Exploring design graduates' understandings towards the concept of sustainability: A phenomenological study from Türkiye
Tasarım mezunlarının sürdürülebilirlik kavramına yönelik anlayışlarının incelenmesi: Türkiye'den fenomenolojik bir çalışma
- Tez No: 863517
- Danışmanlar: DOÇ. DR. KORAY GELMEZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Endüstri Ürünleri Tasarımı, Industrial Design
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Endüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Endüstriyel Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 245
Özet
21. yüzyılın getirdiği iklim krizi, ekonomik ve sosyal eşitsizlikler gibi daha pek çok global zorluklar giderek önemini arttırarak karşımıza çıkmaktadır. Bu global zorlukların getirdiği sürdürülebilirlik problemleri karşısında eğitim, anlayışlar sağlayan, davranışları değiştiren ve daha büyük ölçekte teşvik eden rolüyle daha sürdürülebilir toplumlar inşa edebilmek için bir gereklilik haline gelmiştir. Sürdürülebilirlik, tasarım disiplininde de bu zamana kadar eko-tasarım, sürdürülebilirlik için tasarım, döngüsel ekonomi için tasarım, davranış değişikliği için tasarım ve sosyo-teknik düzeyde tasarıma kadar farklı yaklaşımlarla tartışılan geniş bir kavramdır. Ancak literatürdeki bu yaklaşımların birçoğu genel olarak ürün tasarımına yönelik stratejiler geliştirmeye, kullanıcı algılarını anlamaya veya kullanıcı davranışını değiştirmeye odaklanmaktadır. Sürdürülebilirlik kapsamında tasarımcıya odaklanan çalışmalar ise oldukça kısıtlıdır. Tasarım eğitiminde sürdürülebilirlik kavramına ilişkin çalışmalar genellikle derste yapılan projeler, sürdürülebilirlik ile ilgili müfredatlar ve öğrencilerin anlayışları üzerinden tartışılmaktadır. Günümüzde sürdürülebilirlik yaklaşımlarının tasarım uygulamalarına entegre edilmesinde tasarım eğitiminin katkısı ana akım konu haline gelmiştir. Tasarımcılar sıklıkla sürdürülebilirliğin aracıları ve kolaylaştırıcıları olarak tasvir edilse de, bu rol mevcut gerçekliklerde ve profesyonel uygulamalarda her zaman belirgin olmayabilir. Sürdürülebilirlik kavramının profesyonel anlamda yeterince tanınmadığına ilişkin anlayışlar, sektör bazlı kısıtlamalar veya işverenlerin bakış açısı gibi faktörler, tasarımcıların sürdürülebilirlik bağlamındaki anlayışlarını, davranışlarını ve hatta mesleki kimliklerini etkileyebilmektedir. Tasarım disiplininde gerçek dünya sorunlarına çözüm üretebilen ve buna göre aksiyon alabilen geleceğin tasarımcılarına ihtiyaç olduğu açıktır. Bu bakımdan tasarımcıların sadece yeni dünya sorunlarının gerektirdiği becerileri kazanmaları değil, aynı zamanda bu yeni zorluklara hızla uyum sağlamaları da gerekmektedir. Sürdürülebilirlik kapsamında gerekli olan yetkinlikleri anlamak için tasarım eğitiminin öğrencilere sağladığı anlayışı anlamak önemlidir. Literatürde tasarım öğrencilerinin anlayışlarına odaklanan çalışmalar olmasına rağmen bu çalışmalar yeterince kapsamlı değildir ve tasarım mezunlarının anlayışlarına odaklanan çalışmalar oldukça sınırlıdır. Tasarım eğitiminin sürdürülebilirlik bağlamında bilgi, yeterlilik, davranış ve mesleki kimlik düzeyindeki katkıları net değildir. Bu tez çalışması, tasarım mezunlarının sürdürülebilirliğe yönelik anlayışlarına, arka planının önemi doğrultusunda ve literatürdeki bu boşlukları hedef alarak odaklanmaktadır. Bu odak noktasıyla Türkiye'deki tasarım mezunlarının sürdürülebilirlik kavramına yönelik anlayışlarını ve tasarım eğitiminin