Geri Dön

Androgenetik alopesi hastalarında bağırsak mikrobiyomunun değerlendirilmesi ve serum ıl-22 düzeyi ile ilişkisi

Evaluation of gut microbiome in patients with androgenetic alopecia and its relationship with serum il-22 levels

  1. Tez No: 919982
  2. Yazar: BURKAY ADEM ŞAHİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SİBEL ERSOY EVANS
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 104

Özet

. Androgenetik alopesi (AGA), ilerleyici, skarsız saç dökülmesinin en yaygın türüdür. AGA, saç dökülmesinin şiddeti, başlangıç yaşı ve saçlı derideki tutulum bölgesi değişkenlik gösteren hem poligenik hem de hormonel bir hastalıktır. Erken başlangıçlı AGA'nın, koroner arter hastalığı (KAH), hipertansiyon, tip-2 DM (tip-2 diyabetes mellitus), PCOS (polikistik over sendromu), metabolik sendrom gibi hastalıklarla birlikte görülme sıklığı artmıştır. Bu hastalıkların patogenezinde bağırsaktaki disbiyozis önemli bir yer tuttuğu düşünülmektedir. Literatürde IL-22 düzeyi ile bağırsak mikrobiyomu arasında da bir ilişki gösterilmiştir. Bu çalışmada mevcut bulgular eşliğinde, AGA tanılı bireylerin bağırsak mikrobiyomu ile serum IL-22 düzeylerinin değerlendirilip sağlıklı bireylerle karşılaştırılması ve AGA hastalığının patogenezindeki rollerinin ortaya konulması hedeflenmiştir. Bildiğimiz kadarıyla ülkemizde bu konuda yapılan bir çalışma bulunmamaktadır. Çalışmaya 18-35 yaş arası 15 erkek AGA hastası ve 15 erkek sağlıklı kontrol dahil edilmiştir. Katılımcıların demografik ve klinik bilgileri kaydedilmiştir. Gaita örnekleri metagenomik analiz ile incelenmiş, IL-22 düzeyleri ölçüldü. Hasta grubunun yaş ortalaması 25,87 ± 4,76 yıl (Aralık: 18-35), kontrol grubunun yaş ortalaması ise 25,80 ± 4,65 (Aralık: 20-35) yıl idi. Hasta grubu ile kontrol grubu arasında öğün düzenlerinde (p=0,039), geceleri yemek yeme alışkanlıklarında (p=0,025), anne sütü alma sürelerinde (p=0,005) ve ilk 6-7 yıl yoğun antibiyotik alma öykülerinde (p=0,022) istatistiksel olarak anlamlı farklar mevcuttu. Hasta grubu ve kontrol grubunun şube düzeyinde bağırsak mikrobiyomu beta çeşitlilikleri anlamlı seviyede farklıydı (Bray-Curtis farklılık indeksi, p=0,002). Hasta grubunda Bacillota (p=0,002), Thermodesulfobacteriota (p=0,02) şubeleri azalmışken; Bacteroidetes (p=0.0006) şubesi artmıştı. Ayrıca, hasta grubunun bağırsak mikrobiyomunda kontrol grubuna göre cins ve tür düzeyinde alfa çeşitliliği de anlamlı olarak daha düşüktü (Cins seviyesi InvSimpson çeşitlilik indeksi, p=0,006, tür seviyesi InvSimpson çeşitlilik indeksi, p=0,01). Sonuç olarak, AGA hastalarında sağlıklı kontrollere göre bağırsak mikrobiyomunda, 3 farklı şubede, 27 farklı cinste ve 53 farklı türde istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptandı. Bu da hastalığın patogenezinde bağırsak mikrobiyomunun rolü olabileceği hipotezini desteklemektedir. IL-22 düzeyleri açısından ise hasta ve kontrol grubu arasında anlamlı fark bulunmadı (p=0,119). Bu bulguların daha fazla hasta ile yapılan geniş kapsamlı çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Androgenetic alopecia (AGA), the most common type of progressive, non-scarring hair loss, is a polygenic and hormonal condition characterized by variability in the severity of hair loss, age of onset, and areas of scalp involvement. Early-onset AGA has been increasingly associated with conditions such as coronary artery disease (CAD), hypertension, type 2 diabetes mellitus (T2DM), polycystic ovary syndrome (PCOS), and metabolic syndrome. Dysbiosis in the gut is believed to play a significant role in the pathogenesis of these conditions. Additionally, a relationship between IL-22 levels and the gut microbiome has been identified in the literature. This study aimed to evaluate the gut microbiome and serum IL-22 levels in individuals diagnosed with AGA, comparing them with healthy individuals to elucidate their roles in the pathogenesis of AGA. To our knowledge, no previous studies on this topic have been conducted in our country. The study included 15 male AGA patients and 15 healthy male controls aged 18-35 years. Demographic and clinical data of participants were recorded. Stool samples were analyzed using metagenomic methods, and IL-22 levels were measured. The mean age of the patient group was 25.87 ± 4.76 years (range: 18-35), and the mean age of the control group was 25.80 ± 4.65 years (range: 20-35). Statistically significant differences were observed between the patient and control groups in terms of meal patterns (p=0.039), nighttime eating habits (p=0.025), breastfeeding duration (p=0.005), and history of intensive antibiotic use during the first 6-7 years of life (p=0.022). At the phylum level, the gut microbiome beta diversity was significantly different between the patient and control groups (Bray-Curtis dissimilarity index, p=0.002). The Bacillota (p=0.002) and Thermodesulfobacteriota (p=0.02) phyla were decreased in the patient group, while the Bacteroidetes (p=0.0006) phylum was increased. Furthermore, the alpha diversity of the gut microbiome at the genus and species levels was significantly lower in the patient group compared to the control group (Genus-level InvSimpson diversity index, p=0.006; species-level InvSimpson diversity index, p=0.01). In conclusion, 3 phyla, 27 genera, and 53 species showed statistically significant differences in the gut microbiome of AGA patients compared to healthy controls. These findings support the hypothesis that the gut microbiome may play a role in the pathogenesis of AGA. However, no significant difference was found between the patient and control groups in terms of IL-22 levels (p=0.119). These findings need to be validated through larger-scale studies with more patients.

