Geri Dön

Hastanede yatan çocuk hastalarda ağrı prevalansının, yoğunluğunun ve ağrı yönetiminin değerlendirilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 947779
  2. Yazar: MEHTAP ALTAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FATMA ZEHRA ÖZTEK ÇELEBİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Çocuk hastalarda ağrı, Hastanede yatan çocuklarda ağrı değerlendirmesi, Hastanede yatan çocuklarda ağrı tedavisi, Pain in pediatric patients, Pain assessment in hospitalized children, Pain management in hospitalized children
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Etlik Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 136

Özet

Amaç: Ağrı şikâyeti hastanede yatan çocuk hastalarda sık görülmesine rağmen uygun ağrı değerlendirmesi ve yeterli ağrı kontrolü sağlanmamaktadır. Bu çalışma ile hastanede yatan çocuk hastalarda en sık görülen ağrı nedenlerini ve ağrı prevalansını belirlemek; ağrının yaş, cinsiyet, uyruk, dil, altta yatan hastalıklar, mevcut yatış nedenleri, yatış süresi ile olan ilişkisini ortaya koymak; çocuk servislerinde çalışan sağlık profesyonellerinin ağrı yaklaşımlarını ve ağrı kontrolü için kullandıkları farmakolojik ve farmakolojik olmayan yöntemleri ve bu yöntemlerin ağrı kontrolündeki fayda oranlarını belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ankara Etlik Şehir Hastanesi dahili ve cerrahi çocuk servislerinde yatmakta olan, 1 ay- 18 yaş arası, 230 çocuk dahil edilmiştir. Bu hastalara veya hastaya bakım veren aile üyelerine ağrı değerlendirme anketi uygulanmıştır. Türkçe yeterliliği olmayan Suriyeli hastalar için ise Arapça anket ve tercüman kullanılmıştır. Tüm hastaların yaşa uygun ağrı skalaları ile anket esnasında ağrı şiddetleri ölçülmüştür. 1 ay- 3 yaş arası için“FLACC Ağrı Skalası”, 3 yaş üzeri-8 yaş arası için“Wong Baker Ağrı Skalası”ve 8 yaş üzeri hastalar için“Numerik Ağrı Skalası”kullanılmıştır. Hastaların klinikte bulunan hemşireler tarafından belirlenen son 24 saatteki ağrı şiddetleri, hemşire gözlem formları incelenerek not edilmiştir. Bu hastaların son 24 saatteki ilaç talimatları incelenerek herhangi bir analjezik ilaç kullanılıp kullanılmadığı ve kullanıldı ise hangi grup analjezik ilaç olduğu not edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde IBM SPSS 26 programı kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya %37'si 1-24 ay arası, %18,7'si 25-60 ay arası, %28,3'i 61-144 ay arası ve %16,1'i 144 ay üzeri toplam 230 çocuk dahil edildi. Katılımcıların %86,1'i Türk ve %13,9'u Suriyeli hastalardan oluşuyordu. Çalışmaya katılan hastaların tümü, yatış süresi boyunca ağrı yaşadığını bildirdi. Hastaların %32,6'sı başvuru öncesi rutin ağrı (3 ay ve daha uzun süreli ağrı) yaşadığını bildirdi. Hastaların %25,7'sinde ise anket yapılma esnasında, orta şiddette anlık ağrı olduğu saptandı. Çalışmaya dahil