katkılarını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Daha sonra tasarım eğitiminin sürdürülebilirlik açısından bilgi, yeterlilik, davranış ve mesleki kimliğe katkılarını tasarım mezunlarının bakış açısından anlamayı amaçlamaktadır. Bu tez çalışması genel olarak 5 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde giriş yer almaktadır. Tezin arka planını ve motivasyonunu, kapsamını ve amacını, araştırma sorularını ve yapısını açıklar. İkinci bölümde literatür araştırması yer almaktadır. Bu bölümde öncelikle sürdürülebilirlik ve tasarım literatürü ile sürdürülebilirlik için tasarım ve döngüsel tasarıma yönelik yaklaşımlar sunulmaktadır. Daha sonra tasarım eğitiminde sürdürülebilirlik kavramını açıklanmaktadır ve dünya çapında sürdürülebilirlik ve tasarım eğitimi üzerine yapılan çalışmalara örnekler verilmiştir. Son olarak Türkiye'deki tasarım eğitimi müfredatlarında yer alan sürdürülebilirlik ile ilgili dersler öğrenme çıktılarıyla birlikte sunulmaktadır. Üçüncü bölümde Miller piramidinin bilgi, yeterlilik, davranış ve mesleki kimlik düzeyleri anlatılmaktadır. Sürdürülebilirlik bağlamında bu tez çalışmasından elde edilen bir çalışma ile bu modelin tasarım eğitimine entegrasyonu önerilmektedir. Son olarak Miller piramidinin her bir düzeyine karşılık gelen sürdürülebilirlik bağlamında tasarımcıların yetkinlikleri, davranışları ve mesleki kimliklerine ilişkin literatürdeki yaklaşımlar sunulmaktadır. Çalışmanın üçüncü bölümünde tezin fenomenolojik yaklaşımı, karma yöntem veri toplama yöntemi ve çalışmanın veri toplama bağlamı açıklanmıştır. Türkiye'deki endüstriyel tasarım mezunlarının katılımıyla iki veri toplama yöntemi yürütülmüştür. Öncelikle araştırma hakkında genel bilgi edinmek amacıyla yüz yüze iki pilot görüşme gerçekleştirilmiştir. Daha sonra 18 endüstriyel tasarım mezunu ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşmelere katılan tasarımcıların aynı zamanda tasarım alanında mesleki deneyimleri de bulunmaktadır. Araştırmanın ikinci veri toplama yöntemi ise yarı yapılandırılmış görüşmeleri destekleyecek anket çalışmasıdır. Anket çalışması online olarak Google Forms üzerinden hazırlanıp sosyal platformlarda paylaşılmıştır. Endüstriyel tasarım mezunları yine anket çalışmasında hedeflenen katılımcılar olduğu için toplamda 188 anket katılımcısının 181'i çalışmanın veri analiz aşamasına dahil edilmiştir. Veri toplama aşamaları bittiğinde ise araştırmanın yarı yapılandırılmış görüşmeler ve anket çalışmasından gelen kalitatif verileri tematik analiz yöntemiyle kodlanmıştır. Kodlar ile tekrar sayısına göre alt temalar ve temalar oluşturulmuştur. Anket çalışmasından gelen kantitatif veriler ise tanımlayıcı istatiksel analiz yöntemiyle analiz edilip bulgular veri frekanslarına göre görselleştirilmiş ve tablolaştırılmıştır. Bu bulgular, tematik analiz sürecinden ortaya çıkan ilgili temalara dahil edilmiştir. Araştırmanın dördüncü bölümünde bu veri analizlerinin sonuçları bulgular altında 5 kategori ile ifade edilmiştir. Bu kategoriler Tasarımcıların Sürdürülebilirlik Yaklaşımları, Tasarımcıların Sürdürülebilirlikle ilgili Bilgi Kaynakları, Tasarımcıların Döngüsel Tasarım Yaklaşımları, Tasarım Eğitiminin Katkısı ve Tasarımcıların Yeterlilik, Davranış ve Profesyonel Kimliği olarak isimlendirilmiştir. Tüm bu kategoriler altında ise toplamda 15 tema ve 17 alt tema oluşmuş ve bulgular bölümünde detaylı olarak açıklanmıştır. Çalışmanın son bölümünde araştırma sürecinin özetlenmesi, bulguların