Geri Dön

Avrupa Birliği Hukukunda sosyal güvenlik ve Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerindeki etkisi

The Social Security Law of the European Union and the effect of Turkey-European Union relations

  1. Tez No: 81642
  2. Yazar: CELAL POLAT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE FÜSUN ARSAVA
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ekonomi, Hukuk, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Economics, Law, Labour Economics and Industrial Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1999
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Avrupa Topluluğu Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 135

Özet

ÖZET Avrupa Birliğinde sosyal güvenlik sistemlerinin ahenkleştirilmesi ve eşgüdümleştirilmesine ilişkin hukuk, çalışmamızın esas konusunu teşkil etmektedir. Ahenkleştirilmeye yönelik başlıca hükümler, Roma Antlaşmasının 117 ve 118'inci maddelerinde düzenlenmiştir. İşbirliğine ilişkin hukuk hükümleri ise, temel olarak Roma Antlaşmasının 51 'inci maddesinde ve 1408/71 Sayılı Tüzükte mevcuttur. Anılan Tüzük, AT Adalet Divanı tarafından verilen bir çok yorumsal kararın konusu olmuştur. Avrupa BirliğTnin temelini oluşturan Roma Antlaşmasında, sosyal güvenlik ile ilgili düzenlemeler, Serbest Dolaşıma İlişkin Hükümler ve Sosyal Politikaya İlişkin Hükümler olmak üzere iki yerde düzenlenmiştir. Avrupa Birliği Sosyal Güvenlik Hukukunun temel amacı, serbest dolaşım nedeniyle sosyal güvenlik bakımından hak kaybına uğrayanları korumaktır. Sosyal güvenlik hukuku için, öncelikle AET Antlaşmasının 51 'inci maddesi önem taşımaktadır. Söz konusu madde hükmünün çerçevesi, emeğin serbest dolaşımı kavramı tarafından çizilmektedir. Avrupa Ekonomik Topluluğunun serbest dolaşım sisteminin temel özelliği şudur: Ekonomik yönden faydalı olduğu için, Roma Antlaşması, emek göçünü teşvik etmeyi veya en azından kolaylaştırmayı amaçlamaktadır. Sosyal güvenlik, işçilerin serbest dolaşımının zorunlu bir tamamlayıcı parçasını teşkil etmektedir. 128“Ahenkleştirme”(Uyumlulaştırma) Avrupa Birliği üyesi devletlerin farklı sosyal güvenlik sistemlerinin aynı düzeye intibak ettirilmesi (standart hale getirilmesi) anlamına gelmektedir.“Koordinasyon”(Eşgüdümleştirme) terimi ise, bir başka ülkenin sosyal güvenlik sistemine giren işçilerin hak kayıplarının asgari düzeye düşürülmesi için, ulusal sosyal güvenlik sistemleri arasında çeşitli mekanizmalar yoluyla işbirliği sağlanmasını ifade etmektedir. Sosyal güvenlik sistemleri ülkeler arasında büyük farklılıklar taşımaktadır.