Rozasea hastalarında izotretinoin tedavisi öncesi ve sonrası serum CRP, TNF-α, IL-6, IL-17a, IL-1β ve IL-8 düzeylerinin değerlendirilmesi
Evaluation of serum CRP, TNF-α, IL-6, IL-17a, IL-1β and IL-8 levels before and after isotretinoin treatment in rosacea patients
- Tez No: 946366
- Danışmanlar: PROF. DR. NİLSEL İLTER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Dermatoloji, Dermatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 99
Özet
Rozasea, ağırlıklı olarak sentrofasiyal bölgeyi ve gözleri etkileyen kronik inflamatuar bir hastalıktır. Tekrarlayan ataklar halinde veya kalıcı eritem, inflamatuar papüller, püstüller ve telanjiektaziler ile karakterizedir. Rozasea genellikle 30 ila 50 yaşları arasında başlar ancak her yaşta ortaya çıkabilir. Etiyolojisi ve patofizyolojisi tam olarak anlaşılamamıştır. Bununla birlikte, son çalışmalar, genetik ve çevresel bileşenlerin, doğuştan ve edinsel immünitenin düzensizliği yoluyla rozasea başlangıcını ve şiddetini tetikleyebileceğini göstermektedir. Son dönemlerde yapılan çalışmalarda CRP, TNF-α, İL- 6, İL-17A, İL-1β ve İL-8 öne çıkmaktadır. Bu biyobelirteçlerinin düzeylerinin tedavi öncesi ve tedavi sonrasında değerlendirilmesinin yapılacak ileri bilimsel araştırmalara faydalı olabileceği düşünülmektedir. Çalışmanın amacı, polikliniğimize başvuran rozasea hastalarının CRP, TNF-α, İL-6, İL-17A, İL-1β ve İL-8 düzeylerinin; sistemik izotretinoin tedavisi öncesi ve sonrası anlamlı fark olup olmadığının değerlendirilmesidir. Sistemik izotretinoin tedavisinin 3. ayında tedavi başlangıcına göre IGA, RASI, İL- 1β düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük, İL-17A düzeyi ise anlamlı düzeyde yüksek olarak belirlenmiştir (sırasıyla; p0,05). IGA değişimi ile RASI değişimi arasında pozitif yönde iyi düzeyde (r=0,631; p0,05). Sistemik izotretinoin tedavisi başlangıcına göre tedavi sonunda İL-8, İL-17A ve TNF-α değişimlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu (sırasıyla; p=0,001; p=0,002; p=0,022) ve bu farkın oluşmasında İL-8 ve İL-17A için komorbidite varlığının etkisinin bulunduğu (sırasıyla; p=0,002; p=0,041;), TNF-α için bulunmadığı (p=0,762) tespit edilmiştir. Ç alış mamız rozasea patogenezinde rol oynadığı düşünülen sitokinlerin (CRP, TNF- α, İL-6, İL-17A, İL-1β ve İL-8) sistemik izotretinoinle ve komorbiditelerle ilişkisini inceleyen ilk ç alış madır. Literatü rde bu parametrelerle akne hastalarında yapılan ç alış malar bulunmasına rağ men, sistemik izotretinoin tedavisi alan rozasea hastalarında bu sitokinlerin değerlendirildiği bir çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamız ayrıca izotretinoin tedavisi öncesi ve sonrasında IGA ve RASI skorlarının korelasyonunu inceleyen ilk çalışma olma özelliğini de taşımaktadır.
