A framework for the embodiment of empathy in design education: Exploring empathic perspective-taking of design teachers in design conversations
Tasarım eğitiminde empatinin somutlaşması için bir çerçeve: Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarındaki empatik bakış açılarını keşfetmek
- Tez No: 877214
- Danışmanlar: DOÇ. DR. KORAY GELMEZ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Endüstri Ürünleri Tasarımı, Industrial Design
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Endüstriyel Tasarım Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Endüstri Ürünleri Tasarımı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 266
Özet
Karmaşık ve çok katmanlı bir fenomen olan empatinin tasarım alanındaki kökleri tasarım araştırmalarına ve pratiğine dayanır. Ancak bu olgunun tasarım eğitimi ile olan bağlantıları dolaylı ve muğlak olup henüz aydınlatılamamıştır. Dolayısıyla bu olgunun tasarım eğitimindeki dağınık doğası bizi bu olguyu hem kavramsal hem de pratik araştırma hedefleri bağlamında keşfetmeye ve ele almaya davet etmiştir. Bu tez çalışması, dört farklı çalışma kapsamında ele alınan araştırma hedefleri dikkate alınarak, üç aşamayı kapsayacak şekilde hazırlanmıştır. İlk aşama olan“ufku tarama”(scanning horizon) aşaması, tasarım eğitimi ve empati kavramıyla örtüşen ilgili literatürün sistematik bir şekilde tanımlanmasına ve analizine odaklanır. Bu aşamada, tasarım eğitiminde empatinin boyutlarını haritalamak (Bölüm 2) ve tasarım öğrenimi ve öğretimi üzerindeki etkilerini ortaya çıkarmak (Bölüm 3) için sistematik literatür taramasına dayalı iki çalışma yürütülmüştür. Katılımcı gözlem çalışmasına dayanan ikinci aşama olan“derinlemesine dalış”(deep diving) aşamasında ise, tasarım stüdyosunda empatinin nasıl somutlaştığı ele alınmıştır. Bu bağlamda, tasarım kritikleri (design critiques) ve jürilerine (design juries) dayanan tasarım konuşmalarına (design conversations) yerleşmiş empatik göstergeler takip edilmiştir (Bölüm 4). Son olarak, pedagojik bir araştırma çalışmasına dayanan üçüncü aşama“birlikte çıkarma”(mining together) adımında ise, tasarım eğitmenlerlinin tasarım konuşmaları sırasında empatik bakış açısı edinmelerinin (empathic perspective-taking) ardındaki temel güdülere odaklanılmıştır (Bölüm 5). İlk çalışmada (Bölüm 2), empati ve tasarım eğitiminin kesişen literatürünü belirlemek için sistematik bir kapsam inceleme çalışması (scoping literature review) yürütülmüştür. Veri seti, tasarım eğitiminde empatinin gizli boyutlarını ortaya çıkarmak ve haritalamak için nitel içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Analiz, eğitimsel müdahaleler, empatinin yönleri ve empatinin bağlamları olmak üzere üç boyutu ortaya koymuştur. Eğitimsel müdahaleler (educational interventions), öğrenme ve öğretme etkinliklerine özgü, empatiyle ilişkilendirilerek uygulanan veya makalelerde tartışılan uygulamalardır. Empatinin yönleri (aspects of empathy), empatinin belirli eğitsel amaçlarla hayata geçirilmesidir. Son olarak, empati bağlamı (contexts of empathy), empatinin tetiklediği öğrenmenin, gerçekleştiği farklı bağlamları temsil etmektedir. Bu iç içe geçmiş boyutlar, ilgili literatürün bütünleştirici bir çerçevenin (integrative framework) oluşturmasında yardımcı olmuştur. Bu çerçeveye dayanarak, tasarım eğitimi araştırmacıları için