“Sosyal Güvenlik”terimi, Uluslararası Çalışma Örgütünün 102 sayılı Asgari Sözleşmesinde sayılan 9 sosyal sigorta rejimim yam, analık ve hastalık, iş kazaları, meslek hastalıkları, işgöremezlik, yaşlılık, dul ve yetimlik, ölüm, işsizlik ve aile yardımları gibi sosyal güvenlik risklerini kapsamaktadır. Avrupa Birliği Sosyal Güvenlik Hukukunun içeriğini, buna ilişkin Avrupa Birliği normları teşkil etmektedir. AB Sosyal Güvenlik Hukuku normları, Avrupa Birliği'ne üye ülkelerin coğrafi alanları birleşiminden meydana gelen sınırlar içerisinde uygulanacaktır. ATAD, göçmen işçilerin sosyal güvenlik haklarına ilişkin uyuşmazlıkları duruşma yapma yetkisine sahip, ilk sürekli uluslararası veya uluslar üstü bir mahkemedir. Mahkemenin çalışması, Koordinasyon Tüzüklerinin uygulanışı üzerinde oldukça büyük bir etki yapmıştır. Göçmen işçilerin sosyal güvenliğinin sağlanmasında üstesinden gelinmesi gerekli başlıca 4 engel mevcuttur. Bunlar; 129? Uyrukluktan kaynaklanan sınırlandırmalar, ? İkametgahtan kaynaklanan sınırlandırmalar, ? Kazanılma sürecinde olan hak kayıpları, ? Hangi hukukun ( mevzuatın) seçileceği sorunudur. Yukarıda bahsi geçen sorunlara, öncelikle, iki taraflı ve çok taraflı sözleşmeler, daha sonra AET'nin 3 ve 1408/71 sayılı Tüzükleri ile çözümler bulunmuştur. 1408/71 sayılı Tüzük, çeşitli sosyal güvenlik sistemlerini uyumlulaştırmamakta, ancak, aşağıdaki ilkeleri göz önünde tutarak, bu sistemleri eşgüdümleştirmektedir: ? Sosyal güvenlikle ilgili olarak, işçinin çalıştığı ülkenin mevzuatı uygulanacaktır. ? Yabancı işçilerle Avrupa Birliği üyesi işçilerinin sosyal güvenlik haklarını eşit bir biçimde elde etmeleri garanti altına alınmıştır. ? Avrupa Birliğinde çalışanların sosyal güvenlik haklarının kazanılması için gereken süre ve primlerin birleştirilmesi kabul edilmiştir. ? Avrupa Birliği içinde kazanılan sigorta ödeneklerinin serbestçe üye ülkeler arasında transfer etme imkanı sağlanmıştır. ? Uyrukluktan ve ikametgahtan kaynaklanan sınırlandırmalar kaldırılmıştır. ? Gerekli idari düzenlemeler yapılarak, sosyal güvenlik kuruluşları arasında işbirliği kurulmuştur. AB ile ortaklık rejimini düzenleyen Ankara Antlaşması, Türk işçilerinin sosyal korunmasına ilişkin açık bir hüküm içermese de, Katma Protokol, Ortaklık Konseyinin ulaşmak zorunda olduğu hedefleri ayrıntılı bir biçimde düzenlemektedir. 130Avrupa Birliği ile Türkiye arasında öngörülen koordinasyon sistemi, Roma Antlaşmasının 51 'inci maddesine paralel bir biçimde düzenlenmiştir. Katma Protokol ile kurulan koordinasyon sistemi, Türkiye-AT Ortaklık Konseyinin 3/80 sayılı Karan ile de geliştirilmiştir. Bu Karar, kapsam açısından daha dar olmakla birlikte, 1408/71 sayılı Avrupa Birliği Tüzüğü ile aynı yapıya sahiptir. AT Adalet Divanının, sosyal güvenlik sistemlerinin koordinasyonu ve Türk işçileri konusunda vermiş olduğu kararları, ulusal mevzuatların üzerinde olduğundan, üye ülkeler tarafından değerlendirilmesi ve olabildiğince bu kararlardan, geniş biçimde yaralanılması gerekir. Avrupa Birliğine üye ülkeler, kararların değerini iyi kavrayıp bunları değerlendirdiği oranda, bu alandaki tıkanıklar da kısa sürede önlenecektir. 131

