Continuity and change of the 'Umar Covenant in al-Quds during the Ottoman period 1517-1831
1517-1831 Osmanlı döneminde Kudüs'teki Ömer Ahidnamesinin devamı ve Değişimi
- Tez No: 924894
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HALİD ÜVEYSİ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 144
Özet
Osmanlı-Hıristiyan tebaa ilişkileri üzerine mevcut çalışmalar temel olarak iki kilit alana odaklanmıştır: vergilerden elde edilen mali faydalar ve rakip Hıristiyan mezheplerinin Osmanlı egemenliğini sürdürmedeki faydası. Bu varsayımlar, Hıristiyan ihtilaflarının düzenlenmesinde uzun vadeli ve istikrarlı bir politika olmadığı düşüncesine yol açmıştır ki bu düşünce adem-i merkeziyetçilik döneminin gerileme paradigması tarafından gizlenmiştir. Bu tezdeki birincil kaynaklar, Osmanlı belgelerinde Ömer Ahidnamesi'nden bolca bahsedilmesini inceleyerek bu varsayıma meydan okuyacaktır. Bu tez, Osmanlıların Doğu Kiliselerine hâkim olma ve onları tekellerine alma gibi bir amaç gütmedikleri yönündeki mevcut revizyonist akademik tartışmaya paralel olarak, bunu kanıtlamaktadır. Mühimme ve Ahkâm Defterleri'nde Ömer'in Ahidnâmesi'ne çeşitli bağlamlarda- en çok tartışılan konu Kamame Kilisesi olmak üzere- atıfta bulunulma sıklığı, belgenin Halife Ömer ibn Hattab'a atfedildiğini ve Hıristiyan mezhepleri arasındaki anlaşmazlıkların çözümünde Osmanlı'nın adalet ve güç dengesi politikasını sürdürmek için bir model olarak sunulduğunu tam anlamıyla göstermektedir. Bu tez, Ömer'in Ahidnamesi'nde somutlaşan otoritenin kapsamını incelemektedir. Dilekçe ve şikâyetlere verilen cevapları içeren ferman ve emirler, Ortodoks Hristiyanlar ile Osmanlı Sultanı arasındaki karmaşık ilişkiyi göstermekte ve onların Osmanlı politikasının oluşturulmasına katılımlarını ortaya koymaktadır. Bu belgelerin dilbilimsel ve tarihsel analizi, Ömer Ahidnamesi'nin merkezi otoritesini sabit bir kalıpla ortaya koymaktadır. Sultan'ın fermanlarının incelenmesi, Ömer Ahidnamesi'nin sürekliliği ve değişimine ilişkin önermelerin formüle edilmesine olanak tanır. Bu tez, Kudüs'teki Osmanlı düzenlemesinin ilk dönemi olan ve 1831'den sonraki önemli dönüm noktasını işaret eden 1517'den 1831'e kadar olan dönemi kapsamaktadır.
Özet (Çeviri)
Existing scholarship on Ottoman-Christian subject relations has primarily focused on two key areas: the financial benefits derived from taxes and the utility of rival Christian denominations in maintaining Ottoman sovereignty. These assumptions led to the notion that there was no long-term and stable policy in regulating Christian disputes, a notion that is obscured by the decline paradigm of the decentralization era. Primary sources in this thesis will challenge this assumption by examining the abundant mentions of the 'Umar Covenant (Ömer Ahidnamesi) in Ottoman documents. This thesis demonstrates that the Ottomans did not seek to dominate and monopolize the Eastern Churches, as it is argued in the prevailing revisionist scholarly discussion. The frequency with which the Covenant of Umar is referenced in the Mühimme (Imperial Edicts) and Ahkam (Imperial Orders) Registers in a variety of contexts - with the Holy Sepulchre being the most debated issue - literally demonstrates that the document was attributed to Caliph 'Umar ibn al-Khaṭṭāb and presented as a model for upholding the Ottoman policy of justice and balance of power in resolving disputes among Christian denominations. This thesis examines the extent of the authority embodied in the Covenant of 'Umar. The imperial edicts and orders, which included responses to petitions and complaints, illustrate the complex relationship between Orthodox Christians and the Ottoman Sultan and show their participation in the creation of Ottoman policy. A linguistic and historical analysis of these documents demonstrates the central authority of the 'Umar Covenant with a constant pattern. An examination of the Sultan's decrees allows the formulation of propositions regarding the continuity and change of the Umar Covenant. This thesis spans from 1517 to 1831, the first period of Ottoman regulation in al-Quds that marked the shifting turning point after 1831.
Benzer Tezler
- Ortadoğu paylaşım tasarıları ve Türkiye (1915-1923)
Middle East division drafts and Turkey (1915-1923)
MELEK YENİSU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
TarihFırat ÜniversitesiTürkiye Cumhuriyeti Tarihi Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER OSMAN UMAR
- Continuity and change of the US missile defense strategy in the post-cold war era
Soğuk savaş sonrası dönemde Amerika Birleşik Devletleri'nin balistik füze stratejisindeki devamlılığı ve değişimi
SAMET DÖNMEZ
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA TÜRKEŞ
- Continuity and change of the urban character of Sinop
Sinop kent karakterindeki süreklilik ve değişim
BURCU CAN ÇETİN
Yüksek Lisans
İngilizce
2011
MimarlıkOrta Doğu Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DR. FUAT GÖKÇE
- Continuity and change of 'War' in the 20th century
20'nci yüzyılda savaş kavramı: Devamlılık veya değişim?
CAN ZENGİN
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Siyasal BilimlerTürk-Alman ÜniversitesiAvrupa ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HARTMUT MARHOLD
- İstanbul'daki Suriyeli ailelerin kültürel aktarım süreçlerinde devamlılık ve değişim
Change and continuity in the cultural transmission process of Syrian families in Istanbul
FATMA BETÜL BAŞYİĞİT
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Siyasal Bilimlerİstanbul ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ KAYA