araştırmaya dayalı çıkarımlar, tasarım eğitmenleri için pedagojik çıkarımlar ve karar vericiler için kurumsal çıkarımlar gibi belirli çıkarımlar önerilmiştir. Bu bölüm, Art, Design & Communication in Higher Education dergisinde yayınlanmıştır. Empati, öğrenme süreçlerini ve öğretme etkinliklerini önemli ölçüde dönüştürmektedir. Bu nedenle, ilgili tasarım eğitimi literatüründe empatinin öğrenme ve öğretme üzerindeki etkilerini araştırmayı ve tartışmayı amaçlayan sistematik kapsam inceleme çalışması (scoping literature review), ikinci çalışmada (Bölüm 3) tematik olarak analiz edilmiştir. Bu çalışmada bilişsel (cognitive), duyuşsal (affective), etkileşimli (interactive), müşterek (collective), işlevsel (performative), algısal (perceptive), biçimlendirici (formative) ve birleştirici (connective) etkiler gibi sekiz tema ortaya çıkmıştır. Tüm bu etkilerin çoğunlukla tasarım öğrenimi ile ilgili olduğu, ancak empatinin öğretim faaliyetleri üzerindeki etkilerinin ilgili literatürde nispeten sınırlı bir şekilde ele alındığı olduğu ortaya çıkmıştır. Bu çalışma kapsamında, ileriki çalışmalarda ele alınabilecek araştırma boşlukları da belirlenmiş, ayrıca metodolojik ve pedagojik çıkarımlar sunulmuştur. Bu bölüm, International Journal of Technology and Design Education dergisinde yayınlanmıştır. Bu iki çalışmayı kapsayan“ufku tarama”aşamasında, tasarım eğitiminde empatinin boyutlarını ve tasarım öğrenimi ve öğretimi üzerindeki etkilerini keşfederek ilgili literatürün yoğun bir şekilde taranması ve empatinin örtük doğasının ortaya çıkarılması sağlanmıştır. Bu çalışmalar, aynı zamanda ilgili literatürdeki belirli araştırma boşluklarını da göstermektedir. Tasarım eğitmenleri ve öğrencileri arasındaki stüdyo içi etkileşimlerine ve empatik öğretim yöntemlerinin geliştirilmesine daha az odaklanıldığı anlaşılmıştır. Bir sonraki çalışmada (Bölüm 4), tasarım eğitmenleri ve öğrencileri arasındaki tasarım stüdyosu konuşmalarında (design conversations), empatinin nasıl somutlaştığı incelenmiştir. Bu çalışmada, tasarım stüdyosu konuşmalarına gömülü olan empati, tasarım eğitmenleri tasarım öğrencileriyle empatik bir anlayış sağlamak için bakış açısı almalarıyla (perspective-taking) ilişkilendirilmiştir. Finlandiya ve Türkiye'deki iki üniversitede yürütülen katılımcı gözlem çalışmalarında, tasarım konuşmalarında eğitmenlerin kendilerinden başka aktörlerin bakış açılarını nasıl ele aldıkları ve empatik bakış açısı edinme için hangi iletişim biçimlerinden yararlandıkları incelenmiştir. Etnografik içerik analizinin bulguları, tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmaları sırasında tasarım öğrencileri, kullanıcılar ve materyaller gibi hem insan hem de insan olmayan aktörlerin bakış açılarını aldıklarını göstermektedir. Dahası, tasarım eğitmenlerinin bu aktörlerle özdeşleşmesini sağlayan söylemsel ve performansa dayalı iletişim biçimlerinin kullanıldıkları anlaşılmıştır. Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmaları sırasında, tasarım öğrencilerinin bakış açısını benimsemeleri, öğrenme deneyimlerini geliştirmede özellikle etkili olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca tasarım eğitmenlerinin kullanıcılara ve materyallere yönelik bakış açılarını benimsemeleri de, öğrencilerin kendi tasarımlarının sonuçlarını gözlemlemelerine ve anlamalarına yardımcı olmaktadır. Bu bölüm, International Journal of Art and Design Education dergisinde yayınlanmıştır. Bu tezin temel çalışmasını içeren“derinlemesine dalış”aşaması, empati olgusunun somutlaşmasından yola çıkarak tasarım stüdyosu bağlamındaki eğitim ve öğretim faaliyetlerine derinlemesine dalmıştır. Tasarım stüdyosundaki omurga etkileşim olan tasarım konuşmalarına odaklanmaktadır. Tasarım konuşmasının örtük doğasına odaklanan bu çalışma, tasarım eğitmenlerinin empatik yaklaşımlarını çerçevelemek için bir adım olmuştur. Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarındaki empatik yaklaşımlarına özgü derinlemesine bir anlayış geliştirmeyi amaçlayan son çalışmada (Bölüm 5) ise, tasarım öğretiminde empatik bakış açısı alma (perspective-taking) olgusu ele alınmıştır. Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarında empatik bakış açısı edinmelerinin ardındaki motivasyonları araştırmak için, tasarım eğitmenlerinin ve destekleyici öğretim personelinin katılımıyla, kendi tasarım öğretim yaklaşımları üzerine düşünmeye ve belgelemeye dayalı bir pedagojik araştırma çalışması (pedagogical probe study) yürütülmüştür. Bakış açısı almanın altında yatan nedenleri araştırmak amacıyla, bu çalışmada yönlendirilmiş nitel içerik analizi (directed qualitative content analysis) yaklaşımı kullanılmıştır. Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarındaki bakış açısı alma pratiklerinin arkasında farklı kişisel motivasyonlarının (motivations) olduğu, bunların ilgili pratiklerdeki amaçlarını (intentions) şekillendirdiği ve öğrenme süreçleri üzerinde potansiyel etkileri (potential impacts) olduğu anlaşılmıştır. Bu bölüm uluslararası hakemli bir dergide değerlendirme sürecindedir. Son aşama olan“birlikte çıkartma”, empatik bakış açısı edinme konusundaki bilginin genişletilmesine yardımcı olarak, katılımcı bir yaklaşım ile tüm yönleri ortaya koymuştur. Empatik bir yaklaşım olarak, tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarında diğer-merkezli (allocentric) bakış açılarını almaları, öğrencilerin tasarımcı düşünme ve öğrenme biçimlerinin gelişmesine hizmet etmektedir. Özellikle de, tasarım öğrencilerinin motivasyonlarını ve ilham almalarını sağlamaktadır. Sonuç olarak, bu tezin hem kavramsal hem de pratik çıkarımları tartışılmıştır. Tasarım eğitmenlerinin bakış açısı edinmelerinin tasarım konuşmalarında empatik bir eylem olarak kavramsallaştırılması, bulguların sentezi yoluyla ele alınmıştır. Tasarım eğitmenlerinin tasarım konuşmalarında bakış açısı edinme yolunda birçok tuzakla karşılaşabilecekleri ön görülmektedir. Ayrıca kişisel, kolektif ve kurumsal düzeydeki pedagojik araçların ve egzersizlerin geliştirilmesinin önemine değinilmiştir. Yeni pedagojik araçlar aracılığıyla tasarım eğitmenleri ve destekleyici öğretim elemanları kendi farkındalıklarını artırabilir, refahlarını sağlayabilir, birbirleri ile paylaşabilir, ve pedagojik anlamda güçlenebilirler. Bu tez, empatik tasarım eğitimi arayışında tasarım stüdyosu konuşmalarına yeni bir bakış açısı ve pedagojik yaklaşım getirme girişimi olarak değerlendirilebilir. Tasarım eğitmenlerinin bu bağlamda farkındalıklarının arttırılması, empatik tasarım eğitmenlerinin ve öğretim yaklaşımlarının geliştirilmesini mümkün kılabilir. Bu sayede tasarım stüdyosu eğitiminde daha empatik etkileşimler kurulabilir.
