The domestic roots of geoeconomic competition: An innenpolitik approach to Saudi-UAE rivalry (2015-2020)
Jeoekonomik rekabetin içsel dinamikleri: Suudi Arabistan-BAE rekabetine ınnenpolitik yaklaşım (2015-2020)
- Tez No: 933837
- Danışmanlar: PROF. DR. MELİHA ALTUNIŞIK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler (İngilizce) Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 274
Özet
Bu tez, 2015-2020 yılları arasında Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) arasındaki jeoekonomik rekabetin, en iyi şekilde temel içsel faktörler üzerinden anlaşılabileceğini savunmaktadır: liderlerin algıları, ekonomik kurumlar ve projeler ve iç istikrar kaygıları. Devlet davranışında dış baskılara öncelik veren Neorealizm ve Neoklasik Realizm teorilerinin aksine, iç dinamiklere öncelik tanıyan Innenpolitik teoriler, bu rekabeti açıklamada daha isabetli bir çerçeve sunmaktadır. Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Selman ve BAE Veliaht Prensi Muhammed bin Zayid'in liderlikleri, her iki ülkenin ekonomik stratejilerini ve rekabetini şekillendirmede merkezi bir rol oynamıştır. Doğrudan Yabancı Yatırım, Kamu Varlık Fonları ve ulusal çeşitlendirme projeleri—Suudi Arabistan'ın 2030 Vizyonu ve Abu Dabi 2030 Ekonomik Vizyonu gibi—bu rekabette petrol bağımlılığını azaltmak ve bölgesel liderliği pekiştirmek için hayati araçlar haline gelmiştir. Ayrıca, rejim istikrarına dair endişeler, iç iktidarın konsolidasyonu ve tehditlerin azaltılması amacıyla iç politikaları yönlendirmiştir. Bu tezin metodolojisi, bu içsel değişkenler ile dış politika sonuçları arasındaki nedensel bağları analiz etmek için süreç izleme (process tracing) yöntemini kullanmaktadır. Araştırma, bu rekabetin içsel dinamiklerine dair derinlemesine bilgiler sağlayan, bölgeden ve bölge dışından uzmanlarla yapılan görüşmelerle desteklenmektedir. Küresel Finansal Kriz (2008- 2010), Arap halk hareketleri (2011-2013) ve Asya'nın yükselen ekonomik etkisi gibi dış faktörler bu rekabeti şiddetlendirmiş olsa dahi, 2015-2020 yılları arasındaki finans, turizm ve teknoloji alanlarındaki rekabet, petrol fiyatlarındaki dalgalanmalar ve Körfez İşbirliği Konseyi'nin (GCC) siyasi dağınıklığı gibi eğilimler rekabeti daha da artmıştır. Bununla birlikte, temel itici güç, içsel siyasi ve ekonomik dinamikler olmuştur.
Özet (Çeviri)
This dissertation contends that the geoeconomic competition between Saudi Arabia and the United Arab Emirates (UAE) from 2015 to 2020 is best understood through key internal factors: leadership and elite preferences, economic institutions, and internal stability and regime security. Innenpolitik theory, which prioritizes internal variables, offers a more accurate explanation than Neorealism or Neoclassical Realism, which prioritize external pressures on state behavior. The leadership of Crown Princes Mohammed bin Salman (Saudi Arabia) and Mohammed bin Zayed (UAE) was central in shaping each state's economic strategies and competition. Institutions such as Foreign Direct Investment (FDI), Sovereign Wealth Funds (SWFs), and national diversification projects—like Saudi Vision 2030 and Abu Dhabi Economic Vision 2030—became vital tools in their competition to reduce oil dependency and assert regional leadership. Concerns over regime stability also drove internal policies focused on consolidating power and mitigating threats. The methodology of this dissertation uses process tracing to analyze causal links between these internal variables and foreign policy outcomes. The research is supported by expert interviews from the region and beyond, providing in-depth insights into the internal drivers of this rivalry. While external factors—such as the Global Financial Crisis (2008-2010), the Arab popular movements (2011-2013), and Asia's rising economic influence— exacerbated the competition, trends between 2015 and 2020, including competition in finance, tourism, technology, oil price volatility, and GCC fragmentation, further heightened the rivalry. Nevertheless, internal political and economic dynamics were the primary drivers.
Benzer Tezler
- Farmer support regime and political economy of agricultural reform: Transformation of Turkish agricultural policy in the post-2000 era
Çiftçi destekleme rejimi ve tarım reformu siyasal iktisadı: Türkiye tarım politikalarının 2000 sonrası dönemde dönüşümü
AYŞE KOÇAK
Yüksek Lisans
İngilizce
2012
Siyasal BilimlerBoğaziçi ÜniversitesiTürkiye Cumhuriyeti Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞEVKET PAMUK
- Damızlık Kızın Öyküsü dizisinde kadının toplumsal açıdan temsili
Presentation of The Handmaid's Tale Series from a social angle
SAKİNE YAĞMUR GÜNEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Radyo-TelevizyonBaşkent ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ÇİÇEK COŞKUN
- Türkiye'de çok partili dizgeye geçiş sürecinde Demokrat Parti-Cumhuriyet Halk Partisi ilişkileri (1946-1947)
The Relations between the democratic Party and the Republican People's Party in the process of transition to Multi-Party system in Turkey (1946-1947)
FEHMİ AKIN
Doktora
Türkçe
2004
Kamu YönetimiAnkara ÜniversitesiKamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER SEZGİN
- Kriz dönemlerinde sanayi işletmelerinde finansal risk yönetiminde opsiyon sözleşmeleri
At the time of crises, financial risk management with option contrats in industrial companies
MUHAMMET MUSTAFA TUNCER ÇALIŞKAN
- Kayseri sivil mimarisindeki değişimler ve etkenleri
The Transformations and factors in the domestic architecture in Kayseri
AYŞE SERAP ATEŞ