edilen hastaların son 24 saatte %59,5'inin ağır şiddette ve %35,6'sının ise orta şiddette ağrı yaşadığı saptandı. Türk ve Suriyeli hastalar arasında başvuru öncesi rutin ağrı (≥3 aydan uzun süreli ağrı), anket yapılma esnasındaki anlık ağrı durumu ve 24 saatteki en kötü ağrı durumlarında anlamlı bir farklılık saptanmadı. Anket esnasında tarafımızca yapılan ağrı değerlendirmesi ile hemşirelerin ağrı değerlendirmesi arasında fark olduğu ve hemşirelerin verdikleri ağrı skorlarının çok düşük olduğu görülmüştür. Çalışmamıza dahil edilen 230 hastanın 228'ine son 24 saatte invaziv işlem yapılmıştır. Bunun %89,1'i damar yolundan ilaç verme, %60,4'ü kan alma, %53,5'i damar yolu açma olduğu belirlenmiştir. Hastaların son 24 saatteki en şiddetli ağrı nedeninin iğneli işlem ağrısı (%72,6) olduğu tespit edilmiştir. Hastaların son 24 saatteki ilaç talimatları incelendiğinde %22,6'sının analjezik ilaç talimatı olduğu geriye kalan hastaların da ağrısı olduğu halde analjezik ilaç talimatı olmadığı belirlenmiştir. Hastaların %18,7'sine parasetamol, 4 hastaya ibuprofen, 1 hastaya morfin, 1 hastaya fentanil, 2 hastaya ketamin ve 2 hastaya tramadol uygulanmıştır. Farmakolojik olmayan müdahalelere ilişkin olarak anketimizde son 24 saatteki en kötü ağrı nedeni“iğneli işlem”olan hastaları sorguladığımızda en sık“bakım veren aile üyesinin işlem sırasında hasta yanında bulunması ve dikkat dağıtma”yöntemleri uygulanırken sakkaroz verme ve kundaklama yöntemlerinin hiç kullanılmadığı tespit edilmiştir. Sonuç: Ankara Etlik Şehir Hastanesi'ndeki dahili ve cerrahi çocuk servislerinde yatmakta olan hastaların ağrı sıklığı ve şiddetinin yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Ancak, ağrı değerlendirmesi ve yönetimi konusunda bazı eksiklikler bulunmaktadır. Özellikle yaşa uygun ağrı skalalarının kullanımında yetersizlikler olduğu dikkat çekmektedir. Bu bulgular, hemşireler ve doktorların temel ağrı değerlendirmesi ve yönetimi ilkeleri konusunda bilgi ve tutumlarının geliştirilmesi gerektiğini işaret etmektedir. Hastanede yatan çocuklara sunulan ağrı yönetiminde belirli alanlarda iyileştirme ihtiyacı olduğu görülmekte ve bu alanda eğitim ve öğretimin önem kazandığı düşünülmektedir. Özellikle iğneli işlemler sırasında, ağrı değerlendirmesi ve tedavisinde rehberler ve protokollerin daha yaygın ve etkili bir şekilde uygulanması gereklidir. Hastanede yatan çocuk hastalara sağlanan ağrı yönetiminin kalitesini iyileştirmek için; ağrının tanınması, ağrı yoğunluğunun yaşa bağlı değerlendirilmesi, güvenli ve uygun ağrı kontrol yöntemlerine erişim ve herhangi bir müdahalenin etkinliğinin değerlendirilmesi gelecekteki iyileştirme çabaları için hedeflerimizdir. Ağrı kontrol yöntemlerinin, her çocuğa uyarlanması ve hem farmakolojik hem de farmakolojik olmayan müdahaleleri birleştiren multimodal bir yaklaşım içermesi esastır.