Özet (Çeviri)

SUMMARY Social security, can be defined many point of views. Individuals in the short or long term, may have meet face to face with various risks.Social security gives a guarantee for a. steady income against to these risks. The term“social security”refers to the nine branches of social insurance listed in Convention No. 102 of the ILO, i.e. those which provide medical care, sickness, unemployment, old age, industrial injury and industrial illness. family, maternity, invalidity and survivors 'benefits. This guarantee can be ensured by means of“social insurance”which can be financed by the premiums paid by persons connected with the social insurance. Tb* subject of this work is the law relating to the harmonisation and coordination of social security systems in the European Union.“Harmonisation”means to bring into line the various social security systems of the member states of the European Union. The term“coordination”refers to attempts to minimise the loss of rights suffered by those who move from one national social security system to another, by using various mechanisms to coordinate the functioning of the social security systems in such cases. The principal provisions governing harmonisation are Articles 117 and 118 of the Treaty of Rome. The law relating to coordination is to be found mainly in Article 51 of the Treaty and in Regulation No. 1408/71. This regulation has been the subject of a large number of interpretative decisions by the European Court of Justice. The Court of Justice is the first permanent international or“supranational”court with competence to hear disputesinvolving the social security rights of migrant workers. The work of the Court has had a very major impact on the application of the Regulations. The legal basis of the social security rights of the migrant workers in the European Union is expressed in the article 5 1 of the Rome Treaty. This article has given work to Council to take necessary measures for the free movement of workers and in addition to that it has made possible the aggregation of vested interests and the transfer of the subsidies. The framework for Article 5 1 is provided by the notion of the free movement of labour. The EEC's system of free movement has a essential feature. The Treaty of Rome aims to promote or at least facilitate the migration of labour, because this is economically beneficial. The necessary measures against to those risks, the systems and the organizations are being changed from one member state to another. Generally member states have established their own social security systems according to their traditions and economic and social considerations. The obstacles to be overcome in providing social security for migrant workers are chiefly four: ? Nationality restrictions, ? Residence restrictions ( loss of acquired rights), ? Loss of rights in the process being acquired, ? Problem of the choice of law.Regulation 1408/71 does not harmonise the various social security systems, but coordinate them. The principles rules it contains are as follows: ? the law applying with regard to social security, determined by the place of work, ? equality of treatment compared with nationals for contributions and receving benefits, ? the aggregation of the period of insurance acquired within the European Union, ? the free transfer of benefits within the European Union, with the exception of non-contributory benefits. With some third countries, the European Union, has concluded economic cooperation or association agreements including a social section that focuses on social security. The Ankara Agreement was signed in 1963 and took effect in December 1964. This agreement has organized the partnership relations of both sides. Social security is the indispensable complement to fredoom of movement for workers. While the Ankara Agreement makes no provision for social protection for Turkish workers, the Additional Protocol which is 1970 dated,, does set out in detail the social protection objectives which the Association Council is to attain. Comparing to the Regulation numbered 1408/71, the article 39 of Additional Protocol ensures less rights for the Turkish workers than the other migrant workers. For the 134solution of these problems Turkey has established bilateral social security conventions between some European Union members and herself. The rights of Turkish workers and the members of their family to social protection are set out in Decision 3/80 of 19 September 1980 which transposes Regulation 1408/71 applicable to Community nationals, with the necessary adjustments. Finally,“The Council of Association”has decided to carry out the rules of Regulation numbered 1408/71. Nevertheless that decision could not be realized. In 1987 Turkey has appeald for membership. But, we should approve that Turkey's social security system is backward from qualitative and quantitative perspectives, comparing to the European Union. IJ3

Benzer Tezler

  1. Avrupa Birliği ve Türk İş Hukuku bağlamında asıl işveren alt işveren ilişkisi ve muvazaa durumu

    Başlık çevirisi yok

    ZEYNEP ACA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriUludağ Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. PİR ALİ KAYA

  2. Humanitarian assistance policies of the European Union towards syrian refugees in Turkey

    Avrupa Birliği'nin Türkiye'deki Suriyeli mültecilere yönelik insani yardım politikaları

    CANSU ÇELİKER

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Siyasal BilimlerOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BAŞAK KALE LACK

  3. The individual application to Turkey's Constitutional Court and its role in the development of human rights in Turkey

    Türkiye Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru ve bireysel başvurunun Türkiye'de insan haklarının gelişimi üzerindeki rolü

    TUĞÇE AYHAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    HukukOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECATİ POLAT

  4. Türkiye – AB ilişkilerinde yaşanan sorunlar bağlamında Uludağ Üniversitesi öğrencilerinin AB algısı

    Eu perception of Uludağ University students within the context of problems in Turkey – EU relations

    SEVDA KURUL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Uluslararası İlişkilerBahçeşehir Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler ve Küreselleşme Ana Bilim Dalı

    DR. ZEKERİYA TÜZEN

  5. Turkey-European union relations: Helsinki European council (December 1999)-Brussels European council (December 2004) with a special emphasis on the fulfillment of the political criteria

    Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri: Siyasi kiriterlerin tamamlanmasında özel atıfta Helsinki Avrupa Konseyi (Aralık 1999) Brüksel Avrupa Konseyi (Aralık 2004)

    İSMET ULAŞ GERAY

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2005

    Uluslararası İlişkilerMarmara Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET DEMİREL