Geri Dön

Ratlarda deneysel olarak oluşturulmuş Tip-2 Diabetes mellitus'a bağlı diyabetik nefropatinin bazı dönemlerinde miRNA'nın non-invaziv biyobelirteç olma potansiyelinin araştırılması

Investigation of the potential of miRNAs as non-invasive biomarkers in the stages of diabetic nephropathy associated with experimentally induced Type 2 Diabetes mellitus in rats

  1. Tez No: 927481
  2. Yazar: MUSTAFA GÜVEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. EBUBEKİR CEYLAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 116

Özet

Diabetes mellitus (DM) 21. Yüzyılda bulaşıcı olmayan hastalıklar arasında bir pandemi olarak nitelendirilmekte ve büyük bir toplum sağlığı problemi oluşturmaktadır. Gelecek yıllarda toplumun çok daha büyük bir kısmını etkilemesi beklenilmektedir. Tedavi ve kontrolün maliyeti ekonomik açıdan büyük önem taşımaktadır. Hastalarda DM'a bağlı çeşitli komplikasyonlar gelişmektedir. Bu komplikasyonlar akut ve kronik komplikasyonlar olarak sınıflandırılmaktadır. Akut komplikasyonlar; diyabetik ketoasidoz ve nonketotik hiperosmolar komadır. Kronik komplikasyonları ise makro ve mikro vasküler hasarlardır. Makrovasküler hasar sonucunda koroner kalp hastalığı, miyokard enfarktüsü, kalp yetmezliği, inme gibi kardiyovasküler hastalıkların oluşma riski artmaktadır. Mikrovasküler hasar sonucunda diyabetik nefropati, retinopati ve nöropati gibi diyabetik komplikasyonlar sıklıkla ortaya çıkarak refahı ve yaşam sürelerini olumsuz etkilemektedir. Diyabetik nefropati (DN), DM'li hastaları etkileyen yaygın bir komplikasyondur. DN diyabete bağlı sekonder olarak gelişen progresif bir böbrek hastalığıdır ve son dönem böbrek yetmezliğinin ana nedenlerindendir. Yapılan bu çalışmada, tip-2 diabetes mellitus'un mikrovasküler komplikasyonlarından biri olan diyabetik nefropatinin oluşumuna kadar görülen insülin direnci, diabetes mellitus ve diyabetik nefropati döneminde miRNA-21-5p, miRNA-34a-5p, miRNA-124-3p'nın non-invaziv biyobelirteç olma potansiyelleri araştırılmıştır. miRNA-21-5p'nin idrar örneklerindeki dönemsel ekspresyon düzeylerinin down regüle olduğu ancak istatistiksel olarak anlamlı olmağı görüldü (p>0,05). miRNA-34a-5p ve miRNA-124-3p ise hem diyabetik nefropati (DN-U) hem de diabetes mellitus (DM-U) gruplarında anlamlı bir down regülasyon göstermiştir. miRNA-34a-5p için DM döneminde kat değişiminin 13,58 olduğu (p=0,005) ve DN döneminde kat değişiminin 8,68 (p=0,004) olduğu görülmüştür. miRNA-124-3p için DM döneminde kat değişiminin 7,6 olduğu (p=0,02) ve DN döneminde kat değişiminin 7,55 (p=0,009) olduğu görülmüştür. Özellikle miRNA-34a-5p ve miRNA-124-3p'nin idrar örneklerinde daha belirgin bir şekilde ifade edilmesi, bu moleküllerin diyabetik süreçlerin tanısında potansiyel biyobelirteçler olabileceğini düşünülmesini sağlamıştır. Bu çalışma ile hem hayvanlar hem de insanların ratlarla olan yüksek homolojisi sebebiyle hem veteriner hekimlikte hem de beşeri hekimlikte kullanabileceği düşünülmektedir. miR-34a-5p ve miR-124-3p'nin idrar örneklerindeki ekspresyon düzeyleri, diabetes mellitus'un diyabetik ve diyabetik nefropati dönemleri arasında anlamlı farklılıklar görülmektedir. Bu farklılıklar, bu miRNA'ların her klinik döneme özgün biyobelirteçler olarak kullanılabileceğini desteklemektedir. Kan ve idrar örneklerinden elde edilen miRNA verilerinin, diyabetik nefropatinin erken dönemde tanınmasında invaziv biyopsi gibi geleneksel yöntemlere kıyasla daha kolay, hassas ve uygulanabilir bir alternatif sunacağı düşünülmektedir. Ayrıca miR-34a-5p ve miR-124-3p'nin bir kombinasyon halinde ölçülmesi, tek bir biyobelirteç kullanımına kıyasla daha yüksek duyarlılık ve özgüllük sağlayabilir. Diyabetik nefropati gibi komplikasyonların tanı ve tedavi süreçlerinde miRNA'ların kullanımı ile ilgili olarak yeni çalışmalara ihtiyaç duyulduğu düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus (DM) is characterised as a pandemic among non-communicable diseases in the 21st century and constitutes a major public health problem. It is expected to affect a much larger proportion of the society in the coming years. The cost of treatment and control is of great economic importance. Patients develop various complications related to DM. These complications are classified as acute and chronic complications. Acute complications are diabetic ketoacidosis and nonketotic hyperosmolar coma. Chronic complications are macro and micro vascular damage. Macrovascular damage increases the risk of cardiovascular diseases such as coronary heart disease, myocardial infarction, heart failure and stroke. As a result of microvascular damage, diabetic complications such as diabetic nephropathy, retinopathy and neuropathy frequently occur, negatively affecting well-being and life expectancy. Diabetic nephropathy (DN) is a common complication affecting patients with DM. DN is a progressive kidney disease secondary to diabetes and is one of the main causes of end-stage renal failure. In this study, we investigated the potential of miRNA-21-5p, miRNA-34a-5p, miRNA-124-3p as non-invasive biomarkers during the period of insulin resistance, diabetes mellitus and diabetic nephropathy until the formation of diabetic nephropathy, one of the microvascular complications of type-2 diabetes mellitus. The periodic expression levels of miRNA-21-5p in urine samples were down-regulated but not statistically significant (p>0.05). miRNA-34a-5p and miRNA-124-3p showed a significant down-regulation in both diabetic nephropathy (DN-U) and diabetes mellitus (DM-U) groups. For miRNA-34a-5p, the fold change was 13.58 (p=0.005) in DM and 8.68 (p=0.004) in DN. For miRNA-124-3p, the fold change was 7.6 (p=0.02) in DM and 7.55 (p=0.009) in DN. In particular, miRNA-34a-5p and miRNA-124-3p were expressed more prominently in urine samples, suggesting that these molecules may be potential biomarkers in the diagnosis of diabetic processes. The expression levels of miR-34a-5p and miR-124-3p in blood and urine samples show significant differences between diabetic and diabetic nephropathy stages of diabetes mellitus. These differences support that these miRNAs can be used as biomarkers specific to each clinical period. It is thought that miRNA data obtained from blood and urine samples will provide an easier, sensitive and feasible alternative to traditional methods such as invasive biopsy in the early recognition of diabetic nephropathy. In addition, measuring miR-34a-5p and miR-124-3p in combination may provide higher sensitivity and specificity compared to the use of a single biomarker. It is thought that further studies on the use of miRNAs in the diagnosis and treatment of complications such as diabetic nephropathy are needed.