Özet (Çeviri)
The sophisticated and multi-layered phenomenon of empathy has become an essential aspect of design research and design practice. However, the connections of this phenomenon with design education are indirect and ambiguous as well as have not yet been clarified. Thus, the dispersed nature of empathy in design education invites us to explore and address this phenomenon with the context of both conceptual and practical research objectives. This thesis study is prepared in regard to three phases going deeper considering research objectives that are addressed under four different studies. The first phase (scanning horizon) focuses on a systematic identification and analysis of the relevant literature overlapping design education and the concept of empathy. Under this phase, two preliminary studies based on systematic literature review are conducted to map the dimensions of empathy in design education (Chapter 2) and to reveal the impacts on design learning and teaching (Chapter 3). The second phase (deep diving) based on a participant observation study addresses how empathy is embodied in the design studio, so explore the empathic indicators embedded in design conversations (Chapter 4). Lastly, the third phase (mining together) based on a pedagogical probe study centres upon the underlying motives behind empathic perspective-taking of design teachers during design conversations (Chapter 5). In the first study (Chapter 2), a systematic scoping review study is adopted as a technique to map the field of interest. The dataset is analysed via qualitative content analysis method to uncover and map the hidden dimensions of empathy in design education. The analysis reveals three dimensions of empathy, such as educational interventions, aspects and contexts of empathy. Educational interventions are the implementations applied or discussed in the articles with special attention to the learning and teaching activities, connecting with empathy. The aspects of empathy are the materialisation of empathy with specific educational purposes. Finally, the context of empathy represents the distinctive contexts in which learning takes place, induced by empathy. These interwoven dimensions help us to generate an integrative framework of the relevant literature. Based on this integrative framework, particular implications are proposed, such as research-based implications for design education researchers, pedagogical implications for design teachers and institutional implications for decision-makers. This chapter entitled“Mapping three dimensions of empathy in design education: Educational interventions, aspects and contexts”is published in the journal Art, Design & Communication in Higher Education. It is understood that empathy considerably transforms learning processes and teaching activities. Thus, aiming to explore and discuss the impacts of empathy on learning and teaching in the relevant design education literature, the systematic scoping review study is analysed thematically the second study (Chapter 3). Eight themes appear in this study, such as cognitive, affective, interactive, collaborative, operative, perceptive, formative and connective impacts. All these impacts are mostly in relation to design learning; however, the impacts of empathy on teaching activities are relatively limited. Within the context of this study, the research gaps for further studies are also addressed, as well as methodological and pedagogical implications are presented. This chapter entitled“A deep dive into the impacts of empathy on design learning and teaching”is published in the International Journal of Technology and Design Education. The first phase (scanning horizon) helps to scan the relevant literature intensively and unfold the implicit nature of empathy by uncovering the dimensions of empathy in design education and its impacts on design learning and teaching. These studies also illustrate particular research gaps in the relevant literature underlining the less-concentration on in-studio interactions between design teachers and learners as well as the development of empathic ways of teaching. In the following study (Chapter 4), empathy is addressed as an embodied happening in design studio conversations between design teachers and students. In this study, empathy embedded in design studio conversations is highly associated with perspective-taking of design teachers to ensure empathic understanding with design students. In participant observation studies conducted at two universities in Finland and Türkiye how design teachers take the perspective of other agencies and what deliveries are utilised for empathic perspective-taking are traced. The findings of the ethnographic content analysis show that design teachers take the perspectives of both human and non-human agencies during design conversations, such as design students, users, and materials. Moreover, they utilise discursive and performative deliveries, which lead to the identification of design teachers with these agencies. It