Benzer Tezler

  1. Androgenetik alopesi hastalarında serum progranulin ve beta-katenin düzeylerinin ölçümü ve kontrol grubuyla karşılaştırılması

    Evaluation of serum progranulin and beta-catenin levels in androgenetic alopecia patients and comparison with the control group

    MELİS BAL AKDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DermatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FİLİZ CANPOLAT

  2. Kadın androgenetik alopesi hastalarında klinik alt tiplere göre epidemiyolojik verilerin ve komorbid hastalıkların incelenmesi

    Prospective analysis of the demographics and comorbid diseases of female pattern hair loss patients according to the clinical subtypes

    DEFNE ÖZKOCA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Dermatolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURHAN ENGİN

  3. Serum asprosin düzeyinin androgenetik alopesi hastalarında belirteç olarak kullanılabilirliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of serum asprosin level as a marker in androgenetic alopecia patients

    ŞEYMA İÇÖZ AYTAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DermatolojiBalıkesir Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ PELİN HIZLI

  4. Androgenetik alopesi olgularında klinik ve dermoskopik bulguların değerlendirilmesi

    Evaluation and clinical association of trichoscopy results in patients with androgenetic alopecia

    ASLAN YÜREKLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    DermatolojiGATA

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERCAN ARCA

  5. Androgenetik alopesi olan hastalarda NF kappa B, TNF-alfa, TGF-beta, tiyoredoksin, nitrik oksit, total oksidan status (TOS), total antioksidan status (TAS) düzeyleri ve tiyol disülfid homeostazisinin araştırılması

    NF kappa B, TNF-alpha, TGF-beta, thyoredoxin, nitric oxide, total oxidan status (TOS), total antioxidant status (TAS) levels and thyol dysulfide homeostasis in the androgenetic alopecia

    AHMET RIFAT BALIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyokimyaAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYSUN BAY KARABULUT