Çocuk acil servise başvuran zehirlenme hastalarının değerlendirilmesi
Evaluation of pediatric poisoning cases admitted to the emergency department
- Tez No: 939467
- Danışmanlar: PROF. DR. ALKAN BAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Poisoning, emergency service, child
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Manisa Celal Bayar Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 76
Özet
Amaç: Çocukluk çağında zehirlenmeler ciddi mortalite riski taşıdığı için hastaların uyğun yönetimi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, zehirlenme vakalarının yaş dağılımı, etken çeşitliliği, zehirlenme mekanizmaları, Zehir Danışma Merkezinin (ZDM) aranma sıklığı ve önerilerinin uygunluğu, çocuk yoğun bakımda izlem sürelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Metod: Çalışmamızda, 01.12.2020 - 01.06.2023 tarihleri arasında 2. basamak çocuk yoğun bakım (ÇYB) ünitesinde akut zehirlenme tanısıyla takip edilen 209 hasta geriye dönük olarak incelendi. Verilerin analizi için SPSS-25 programı kullanıldı. Olguların yaşı, cinsiyeti, çocuk acile başvuru saati, hangi maddeye ne şekilde ve nerede maruz kaldıkları, olay ile başvuru saati arasındaki süre, fizik muayene bulguları, başvuru semptomları, hastaneye geliş şekli, başvurudan önce evde veya başka sağlık kuruluşunda yapılan müdahaleler, ZDM'nin verileri, laboratuvar verileri ve komorbiditesi, hastanemizde uygulanan tedaviler ve ÇYB ünitesinde kalış süreleri retrospektif olarak değerlendirildi, olgu veri formlarına kaydedildi. Bulgular: Yoğun bakım servisine yatırılan 209 zehirlenme olgusunun 139'u kız (%66,5), 70'i erkek (%33,5) olup yaş ortanca değeri 154 ay (25p-75p: 27,5-185) olarak saptanmıştır. En sık zehirlenme yolunun 191 (%91,4) olguda oral yolla, en sık zehirlenme mekanizmasının ise 113 (%54,1) hastada kazayla olduğu tespit edilmiştir. Zehirlenme vakalarının önemli kısmının (%93.77) evde gerçekleştiği görülmüştür. En sık zehirlenme nedeni olan ajanın %78,9 oranında ilaçlarla ve ilaçlar arasında da en sık 62 hastada (%29,6) ile analjezik-antipiretik grubuyla olduğu görülmüştür. İlaç dışı nedenlere bakıldığında en sık sorumlu ajanın 10 (%4,8) hastada fare zehiri ile olduğu bulunmuştur. Mesai içi %23,4, mesai dışı %76,6 hasta başvurmuştur. 42 (%20) hastaya antidot verilmiştir. Hastaların acil servise başvuru şekli farklılık göstermekte olup 142 (%67,9) olgu 112 ile, 67 (%32,1) olgu ayaktan başvurmuştu. ZDM'ne danışılan 76 (%36,3) hastanın hepsine ÇYB ihtiyacı olduğu belirtilmiş, fakat bunlardan %39,4'ü 24 saatten kısa süreyle izlenmiştir. Yoğun bakım takip süresi ortalama 24 (17-36.5) saat olup, hiçbir hastada mortalite izlenmemiştir. Sonuç: Bu çalışmada zehirlenme olguları incelendiğinde, ilaç grubunda en sık analjezik-antipiretik ajanların; ilaç dışı nedenler arasında ise fare zehrinin zehirlenmeye yol açtığı belirlenmiştir. Zehirlenme mekanizmalarının büyük oranda kaza sonucu geliştiği gözlemlenmiş, bu durum ailelerin zehirlenmeye neden olabilecek maddeleri uyğun koşullarda saklanmadığını ve yeterli önlem alınmadığını düşündürmüştür. Zehirlenen olguların birçoğunun önceden başka bir sağlık kurumuna başvurduğu ve burada basit tıbbi tedavi ile yönetilebildiği saptanmıştır. ZDM'nin uygun şekilde organize olabilmesi, 112 ve acil servis hizmetlerinin etkin kullanımı, ayrıca üçüncü basamak acil servislerinin gereksiz yere meşgul edilmesinin önlenmesi, zehirlenme durumlarında sağlık hizmetlerinin verimliliğini arttırabilir. Ayrıca, zehirlenmelere ilişkin sağlık personeline ve topluma doğru bilgi aktarılmalı, maliyetlerin azaltılmasına ve etkin tedavinin sağlanmasına katkı sunacaktır. Anahtar sözler: Zehirlenme, acil servis, çocuk, ilaç.