is understood that design teachers' perspective-taking of design students during design conversations has particular effects on enhancing the learning experiences. Moreover, perspective-taking of design teachers towards users and materials help students to observe and understand the implications of design. This chapter entitled“Eliciting empathy embedded in design conversations: Empathic perspective-taking of design teachers towards design students, users and materials”is published in the International Journal of Art and Design Education. This second phase (deep diving), which is the core study of this thesis, dives deeply into design studio education and teaching activities, starting from the embodiment of the empathy phenomenon. Design conversations are focused, which are the backbone interactions in the design studio. This study exploring the implicit nature of design conversation is an initial step to frame the empathic approaches of design teachers. Aiming to develop an in-depth understanding specific to empathic approaches of design teachers in design conversations, in the last study (Chapter 5), empathic perspective-taking phenomenon in design teaching is addressed. To dig into the motives of design teachers behind empathic perspective-taking in design conversations, a pedagogical probe study based on self-documentation and reflection on design teaching approaches is conducted with the participation of design teachers and supporting teaching staff. A directed approach to qualitative content analysis is used for the data analysis in this study to explore the underlying motives behind perspective-taking. There appear distinctive intentions of design teachers cultivated from personal motivations that have potential impacts on learning processes. This chapter is an in-review process in an international peer-reviewed journal. The third phase (mining together) helps to expand the knowledge around empathic perspective-taking and presents it in all its aspects via a participatory approach. As an empathic approach, allocentric perspective-taking of design teachers in design conversations can serve for the designerly way of thinking and enhancement of learning activities, the motivation and inspiration of design students particularly. In conclusion, both conceptual and practical implications of this thesis are discussed. The conceptualization of design teachers' perspective-taking as an empathic action in design conversations is addressed through the synthesis of the findings. It is understood that design teachers may face multiple traps to fall on the way of taking a perspective in design conversations. Moreover, the development of practical pedagogical tools and exercises at personal, collective and institutional levels are encouraged. Via new pedagogical tools, design teachers and supporting teaching staff can raise their own awareness, ensure their well-being, reflect each other and become empowered in a pedagogical sense. This thesis can be taken as an attempt to bring a new perspective and pedagogical approach to design studio conversations in the quest of empathic design education. Raising awareness of design teachers in this context can make it possible for the development of empathic design teachers and teaching approaches. By this way, more empathic interactions in the design studio education can be established.
Benzer Tezler
- Dialogue for all: Crafting inclusive and humanized voice assistants for diverse populations through an interdisciplinary approach
Herkes için diyalog: Farklı topluluklar için kapsayıcı ve insani sesli asistanlar oluşturmak üzerine disiplinler arası bir yaklaşım
YELİZ YÜCEL
Doktora
İngilizce
2023
İletişim BilimleriGalatasaray ÜniversitesiRadyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEREM RIZVANOĞLU
- Mimari tasarımda bedenlenmiş empatik ve estetik 'öteki oluş' deneyimi
Embodied empathic and aesthetic 'becoming other' in architectural design
IŞIL İZLEM YAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELMİRA AYŞE GÜR
- Investigating sense of community through blended space
Topluluk hissinin harmanlanmış uzam üzerinden incelenmesi
BESTE SOYBİLGE
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiOyun ve Etkileşim Teknolojileri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEMA ALAÇAM
- Constructions of New Britishness in Winsome Pinnock's Talking in Tongues, Mules, Can you Keep a Secret? and One Under
Winsome Pinnock'ın Talking in Tongues, Mules, Can you Keep a Secret? ve One Under başlıklı oyunlarında Yeni Britanyalılığın yorumlanması
BANU ÖĞÜNÇ
Doktora
İngilizce
2016
Sahne ve Görüntü SanatlarıHacettepe Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE DENİZ BOZER
- Değer kuramları bağlamında neyin maddi kültürü: İzmir ney yapımcıları örnek olayı
Ney's material culture in the context of the theories of value: Case of İzmir ney producers
EREN GÖÇÜK
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
MüzikDokuz Eylül ÜniversitesiMüzik Bilimleri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ CENK GEDİK