Suisid girişimi olan ve olmayan bipolar bozukluk hastalarında problem çözme becerisinin değerlendirilmesi
Evaluation of problem solving skills in bipolar disorder patients with and without suicide attempt
- Tez No: 939033
- Danışmanlar: DR. EMİNE MERVE AKDAĞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Bipolar Bozukluk, İntihar Girişimi, Problem Çözme Becerisi, Londra Kulesi Testi, Stroop Testi, İz Sürme Testi, Yürütücü İşlevler, Bipolar Disorder, Suicide Attempt, Problem-Solving Ability, Tower of London Test, Stroop Test, Trail Making Test, Executive Functions
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 114
Özet
Amaç: Bu çalışmada, ötimik dönemdeki Bipolar Bozukluk tanılı bireylerde problem çözme becerilerinin intihar davranışı üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Problem çözme ve yürütücü işlevlerle ilişkili bilişsel performansın değerlendirilmesinde kullanılan Londra Kulesi Testi (LKT), Stroop Testi, İz Sürme Testi ve Problem Çözme Envanteri (PÇE) sonuçlarının; geçmişte intihar girişimi öyküsü olan (BB+S), olmayan (BB) bireyler ve sağlıklı kontrol grubu arasında anlamlı farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Bursa Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Kliniği'nde takip edilen, DSM-5 tanı kriterlerine göre Bipolar Bozukluk tanısı almış, son 3 aydır ötimik dönemde bulunan ve 18–65 yaş aralığında olan 72 birey (36 intihar girişimi öyküsü olan (BB+S), 36 intihar girişimi öyküsü olmayan (BB)) ile herhangi bir psikiyatrik tanısı bulunmayan 36 sağlıklı kontrol bireyi olmak üzere toplam 108 kişi dâhil edilmiştir. Bipolar hasta grubundaki katılımcıların ötimik durumda oldukları, Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D) ve Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMRS) ile doğrulanmıştır. Tüm katılımcılara Sosyodemografik Veri Formu, Londra Kulesi Testi (LKT), Stroop Testi, İz Sürme Testi, Problem Çözme Envanteri (PÇE) ve İntihar Olasılığı Ölçeği (İÖÖ) uygulanmıştır. Bulgular: Geçmişte intihar girişimi olan bipolar bireylerin İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ) puanları, hem intihar girişimi olmayan bipolar bireylerden hem de sağlıklı kontrollerden anlamlı düzeyde daha yüksekti. İz Sürme Testi ve Stroop Testi performanslarında da bu grupta belirgin bozulmalar gözlendi. Londra Kulesi Testi'nde yüksek hamle sayısı gibi planlama zorluklarını yansıtan düşük performans dikkat çekerken, Problem Çözme Envanteri sonuçları da bu bulguları özbildirim düzeyinde destekledi. Bununla birlikte, intihar girişimi olan bireylerde İOÖ puanları ile problem çözme becerileri arasında anlamlı bir ilişki saptanmazken; girişimi olmayan bireylerde bu iki değişken arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki düşük performansın intihar öyküsü olan bipolar bireyleri ayırt etmede anlamlı belirleyiciler olduğunu gösterdi. Ayrıca, özbildirime dayalı problem çözme becerileri de intihar riski öngörüsünde anlamlı katkı sundu. Sonuç: Elde edilen bulgular, intihar öyküsü olan bipolar bireylerde yürütücü işlevlerde ve problem çözme becerilerinde belirgin bozulmalar olduğunu göstermektedir. İz Sürme ve Londra Kulesi testleri gibi nöropsikolojik ölçümler ile özbildirime dayalı değerlendirmelerin birlikte kullanılması, intihar riski taşıyan bireylerin daha kapsamlı biçimde belirlenmesine katkı sağlayabilir. Bulgular, intihar davranışının yalnızca bilişsel değil, aynı zamanda duygusal ve içgörüsel boyutlarla da ilişkili karmaşık bir yapı sergilediğini ortaya koymaktadır.