tartışılması, araştırma sorularına cevap veren bulguların özetlenmesi, araştırmanın sınırlılıklarının açıklanması, tasarım eğitimine yönelik öneriler ve ileri araştırmalar için öneriler yer almaktadır. Bulgular, Türkiye'deki tasarım mezunlarının sürdürülebilirlik kavramına yönelik anlayışlarını ve tasarım eğitiminin katkılarını farklı yönleriyle ortaya çıkarmıştır. Bu anlayışlar kavramsal yaklaşımlar, günlük pratiklerindeki yaklaşımlar, eleştirel bakış açısı ile yaklaşımlar ve içsel ve dışsal motivasyonlar ile oluşan yaklaşımlar ile ortaya çıkmıştır. Döngüsel tasarım anlayışları ise çoğunlukla tasarım mezunları tarafından ileri dönüşüm yaklaşımıyla tartışılmıştır. Tasarım mezunları bu kavramın tanımını tam olarak bilmediklerini ancak bir şekilde tahmin yürütebildiklerini ifade etmiştir. Sürdürülebilirlik bilgi kaynaklarının çoğunlukla tasarım eğitimi, metin tabanlı çevrimiçi kaynaklar ve sosyal medyadan geldiği sonucuna varılmıştır. Ancak tasarım eğitiminin sağladığı bilgiler tasarımcılar tarafından daha çok teorik ve temel bilgi düzeyinde algılanmıştır. Ancak tasarım eğitiminin sağladığı bilgiler tasarım mezunları tarafından daha çok teorik ve temel bilgi düzeyinde algılanmıştır. Tasarım eğitiminin sağladığı bilgiler genel olarak tasarım mezunları tarafından malzeme bilgisi, üretime ilişkin bilgi ve kullanım süreci bilgisi olarak ifade edilmiştir. Genel olarak tasarım eğitiminin katkısı, düşünme, kapsamlı anlama ve özeleştiri yapma becerileri düzeyinde değerlendirilmiştir. Tasarım eğitiminin sürdürülebilirlik bağlamında yeterliliğe katkısı, tasarım mezunları tarafından tasarımcı vizyonu, muhakeme becerileri ve bilinçli tüketim davranışlarının kazanılması yoluyla ifade edilmiştir. Diğer bulgular tasarım eğitiminin performans düzeyinde bilgi paylaşımını ve örnek davranışları teşvik etmesine katkıda bulunduğuna yönelik tasarım mezunlarının anlayışlarını gösterirken başkalarında davranış değişikliği yaratacak özgüven ve ikna becerilerini sağlamadığına yönelik eleştirilerini de öne çıkardı. Aksiyon düzeyinde, tasarım eğitiminin fikir paylaşımına yönelik bilgi ve anlayış sağladığı ifade edilmiştir. Ancak tasarım mezunlarının özellikle profesyonel bir çalışma ortamında aksiyon alma konusunda dile getirdiği engeller vardır. Kimlik düzeyinde, tasarım eğitiminin kişisel farkındalık, mesleki sorumluluk ve sürdürülebilirlik uygulamalarını teknik olarak tasarım uygulamalarına entegre etme yeteneği sağladığını ancak özellikle tasarım pratiğinin etkisinin kimlik açısından oldukça dönüştürücü bir engel olduğu tasarım mezunları tarafından ifade edilmiştir. Genel olarak tasarım eğitiminin sürdürülebilirlik kapsamında sağladığı anlayış tasarım uygulamalarında muğlaktır. Tasarım eğitiminin bilgi açısından katkısı tasarım mezunları tarafından yeterince kapsamlı ve uygulamaya dayalı olarak değerlendirilmemiştir. Tasarım eğitiminin tasarımcı davranışına ve tasarımcı kimliğinin gelişimine etkisi tasarım mezunları tarafından net bir şekilde açıklanamamaktadır. Sürdürülebilirlik yaklaşımlarının tasarım eğitimine temel olarak entegre edilmesi, tasarım mezunlarının tasarım eğitiminin katkılarını daha net anlamaları açısından önemli olabilir. Bu amaçla tasarımcıların tasarım eğitiminde bilgi, beceri, yeterlilik, davranış ve mesleki kimlik düzeylerinde nasıl geliştirilebileceği, değerlendirilebileceği ve bu doğrultuda uygun aksiyonların alınabileceği konusunda daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğu açıktır.
