Geri Dön

Genel cerrahi kliniğinde çalışanlarda kesici delici alet yaralanmaları

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 88396
  2. Yazar: MAHMUT GÜCÜK
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Halk Sağlığı, Public Health
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1999
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 103

Özet

81 BOLUM 7 7. ÖZET Bu çalışma, kan ve kan içeren vücut sıvıları ile kontaminasyon sonucu oluşan infeksiyon hastalıklarına yakalanma riski yüksek olan sağlık çalışanlarında kesici- delici alet yaralanmalarının ve maruziyetlerin sıklığını belirlemek, kazaya neden olan faktörleri tanımlamak ve çalışanların bu konuya ilişkin tutumlarını değerlendirmek amacıyla planlanan ileriye dönük tanımlayıcı bir çalışmadır. s Araştırma, istanbul Üniversitesi, istanbul Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Kliniği'nde uygulanmıştır. Çalışmanın başında, literatür ve uzman görüşlerinden faydalanılarak hazırlanan bir anket katılımcılara bizzat araştırmacı tarafından yüzyüze uygulanmıştır. 15 Aralık 1996'da başlayan anket uygulamasını takiben 15 Mayıs 1997'ye kadar beş aylık bir süreçte katılımcılar herhangi bir yaralanma/maruziyet açısından izlenmişlerdir. Çalışmaya katılan toplam 87 sağlık çalışanının 47'sinde (%54) hiçbir yaralanma olmazken; 40'ında (%46) en az bir yaralanma olmuştur. Toplam yaralanma sayısı 101'dir. Hekimlerde yaralanma oranı %66.7, hemşirelerde %50 ve yardımcı personelde %13'tür. Hekim ve hemşireler arasında yaralanma açısından anlamlı bir fark bulunmazken; her iki iş grubuyla yardımcı personel arasında bu açıdan anlamlı bir fark saptanmıştır Araştırma grubundaki kişilere ilişkin yaş, cinsiyet, klinikte çalışma süresi, bir önceki hafta toplam çalışma saatleri gibi sorulara alınan yanıtlar iş gruplarının bir yansıması olduğundan oralardan edinilen anlamlı farklar iş gruplarından edinilenlere paralellik göstermektedir. Hekim ve hemşireler kendi içlerinde ayrı ayrı o iş yerinde çalışma sürelerine göre incelendiklerinde anlamlı bir fark bulunmamıştır. Kadın ve erkek hekimler arasında da yaralanma açısından anlamlı bir fark yoktur.82 Hekimler en çok ameliyat sırasında sütür atarken (%75.4), hemşireler ampul kırarken (%65) ve yardımcı personel çöp toplarken (%50) yaralanmıştır. Hekimlerde en çok yaralanmaya neden olan alet sütür iğnesi (%77.1), hemşirelerde ampul (%65) ve yardımcı personelde enjektördür (%75). Hekimlerde en çok sol el ikinci parmak (%43.8), hemşirelerde sağ el ikinci parmak (%30) yaralanırken; yardımcı personelde öne çıkan bir vücut bölgesi yoktur. Kaza sırasında çalışanların %55'i koruyucu bir bariyer kullanırken; %45 çalışanda hiçbir koruyucu bariyer yoktu. Kaza sırasında bariyer kullanmayan hemşirelerin %66'sı bunun nedeni olarak o an işin acil