Özet (Çeviri)
Rosacea is a chronic inflammatory condition primarily affecting the centrofacial region and the eyes. It is characterized by recurrent episodes or persistent erythema, inflammatory papules, pustules, and telangiectasia. Although it typically begins between the ages of 30 and 50, rosacea can occur at any age. The etiology and pathophysiology of rosacea remain poorly understood. However, recent studies suggest that genetic and environmental factors, through dysregulation of innate and adaptive immunity, may trigger the onset and severity of the disease. Emerging research highlights the potential roles of biomarkers such as CRP, TNF-α, IL-6, IL-17A, IL-1β, and IL-8. Assessing the levels of these biomarkers before and after treatment may provide valuable insights for future scientific studies. The primary aim of this study was to evaluate the differences in CRP, TNF-α, IL-6, IL-17A, IL- 1β, and IL-8 levels before and after systemic isotretinoin treatment in rosacea patients treated at our clinic. At the third month of systemic isotretinoin treatment, compared to baseline, IGA, RASI, and IL-1β levels were found to be significantly decreased, while IL-17A levels were significantly increased (p < 0,001, p < 0,001, p = 0,047, and p = 0,028, respectively). No significant differences were observed in CRP, IL-6, IL-8, and TNF-α levels compared to baseline (p > 0,05). A strong positive correlation was noted between the changes in IGA and RASI scores (r = 0,631; p < 0,001). A moderate positive correlation was found between changes in IL-1β and TNF-α levels (r = 0,557; p < 0,001), and a low-to-moderate positive correlation was identified between changes in IL-8 and IL-17A levels (r = 0,371; p = 0,016). While significant differences in IGA changes were observed between baseline and the third month of treatment (p < 0,001), the presence of comorbidities did not influence this change (p = 0,606). Similarly, a significant difference was found in RASI changes between baseline and the third month (p < 0,001), with no effect of comorbidities on this change (p = 0,280). CRP, IL-1β, and IL-6 levels showed no significant changes between baseline and the third month, nor did comorbidities have any impact (p > 0,05). However, significant differences were identified in IL-8 levels (p = 0,001), with comorbidities contributing to this change (p = 0,002). Similarly, IL-17A levels showed significant changes (p = 0,002), with comorbidities influencing this change (p = 0,041). A significant difference in TNF-α levels was observed between baseline and the third month of treatment (p = 0,022), but comorbidities did not have an impact (p = 0,762). To the best of our knowledge, this is the first study to investigate the relationship between systemic isotretinoin treatment and biomarkers (CRP, TNF-α, IL-6, IL-17A, IL-1β, and IL-8), which are considered to play a role in the pathogenesis of rosacea. Although studies have examined these parameters in acne patients, no previous study has evaluated these cytokines in rosacea patients receiving systemic isotretinoin treatment, according to our research. Our study also evaluated IGA and RASI scores in rosacea patients undergoing systemic isotretinoin treatment and is, to our knowledge, the first to assess the correlation between IGA and RASI scores before and after isotretinoin therapy. In this regard, our study holds a pioneering position in the literature.
Benzer Tezler
- Sistemik izotretionin kullanan rozase hastalarında tedavi ile PACAP, CGRP VE VIP düzeylerinin değişimi ve eritem indeksiyle ilişkisinin araştırılması
Changes in PACAP, CGRP AND VIP levels with systemic isotretinoin treatment in rosacea patients and relationship to erythema index
YUSUF MERT DÖŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VİLDAN BAŞ
- İzotretinoin kullanan hastalarda demodex yoğunluğunun değerlendirilmesi
Assessment of the density of demodex in patients using isotretinoin
AHMED MUAYAD JIRJEES CHAKMAKCHI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
DermatolojiSağlık BakanlığıDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE TUĞBA ALATAŞ
- Rozasea hastalarında serum visfatin düzeyinin belirlenmesi ve inflamatuar belirteçler ile ilişkisinin araştırılması
Evaluation of serum visfatin levels in patients with rosacea and its relationship with inflammatory markers
BURAK ÜNLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZAFER TÜRKOĞLU
- Rozasea hastalarında göz kapağı dermoskopik bulgularının incelenmesi
Assessment of dermoscopic features of the eyelid in rosacea patient
MİNE KAYNAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
DermatolojiDokuz Eylül ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM ÖZBAĞÇIVAN
- Rozasea hastalarında karotis intima-media kalınlığı ile serum proinflamatuar sitokin düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılması
Relationship between carotid intima-media thickness and serum proinflammatory cytokines in rosacea patients
SÜMEYRE SEDA ERTEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. MEHMET SALİH GÜREL