Özet (Çeviri)
The 21st century has brought to the forefront increasingly important global challenges such as the climate crisis, and economic and social inequalities. Against these challenges, education becomes essential for building more sustainable societies, facilitating change in understanding, altering behaviors, and stimulating these practices on a larger scale. Sustainability is a broad concept that has been discussed in the design discipline with different approaches so far, including eco-design, design for sustainability, design for circular economy, design for behavior change, and design at the socio-technical level. However, many of these approaches in the literature are generally focused on developing strategies for product design, understanding user perceptions, or changing user behavior. In this context, studies focusing on designers within the scope of sustainability are quite limited. In design education, studies on the concept of sustainability are generally discussed through in-class projects with students, sustainability-related curricula, and students' understandings. Nowadays, the contribution of design education in integrating sustainability approaches into design practices has become a mainstream topic. While designers are often portrayed as intermediaries and facilitators of sustainability, this role may not always be evident in current realities and professional practices. Factors such as perceptions of the concept of sustainability not being adequately recognized professionally, sector-based constraints, or employers' perspectives may affect designers' understanding, behavior, and even professional identity in the context of sustainability. It is clear that there is a need for future designers in the design discipline who can generate solutions to real-world problems and take action accordingly. In this regard, designers not only need to acquire the skills required by new world problems, but they also need to quickly adapt to these new challanges. In order to understand the competencies required within the scope of sustainability, it is significant to figure out the understanding that design education provides to students. Although there are studies in the literature focusing on the understandings of design students, these studies are not sufficiently comprehensive, and studies focusing on the understandings of design graduates are quite limited. The contributions of design education in the context of sustainability at the level of knowledge, competence, behavior and professional identity is not clear. This thesis focuses on design graduates' understandings towards sustainability, in line with the importance of its background, and by targeting these gaps in the literature. With this focus, it aims to reveal the understanding of design graduates in Türkiye towards the concept of sustainability and the contributions of design education. Then, it aims to understand the contributions of design education to the knowledge, competence, behavior, and professional identity in terms of sustainability from the perspectives of design graduates. In general, this thesis study consists of 5 chapters. The first chapter covers the introduction. It explains the background and motivation, scope and aim, research questions, and structure of the thesis. The second chapter covers the literature research. Firstly, this chapter presents sustainability and design literature, and the approaches specific to design for sustainability and circular design. It then explains the concept of sustainability in design education, exemplifies studies on sustainability and design education around the world. Finally, it presents sustainability-related courses in design education curriculums with their learning outcomes in Türkiye. In the third section, the knowledge, competence, behavior, and professional identity levels of the Miller Pyramid are explained. The integration of this model into design education is proposed with a study derived from this thesis study in the context of sustainability. Finally, approaches in the literature regarding the competencies, behaviors, and professional identities of designers in the context of sustainability corresponding to each level of the Miller pyramid are presented. In the third part of the study, the phenomenological approach of the thesis, the mixed method data collection, and the data collection context are explained. Two data collection methods were conducted with the participation of industrial design graduates in Türkiye. First of all, two face-to-face pilot interviews were conducted to obtain general insights about the research. Later, semi-structured interviews were conducted with 18 industrial design graduates. The designers who participated in the semi-structured interviews also had professional experience in the field of design. The second data collection method of the research is a survey that will support semi-structured interviews. The survey was prepared online via Google Forms and shared on social platforms. Since the target participants of the survey were industrial design graduates, 181 out of a total of 188 survey participants were included in the data analysis phase of the study. When the data collection phases were completed, the qualitative data from the semi-structured interviews and survey were coded with the thematic analysis. Sub-themes and themes were created with the codes according to the number of repetitions. Quantitative data from the survey was analyzed using descriptive statistical analysis and the findings were visualized and tabulated according to data frequencies. These findings were incorporated into relevant themes that emerged from the thematic analysis process. In the fourth chapter of the