaların 24 saatlik acil servis takip süreleri ve hastane içi klinik sonlanımları kayıt altına alındı. Bulgular: Çalışmaya toplam 49 hasta dâhil edildi. Hastaların yaş ortalaması 69 ± 17 idi ve 25 tanesi (%51) kadın idi. Çalışmaya alınan hastaların 27 tanesi (55%) hastane içi kardiyopulmoner arrest idi. 49 hastaya uygulanan CPR' da toplam 595 nabız kontrol aralığı oldu. Bu nabız kontrol aralıklarından 27 tanesinde VF/nabızsız VT gelişti ve nabız kontrolü yapılmaksızın ritim görülür görülmez defibrilasyon uygulandı. Kalan 568 nabız kontrol aralığında hem c-USG hem de manuel yöntemle nabız ölçümleri yapıldı ve analizlere dâhil edildi. Ekip liderinin multipl enstrüman kullanarak aldığı klinik karar altın standart kabul edilerek, mauel yöntem ile c-USG yöntemi duyarlılıkları arasındaki fark değeri -0,0704 (CI -0,0965;-0,0466) olarak bulundu ve duyarlıklar arasındaki fark istatistik olarak anlamlıydı. Klinik karar altın standart iken manuel yöntem ile c-USG yöntemi seçicilikleri arasındaki fark değeri 0,0106 (0,0006-0,0222) olarak bulundu ve seçicilikler arasındaki fark istatistik olarak anlamlıydı. Sonuç: c-USG ile nabız kontrol yöntemi manuel yöntemden hem zaman hem de doğru karar verme açısından daha üstün bulunmuştur ve aralarındaki fark klinik olarak anlamlıdır.
Özet (Çeviri)
Introduction and purpose: Manual pulse control, which is frequently used during CPR, is a method whose success is controversial because it is subjective, patient and practitioner dependent. In previous studies, it was stated that the manual method may be affected by the experience of the health personnel, the physical characteristics of the patient, and body temperature. In addition, the fact that the heart rate control time is long in manual heart rate control and the 10 seconds recommended in the guides are often exceeded as an important handicap. For this reason, alternative methods have been sought for pulse control. Among these methods, the most interesting ones are pulse checks with ultrasound (USG). In recent studies, it has been stated that pulse checks performed with ultrasound from the carotid artery may be superior to manual pulse checks, and the agreement between practitioners is high. The aim of this study is to compare the success of carotid USG (c-USG) and manual pulse control methods in pulse control during CPR. Material-Method: This prospective observational study was carried out in the critical care area of a university hospital emergency medicine clinic. Before starting the study, a 12-person team consisting of 3 emergency medicine lecturers and 9 senior emergency medicine assistants was formed to perform c-USG and manual pulse checks. Three people from the team took part in each resuscitation performed in the emergency critical patient care area during the study period. After intubation, the patients were placed with a capnography device. Pulse control was carried out by three people from the study team. While one person was doing manual pulse control from one carotid artery of the patient, the other person simultaneously checked the carotid pulse from the patient's other carotid artery with USG. The third healthcare professional, on the other hand, made the final decision in evaluating the rhythm monitoring on the monitor, manual femoral pulse control, end tidal carbon dioxide (ET-CO2) and cardiac ultrasound pulse control and was the leader of the CPR team. All three practitioners were blind to the results of each other's equipment and to each other's decisions. After the CPR procedure was terminated, the demographic characteristics of the patients, their chronic diseases, the drugs they used, and the causes of death of the patients who died were recorded in the case report form. Patients with ROSC were followed up until discharge or death, and their 24-hour and in-hospital clinical outcomes were recorded. Results: A total of 49 patients were included in the study. The mean age of the patients was 69 ± 17 years and 25 (51%) of them were female. 27 (55%) of the patients included in the study had in-hospital CPA. There was a total of 595 pulse control intervals in CPR applied to 49 patients. VF/pulseless VT developed in 27 of these pulse control intervals and defibrillation was performed as soon as the rhythm was observed without pulse control. In the remaining 568 pulse control ranges, both c-USG and manual pulse measurements were made and included in the analyses. The clinical decision of the team leader using multiple instruments was accepted as the gold standard, and the difference between the manual method and the c-USG method sensitivity was -0.0704 (CI -0.0965; -0.0466) and the difference between the sensitivities was statistically significant. While clinical decision was the gold standard, the difference between the manual method and the c-USG method selectivity was 0.0106 (0.0006-0.0222), and the difference between the selectivities was statistically significant. Conclusion: The pulse control method with c-USG was found to be superior to the manual method in terms of both time and correct decision making, and the difference between them is clinically significant.
Benzer Tezler
- Kardiopulmoner resüsitasyon esnasında karotis ve femoral nabzın değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
BİROL ÖRSOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Adli TıpSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMET PARLAK
- Kardiyopulmoner resüsitasyon esnasında monitör ritmi ile ekokardiografi ve nabız değerlendirme bulgularının karşılaştırılması
Comparison of monitor rhythm and echocardiography and pulse assessment findings during cardiopulmonary resuscitation
VOLKAN ÜNAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İSMET PARLAK
- Kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında spontan dolaşımın geri dönüşünün karotis arter kompresyon ultrasonu ile değerlendirilmesi
Evaluation of return of spontaneous circulation during cardiopulmonary resusitation by carotis artery compression ultrasound
EFE KANTER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Acil Tıpİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET KAYALI
DR. ÖĞR. ÜYESİ OSMAN SEZER ÇINAROĞLU
- Kardiyopulmoner ressusitasyonun etkinliğinin değerlendirilmesinde karotis doopler ultrasonografi ile kapnografinin karşılaştırılması
Comparison of carotid doppler ultrasonography and capnography in evaluating the effectiveness of cardiopulmonary resuscitation
GÖKHAN YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
İlk ve Acil YardımSağlık BakanlığıAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMET PARLAK
- Manuel ve cihaz ile yapılan kardiyopulmoner resüsitasyonun etkinliklerinin karotis doppler ultrasonu ile karşılaştırılması
Comparison of the effectiveness of manual and device-assisted cardiopulmonary resuscitation using carotid doppler ultrasound
İSMAİL BATUHAN VERGİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Acil TıpTrakya ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA BURAK SAYHAN