Özet (Çeviri)
Objective: As poisoning during childhood carries a significant risk of mortality, the appropriate management of these patients is of paramount importance. The objective of this study is to evaluate the age distribution, diversity of agents, mechanisms of poisoning, the frequency of calls to the Poison Consultation Centre (PCC) and the appropriateness of their recommendations, and the length of stay in the paediatric intensive care unit. Methods: In the present study, a retrospective analysis was conducted on 209 patients diagnosed with acute poisoning who were treated in a second-level paediatric intensive care unit (PICU) between 01.12.2020 and 01.06.2023. The analysis was conducted using SPSS-25 software. The age and gender of the cases, the time of admission to the paediatric emergency department, the type and route of exposure to the substances, the time between the event and hospital admission, physical examination findings, presenting symptoms, mode of transportation to the hospital, interventions performed at home or at another healthcare facility before admission, PCC data, laboratory results, comorbidities, treatments administered in our hospital, and the length of stay in the paediatric intensive care unit (PICU) were retrospectively evaluated and recorded on case data forms. Results: Of the 209 cases of poisoning that were admitted to the intensive care unit, 139 (66.5%) were female and 70 (33.5%) were male, with a median age of 154 months (25th-75th percentile: 27.5-185 months). The most prevalent route of poisoning was oral ingestion in 191 cases (91.4%), and the most common mechanism of poisoning was accidental exposure in 113 cases (54.1%). The research revealed that a substantial proportion of poisonings (93.77%) occurred within the home environment. The most prevalent cause of poisoning was drug-related in 78.9% of cases, with analgesic-antipyretic drugs being the most frequent group, found in 62 patients (29.6%). In the context of non-drug agents, the most prevalent agent identified was rodenticide (rat poison), which was detected in 10 cases, accounting for 4.8% of the total. Admissions occurred during working hours in 23.4% of cases and outside working hours in 76.6%. Antidotes were administered to 42 patients (20%). With respect to the mode of admission to the emergency department, 142 (67.9%) cases were transported by ambulance (112 emergency services), while 67 (32.1%) patients arrived on foot. In the 76 cases (36.3%) for which the PCC was consulted, intensive care was required for all but 39.4% of these, with monitoring taking place for less than 24 hours in 39.4% of cases. The average duration of stay in the Paediatric Intensive Care Unit (PICU) was 24 hours (range 17-36.5), and no fatalities were observed. Conclusion: In this study of poisoning cases, analgesic-antipyretic agents were identified as the most common cause among drug poisonings, and rodenticide among non-drug causes. The preponderance of accidental poisonings indicates potential shortcomings in the storage or management of hazardous substances by families, as well as a lack of adherence to adequate preventive measures. Furthermore, it was determined that a significant proportion of the poisoned patients had previously been attended at another healthcare institution, where they could have been managed with simple medical treatment. The organisation of the PCC, the utilisation of 112 emergency services and emergency departments, and the prevention of unnecessary occupation of tertiary emergency services could enhance the efficiency of healthcare services in poisoning cases. Moreover, the provision of accurate information to healthcare personnel and the general public regarding cases of poisoning has the potential to contribute to a reduction in costs and the assurance of effective treatment.
Benzer Tezler
- Zehirlenme nedeni ile Çocuk Acil Ünitesi'ne başvuran hastaların değerlendirilmesi ve risk faktörlerinin belirlenmesi
Detection of risk factors and evaluation of patients applied to Child Emergency Unit due to intoxication
MOHAMMED KASEM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLSEV KALE
- Çocuk acil kliniği başvurularının adli vakalar yönünden retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of applications to the pediatric emergency clinic in terms of forensic case
EMİNE DİDEM DEMİRDÖKEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ADEM KARBUZ
- Son 5 yılda acil servise başvuran intoksikasyon olgularında demografik özelliklerinin ve acilde kalış sürelerinin geriye dönük istatistiksel değerlendirilmesi
Retrospective statistical evaluation of demographic characteristics and length of stay in the emergency department in intoxication cases who admitted to the emergency department in the last five years
GİZEM ŞİMŞEK
- Nörolojik ilaç zehirlenmesi nedeni ile başvuran çocukların değerlendirilmesi
Evaluation of children presented with neurological drug intoxication
MEHMET KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET CELAL DEVECİOĞLU
- Çocuk acil servisine 2017 – 2022 yılları arası başvuran zehirlenme olgularının retrospektif olarak değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of poisoning cases applying to the pediatric emergency service between 2017 and 2022
ÖMER OSMAN DAĞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ YAKUP YEŞİL