Nazal polipli kronik rinosinüzit hastalarında postoperatif nüks özelliklerinin ve medikaltedaviye direncin periostin düzeyi ile ilişkisi
Relationship between postoperative recurrence characteristics and resistance to medical treatment and periostin level in chronic rhinosinusitis patients with nasal polyps
- Tez No: 941291
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ABDULLAH KARATAŞ, DR. ISİL TAYLAN CEBİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kulak Burun ve Boğaz, Otorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat)
- Anahtar Kelimeler: Nazal polip, periostin, kronik rinosinüzit, eozinofili, nüks, Nasal polyp, periostin, chronic rhinosinusitis, eosinophilia, recurrence
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İstanbul Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Amaç: Nazal polipli kronik rinosinüzit tanılı hastalarda preoperatif ve peroperatif periostin düzeylerine bakılarak operasyon sonrası nüksün öngörülebilmesi ile buna spesifik medikal tedavi ve takip yaklaşımlarının ortaya konulabilmesi ve bu hastalarda medikal tedaviye yanıtın periostin düzeyleri ile ilişkilendirilip, tedaviye direncin incelenmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntemler: 2023-2024 yılları arasında hastanemiz Kulak Burun Boğaz polikliniğinde endoskopik muayene ile bilateral nazal polipli kronik rinosinüzit tanısı konulan, 18 yaş üstü ve daha buruna yönelik cerrahi öyküsü olmayan dışlama kriterlerini taşımayan,102 hasta değerlendirilmeye alındı. Bu hastalara tanı konulduktan sonra oral ve intranazal kortikosteroid tedavisi başlanılmadan önce serumda eozinofil ve ELİSA periostin kit yardımıyla serumda periostin düzeyi bakıldı. Medikal tedavi sonrası 15.günde nazal poliplerin gerilemesi, endoskopik muayene ve paranazal BT çektirilerek değerlendirildi. Nazal poliplerde gerileme olmayan hastalara bilateral endoskopik sinüs cerrahisi (ESC) operasyonu önerildi. Operasyon sırasında alınan nazal polip örneklerinden doku periostin düzeyi de ELİSA periostin kit yardımıyla değerlendirildi. Postoperatif dönemde hastalara nazal yıkama, intranazal steroid, kombine preperatlar (antihistaminik+antilökotrienler) ilaçları verildi. Postoperatif 1.,3. ve 6. aylarda kontrol endoskopik nazal muayeneler yapıldı. Ameliyattan sonra 1.aydan itibaren yapılan endoskopik muayenede, orta meatusta nazal polip ve/veya pürülan akıntının izlenmesi nazal polip nüksü olarak değerlendirildi. ESC uygulanan hastalardaki serum periostin ve doku periostin düzeyleri ile medikal tedaviye yanıt ve operasyon sonrası nüks arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Bu çalışmada, çalışmaya dahil edilen nazal polipli kronik rinosinüzit tanılı hastalarda ortalama serum periostin değeri 41,9 ng/ml ve doku periostin değeri ise ortalama 49,2 ng/ml olarak saptanmıştır. Medikal tedavi sonrası fayda gören ve görmeyen hastaların ortalama serum periostin düzeyleri sırasıyla 28,5 ng/ml ve 59,4 ng/ml olduğunu ve bu iki grubun ayrımında serum periostin 34,3 ng/ml cut off değerinin anlamlı p=0,00) olduğunu tespit ettik. Çalışmamızda postoperatif nüks olan ve olmayan grupta ortalama serum periostin değerleri sırası ile 91,6 ng /ml ve 39,8 ng/ml olarak, ortalama doku periostin değerleri ise sırası ile 53,2 ng/ml ve 46,1 ng/ml olarak saptanmıştır. Nüks olan hasta grubunda serum periostin düzeyi olmayan gruba göre anlamlı (p=0,001) olarak daha yüksek iken, doku periostin değeri ise anlamlı (p=0,163) farklılık göstermemiştir. Nüks olan ve olmayan hastaların ayrımında serum periostin 43 ng/ml cut off değerinin anlamlı (p=0,003) etkinliği gözlenmiştir. Ortalama serum periostin değeri astım tanısı olan grupta 67,7 ng/ml iken, astım tanısı olmayan grupta 31,1 ng/ml olarak izlenmiştir. Astım olan grupta serum periostin düzeyi, astım olmayan gruba göre anlamlı (p=0,000) olarak daha yüksek iken doku periostin değeri ise anlamlı (p=0,298) bir farklılık göstermemiştir. Ayrıca astım olan ve olmayan gruplar arasında ameliyat sonrası 1.ay (p=0,174), 3.ay (p=0,162), 6.ay (p=0,162) nüks oranları arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Sonuç: Çalışmamız serum periostin ve doku periostin düzeylerinin postoperatif nazal polip nüksüne ve ayrıca serum periostin düzeyinin medikal tedavi yanıtına etkilerini ortaya koymuştur.Bu yönüyle gelecekte immünomodülatör ajanların rutin tedavide yer alabilmesi için nazal polipli KRS hastalarında periostinin tedavi ve takip sürecine etkisinin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunduğumuza inanmaktayız.
