Afyon ilinde 1994-1998 yılları arasında yapılmış 853 adet ölü muayenesi ve otopsinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 91104
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. JALE BAFRA, DOÇ. DR. GÜRSEL ÇETİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Adli Tıp, Forensic Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 136
Özet
97 VII. ÖZET Tarihin ilk devirlerinden beri hukuk tıbbın müspet bilgilerinden yararlanmaya çalışmıştır. İnsanların zarara uğradığı her çeşit adli olayda hekimin tıbbi görüşüne ve fikrine danışmak fikri adli tıp biliminin doğmasına ve gelişmesine yol açmıştır. Adli tıp biliminin bölümleri içinde yer alan adli ölü muayenesi ve adli otopsi de adli tıpla birlikte gelişme göstermiştir. Batıda ilk adli otopsi, 1302 yılında İtalya'da hekim Bartolomea da Varignana tarafından zehirlenme sonucunda öldüğü sanılan bir kişinin cesedi üzerinde yapılmıştır. Ülkemizde ise, 1841 yılında Sultan Abdülmecit zamanında Ferman-ı Ali ile cesetler üzerinde otopsi yapılmasına izin verilmiş ve ülkemizde ilk otopsi 1843 yılında Dr. Bernard tarafından başına sırık düşmesi sonucu ölen bir işçiye yapılmıştır. Zorlamalı, ani ve şüpheli ölümlerin soruşturulmasında en önemli araştırma yöntemi adli otopsidir. Bu tezimizde, 1.1.1994 - 31.12.1998 tarihleri arasındaki 5 yıllık dönemde Afyon Adiiyesi'nde yapılan adli muayene ve otopsiler sonucunda düzenlenmiş 853 adet ölü muayenesi ve otopsi tutanağı birbiri ardı sıra ve ayırım yapılmadan incelenmiştir. Yapılan incelemede; ölü muayenesi ve otopsilerde genellikle cumhuriyet savcılarının hazır bulunduğu, olguların ölüm nedenlerine göre dağılımında ilk sırayı trafik kazalarının aldığı, olguların orijininin kaza, cinayet, doğal ve intihar olarak sıralandığı, olguların cinsiyet dağılımında erkek/kadın oranının yaklaşık % olduğu, olguların yaş gruplarına göre dağılımında ilk sırayı %21,22 ile 30-39 yaş grubu, son sırayı ise % 3,4 ile 70 ve üzeri yaş grubu aldığı, ölü muayenesinde hazır bulunan ve otopsiyi yapan hekimlerin çoğunluğunun (%81,59) pratisyen hekim olduğu, olgulara otopsi uygulama sıklığının % 20,6 olduğu, bunun da %7,5'ine üç boşluk açılmamak suretiyle eksik otopsi uygulandığı, ölü muayenesi ve otopsi işlemlerinin çoğunluğunun(%97,65) bir hastane morgunda yapıldığı ve yapılan bu işlemler neticesinde ölüm nedeni tespit edilemeyen olguların(% 7,5) da Adli Tıp Kurumu'na gönderildiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, ülkemizde ve yurt dışında yapılmış benzer diğer çalışmaların verileriyle karşılaştırılmıştır.
Özet (Çeviri)
# 98 VII. SUMMARY From the very beginning of history, justice has always been keen to utilisize the objective findings of medical sciences. Searching medical expert witness for victims led finally to the rise of forensic medicine. Postmortem examination and autopsy as parts of forensic medicine exhibited a continous development. The first medico-legal autopsy in the West had been carried out by Bartolomea da Variguana in 1302 in Italy on the corpse of a person allegedly having died by poisoning. By special decrete, Sultan Abdulmedjid allowed medicolegal autopsies in the Empire in 1841. In 1843, the first medicolegal autopsy was carried out by Doctor Bernard on a worker having died by being hit by a stick. Medicolegal autopsy is the most important investigative procedure in the investigation of violent and suspicious deaths. İn the present study, reports of 853 postmortem investigations and medicolegal autopsies in the District of Afyon in the period 1.1.94 - 31.12.98 were evaluated. The results thus obtained are as follows: Postmortem examinations and autopsies were carried out in general in the presence of the public prosecutor : As for the distribution of the causes of deaths, traffic accidents occupied the first rank, the origin of the cases being accident, homicide, natural death and suicide. Sex distribution was approximately 1:4 (Males: females). Most of the deahts are represented in the age group of 30-39 yrs (21, 22 %), where as the age group of 70 yrs and beyond formed a minority (3, 4 %). The majority of the physicians present at scene investigation and performing the autopsies were general practitioners (81,59 %). Autopsy frequency was (20,6 %) for all cases; (in 7,5 %) the autopsy was incomplete because not all three cavities had been opened. The majority of postmortem investigations and autopsies (97,65 %) had been carried out in the morgue of a hospital. Cases in which the cause of death could not be established (7,5 %) had been referred to the Council of Forensic Medicine. The results of the study are compared with those of other works carried out in Turkey and in other countries. tc
Benzer Tezler
- Afyon ili geleneksel kadın giysileri ile bu giysileri ellerinde bulunduran bireylerin bazı özellikleri üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
HABİBE KAHVECİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1994
El SanatlarıGazi ÜniversitesiEl Sanatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAHŞİ YAZICIOĞLU
- Afyon yöresinde mobilya endüstrisinin genel durumu ve malzeme ihtiyaç planlamasına yönelik bir araştırma
A Research on the general situation of the furniture industry and material requirement planning in Afyon
HASAN ALİ KOCAAĞA
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Ağaç İşleriDumlupınar ÜniversitesiMobilya ve Dekorasyon Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİM IŞIK
- Ege bölgesinde alerjik hastalıkların prevalansında son sekiz yıldaki değişiklikler
Prevalance of allergic disease in Aegean region for the past eight years
FİGEN GÜLEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ESEN DEMİR
- Koruma amaçlı imar planlarına eleştirel bir yaklaşım; Afyon örneği
A critical approach of zoning and development plans for conservation; the case of Afyon
KARAKAN BANU
- Akkonak-Koçbeyli (Afyon) ile Sağır (Isparta) çevresinin jeolojisi
Geology of Akkonak-Koçbeyli (Afyon) and Sağır (Isparta) regions
MAHMUT TAHİR NALBANTÇILAR
Yüksek Lisans
Türkçe
1994
Jeoloji MühendisliğiSelçuk ÜniversitesiJeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. YÜKSEL AYDIN