Özet (Çeviri)

Objective: Although pain is common in hospitalized pediatric patients, appropriate pain assessment and adequate pain control are not provided. This study aims to determine the most common causes of pain and the prevalence of pain in hospitalized pediatric patients; to reveal the relationship between pain and age, gender, nationality, language, underlying diseases, current reasons for hospitalization, and duration of hospitalization; to determine the approaches to pain and the pharmacological and non-pharmacological methods used for pain control by healthcare professionals working in pediatric wards and the benefit rates of these methods in pain control. Material and Method: 230 children aged 1 month to 18 years, hospitalized in the internal and surgical pediatric wards of Ankara Etlik City Hospital were included in the study. A pain assessment questionnaire was applied to these patients or their family members who provided care to the patient. For Syrian patients who did not have Turkish proficiency, an Arabic questionnaire and an interpreter were used. Pain intensities were measured during the survey with age-appropriate pain scales for all patients. The“FLACC Pain Scale”was used for patients aged 1 month to 3 years, the“Wong Baker Pain Scale”for patients aged 3 and over to 8 years, and the“Numeric Pain Scale”for patients aged 8 and over. The patients' pain severity in the last 24 hours, determined by the nurses in the clinic, was noted by examining the nurse observation forms. The orders of these patients in the last 24 hours were examined and it was noted whether any analgesic medication was used and if so, which group of analgesic medication it was. IBM SPSS 26 program was used in the statistical analysis of the data. Results: A total of 230 children were included in the study, 37% of whom were aged 1-24 months, 18.7% between 25-60 months, 28.3% between 61-144 months, and 16.1% over 144 months. 86.1% of the participants were Turkish and 13.9% were Syrian. All patients participating in the study reported experiencing pain during their hospitalization. 32.6% of the patients reported having routine pain (pain lasting 3 months or longer) before admission. 25.7% of the patients were found to have moderate momentary pain during the survey, in all age groups. It was found that 59.5% of the patients included in the study had severe pain and 35.6% had moderate pain in the last 24 hours. No significant difference was found between the Turkish and Syrian patients in terms of routine pain (pain lasting ≥3 months) before admission, momentary pain during the survey, and worst pain in 24 hours. It was observed that there was a very large difference between the pain assessment made by us during the survey and the pain assessments of the nurses, and the pain scores given by the nurses were very low. 228 of the 230 patients included in our study underwent invasive procedures in the last 24 hours, and 89.1% of these were intravenous drug administration, 60.4% blood collection, and 53.5% intravenous access. It was determined that the most severe pain in the last 24 hours was needle procedure pain (72.6%). When the medication orders of the patients in the last 24 hours were examined, it was determined that 22.6% had an analgesic order and the remaining patients had pain but did not have an analgesic order. Paracetamol was administered to 18.7% of the patients, ibuprofen to 4 patients, morphine to 1 patient, fentanyl to 1 patient, ketamine to 2 patients and tramadol to 2 patients. When we questioned the patients whose worst pain in the last 24 hours was“needle procedure”in our survey regarding non-pharmacological interventions, it was determined that the most common methods used were“presence of a family member providing care during the procedure and distraction”while giving candy and swaddling were never used. Conclusion: Although the frequency and severity of pain in patients hospitalized in the internal and surgical pediatric wards of Ankara Etlik City Hospital is high, pain assessment and pain management are inadequate. Pain scales are not used appropriately for age. These findings suggest that nurses and physicians have poor knowledge and attitudes about basic pain assessment and management principles. There are certain gaps in the quality of pain management provided to hospitalized children, and there is an urgent need for pain education and training. Pain guidelines and protocols for pain assessment and pain management, especially during needle procedures, need to be implemented more. In order to improve the quality of pain management provided to hospitalized pediatric patients; recognition of pain, age-related assessment of pain intensity, access to safe and appropriate pain control methods, and evaluation of the effectiveness of any intervention are our goals for future improvement efforts. It is essential that pain control methods are adapted to each child and include a multimodal approach that combines both pharmacological and non-pharmacological interventions.

Benzer Tezler

  1. Hastanede yatan çocuklarda malnütrisyon oranının ve nütrisyonel risk skorlamasının belirlenmesi

    Prevalence of malnutrition in pediatric hospital patients and a method to evaluate the nutrition risk in hospitalized patients

    ŞENAY MEVLİTOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYGEN YILMAZ

  2. Hastanede yatan çocuklarda gelişen malnutrisyonun öngörülmesinde PNRS ve strongkids tarama yöntemlerinin karşılaştırılması

    Başlık çevirisi yok

    HASAN HÜSEYİN TUNÇEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İLKER GÜNAY

  3. Müzik terapinin cerrahi uygulanan 6-12 yaş arası çocuklarda anksiyete, korku ve ağrı yönetimine etkisi

    The effect of music therapy on anxiety, fear and pain management in 6-12 year old children undergoing surgery

    ÖZGÜR BAHADIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBülent Ecevit Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELTEM KÜRTÜNCÜ

  4. Pnrs (pediatric nutritional risk score) ölçeği̇ni̇n Türkçeye çevri̇lmi̇ş formunun geçerli̇li̇k ve güveni̇li̇rli̇k araştirmasi

    Validity and reliability analysis of The Turkish version of pediatric nutritional risk score scale

    ONUR TAŞCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    GastroenterolojiSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM BEKEM

  5. Kliniğimizde son 10 yılda yatan septik artrit tanılı hastaların değerlendirilmesi

    Kli̇ni̇ği̇mi̇zde son 10 yilda yatan septi̇k artri̇t tanili hastalarin değerlendi̇ri̇lmesi̇

    FURKAN KOÇASLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YASEMİN AKIN