Geri Dön

Çocuklardaki engel durumlarının anne ve babalardaki depresyon durumuna etkileri

The impacts of children's disability status on parental depression

  1. Tez No: 798961
  2. Yazar: SEVCAN BAYAR
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ DEMET BİÇKİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Aile Planlaması, Family Planning
  6. Anahtar Kelimeler: Depresyon, engelli çocuğa sahip ebeveyn, psiko-sosyal destek, Depression, parents with disabled children, psycho-social support
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Danışmanlığı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Aile Danışmanlığı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Engelli çocuğa sahip aileler, gerek toplumsal alanda gerekse çocuğun içinde bulunduğu durumundan kendilerini sorumlu hissetmeleri nedeniyle birçok psiko-sosyal sorun yaşayabilmektedir. Bu tez çalışmasında engelli çocuğa sahip ebeveynlerdeki görülen depresif belirti sıklığının tespitinin yapılması amaçlanmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmışmıtır. araştırmanın örneklemi ise amaca uygun seçilerek İstanbul'daki Özel Eğitim Kurumlarına devam eden fiziksel veya zihinsel engelli 349 çocuğun ebeveynlerinden (345 anne, 329 baba toplam 674 kişi) oluşmuştur. Verileri toplama amacıyla ebeveynlerin demografik özelliklerini ölçen ve çocukların bakımıyla ilgili soruları içeren iki ayrı anket ile Beck depresyon ölçeği kullanılmıştır. Ebeveynlerle yüz yüze görüşülerek doldurulan Beck depresyon ölçeğinde 17 ve üzeri puan“orta ve şiddetli depresif belirti”olarak kabul edilir. Araştırmanın bulgularına göre ebeveynlerin yaş ortalaması 37.0 ± 9.1 olup, %6.5'i herhangi bir okul bitirmemiş, %65.3'ü ilk ve ortaokul mezunu, %28.2'si lise ve üzeri okul mezunudur. Ekonomik durumlarını %23.3'ü iyi, %61.4'ü orta, %15.3'ü kötü olarak belirtmiştir. Ebeveynler arasında orta veya şiddetli depresif belirti oranı %31.8 olarak bulunmuştur. Annelerde (%39.4), boşanmış veya ayrı yaşayanlarda (%55.0), ekonomik durumu kötü olanlarda (%46.6), çocukları 7 yaşından büyük olanlarda (%37.6) depresif belirti oranı anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Kendisini veya başka birisini engelli çocuğun engelli olmasından dolayı suçlu hissedenlerde depresif belirti oranı %40.3'e, duygu ve düşüncelerini hiç kimseyle paylaşmayanlarda ise %41.3 olarak görülmüştür. Engelli çocuğa sahip ebeveynlerin yaklaşık üçte birinde orta veya şiddetli depresif belirtiler görülmüştür. Sonuç olarak engelli çocuğa sahip ebeveynler, depresyon açısından riskli grup olarak kabul edilmektedir. Dolayısıyla bu ebeveynlere psiko-sosyal destek ve danışmanlık hizmetlerinin sağlanması önemli bir husustur.

Özet (Çeviri)

Families with disabled children may experience many psycho-social problems due to the fact that they feel responsible both in the social sphere and for the situation of the child. In this thesis study, it is aimed to determine the frequency of depressive symptoms seen in parents with disabled children. The sample of the study consisted of the parents of 349 physically or mentally disabled children (345 mothers, 329 fathers, 674 people in total) attending Special Education Institutions in Istanbul. In order to collect the data, two separate questionnaires measuring the demographic characteristics of the parents and including questions about the care of the children and Beck depression scale were used. In the Beck depression scale, which was completed by face-to-face interviews with the parents, a score of 17 and above is considered as“moderate to severe depressive symptoms”. According to the findings of the study, the mean age of the parents was 37.0 ± 9.1 years, 6.5% did not complete any school, 65.3% were primary and secondary school graduates, and 28.2% were high school graduates and above. The economic status was reported as good by 23.3%, moderate by 61.4%, and poor by 15.3%. The rate of moderate or severe depressive symptoms among the parents was 31.8%. The rate of depressive symptoms was significantly higher in mothers (39.4%), divorced or separated (55.0%), those with poor economic status (46.6%), and those whose children were older than 7 years (37.6%). The rate of depressive symptoms was found to be 40.3% in those who felt themselves or someone else guilty because of their disabled child's disability and 41.3% in those who did not share their feelings and thoughts with anyone. Moderate or severe depressive symptoms were observed in approximately one third of the parents with disabled children. In conclusion, parents of children with disabilities are considered as a risk group in terms of depression. Therefore, it is important to provide psycho-social support and counselling services to these parents.

Benzer Tezler

  1. Normal zekalı kardeşlerin zihinsel engelli kardeşe yönelik kabul düzeyleri

    Determination of acceptance leveles of mentally normal children towards mentally discorded sublings

    ALEV GİRLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül Üniversitesi

    DOÇ.DR. HAYRETTİN AKYILDIZ

  2. Özel eğitim merkezlerinde izlenen engelli çocuğa sahip ebeveynlerin depresyon ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of depression and quality of life of parents with disabled children followed up in special education centers

    HİLAL ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    FizyolojiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECİP KUTLU

    DOÇ. DR. EROL OZAN

  3. İşitme engelli kardeşi olan çocukların psikolojik durumlarının incelenmesi

    An Investigation lof psychological conditions of adolescent who have hearing impaired siblings

    F. MELDA ŞEN (ÖKER)

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    PsikolojiAnkara Üniversitesi

    Eğitimde Psikolojik Hizmetler Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÖNÜL AKÇAMETE

  4. Engellilik bağlamında ebeveyn kabulü/reddi ve sosyal destek: Ebeveyn ve çocuk algıları

    Parental acceptance/rejection status and perceived social support level in the context of disability: Parent and child perceptions

    MELİKE BALIKÇI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikolojiMaltepe Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HALİS SAKIZ

  5. İşitme kayıplı ve tipik gelişen 4-5 yaşındaki çocukların zihin kuramı ve dil becerileri bakımından karşılaştırılması

    The comparison of 4-5 year old children with hearing loss and typical development in terms of theory of mind and language skills

    EMRAH AKKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesi

    Özel Eğitim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT DOĞAN