Keratokonus nedeni ile penetran keratoplasti ve derin anterior lameller keratoplasti cerrahisi yapılan hastaların uzun dönem nüks keratokonus oranlarının ve nüks gelişimi için risk faktörlerinin belirlenmesi
Determination of long-term recurrence rates and risk factors for recurrent keratoconus in patients undergoing penetrating keratoplasty and deep anterior lamellar keratoplasty due to keratoconus
- Tez No: 956118
- Danışmanlar: PROF. DR. BAHRİ AYDIN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 108
Özet
Amaç: Keratoplasti sonrası greftte nüks keratokonus (KK) için objektif tanı kriterleri ortaya koymak ve nüks KK gelişimi için preoperatif, cerrahi ilişkili ve postoperatif risk faktörlerin belirlenmesi hedeflendi. Böylece nüks KK gelişiminin önlenmesi ve ortaya çıktığında erken tanısı amacıyla bu çalışma tasarlandı. Gereç ve Yöntem: 2012-2021 yılları arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalında, KK tanısı ile penetran keratoplasti (PK) ve derin anterior lameller keratoplasti (DALK) uygulanan korneal tomografi kalite indisi değerleri %90 üzerinde olan, sütür alınma sonrası en az 3 yıl takip edilen, 18 yaş üstü, greft rejeksiyonu, keratit öyküsü olmayan hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik verileri, preoperatif hastalık evresi (Amsler-Krumeich), sferik ve silendirik refraksiyon kusuru ve korneal çapraz bağlama (KÇB) yapılmış olma durumu incelendi. Cerrahi ilişkili faktörler olarak uygulanan sütür teknikleri, DALK cerrahisinde uygulanan stromal diseksiyon tekniği, greft çapı ve donör kornea yaşı incelendi. Ayrıca preoperatif, postoperatif sütür alınması öncesi, sonrası 6.ay, 1.yıl, 2.yıl, 3.yıl ve final en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), göz içi basıncı (GİB), korneal tomografik ve topografik bulguları, sagittal haritada yeni ektazi alanı gelişimi, sagittal harita ektazi paterni incelemeye dahil edildi. Ayrıca hastaların takip süreleri, sütür alınma zamanları, postoperatif antiglokom ve steroid ilaç kullanımı durumu kaydedildi. Manuel ektazi alanı gelişimi analizi ile nüks KK gelişen hastalarda ektazi alanı analizi yapılarak diklik, kalınlık, ön ve arka elevasyon haritalarında farklı zonlardaki değişimin analizi yapıldı. Bulgular: 86 DALK, 50 PK uygulanan toplam 136 hastanın 136 gözünde DALK grubunda 19 (22,1%), PK grubunda 9 (18,0%) toplamda 28 (20,6%) gözde greftte nüks keratokonus görüldü. Sagittal harita ektazi paterni olarak en sık halka (%28,6) ve hilal patern (%39,3) izlendi. Preoperatif KÇB sonrası da nüks geliştiği görüldü. Preoperatif ve cerrahi ilişkili parametrelerden sadece küçük alıcı yatak çapı (7,15±0,21'e karşı 7,52±0,19) ve donör kornea çapı (7,52±0,09'e karşı 7,71±0,19) nüks görülen grupta daha küçüktü(p1.0 D artış EDGK azalma, EİKK ve apeks kalınlığında >%10 azalma olarak belirlendi. Kmaks kullanışlı değildi. Korneal astigmatizma vektöryel değişimi nüks görülenlerde daha fazlaydı. Manuel ektazi alanı incelemesinde diklik, pakimetri, ön ve arka elevasyon değerlerindeki artma ve azalma durumu 3,5,7 ve 9 mm zonlarda farklılık gösterdi. Tartışma ve Sonuç: KK hastalarında geniş greft kullanımı nüks gelişimi için koruyucu olabilir. Nüks tanısı için objektif tanı kriterleri ve manuel ektazi alanı incelemesi faydalı olabilir. Nüks KK paternini bilmek erken tanı açısından yol gösterici gibi görünmektedir.