Özet (Çeviri)
Aim: This study aimed to investigate the impact of problem-solving skills on suicidal behavior in individuals diagnosed with Bipolar Disorder during the euthymic phase. It examined whether the results of the Tower of London Test (ToL), Stroop Test, Trail Making Test, and Problem Solving Inventory (PSI)—which assess cognitive performance related to problem-solving and executive functions—differ significantly among individuals with a history of suicide attempt (BB+S), those without such a history (BB), and healthy control participants. Materials and Methods: The study included a total of 108 participants aged between 18 and 65 years: 72 individuals diagnosed with Bipolar Disorder according to DSM-5 criteria who had been in a euthymic state for at least three months (36 with a history of suicide attempt [BB+S], 36 without [BB]), and 36 healthy controls with no psychiatric diagnosis. Euthymic status in the bipolar group was verified using the Hamilton Depression Rating Scale (HAM-D) and the Young Mania Rating Scale (YMRS). All participants were assessed with a Sociodemographic Data Form, Tower of London Test (ToL), Stroop Test, Trail Making Test, Problem Solving Inventory (PSI), and Suicide Probability Scale (SPS). Results: The Suicide Probability Scale (SPS) scores of individuals with a history of suicide attempts were significantly higher than those of both bipolar individuals without such a history and healthy controls. This group also exhibited marked impairments in the Trail Making Test and Stroop Test performances. On the Tower of London Test, a higher number of moves—indicative of planning difficulties—reflected lower performance, and these findings were supported at the self-report level by the Problem Solving Inventory (PSI) results. Notably, while no significant relationship was found between SPS scores and problem-solving abilities in individuals with a history of suicide attempts, a positive and significant correlation emerged between these two variables in those without such a history. Regression analyses revealed that especially poor performance on the Trail Making and Tower of London tests significantly predicted the presence of suicide attempt history among bipolar individuals. Additionally, self-reported problem-solving skills also made a meaningful contribution to the prediction of suicide risk. Conclusion: The findings indicate that individuals with a history of suicide attempts exhibit significant impairments in executive functions and problem-solving abilities. The combined use of neuropsychological assessments, such as the Trail Making and Tower of London tests, along with self-report measures, may contribute to a more comprehensive identification of individuals at risk for suicide. These results highlight that suicidal behavior reflects a complex structure that involves not only cognitive but also emotional and insight-related dimensions.
Benzer Tezler
- Bipolar bozukluğu olan kadın hastalarda difüzyon tensör görüntülemenin değerlendirilmesi
Assesment of diffusion tensor imaging in female patients with bipolar disorder
ESRA GÖKÇE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
PsikiyatriSağlık BakanlığıPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İ. ÖMER SAATÇİOĞLU
- Duygudurum bozukluklarında yaşam boyu özkıyım davranışının demografik ve klinik özellikler açısından karşılaştırılması ve özkıyımla ilişkili akut duygudurum bozulması ile ilişkisi
Başlık çevirisi yok
SERTAÇ ALAY ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEDİNE YAZICI GÜLEÇ
- Kendine zarar verme davranışı olan çocuk ve ergenlerin ortam terapisinden faydalanımının değerlendirilmesi
Evaluation of the benefit from milieu therapy of children and adolescents with self harm behavior
BAHAR ŞEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
PsikiyatriDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜSEYİN BURAK BAYKARA
- Şizofrenide suisid girişiminin depresyon, içgörü, içselleştirilmiş damgalanma ve yaşam niteliği ile ilişkisi
Başlık çevirisi yok
MERVE BİLGİN KOÇAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
PsikiyatriOndokuz Mayıs ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET RİFAT ŞAHİN
- Acil servise intihar girişimi nedeni ile yapılan başvuruların demografik ve klinik özellikleri
Demographic and clinical characteristics of the parasuicide patients that admit to emergency department
SULTAN TUNA AKGÖL GÜR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
İlk ve Acil YardımAtatürk ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYHAN AKÖZ