olduğunu söylemiştir. Toplam 101 yaralanmanın 52'sinde (%51.5) yaralanmaya neden olan aletin üzerinde gözle görülür bir vücut sıvısı olduğu ve vakaların hepsinde bu sıvının kan olduğu bildirilmiştir. Vakaların birinde kaynak hastada hepatit B olduğu söylenirken; diğer vakalarda kaynak hastanın serolojik durumu bilinmiyordu. Yaralanmadan hemen sonra hekim ve hemşireler en çok sırasıyla %70.9 ve %44.6 oranlarında yara yerini batticonla temizlediklerini söylerken; yardımcı personelin en sık yaptığı şey yara yerini sıkmak olmuştur (%50). Katılımcıların hiçbiri yaralanmadan sonra kaynak hastanın serolojik durumunu araştırmak, kendilerinin o anki serolojik durumlarını öğrenip daha sonra izleyerek herhangi bir serokonversiyon olup olmadığını öğrenmek veya maruziyet sonrası kemoprofilaksi almak gibi bir işlem yapmamışlardır.83 Hekimlere göre yaralanmanın en önde gelen nedeni dikkatsizlik (%85.7), hemşirelere göre acele edilmesi (%71.1) ve yardımcı personele göre atıkların uygun şekilde uzaklaştırılmamış olmasıdır (%50). Sağlık çalışanlarının %78.2'sinin iğne kapaklarını kapatma alışkanlığı vardır ve bu kişilerin %96'sı yanlış olan çift elle kapatma yöntemini uygulamaktadır. Hekim, hemşire ve yardımcı personel gruplarının hepsinde kazalardan korunmak için en çok alınan önlem sırasıyla %86.7, %58.8, ve %78.3 oranında eldiven takmaktır. Hekimlerin %63.3'ü kazalardan korunmak için alınacak önlemler konusunda bir eğitim almadıklarını bildirirken; hemşirelerin %70.6'sı ve yardımcı personelin %69.6'sı böyle bir eğitim aldıklarını bildirmiştir. Eğitim aldığını söyleyen hekimlerin %72.7'si ve hemşirelerin %58.3'ü bunu okul eğitimleri sırasında aldıklarını bildirirken; yardımcı personelin tamamı hizmet-içi eğitimle bunu edindiklerini ifade etmişlerdir. Hemşirelerin %73.5'i böyle bir eğitim almak istediklerini söylerken; hekimlerin %53.3'ü ve yardımcı personelin %56.5'i böyle bir eğitim almak istemediklerini bildirmişlerdir.Hekimlerde bu konuda eğitim almayı istememe nedeni yapılması gereken şeyleri zaten bildiklerini düşünmeleriydi. Yardımcı personelde ise kendileriyle ilgilenilmediği konusunda şikayetçi olmalarının yanında önemli bir kısmı eğitim almak istemediğini söylemiştir. Hekimlerin %60'ı, hemşirelerin %26.5'i ve yardımcı personelin %21.7'si hepatit B aşısı olmuştur. Tüm grubun aşılanma oranı %36.8'dir. Katılımcılar bu tip kazaların olmaması için iş yükünün azaltılması, yeterli malzeme sağlanması, atıkların uygun şekilde ayrılması ve dikkatli olunması gibi önerilerde bulunmuşlardır.84 Bu çalışmada, sağlık çalışanlarının kesici-delici alet yaralanmaları ve maruziyetlere uğramamaları için evrensel önlemlere uymaları gerektiği savunulmuştur. Sağlık çalışanlarına yol gösterecek ve gerekli kayıtları tutacak organizasyonların kurulması önerilmiştir.