Özet (Çeviri)
Objective: This study aimed to establish objective diagnostic criteria for recurrent keratoconus (RK) in grafts following keratoplasty and to identify preoperative, surgery-related, and postoperative risk factors for RK development. The goal was to facilitate early diagnosis and prevention of RK. Materials and Methods: Patients diagnosed with keratoconus who underwent penetrating keratoplasty (PK) or deep anterior lamellar keratoplasty (DALK) between 2012 and 2021 at the Department of Ophthalmology, Gazi University Faculty of Medicine, were included in the study. Inclusion criteria were: corneal tomography quality index above 90%, at least 3 years of follow-up after suture removal, age over 18, no history of graft rejection or keratitis. Demographic data, preoperative disease stage (Amsler-Krumeich), spherical and cylindrical refractive errors, and history of corneal cross-linking (CXL) were recorded. Surgical factors included suture techniques, stromal dissection method in DALK, graft diameter, and donor cornea age. Best-corrected visual acuity (BCVA), intraocular pressure (IOP), corneal tomographic and topographic findings, development of new ectatic areas on sagittal maps, and ectasia patterns were assessed preoperatively and at postoperative intervals: before suture removal, 6 months, 1 year, 2 years, 3 years, and final visit. Follow-up duration, suture removal timing, and postoperative use of antiglaucoma or steroid medications were also recorded. Manual analysis of ectatic area development was performed in patients with recurrence, evaluating curvature, thickness, anterior and posterior elevation changes across different zones. Results: A total of 136 eyes from 136 patients (86 DALK, 50 PK) were included. Recurrent keratoconus was observed in 28 eyes (20.6%): 19 (22.1%) in the DALK group and 9 (18.0%) in the PK group. The most common ectasia patterns on the sagittal map were ring (28.6%) and crescent (39.3%). Recurrence also occurred in some patients despite prior CXL. Among preoperative and surgical parameters, only the smaller recipient bed diameter (7.15±0.21 mm vs. 7.52±0.19 mm) and smaller donor graft diameter (7.52±0.09 mm vs. 7.71±0.19 mm) were significantly associated with recurrence (p1.0 D, decreased BCVA, >10% reduction in thinnest corneal thickness (TCT) and apex thickness. Kmax was not found to be useful. Vectorial corneal astigmatism change was higher in recurrence cases. Manual analysis revealed curvature, pachymetric, anterior and posterior elevation changes differed across the 3, 5, 7, and 9 mm zones. Discussion and Conclusion: Using a larger graft in keratoconus patients may provide protection against recurrence. Objective diagnostic criteria and manual ectasia zone evaluation may be helpful in diagnosing recurrence. Understanding the recurrence pattern of keratoconus appears to guide early detection.
Benzer Tezler
- Derin anterior lamelller keratoplasti sonuçlarımız
Result of deep anterior lamellar keratoplasty
ASLI ÇETİNKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Göz HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA ÜNAL
- Keratokonus hastalarında uygulanılan penetran keratoplasti (pk) ve derinanterior lameller keratoplasti (dalk) cerrahilerinin uzun dönem takipsonuçlarının karşılaştırılması
Long term follow-up results of penetrating keratoplasty (pk) and deep anteriorlamellar keratoplasty (dalk) surgery in keratoconus patients
GÖKHAN ARSLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HATİCE ELVİN YILDIZ
- Penetran keratoplasti ve derin anterior lameller keratoplastide sütür alımının topografi ve biyometri verilerine etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect of suture removal on topography and biometry data in penetrating keratoplasty and deep anterior lamellar keratoplasty
EDA ŞAHUTOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YUSUF KOÇLUK
- Keratokonus tedavisinde derin anterior lamellar keratoplasti ve excimer lazer destekli anterior lamellar keratoplastinin klinik sonuçlarının karşılaştırılması
Keratokonus tedavisinde derin anterior lamellar keratoplasti ve excimer lazer destekli anterior lamellar keratoplastinin klinik sonuçlarinin karşilaştirilmasi
KÜBRA SERBEST CEYLANOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Göz HastalıklarıGazi ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BAHRİ AYDIN