Özet (Çeviri)
Purpose: The aim is to predict postoperative recurrence by examining preoperative and perioperative periostin levels in patients diagnosed with chronic rhinosinusitis with nasal polyps, to determine specific medical treatment and follow-up approaches, and to correlate the response to medical treatment with periostin levels and to examine resistance to treatment in these patients. Materials and Methods: Between 2023 and 2024, 102 patients diagnosed with chronic rhinosinusitis with bilateral nasal polyps by endoscopic examination in our hospital's Ear, Nose and Throat clinic, who were over the age of 18 and did not have a history of nasal surgery and did not meet the exclusion criteria, were included in the evaluation. After the diagnosis was made in these patients, serum eosinophil and serum periostin levels were measured with the help of ELISA periostin kit before oral and intranasal corticosteroid treatment was started. The regression of nasal polyps was evaluated by endoscopic examination and paranasal CT on the 15th day after medical treatment. Bilateral endoscopic sinus surgery (ESS) operation was recommended for patients who did not have regression in nasal polyps. Tissue periostin levels were also evaluated with the help of ELISA periostin kit from nasal polyp samples taken during the operation. Postoperatively, patients were given nasal wash, intranasal steroids, and combined preparations (antihistamines + antileukotrienes). Postoperatively, control endoscopic nasal examinations were performed at 1, 3, and 6 months. In the endoscopic examination performed from the 1st month after surgery, nasal polyp and/or purulent discharge observed in the middle meatus was evaluated as nasal polyp recurrence. The relationship between serum periostin and tissue periostin levels in patients who underwent ESS and response to medical treatment and postoperative recurrence was examined. Findings: In this study, the mean serum periostin value was determined as 41,9 ng/ml and the mean tissue periostin value was determined as 49,2 ng/ml in patients diagnosed with chronic rhinosinusitis with nasal polyps included in the study. We found that the mean serum periostin levels of patients who benefited and did not benefit after medical treatment were 28,5 ng/ml and 59,4 ng/ml, respectively, and that the serum periostin cut-off value of 34,3 ng/ml was significant in distinguishing these two groups (p=0,00). In our study, the mean serum periostin values in the groups with and without postoperative recurrence were determined as 91,6 ng/ml and 39,8 ng/ml, respectively, and the mean tissue periostin values were determined as 53,2 ng/ml and 46,1 ng/ml, respectively. In the patient group with recurrence, the serum periostin level was significantly higher than in the group without recurrence (p=0,001), while the tissue periostin value did not show a significant difference (p=0,163). The serum periostin 43ng/ml cut-off value was found to be significantly effective (p=0,003) in distinguishing patients with and without recurrence. The mean serum periostin value was 67,7 ng/ml in the asthma group, while it was 31,1 ng/ml in the non-asthmatic group. The serum periostin level in the asthma group was significantly higher than in the non-asthmatic group (p=0,000), while the tissue periostin value did not show a significant difference (p=0,298). In addition, no significant difference was observed between the asthma and non-asthmatic groups in terms of recurrence rates at 1 month (p=0,174), 3 months (p=0,162), and 6 months (p=0,162) after surgery. Conclusion: Our study has revealed the effects of serum periostin and tissue periostin levels on postoperative nasal polyp recurrence and also the effects of serum periostin levels on medical treatment response. In this respect, we believe that we have contributed to a better understanding of the effect of periostin on the treatment and follow-up process in CRS patients with nasal polyps so that immunomodulatory agents can be included in routine treatment in the future.
Benzer Tezler
- Nazal polipli kronik rinosinüzit hastalarındaendoskopik sinüs cerrahisi draf prosedürlerinin karşılaştırmalı analizi
Comparative analysis of endoscopic sinus surgery draf procedures in patients diagnosed as chronic rhinosinusitis with nasal polyps
CAN KESKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Kulak Burun ve BoğazKaradeniz Teknik ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN BAHADIR
- Nazal polipli kronik rinosinüzit olgularında mukozal p-glikoprotein'in nüks üzerine etkisi
The effect of mucosal p-glycoprotein on recurrence in chronic rhinosinusitis with nasal polyps
SEVDA YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMEL ÇADALLI TATAR
- Nazal polip rekürrensinde charcot leyden kristali proteini'nin prediktif değeri
Predictive value of charcot-leyden crystal protein in nasal polyp recurrence
DURAN YILDIRIM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA EYİGÖR
- Endoskopik sinüs cerrahisi sonrası nazal kaviteye uygulanan budesonidli nazal irrigasyonun klinik etkinliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of the efficacy of budesonide nasal irrigation applied to nasal cavity after endoscopic sinus surgery
TURAN CANMURAT İZGİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BÜLENT ÖCAL
- Nazal polipli kronik rinosinüzit hastalarında nazal potansiyel fark ölçümü ve interlökin seviyeleri arasında ilişki var mıdır?
Summary is there a nasal potential difference measurements and interleukin levels in patients with chronic rhinosinusitis with nasal polyps?
İSMAİL KAYGISIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZGÜR YİĞİT