Özet (Çeviri)

85 BOLUM 8 8. SUMMARY This is a prospective descriptive study that was planned to determine the frequency of sharps injuries and exposures to blood and bloody body fluids in health care workers having a high risk of acquiring infections that can be transmitted by way of blood and bloody body fluids as well as to define factors that cause injuries and the attitude of health care workers pertaining to this matter. The study was conducted in the Department of General Surgery of the Medical School of İstanbul of the University of Istanbul. At the beginning of the study, a questionnaire that was prepared with the aid of the literature and the opinions of experts was applied face-to-face to the participants by the researcher. Following the application of the questionnaire, which started on December 15, 1996, the participants were followed up to detect injuries/exposures they sustain for a period of five months that ended on May 15,1997. While no injuries were detected in 47 (54%) of the 87 participants, at least one injury was detected in 40 (46%) of them. The total number of injuries was 101. The percentage of the phyisicians who were injured was 66.7%, the one of nurses was 50%, and the other personnel 13%. While no statistically significant difference was found out between physicians and nurses in terms of injuries, such a difference was detected between both of these groups and the other personnel. Since the answers obtained through the questions about age, gender, duration of work in the clinic, and the total amount of hours worked in the previous week depend on the job category, the statistically significant results obtained on these topics were evaluated as reflections of the job categories.86 No statistically significant result was obtained when physicians and nurses were assessed among themselves separately regarding years worked in the clinic. Physicians were injured most commonly while suturing (75.4), nurses while breaking ampules (65), and the other personnel while disposing of waste material (50). The device causing injury most commonly in physicians was suture needle (77.1), in nurses ampule (65), and in the other personnel injector (75). The body site most commonly injured in physicians was the second finger of the left hand (43.8), in nurses the second finger of the right hand (30). No body site was injured more commonly than the others in the other personnel. While 55% of the participants were wearing some kind of protective barrier, 45% were not wearing any. As the reason for not wearing protective barrier, 66% of the nurses stated the emergency of the situation. In 52 (%51.5) of the 101 injuries, there was visible body fluid on the device causing injury and this body fluid was blood in all of the cases. In one of the cases, the source patient was known to have hepatitis B, however the serologic status of the source patients was not known in the other cases. The most common procedure performed by physicians and nurses following the injury was to wipe the injury site with povidone iodine in 70.9% and 44.6% of the cases, respectively. The other personnel prefered to squeeze the injury site most commonly in 50% of the cases.87 None of the participants tried to find out the serologic status of the source patient following the injury. They neither checked their own serologic status to be able to detect any seroconversion nor receive post-exposure prophylaxis. The most prominent reason of injury was“carelessness”according to the physicians (85.1%)t the emmergency of the work accoding to the nurses (71.1%), and the inadequate disposal of the waste material according to the other personnel (50%). 78.2% of the participants have the habit of resheathing needlesand 96% of these people use both hands while resheathing which is wrong. The precaution taken most commonly to avoid injuries was to wear gloves by all job categories. 86.7% of the physicians, 58.8% of the nurses, and 78.3% of the other personnel wore gloves when they deemed the situation to be risky. While 63.3% of the physicians stated that they had not gone through any kind of training regarding protection against injuries, 70.6% of the nurses and 69.6 % of the other personnel stated that they had had such a training. 72.7% of the physicians and 58.3%. of the nurses who stated that they had had some kind of training reported that they had obtained this training as part of their school curriculum, whereas all of the other personnel stated that they had got this training while working at the hospital through employee education. While 73.5% of the nurses stated that they would like to participate in such a training program, 53.3% of the physicians and 56.5% of the other personnel stated that they would not prefer to participate in such a program. The reason for the physicians' not wanting to participate in a training program was that they believed that they already knew what should be done. Altough the other personnel complained about lack of attention, they declared that they would88 not participate in a training program. 60% of the physicians, 26.5% of the nurses, and 21.7% of the other personnel had received hepatitis B vaccine series. The percentage of immunization of the whole group was 36.8%. The participants declared suggestions such as diminishing the work load, supplying of adequate material, disposing of waste material properly, and working carefully to avoid such injuries. s In this study, compliance with the universal precautions was advocated to avoid injuries. The establishment of organizations which will lead the way for the injured health care worker and which will keep essential records was suggested. BOKÜMAÎJÎASYOK MEMSmi

Benzer Tezler

  1. Tez No

    839259

    Genel cerrahi asistanlarının branş seçimi hakkında memnuniyetlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of general surgery residents' satisfaction with the branch selection

    ÖZGÜN CEVDET KÖSE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Genel CerrahiEge Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖKHAN İÇÖZ

  2. Tez No

    386537

    Mide kanserlerinde tümörün lokalizasyonun tümöre ilişkin faktörlerden bağımsız olarak sağ kalıma etkisinin incelenmesi

    In stomach cancer tumor localization on tumor investigation of the effects of survival factors

    EMRE DİKMEER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Genel CerrahiDokuz Eylül Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEYMEN BORA

  3. Tez No

    509070

    Proksimal pankreatikoduodenektomi operasyonlarında anastomoz tekniğinin pankreatik fistül oluşumuna etkisi

    Effect of anastomosis techni̇c to pankreatic fistula formati̇on in proximal pancreticoduodenectomi operations

    ÖZGÜR YILDIRIM YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Genel Cerrahiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERCÜMENT TARCAN

  4. Tez No

    768331

    Kolorektal kanserde normal ve yüksek preoperatif CEA/CA 19-9 düzeyleri ile klinikopatolojik özellikler ve nüks arasındaki ilişkinin araştırılması

    Investigation of the relationship between normal and high preoperative CEA/CA 19-9 levels and clinicopathological features and recurrence in colorectal cancer

    BURAK UÇANER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RAHMAN ŞENOCAK

  5. Tez No

    741764

    Meme kanserinde lenf nodu metastazı ve prediktif faktörlerin etkisinin yaşa göre değerlendirilmesi

    Evaluation of LYMPH node metastasis and the effect of predictive factors in breast cancer according to age

    ELVİN İSAZADA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Genel CerrahiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ÖZSOY

Geri Dön