Benzer Tezler

  1. Diyabetik ratlarda uygulanan ozon tedavisinin korpus kavernozumda nitrik oksit sentaz düzeylerine ve ereksiyon kalitesi üzerine etkileri

    Effects of ozone treatment on penile erection capacity and nitric oxide synthase levels in diabetic rats

    AYKUT ÇOLAKEROL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    ÜrolojiSağlık Bakanlığı

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATİLLA SEMERCİÖZ

  2. Deneysel tip 2 diyabet oluşturulan ratlarda graviola yağ ekstresinin adipokin, serebral, kardiyak ve bağırsak yanıtı ile bazı biyokimyasal parametreleri üzerine etkisi

    Effects of graviola oil extract on adipokine, cerebral, cardiac and intestinal response and some biochemical parameters in rats with experimental type 2 diabetes

    MEHMET EMİN ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    FizyolojiBayburt Üniversitesi

    Organik Tarım İşletmeciliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BÜLENT BAYRAKTAR

  3. Streptozotosin ile deneysel olarak diyabet oluşturulan ratlarda kromun biyokimyasal etkileri

    The biochemical effects of dietary chromium in experimental diabetic rats with streptozotocin

    OLGA BÜYÜKLEBLEBİCİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    BiyokimyaAnkara Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİLAL KARAGÜL

  4. Deneysel diyabetik ratlarda antidiyabetik liraglutid ve empagliflozinin oksidatif stres, inflamatuar yanıt ve kardiyoprotektif etkilerinin araştırılması

    Investigation of oxidative stress, inflammatory response and cardioprotective effects of antidiabetic liraglutide and empagliflozin in experimental diabetic rats

    CEMRE UÇAR EKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    FizyolojiDicle Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜDA OFLAZOĞLU DİKEN

  5. Diabetik erektil disfonksiyon'lu ratlarda sildenafil+alt-711 kombinasyon tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of effectivity of sildenafil + alt-711 combination treatment in diabetic rats with erectile dysfunction

    AHMET ŞANLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    ÜrolojiAkdeniz Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET DANIŞMAN