thesis, the results of these data analyses are expressed with 5 categories under the findings. These categories are named Designers' Sustainability Approaches, Designers' Knowledge Sources on Sustainability, Circular Design Approaches of Designers, Contribution of Design Education, and Designers' Competence, Behavior, and Professional Identity. A total of 15 themes and 17 sub-themes were revealed under all these categories and were explained in detail in the findings chapter. The last chapter of the study includes summarizing the process of the research, discussing the findings, summarizing the findings that answer the research questions, explaining the limitations of the research, recommendations for design education, and recommendations for further research. The findings revealed different aspects of the understandings of design graduates towards the concept of sustainability in Türkiye and contributions of the design education. These understandings have emerged with conceptual approaches, approaches in daily practice, approaches with a critical perspective, and approaches with internal and external motivations. Circular design concepts were mostly discussed by design graduates with an upcycling approach. Design graduates expressed that they did not exactly know the definition of this concept but they could make guesses somehow. It was concluded that sustainability knowledge sources mostly come from design education, text-based online resources, and social media. However, the knowledge provided by design education was perceived by designers more at the theoretical and basic knowledge level. In general, the knowledge provided by design education was expressed by design graduates as material knowledge, production-related knowledge, and usage process knowledge. In general, the contribution of design education was evaluated by design graduates at the levels of thinking, comprehensive understanding, and self-criticism abilities. The contribution of design education to competence in the context of sustainability was expressed by design graduates through the acquisition of designer vision, reasoning skills, and conscious consumption behaviors. Other findings highlighted design graduates' criticism that while design education contributes to promoting knowledge sharing and exemplary behavior at a performance level, it does not provide the self-confidence and persuasion skills that will create behavioral change in others. It has been stated that design education at the action level provides knowledge and understanding for idea sharing. However, there are barriers that design graduates express when it comes to taking action, especially in a professional work environment. It has been stated by design graduates that design education at the identity level provides self-awareness, professional responsibility, and the ability to technically integrate sustainability practices into design practices, but especially the impact of design practice is a very transformative obstacle in terms of identity. In general, the understanding that design education provides within the scope of sustainability is ambiguous in design practices. The contribution of design education in terms of knowledge has not been evaluated comprehensively and practice-based enough by design graduates. The impact of design education on designer behavior and the development of designer identity is not clearly explained by design graduates. Integration of sustainability approaches in design education as a basis may be important for design graduates to more clearly understand the contributions of design education. For this purpose, it is clear that further studies are needed to investigate how can be developed and evaluated at the knowledge, skills, competence, behavior, and professional identity levels of designers in design education and to take appropriate actions in this direction.
Benzer Tezler
- Exploring opinions of corporate instructional designers on their professional development and training needs
Kurumsal öğretim tasarımcılarının mesleki gelişim ve eğitim ihtiyaçları konusundaki görüşlerinin araştırılması
NAZLI GÖKALP
Yüksek Lisans
İngilizce
2025
Eğitim ve ÖğretimOrta Doğu Teknik ÜniversitesiEğitim Programları ve Öğretimi Ana Bilim Dalı
DR. ELİF ÖZTÜRK
- Mimari tasarımda bedenlenmiş empatik ve estetik 'öteki oluş' deneyimi
Embodied empathic and aesthetic 'becoming other' in architectural design
IŞIL İZLEM YAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELMİRA AYŞE GÜR
- Exploring students' perspectives on the characteristics of an effective English language teacher: An investigation within a Turkish university setting
Etkili bir İngiliz dili öğretmeninin niteliklerine ilişkin öğrencilerin bakış açılarının araştırılması: Türkiye de bir üniversite ortamında gerçekleştirilen araştırma
DENİZ YERLİ
Yüksek Lisans
İngilizce
2016
Eğitim ve ÖğretimBaşkent ÜniversitesiYabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SENEM ÜSTÜN KAYA
- Exploring virtual field trip integration in stem education: Insights from a multiple case study
Stem eğitiminde sanal saha gezi entegrasyonunun incelenmesi: Çoklu durum çalışması
GİZEM GÜZELLER
Doktora
İngilizce
2024
Eğitim ve ÖğretimOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMatematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DİDEM AKYÜZ
- Design thinking in technology startups, an explorative study on design thinking implementations at ITU seed incubation center
Teknoloji girişimlerinde tasarım odaklı düşünce, İTÜ çekirdek kuluçka merkezinde keşfedici bir çalışma
SEYMAN ÇAY
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Endüstri Ürünleri Tasarımıİstanbul Teknik ÜniversitesiEndüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLNAME TURAN